Fiszki
Kinezyterapia część II
Test w formie fiszek
Ilość pytań: 40
Rozwiązywany: 1186 razy
Co ile godzin powinniśmy zmieniać pozycję u pacjentow z porażeniem czterokończynowym?
4-6
6-8
3-4
1-2
4-6
Przykładami rehabilitacji w FCE są:
Hydroterapia
Ćwiczenia siad-wstań
Mobilizacja stawów
Cavaletti
Masaż
Ćwiczenia bierne kończyn
Elektrostymulacja
Fala uderzeniowa
Poruszanie ze wspomaganiem
Pionizacja
Hydroterapia
Ćwiczenia bierne kończyn
Elektrostymulacja
Poruszanie ze wspomaganiem
Pionizacja
Zespół ogona końskiego to schorzenie
w którym może dochodzić do zmian w obrębie tkanek miękkich i kości, w wyniku których dochodzi do oddziaływania na korzenie nerwowego ogona końskiego.
w którym może dochodzić do zmian w obrębie tkanek kręgosłupa, w wyniku których dochodzi do oddziaływania na korzenie nerwowego ogona końskiego.
w którym może dochodzić do zmian w obrębie nerwów, w wyniku których dochodzi do oddziaływania na korzenie nerwowego ogona końskiego.
w którym może dochodzić do zmian w obrębie tkanek ścięgien i więzadeł, w wyniku których dochodzi do oddziaływania na korzenie nerwowego ogona końskiego.
w którym może dochodzić do zmian w obrębie tkanek miękkich i kości, w wyniku których dochodzi do oddziaływania na korzenie nerwowego ogona końskiego.
Rasą najbardziej narażoną na zespół Cauda Equina rasą jest
hovavart
rottweiler
owczarek niemiecki
berneńczyk
owczarek niemiecki
Zmiany charakterystyczne dla zespołu ogona końskiego to: 3
Wypuklina krążka na odcinku L4-S1
Myszy stawowe
Wypuklina krążka na odcinku L2-L7
Krepitacja w stawie
Przerost więzadła międzyłukowatego i powierzchni stawowej torebki stawowej
Wpuklina krążka na odcinku L7-S1
Osteofity powierzchni stawowych
Wypuklina krążka na odcinku L7-S1
Przerost więzadła międzyłukowatego i powierzchni stawowej torebki stawowej
Osteofity powierzchni stawowych
Wypuklina krążka na odcinku L7-S1
Dlaczego zgięcie odcinka lędźwiowo-krzyżowego jest charakterystyczne dla zespołu ogona końskiego?
Ponieważ choroba prowadzi do takiego przykurczu
Ponieważ zmniejsza ucisk na korzenie nerwowe
Ponieważ choroba prowadzi do takiego zrostu stawów kręgosłupa
Powód jest nieznany
Ponieważ zmniejsza ucisk na korzenie nerwowe
Co powoduje reakcję bólową w zespole końskiego ogona?
rozciąganie stawu lędźwiowo-krzyżowego
podnoszenie kończyn
podnoszenie ogona
kładzenie się i wstawanie
skręcanie tułowia
rozciąganie stawu lędźwiowo-krzyżowego
podnoszenie ogona
Podczas zespołu ogona końskiego występuje
kulawizna kończyn tylnych
kulawizna kończyn przednich
kulawizna kończyn tylnych
Innymi charakterystycznymi dla Caude Equina objawami są: 5
ból w okolicy piersiowo-lędźwiowej
bolesność odcinka szyjnego kręgosłupa
Zmniejszony zakres zginania stawu skokowego w trakcie uciskania opuszek (wywołanie odruchu cofania)
Ból okolicy lędźwiowo-krzyżowej
Słabość ogona
Nietrzymanie moczu i kału
Zmniejszony zakres prostowania stawu skokowego w trakcie uciskania opuszek (wywołanie odruchu cofania)
Zaburzona propriocepcja w jednej lub obu kończynach
agresja
brak szczekania
Zmniejszony zakres zginania stawu skokowego w trakcie uciskania opuszek (wywołanie odruchu cofania)
Ból okolicy lędźwiowo-krzyżowej
Słabość ogona
Nietrzymanie moczu i kału
Zaburzona propriocepcja w jednej lub obu kończynach
Dopasuj metody rehabilitacji zalecane przy Caude Equina do ich działania:
TENS, ciepłolecznictwo (nie przy stanie ostrym) masaż mięśni pośladkowych, ultradźwięki
przeciwbólowe, przeciwzapalne
masaż, ciepłolecznictwo
Zmniejszenie napięcia mięśniowego
bieżnia wodna, powolne chodzenie na smyczy, siad-wstań, elektrostymulacja mięśni uda (jeśli nie występuje spastyczność)
Przeciwdziałanie zanikom mięśniowym
Schorzenia krążka piersiowo-lędźwiowego. Połącz
U psów chondrodysroficznych najczęściej występuje
Hansen I
U psów ras dużych najczęściej występuje
Hansen II
Najczęściej problemy odcinka piersiowo-lędźwiowego dotyczą odcinka
Th12-Th13 do L2-L3
Th12-Th13 do L1-L2.
