Fiszki

Inżynieria genetyczna

Test w formie fiszek
Ilość pytań: 81 Rozwiązywany: 1378 razy
Eksperyment, którego celem jest określenie profilu genetycznego w oparciu o PCR, w trakcie którego wykorzystywanych jest jednocześnie kilka różnych zestawów starterów, nazywamy:
elektroforezą kapilarną
haplotypowaniem
analizą polimorfizmu długości fragmentów restrykcyjnych
analizą wieloalliczną
multipleksowym PCR
multipleksowym PCR
Które z opisanych poniżej problemów/ zjawisk mogą być przyczyną nieskutecznej ekspresji cDNA genu eukariotycznego w komórce bakteryjnej, przejawiającej się brakiem rozpuszczalnego produktu białkowego:
Nieoptymalne użycie kodonów
Niezdolność komórki bakteryjnej do glikozylacji
Niejednoznaczność kodu genetycznego
Obecność sekwencji o zbliżonej do sekwencji terminacyjnej bakterii
Obecność sekwencji intronowych
Nieoptymalne użycie kodonów
Niezdolność komórki bakteryjnej do glikozylacji
Które poniższych enzymów nie są potrzebne przy tworzeniu cDNA na matrycy z mRNA
rybonukleaza H
polimeraza RNA
odwrotna transkryptaza
oligo(T)
polimeraza DNA I
polimeraza RNA
W celu przeprowadzenia trawienia enzymem restrykcyjnym XYZ do 14ml próbki zawierającej DNA dodano 2 ml odpowiedniego dla tego enzymu buforu, 2 ml roztworu zawierającego enzym i 2 ml wody destylowanej, tak przygotowana mieszanina reakcyjna pozwoliła na otrzymanie prawidłowych i z dobrą wydajnością produktów. Wiedząc, że optymalne dla enzymu XYZ stężenie NaCl wynosi 100mM można wywnioskować iż w buforze wyjściowym wartość stężenia tej soli wynosi:
100mM
50mM
trudno powiedzieć bo za mało informacji
1000mM
500mM
1000mM
Komórki większości szczepów bakteryjnych, używanych w laboratorium inżynierii genetycznej, mogą być hodowane w pożywce płynnej. Dostarcza ona różnych składników potrzebnych dla wzrostu kultury bakteryjnej. Jedną ze znanych pożywek jest minimalna pożywka M9. Które z podanych poniżej charakterystyk/opisów są prawdziwe w odniesieniu do pożywki M9:
pozwala ona na prowadzenie hodowli komórek bakteryjnych w ściśle zdefiniowanych warunkach
jednym ze standardowych jej składników, koniecznym dla prawidłowego wzrostu kultury, jest antybiotyk ampicylina
zawiera wyłącznie związki nieorganiczne
pożywka zawiera wyłącznie związki organiczne
po dodaniu do niej glukozy otrzymamy pożywkę LB
pozwala ona na prowadzenie hodowli komórek bakteryjnych w ściśle zdefiniowanych warunkach
Profilowane genetyczne wymaga identyfikacji wariantów sekwencji typu STR (short tandem repeats) w allelach. W tym celu wykonywany jest PCR a następnie analiza produktów amplifikacji. Typowa analiza polega na określeniu:
Polimorfizmu pojedynczych nukleotydow
Mapy restrykcyjnej produktów
Polarności produktów
Sekwencji produktów
masy (..)
Polimorfizmu pojedynczych nukleotydow
Mapy restrykcyjnej produktów
Sekwencji produktów
masy (..)
W celu otrzymania preparatu DNA plazmidowego z kom. Bakteryjnej dodano NaOH w takiej ilości, iż wartość pH wynosila ok. 12,35. Które z opisow sa prawdziwe :
w tych warunkach denaturacji nie ulegnie cDNA może ulec, ponieważ jest liniowe
po zakwaszeniu (do pH ok. 7,00) ekstraktu łatwo można oddzielić zdenaturowany DNA plazmidowy od DNA chromosomowego bakterii
w tych warunkach caly dsDNA jaki znajdowal sie w komórce ulegl denaturacji do formy jednoniciowej
w takich warunkach do formy jednoniciowej ulegnie denaturacji tylko superzwinięty DNA (supercoiled)
w takich warunkach do formy jednoniciowej nie ulegnie denaturacji tylko superzwinięty DNA (supercoiled
po zakwaszeniu ekstraktu do pH ok. 7.00 tak przygotowany zdenaturowany DNA chromosomowy bakterii moze byc latwo oddzielony od plazmidowego
po zkwaszeniu do ph 7.0 DNA chromosomalny bakteryjny asocjuje z DNA plazmidowym
po zakwaszeniu do ph 7.0 DNA plazmidowy asocjuje z DNA bakteryjnym
po zakwaszeniu ekstraktu do pH ok. 7.00 tak przygotowany zdenaturowany DNA chromosomowy bakterii moze byc latwo oddzielony od plazmidowego
Spośród podanych poniżej temperatur hybrydyzacji proszę wybrać tę, która pozwoli z najwyższym prawdopodobieństwem na wydajne otrzymanie specyficznego produktu w PCR przeprowadzonym przy udziale następującej pary starterów 5’GGTAATCGGTTAGGCTCC3’oraz 5’GGAGCCTAACCGATTACC3’
59 st. C
56 st. C
żadna z powyższych temperatur
55 st. C
72 st. C
55 st. C
Anemia sierpowata jest wynikiem mutacji występującej w recesywnym allelu genu (jakimś tam). Mutacja powoduje, iż w genomie brak jest charakterystycznego dla sekwencji dzikiej miejsca restrykcyjnego Mst II. W konsekwencji analiza Southerna( Southern Blotting) identyfikuje tylko jeden fragment DNA (1.3 kb) dla allelu zmutowanego i dwa fragmenty (1,1 kb i 0,2 kb) dla allelu dzikiego gdy przed analizą DNA jest trawiony enzymem Mst II. Poniżej podano opisy różnych wyników analizy Southerna. Który z nich odpowiada parze rodziców, których dziecko z 25 % prawdopodobieństwem będzie chore na anemię sierpowatą:
analiza wykazała obecność fragmentów 1,3 kb, 1,1 kb i 0,2 kb u obojga rodziców
analiza wykazała obecność fragmentu 1,3 u jednego z rodziców i fragmentów 1,1 kb i 0,2 kb u drugiego
analiza wykazała obecność fragmentów 1,3 kb i 0,2 kb u obojga z rodziców
analiza wykazała obecność fragmentów 1,1 kb i 0,2 kb u obojga z rodziców
analiza wykazała obecność 1,3 kb u jednego z rodziców i 0,2 kb u drugiego
analiza wykazała obecność fragmentów 1,3 kb, 1,1 kb i 0,2 kb u obojga rodziców
Poniżej przedstawiono wynik analizy elektroforetycznej produktów PCR otrzymanych w wyniku eksperymentu, którego celem było oznaczenie płci na podstawie analizy DNA wyizolowanego z próbek archeologicznych. Ślad 1 standard wagowy (marker), ślady 2,3,4 analiza 3 produktów PCR. Podczas eksperymentu zastosowano typowe dla tego typu analizy startery, które eliminują możliwość otrzymania niejednoznacznego wyniku, gdy PCR nie będzie miało miejsca- na przykład z powodu słabej jakości matrycy. Które z poniższych stwierdzeń są prawdziwe:
startery użyte w trakcie PCR były skierowane do genu, którego warianty obecne są na chromosomie X jak i chromosomie Y
startery użyte w trakcie PCR były skierowane do charakterystycznych sekwencji obecnych w chromosomie Y
startery użyte w trakcie PCR były skierowane do charakterystycznych sekwencji obecnych w chromosomie X
obraz -> od płci męskiej 1x i 1y
obraz otrzymany po analizie elektroforetycznej wskazuje, że próbka 2 pochodzi od osoby płci męskiej (jeden chromosom Y)
obraz otrzymany po analizie elektroforetycznej wskazuje, że próbka 2 pochodzi od osoby płci żeńskiej (dwa chromosomy X)
startery użyte w trakcie PCR były skierowane do genu, którego warianty obecne są na chromosomie X jak i chromosomie Y
obraz -> od płci męskiej 1x i 1y
Wektor plazmidowy posiada gen markerowy Amp odpowiadający za odporność transformowanych bakterii na ampicylinę. Jedno z miejsc restrykcyjnych zlokalizowanych w obrębie sekwencji wielokrotnego klonowania (MCS) tego wektora zostało strawione enzymem restrykcyjnym a powstały w ten sposób zlinearyzowany plazmid ligowano z biblioteką fragmentów DNA o komplementarnych do wektora końcach. Biblioteka zastała otrzymana z plazmidu odpowiedzialnego za oporność niektórych szczepów bakteryjnych na działanie ampicyliny, chloramfenikolu, erytromycyny i innych antybiotyków. Poniżej podano zawartość antybiotyków w kilku różnych podłożach stałych. Które z tych podłoży mogą być użyte do wyselekcjonowania klonu zawierającego gen kodujący acetylotransferazę chloramfenikolu, enzym który modyfikując chloramfenikol zmienia go w związek nietoksyczny dla komórek bakteryjnych?
Chloramfenikol
Ampicylina, erytromycyna
Ampicylina
Ampicylina i chloramfenikol
Erytromycyna i chloramfenikol
Chloramfenikol
Ampicylina i chloramfenikol
Wektor plazmidowy poddany linearyzacji enzymem EcoRI został, bezpośrednio po inaktywacji enzymu, użyty do ligacji z ds. DNA powstałym w wyniku hybrydyzacji dwóch syntetycznych oligonukleotydów (insert); syntetyczny ds. DNA został tak zaprojektowany, iż posiada końce identyczne z końcami wektora (EcoRI). Mieszaniną koligacyjną poddano transformacji komórki bakteryjne i wysiano je na podłoże zawierające odpowiedni dla wektora antybiotyk. Które z podanych poniżej twierdzeń są prawdziwe ( zakładamy, że analizie poddano odpowiednio dużą ilość klonów):
Ligacji insertu i cząsteczki wektora towarzyszyło powstanie 2 wiązań fosfodiestrowych
pośród powstałych klonów można było zaobserwowac wektor zawierajacy wiecej niż jeden fragment / wśród powstałych klonów można było zaobserwować klony zawierające wektor z wbudowanymi kilkoma fragmentami
Ligacji insertu i cząsteczki wektora towarzyszyło powstanie 4 wiązań fosfodiestrowych
Pośród powstałych klonów można było zaobserwować klony zawierające rekombinowany wektor z wbudowanym jednym insertem
Pośród powstałych klonów można było zaobserwować klony zawierające wektor pozbawiony insertu
Ligacji insertu i cząsteczki wektora towarzyszyło powstanie 2 wiązań fosfodiestrowych
Pośród powstałych klonów można było zaobserwować klony zawierające rekombinowany wektor z wbudowanym jednym insertem
Pośród powstałych klonów można było zaobserwować klony zawierające wektor pozbawiony insertu
Przy pomocy techniki primer extension można mapować 5’ koniec transkryptu. W tym samym celu można też posłużyć się techniką wykorzystującą nukleazę S1 (S1 mapping). Która z podanych poniżej czynności/informacji nie ma miejsca ( nie jest prawdziwa) w przypadku pierwszej z wymienionych technik?
Hybrydyzacja
Denaturacja DNA i elektroforeza
Wariant tej techniki może być użyty do mapowania 3’ końca transkryptu
Reakcja przy udziale rekombinowanego enzymu posiadającego aktywność enzymu używanego przez retrowirusy do syntezy DNA na matrycy RNA
Znakowanie DNA
Wariant tej techniki może być użyty do mapowania 3’ końca transkryptu
Które z twierdzeń dotyczących reakcji łańcuchowej polimeryzacji (PCR) są prawdziwe?
Mieszanina reakcyjna PCR zawiera m. in. trifosforany czterech rybonukleotydów i polimerazę DNA.
Cykl PCR obejmuje trzy etapy: denaturację w temperaturze 95 st. C, hybrydyzację w temperaturze zależnej od długości startera oraz elongację, którą zwykle prowadzi się w temperaturze 72 st. C.
Może być wykorzystana do wykrywania rearanżacji chromosomalnych powodujących niektóre formy białaczek.
PCR może być wykorzystywany podczas mutagenezy ukierunkowanej sterowanej przez oligonukleotydy
W przeciwieństwie do reakcji sekwencjonowania DNA metodą dideoksy, PCR wymaga dwóch starterów, które są do siebie komplementarne.
Cykl PCR obejmuje trzy etapy: denaturację w temperaturze 95 st. C, hybrydyzację w temperaturze zależnej od długości startera oraz elongację, którą zwykle prowadzi się w temperaturze 72 st. C.
Może być wykorzystana do wykrywania rearanżacji chromosomalnych powodujących niektóre formy białaczek.
PCR może być wykorzystywany podczas mutagenezy ukierunkowanej sterowanej przez oligonukleotydy
Wektor kosmidowy został poddany ligacji z fragmentami DNA o przypadkowej (różnej) długości w celu przygotowania biblioteki genomowej człowieka. Maksymalna długość insertów składających się na bibliotekę będzie najprawdopodobniej wynosić:
8 kb
23 kb
150 kb
40 kb
15 kb
40 kb
W pewnym laboratorium postanowiono zidentyfikować w bibliotece cDNA pochodzącej z komórek człowieka klon odpowiadający genowi XYZ. W tym celu postanowiono posłużyć się techniką hybrydyzacji z użyciem sondy, będącej fragmentem cDNA genu homologicznego, zidentyfikowanego uprzednio podczas analizy klonów, pochodzących z biblioteki otrzymanej z komórek Drosophila melanogaster. Jaka, Twoim zdaniem, powinna być temperatura hybrydyzacji sondy z repliką biblioteki, zawierającej klon poszukiwanego genu, wykonaną na krążku nitrocelulozowym?
Taka sama jak temperatura hybrydyzacji sondy z klonem Drosophila.
Niższa od temperatury hybrydyzacji sondy z klonem Drosophila.
Wyższa od temperatury hybrydyzacji sondy z klonem Drosophila
Podczas hybrydyzacji temperatura powinna wynosić 98 st. C.
Nie można tego powiedzieć dysponując tylko informacjami podanymi w zadaniu.
Niższa od temperatury hybrydyzacji sondy z klonem Drosophila.
Które z podanych poniżej enzymów będą dawały produkty, które można poddać, bez dodatkowych zabiegów, radioaktywnemu znakowaniu przy pomocy [α32P]-dATP i fragmentu Klenowa? W nawiasach podano sekwencje, dla uproszczenia tylko jednej z nici, rozpoznawanej przez odpowiednie enzymy, gwiazdka oznacza położenie trawionego wiązania fosfodiestrowego.
PstI(CTGCA*G)
HpaII(C*CGG)
EcoRI(GA*ATTC)
BglII(A*GATCT)
cSmaI(CCC*GGG)
PstI(CTGCA*G)
HpaII(C*CGG)
EcoRI(GA*ATTC)
Które z podanych poniżej informacji są prawdziwe w odniesieniu do ligacji fragmentów DNA o koncach tępych przy pomocy topoizomerazy DNA?
ligacja tego typu wymaga wektora, który musi byc poddany linearyzacji przy pomocy enzymu restrykcyjnego dającego produkty o końcach tępych
fragmenty DNA poddawane ligacji z wektorem, przy pomocy topoizomerazy, muszą posiadać końce tępe, pozbawione reszt kwasu fosforowego
produkty nie posiadają 4 wiązań fosfodiestrowych
wektor przygotowany do ligacji przy pomocy topoizomerazy, może też być, bez żadnych dodatkowych zabiegów, użyty do ligacji z syntetycznym ds. oligonukleotydem, przy pomocy ligazy T4
reakcja ligacji przy pomocy topoizomerazy skutkuje powstaniem rekombinowanego DNA, w którym brakuje dwóch wiązań fosfodiestrowych,( wiązania te są formowane, po transformacji, przez geny komórki bakteryjnej
tworzy 4 wiązania fosfodiestrowe
ligacja tego typu wymaga wektora, który musi byc poddany linearyzacji przy pomocy enzymu restrykcyjnego dającego produkty o końcach tępych
fragmenty DNA poddawane ligacji z wektorem, przy pomocy topoizomerazy, muszą posiadać końce tępe, pozbawione reszt kwasu fosforowego
produkty nie posiadają 4 wiązań fosfodiestrowych
Wektor będący pochodną faga lambda (lambda EMBL4; replacement vector) poddano trawieniu enzymem EcoRI, a następnie powstałe produkty rozdzielono elektroforetycznie. Otrzymane w ten sposób “ramiona” wektora poddano ligacji z fragmentami DNA o końcach EcoRI i długości około 20 kb. Po ligacji upakowano fagi in vitro i infekowano nimi bakterie. Analizie poddano DNA wszystkich powstałych łysinek i zidentyfikowano takie, które zawierały:
DNA rekombinowanego wektora zawierającego fragmenty DNA o długości ok. 20 kb.
DNA wektora, który uległ religacji.
DNA rekombinowanego wektora zawierającego fragmenty DNA o długości ok. 40 kb.
DNA całego genomu faga .
brak łysinek ponieważ sekwencja była za długa.
DNA rekombinowanego wektora zawierającego fragmenty DNA o długości ok. 20 kb.
Produkty PCR, otrzymane przy pomocy polimerazy Taq zazwyczaj zawierają na swoich 5’ koncach niesparowane reszty A. Fakt ten można wykorzystać do klonowania tych produktów przy pomocy zlinearyzowanego, tzn. występującego w formie liniowej cząsteczki ds DNA, wektora plazmidowego posiadajacego na 3’ końcach komplementarne do produktu PCR reszty. Wektor w formie bezpośrednio nadającej się do ligacji z produktami PCR można otrzymac w laboratorium. W tym celu wektor plazmidowy jest trawiony w obrębie sekwencji polilinkerowej przez enzym restrykcyjny, którego produkty mają końce tępe. Spośród podanych poniżej enzymów/ odczynników prosze wybrać te, które pozwolą otrzymać, z tak przygotowanego wektora, wektor w formie nadającej się do klonowania zdefiniowanych powyżej produktów PCR:
polimeraza Taq
dTTP
polimeraza Vent
terminalna transferaza
dideoksy TTP
polimeraza Taq
dTTP