Fiszki

Interna lato 2023

Test w formie fiszek
Ilość pytań: 120 Rozwiązywany: 5563 razy
Przyczyną przedłużonego czasu częściowej tromboplastyny po aktywacji (APTT) NIE JEST:
Zażywanie kwasu acetylosalicylowego
DIC
Stosowanie heparyny niefrakcjonowanej
Hemofilia A
Nabyta Hemofilia A
Zażywanie kwasu acetylosalicylowego
45-letnia pacjentka z reumatoidalnym zapaleniem stawów, nasileniem obrzęków i dolegliwościami bólowymi stawów śródręczno-paliczkowych oraz obfitymi krwawieniami z dróg rodnych zgłosiła się do lekarza z powodu nasilającego się od 2 miesięcy osłabienia i zawrotów głowy oraz uczucia kołatania serca. W wykonanych badaniach laboratoryjnych WBC 6.17G/l, PLT 470G/l, Hgb 6.2 g/dl, MCV 65 fl, MCH 23pg, MCHC 29g/dl. Wyniki badań parametrów gospodarki żelazowej wykazały obniżone stężenie żelaza i ferrytyny oraz podwyższone TIBC. Wskaż najbardziej odpowiednie postępowanie lekarza:
wykonanie badań kontrolnych za 2 tygodnie
przetoczenie koncentratu krwinek czerwonych
rozpoczęcie leczenia domięśniowymi preparatami żelaza
przyjęcie postawy “czekaj i obserwuj”
intensyfikacja leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów jako możliwej przyczyny niedokrwistości chorób przewlekłych
przetoczenie koncentratu krwinek czerwonych
O niedoborze żelaza świadczy:
obniżone MCV, podwyższone stężenie ferrytyny, obniżone TIBC, zmniejszone stężenie żelaza w surowicy, podwyższona haptoglobina
podwyższone MCV, obniżone stężenie ferrytyny, podwyższone TIBC, obniżone stężenie żelaza w surowicy, podwyższona hepcydyna
podwyższone MCV, obniżone stężenie ferrytyny, obniżone TIBC, obniżone stężenie żelaza w surowicy, obniżona haptoglobina
obniżone MCV, obniżone stężenie ferrytyny, podwyższone TIBC, obniżone stężenie żelaza w surowicy, podwyższone sTfR
obniżone MCV, obniżone stężenie ferrytyny, podwyższone TIBC, obniżone stężenie żelaza w surowicy, obniżenie sTfR
obniżone MCV, obniżone stężenie ferrytyny, podwyższone TIBC, obniżone stężenie żelaza w surowicy, podwyższone sTfR
74-letnia pacjentka została przyjęta do Oddziału Hematologii. Przy przyjęciu zgłaszała osłabienie oraz tendencję do wybroczyn w obrębie kończyn dolnych. W wykonanej morfologii stwierdzono: Hgb 8.7g/dl, PLT 18G/l, WBC 3,44G/l. W rozmazie ręcznym krwi obwodowej stwierdzono 67% granulocytów obojętnochłonnych, 28% limfocytów, 4% eozynofilów oraz 1% komórek blastycznych. W wykonanej biopsji szpiku stwierdzono cechy dysplazji we wszystkich liniach krwiotworzenia z 13% odsetkiem komórek blastycznych, które pochodziły z linii mieloidalnej, co potwierdzono w badaniu immunofenotypowym. W badaniach cytogenetycznych nie stwierdzono odchyleń. U pacjentki należy rozpoznać:
ostrą białaczkę szpikową
faza blastyczna przewlekłej białaczki szpikowej
ostrą białaczkę limfoblastyczną
aplazję szpiku
zespół mielodysplastyczny
zespół mielodysplastyczny
Pacjent 56-letni dotąd zdrowy, bez dolegliwości, zgłosił się do POZ celem wykonania kontrolnych badań. W badaniu fizykalnym śledziona wystająca na ok. 4 cm spod łuku żebrowego, w morfologii WBC 35 G/L, Hb 12.1 g/dl, PLT 130 G/L, w rozmazie krwi obwodowej granulocyty 2,4 G/L, małe limfocyty 32,5 G/L, w biochemii bez odchyleń. Wyniki te w pierwszej kolejności nasuwają podejrzenie:
mononukleozy zakaźnej
przewlekłej białaczki limfocytowej
przewlekłej białaczki szpikowej
niedokrwistości aplastycznej
ostrej białaczki szpikowej
przewlekłej białaczki limfocytowej