Th10-Th12 do L1-L2.
Th9-Th12 do L1-L2.
Th12-Th13 do L1-L2.
Syndrom Wobblera Inaczej: spondylomielopatia szyjna, mielopatia zwężeniowo tylno-szyjna, syndrom chwiejności.
Spondylomietopatia
Schorzenie polegające na nieprawidłowym rozwoju kręgów szyjnych, najczęściej C1-C3, C6-C7
Schorzenie polegające na nieprawidłowym rozwoju kręgów szyjnych, najczęściej C5-C6, C6-C7
Schorzenie polegające na nieprawidłowym rozwoju kręgów piersiowych, najczęściej C5-C6, C6-C7
Schorzenie polegające na nieprawidłowym rozwoju kręgów szyjnych, najczęściej C2-C4, C5-C7
Schorzenie polegające na nieprawidłowym rozwoju kręgów szyjnych, najczęściej C5-C6, C6-C7
Syndrom Wobblera czyli spondylomielopatia szyjna, mielopatia zwężeniowo tylno-szyjna, syndrom chwiejności najczęściej dotyczy:
owczarków niemieckich
dobermanów
starych labradorów
młodych dogów niemieckich
dobermanów
młodych dogów niemieckich
Ataksja, jeden z objawów zespołu Wobblera to:
braki w czuciu powierzchownym
braki w napięciu mięśni
braki w koordynacji
braki w czuciu głębokim
braki w koordynacji
Zaznacz objawy zespołu Wobblera 6
ból szyi
przekrwienie skóry na szyi
czasowy paraliż
niedowład kończyn piersiowych
niedowład kończyn tylnych,
Nisko położona głowa
sztywna szyja
deficyty proprioceptywne
utraty przytomności
niedowład lub porażenie wszystkich kończyn
brak głosu zwierzęcia
ból szyi
niedowład kończyn tylnych,
Nisko położona głowa
sztywna szyja
deficyty proprioceptywne
niedowład lub porażenie wszystkich kończyn
Czy jest możliwe jakiekolwiek działanie nieoperacyjne przy zespole Wobblera?
tak
nie
tak, ale tylko u młodych psów
tak
Wybierz z wymienionych form fizjoterapii te, które w zespole Wobllera powinno się stosować pooperacyjnie. Reszta jest raczej przedoperacyjna. 7
Krioterapia
Ćwiczenie bierne kończyn
Masaż (delikatny w obrębie bolesnego obszaru)
Ograniczenie ruchu
ćwiczenia rozciągające
ustabilizowanie tylnego odcinka szyjnego
Elektrostymulacja kończyn oraz TENS przeciwbólowo
Leczenie ultradźwiękami
Hydroterapia po uzyskani
pionizowanie, ósemka, płotki Cavalettiego, poruszanie się po okręgu
Ćwiczenia bierne oraz rozciągające kończyn
Krioterapia
Ćwiczenie bierne kończyn
ćwiczenia rozciągające
Elektrostymulacja kończyn oraz TENS przeciwbólowo
Leczenie ultradźwiękami
Hydroterapia po uzyskani
pionizowanie, ósemka, płotki Cavalettiego, poruszanie się po okręgu
Połącz w pary rodzaje schorzeń krążka międzykręgowego
Hansen I
zwyrodnienie chrząstkopodobne. Dochodzi do zmniejszenia zawartości wody i glikozaminoglikanów w krążku powodując jego zwapnienie.
Hansen II
zwyrodnienie włókniste. Polega na powolnym, postępującym wysuwaniu się pierścienia włóknistego bez przerywania jego ciągłości.