Fiszki

morajda sys rozproszoe

Test w formie fiszek
Ilość pytań: 36 Rozwiązywany: 749 razy
Aglomeracyjne metody klasteryzacji polegają na:
krokowym dodawaniu linii dzielących klastry w optymalnym miejscu
przyrostowym budowaniu klastrów poprzez dodawanie sąsiednich punktów
iteracyjnym dzieleniu klastrów na najbardziej odległe połowy
stopniowym ograniczaniu klastrów poprzez usuwanie outlierów
przyrostowym budowaniu klastrów poprzez dodawanie sąsiednich punktów
Pojęcie tensora występujące często w dziedzinie uczenia głębokiego oznacza:
uogólnienie pojęcia macierzy na wiele wymiarów
warstwę wejściową rozprowadzającą sygnały do sieci
wyspecjalizowany rodzaj neuronów przetwarzających obraz
wektor wskazujący kierunek najszybszego spadku błędu sieci
uogólnienie pojęcia macierzy na wiele wymiarów
Algorytmy genetyczne (ewolucyjne) służą generalnie do realizacji zadań:
optymalizacji
eksploracji danych zapisanych w chromosomach roślin i zwierząt
poszukiwania reguł asocjacyjnych
regresji
optymalizacji
Oryginalna zmienna x przyjmuje trzy wartości: -2, 1, 4. Po przeprowadzeniu normalizacji tej zmiennej wg metody min-max do przedziału [0, 1], oryginalnej wartości 1 odpowiada znormalizowana wartość:
0,75
0,75
0,25
0,5
0,5
Przeuczenie modelu (overfitting) można rozpoznać po tym, że:
liczba błędnie zaklasyfikowanych przypadków spada do 0
trafność predykcji modelu przekracza poziom 99.73%
szybkość uczenia się modelu zaczyna spadać w kolejnych iteracjach
w procesie uczenia zaczyna rosnąć błąd dla próby testowej
w procesie uczenia zaczyna rosnąć błąd dla próby testowej
Problem klasteryzacyjny polega na:
poszukiwaniu granic oddzielających obserwacje różnych klas
predykcji przynależności danej obserwacji do różnych klas
grupowaniu cech obserwacji w skorelowane ze sobą zespoły
algorytmu wstecznej propagacji błędów
identyfikacji skupisk zgodnie z pewnym kryterium podobieństwa
identyfikacji skupisk zgodnie z pewnym kryterium podobieństwa
Pojęcie tensora występujące często w dziedzinie uczenia głębokiego oznacza:
wyspecjalizowany rodzaj neuronów przetwarzających obraz
warstwę wejściową rozprowadzającą sygnały do sieci
uogólnienie pojęcia macierzy na wiele wymiarów
wektor wskazujący kierunek najszybszego spadku błędu sieci
uogólnienie pojęcia macierzy na wiele wymiarów
Metoda K najbliższych sąsiadów wybiera sąsiadów analizowanego punktu:
najbliższych pod względem cech wejściowych
leżących w tym samym wymiarze przestrzeni
należących do tego samego klastra
najbliższych pod względem prognozowanej wartości
najbliższych pod względem prognozowanej wartości
Która z poniższych metod NIE służy do wyznaczania odległości pomiędzy skupieniami:
metoda k-średnich
metoda średnich połączeń
metoda najdalszego sąsiedztwa
metoda pojedynczego wiązania
metoda k-średnich
Problem klasyfikacyjny można zamienić na problem regresyjny poprzez:
zamianę zmiennych kategorycznych na ciągłe
zredukowanie liczby klas do jednej
zmniejszenie liczby wymiarów do dwóch
prognozowanie stopnia przynależności do klasy
zamianę zmiennych kategorycznych na ciągłe
Algorytm aglomeracyjny rozpoczyna proces analizy od stanu, w którym
obiekty są losowo przydzielone do skupień, a liczba skupień jest z góry określana
wszystkie obiekty tworzą jedno skupienie
każdy obiekt tworzy osobne skupienie
obiekty podzielone są wstępnie przy użyciu innej metody grupowania
każdy obiekt tworzy osobne skupienie
Poszukiwanie zbiorów częstych jest pierwszym etapem:
algorytmu A priori
algorytmu k-najbliższych sąsiadów
algorytmu k-średnich
algorytmu wstecznej propagacji błędów
algorytmu A priori
Problem klasyfikacyjny mozna zamienic na problem regresyjny poprzez:
zamianę zmiennych kategorycznych na ciągłe
prognozowanie stopnia przynależności do klasy
zredukowanie liczby klas do jednej
zmniejszenie liczby wymiarów do dwóch
zamianę zmiennych kategorycznych na ciągłe
Sieć neuronowa Kohonena (SOM) generalnie jest przeznaczona do realizacji:
klasyfikacji wzorcowej
analizy szeregów czasowych
klasyfikacji bezwzorcowej (grupowania)
prognozowania lub szacowania wartości
klasyfikacji bezwzorcowej (grupowania)
Wskaż drugi algorytm (metodę), który służy do rozwiązywania tego samego typuproblemów eksploracji danych, co algorytm k-najbliższych sąsiadów:
algorytm PCA (analiza głównych składowych)
algorytm k-średnich
algorytm Kohonena (sieć neuronowa typu SOM)
algorytm CART (drzewa klasyfikacyjne i regresyjne)
algorytm CART (drzewa klasyfikacyjne i regresyjne)
Na etapie wstępnej eksploracyjnej analizy danych najmniej przydatne jest:
użycie metod nienadzorowanej klasteryzacji
zliczenie wystąpień wartości zmiennych nominalnych
wizualne porównanie współzależności par zmiennych
wygenerowanie histogramów zmiennych ciągłych
wygenerowanie histogramów zmiennych ciągłych
Klasyczny (perceptronowy) model neuronu posiada dwa wejścia o wagach w1=1, w2=2, naktóre podano odpowiednio sygnały x1=−1, x2=+1. Funkcja aktywacji jest funkcją liniowąpostaci y=2x. Sygnał wyjściowy neuronu wynosi:
2
-1
1
0
2
Aby wyeliminować tzw. efekt przeuczenia sieci neuronowej (uczenie nadzorowane), należyuznać za optymalny (ostateczny) zbiór wartości wag, otrzymany w momencie:
zakończenia działania algorytmu uczącego
minimum błędu dla ciągu uczącego
zidentyfikowania minimum lokalnego funkcji błędu uczącego
minimum błędu dla ciągu walidacyjnego
minimum błędu dla ciągu walidacyjnego
Metoda wzmacniania gradientowego (gradient boosting) służy do:
generowania dodatkowych sztucznych próbek w zbiorach uczących
zwiększania kontrastu pomiędzy blisko leżącymi klastrami
budowania mocnego modelu złożonego z wielu słabszych modeli
przyspieszania procesu uczenia głębokich sieci neuronowych
budowania mocnego modelu złożonego z wielu słabszych modeli
Hiperparametrami modelu nazywa się parametry, które:
sterują przebiegiem procesu uczenia modelu
mogą zmieniać się w bardzo szerokim zakresie wartości
są dopasowywane podczas uczenia do danych wejściowych
opisują wagi połączeń pomiędzy całymi warstwami sieci
sterują przebiegiem procesu uczenia modelu

Powiązane tematy

Inne tryby