Obecne komórki z obfitą cytoplazmą i charakterystycznym, dwupłatowym jądrem lub podwójnym, układającym się w taki sposób, że stanowią wzajemnie jakby własne lustrzane odbicia. Każde z jąder (lub każdy płat jądra) zawiera duże kwasochłonne jąderko otoczone jasnym rąbkiem, co nasuwa skojarzenia z wyglądem “sowiego oka”. Powyższe opisuje komórkę typową dla:
szpiczaka plazmocytowego
przewlekłej białaczki szpikowej
białaczki promielocytowej
pierwotnego włóknienia szpiku
chłoniaka Hodgkina
chłoniaka Hodgkina
U 35-letniej kobiety przed planowym zabiegiem powiększenia biustu w rutynowej koagulologii APTT 110 s, INR 1.0, fibrynogen 3.0 g/l, D-dimery 350 ug/l. Pacjentka nie stosowała leczenia przeciwkrzepliwego. Fizykalnie bez cech krwawienia. Badanie powtórzono dwukrotnie. Wykluczono błąd przedanalityczny. W pierwszej kolejności u tej pacjentki należy oznaczyć
Aktywność czynnika XII
Stężenie wit. K
stężenie białka C
aktywność czynnika X
aktywność czynnika VII
Aktywność czynnika XII
U 35-letniej kobiety stwierdzono znaczne powiększenie wątroby i śledziony, spadek masy ciała oraz objawy zaburzenia czynności ośrodkowego układu nerwowego (bóle głowy, zaburzenia świadomości i widzenia). W morfologii krwi obwodowej leukocyty 390 G/l, hemoglobina w normie, płytki 480 G/l. W rozmazie mikroskopowym krwi obwodowej obecne przesunięcie w lewo obrazu odsetkowego granulocytów i bazofilia. U pacjentki podejrzewasz:
chłoniaka z komórek płaszcza
Ostrą białaczkę
Przewlekłą białaczkę szpikową
chłoniaka rozlanego z dużej komórki B
szpiczaka plazmocytowego
Przewlekłą białaczkę szpikową
U chorego z zespołem wykrzepiania wewnątrznaczyniowego (DIC) w przebiegu ostrej białaczki szpikowej i czynnym krwawieniem z przewodu pokarmowego oraz następującymi wynikami badań laboratoryjnych Hb 10.8 g/dl, PLT 29 000/ul, APTT 63 sek., fibrynogen 1.8 g/l należy zastosować:
osocze świeżo mrożone (FFP)
KKP + FFP
leczenie choroby podstawowej + KKP + FFP
jak najszybciej leczenie choroby podstawowej
koncentrat krwinek płytkowych (KKP)
leczenie choroby podstawowej + KKP + FFP
35-letnia chora z wywiadem łatwego siniaczenia się od ok. 3 miesięcy zgłosiła się do Izby przyjęć OHITS ze skierowaniem z SOR Szpitala Rejonowego celem leczenia małopłytkowości. W morfologii wykonanej przed planowaną kontrolną gastroskopią WBC 6G/l, Hgb 13g/dl, PLT 79 G/l. W kontrolnej gastroskopii dodatni test ureazowy, chora nie poddana do tej pory eradykacji Helicobacter pylori. W badaniu morfologii krwi obwodowej wykonanym w Izbie Przyjęć WBC 7 G/l, Hgb 13.8 g/dl, PLT 8 G/l, w badaniu układu krzepnięcia bez odchyleń. Wobec przedstawionych wyników badań oraz wywiadu najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem u chorej będzie:
przewlekła białaczka szpikowa
rak żołądka
samoistna plamica małopłytkowa
ostra białaczka szpikowa
niedokrwistość hemolityczna z małopłytkowością
samoistna plamica małopłytkowa
Który z wymienionych leków nie powoduje zaparć:
blokery kanału wapniowego
opioidy
preparaty żelaza
metformina
leki antycholinergiczne
metformina
Który z wymienionych objawów nie jest typowym dla nieleczonej choroby trzewnej:
hipoplazja szkliwa zębów stałych
wzrost liczby białych krwinek w morfologii krwi
przewlekła biegunka
niedokrwistość z niedoboru żelaza
opóźnienie dojrzewania płciowego
wzrost liczby białych krwinek w morfologii krwi
Które stwierdzenie dotyczące raka żołądka jest fałszywe:
wczesny rak żołądka to nowotwór, w którym nie stwierdza się przerzutów w regionalnych węzłach chłonnych
w raku żołądka z nadekspresją HER2 stosuje się transtuzumab
badania laboratoryjne nie mają znaczenia w rozpoznaniu raka żołądka
rak żołądka typu jelitowego powstaje na podłożu przewlekłego zanikowego zapalenia błony śluzowej żołądka w przebiegu zakażenia Helicobacter pylori
najczęstszym typem histologicznym raka żołądka jest gruczolakorak
wczesny rak żołądka to nowotwór, w którym nie stwierdza się przerzutów w regionalnych węzłach chłonnych
60-letni pacjent zgłosił się na IP Szpitala Miejskiego z powodu krwawienia z nosa i łatwego siniaczenia. W wykonanej morfologii krwi stwierdzono głęboką małopłytkowość (5 G/L), bez innych odchyleń. Wykonano badanie cytologiczne szpiku, które nie wykazało istotnych nieprawidłowości, megakariocyty były obecne. Po przetoczeniu koncentratu krwinek płytkowych nie uzyskano efektu i do leczenia wdrożono doustne kortykosteroidy. Po 2 tygodniach leczenia, nadal brak efektu. W kolejnej linii leczenia zastosujesz:
agonistę trombopoetyny
splenektomię
kortykosteroidy dożylnie
cyklosporynę
rytuksymab
agonistę trombopoetyny
Wskazaniem do wykonania badań w kierunku trombofilii wrodzonej nie jest:
małopłytkowość wywołana przez heparynę
nawykowe poronienia
nawracająca zakrzepica o nietypowej lokalizacji
zakrzep bez uchwytnej przyczyny u osób >60 roku życia
urodzenie martwego płodu
zakrzep bez uchwytnej przyczyny u osób >60 roku życia
U kobiety w ciąży dotychczas leczonej imatynibem z powodu przewlekłej białaczki szpikowej należy:
zastosować pegylowany interferon alfa odstawiając imatynib
zastosować hydroksykarbamid odstawiając imatynib
utrzymać dotychczasowe leczenie ściśle monitorując przebieg ciąży
zmodyfikować leczenie na dazatynib
zaproponować terminację ciąży i kontynuować dotychczasowe leczenie
zastosować pegylowany interferon alfa odstawiając imatynib
Leczenie z wyboru w zakrzepicy plamistej małopłytkowej TTP jest
zastosowanie intensywnej chemioterapii
podanie leków antyagregacyjnych np. ASA
substytucja koncentratu płytek
podaj wlew heparyny niefrakcjonowanej
plazmafereza
plazmafereza
leczeniem z wyboru chłoniaka Burkitta jest
immunochemioterapia
radioterapia
wyłączenie immunoterapii
allogeniczna transplantacja macierzystych komórek krwiotworzenia
leczenie chirurgiczne
immunochemioterapia
72-letnia kobieta przewieziona na Izbę Przyjęć przez zespół ratownictwa medycznego z powodu utrzymującego się od kilku godzin duszności. W badaniu fizykalnym zwraca uwagę masywny obrzęk kończyn dolnych, nad polami płucnymi obustronne trzeszczenia powyżej kątów łopatek, ponadto masywne wylewy podskórne na skórze całego ciała. Pacjentka podaje, że samoistnie siniaki pojawiają się od około 2 tygodni, wcześniej bez skłonności do krwawień, pięc lat wcześniej wykonano cholecystektomie bez powikłań. W wykonanych badaniach APPT 101 sek, Pt i czas protrombinowy w normie, Hb 11,5/dl, PLT 276 G/l, WBC 7 G/l. Ponadto zaobserwowano nadmierne krawieienie po wykonanym nakłuci tetnicy udowej po pobraniu krwi na gazamotrię. Najbardziej prawdopodobne rozpoznaniem jest.
chłoniak
hemoliza
hemofilia nabyta
hemofilia wrodzona
niedobór czynnika XII
hemofilia nabyta
Na Izbę Przyjęć Szpitala Chirurgii Urazowej-Ortopedycznej została przywieziona 52-letnia pacjentka (do tej pory nie leczona) z podejrzeniem złamania kręgosłupa. Podczas malowania pacjent spadł z wysokości 2 metrów. W badaniu TK kręgosłupa uwidoczniono stan po kompresyjnym złamaniu kręgu L4. W wykonanych badaniach hiperkreatyninemia 156 umol/l <63.60110,5 mmol/l>, stężenie hemoglobiny 8,9 g/dl/ W diagnostyce różnicowej należy uwzględnić
przewlekła białaczka limfocytowa
niedoczynność przytarczyc
chorobę Gauschera
szpiczaka plazmocytowego
nadczynność tarczycy
szpiczaka plazmocytowego

Powiązane tematy

Inne tryby