. Na czele licznego panteonu bóstw tego ludu stoi Pan Nieba, Olorun. Podlegają mu setki bóstw, czy
duchów zwanych Orisa. Tak jest u:
Dinka
Hererów
Jorubów
Jorubów
„Żywi–zmarli” to:
przeklęci za życia
żywi fizycznie, ale umarli duchowo
żywi w pamięci rodziny
żywi w pamięci rodziny
Termin „poliandria” oznacza:
małżeństwo jednego mężczyzny z jedną kobietą
małżeństwo jednej kobiety z dwoma lub więcej mężczyznami
małżeństwo jednego mężczyzny z wieloma kobietami
małżeństwo jednej kobiety z dwoma lub więcej mężczyznami
Zulusi nazywają „pasterzami nieba”:
zaklinaczy deszczu
znachorów
wróżbitów
zaklinaczy deszczu
Choć samych ludzi tej grupy etnicznej nie ma nawet dwóch milionów, to jednak ich językiem
posługuje się dziś w Afryce Wschodniej co najmniej 40 milionów ludzi. Mowa o języku:
malgaskim
hausa
suahili
suahili
Mentalność Europejczyków w drugiej połowie XIX wieku, a w tym wielu misjonarzy w Afryce,
charakteryzowała się:
naśladowaniem postaw tamtejszej ludności, postrzeganiem siebie jako „jednych z nich”
niemal służalczą postawą względem tamtejszej ludności, którą byli zachwyceni
ogromnym zadufaniem we własne siły, wiarą w postęp i poczucie wyższości
ogromnym zadufaniem we własne siły, wiarą w postęp i poczucie wyższości
Życie społeczne, religijne i kulturalne w Afryce:
stanowią jakby trzy oddzielne sektory, stąd tak trudno zrozumieć mieszkańców Czarnego Lądu
są ze sobą przemieszane tak, że nie sposób ich rozdzielić
są wiązane z sobą tylko wtedy, kiedy to powiązanie może przynieść korzyść Afrykaninowi.
są ze sobą przemieszane tak, że nie sposób ich rozdzielić
Szkoły i uniwersytety na Czarnym Lądzie są zorganizowane:
w specyficzny sposób charakterystyczny dla tego kontynentu
na wzór europejski
na wzór afrykański szkoły państwowe, a katolickie – na wzór europejski.
na wzór europejski
Większość muzułmanów czarnoafrykańskich stanowią:
sufi
sunnici
szyici
sunnici
Kościół przeniknął do Afryki:
w pierwszym okresie średniowiecza
jeszcze za Apostołów
przy okazji wielkich odkryć geograficznych
jeszcze za Apostołów
W drugim spotkaniu Kościoła z Afryką największe powodzenie miała misja w:
Sudanie
Kamerunie
Kongu
Kongu
Lata 1900-1914 stanowiły w działalności misyjnej w Afryce:
jeden z najbardziej owocnych okresów
jeden z najbardziej brutalnych okresów prześladowań misjonarzy katolickich
jeden z najmniej owocnych okresów
jeden z najbardziej owocnych okresów
. SMA – Societas Missionum ad Afros – Lyońskie Seminarium dla Misji Afrykańskich to:
jedno z seminariów kształcących afrykańskich duchownych
inaczej Ojcowie Biali
instytut nie mający charakteru zakonnego, skupiający kapłanów i braci bez ślubów zakonnych
instytut nie mający charakteru zakonnego, skupiający kapłanów i braci bez ślubów zakonnych
Przywódca paziów króla Mwangi, spalony na stosie w 1886 roku, a następnie ogłoszony świętym to:
Karol Lwanga
Blaise Rugambwa
Claude Makelele
Karol Lwanga
U podstaw przygotowania dorosłych do chrztu w Afryce przez blisko 100 lat leżał plan czteroletniego
katechumenatu autorstwa:
Kard. Lavigerie
Daniela Comboniego
Kard. Constantiniego
Kard. Lavigerie
Pionierem misji zachodnioafrykańskich i jedną z jej najwcześniejszych ofiar był: