Testy Fiszki Notatki

Zaloguj

Fiszki

Histologia płciowy żeński

Test w formie fiszek Histologia dział układ płciowy żeński.

Ilość pytań: 289 Rozwiązywany: 27210 razy

Pęcherzyk jajnikowy pierwotny:

B. znajduje się na obwodzie kory jajnika w pobliżu błony białawej

E. jego oocyt zawiera błony pierścieniowate otaczające jądro

H. E i F

F. oocyt otaczają w nim płaskie komórki, które przekształcą się w komórki ziarniste

I. A i H

A. B, C i D

C. zawiera oocyt I rzędu zatrzymany w diktiotenie

D. średnica zawartego w nim oocytu to około 40 mikrometrów

G. B,C, D, E i F

Spośród ok. 400tys. pęcherzyków pierwotnych w jajniku, w okresie rozrodczym życia kobiety, trwającym 30-40 lat, wzrasta:

ok. 100 pęcherzyków

ok. 400 pęcherzyków

ok. 200 tys. pęcherzyków

ok. 100 tys. pęcherzyków

ok. 400 pęcherzyków

W pęcherzyku jajnikowym wzrastającym:

średnica jego oocytu wzrasta z 40 do 80 mikrometrów

znajduje się oocyt I rzędu zatrzymany w diktiotenie

wszystkie prawidłowe

Oocyt I rzędu w pęcherzyku jajnikowym pierwotnym:

rośnie i jego średnica wzrasta z 40 do 80 mikrometrów

ma ok. 40 mikrometrów średnicy

ma ok. 40-80 mikrometrów średnicy

ma 80 mikrometrów średnicy

ma ok. 40 mikrometrów średnicy

W pęcherzyku jajnikowym wzrastającym:

średnica oocytu I rzędu wynosi ok. 50 mikrometrów

średnica oocytu I rzędu wzrasta od 40-80 mikrometrów

średnica oocytu I rzędu wzrasta od 80-150 mikrometrów

średnica oocytu I rzędu wynosi ok. 40 mikrometrów

średnica oocytu I rzędu wzrasta od 40-80 mikrometrów

Polispermia czyli:

wydzielanie przez pęcherzyk jajowy więcej niż jednej komórki jajowej

zjawisko wnikania do komórki jajowej więcej niż jednego plemnika

zwiększenie ilości plemników w nasieniu

występowanie plemników z większą niż 1 liczbą witek

zjawisko wnikania do komórki jajowej więcej niż jednego plemnika

Ziarna korowe to:

wypełnione glikogenem komórki kory jajnika ciemniej barwiące się na preparatach H/E

wypełnione estrogenami komórki kory jajnika ciemniej barwiące się na preparatach H/E

pęcherzyki wydzielnicze zewnętrznej części cytoplazmy oocytu

wypełnione estrogenami komórki kory jajnika jaśniej barwiące się na preparatach H/E

pęcherzyki wydzielnicze zewnętrznej części cytoplazmy oocytu

Wydzielina ziaren korowych:

A. to hormony płciowe

D. otacza powierzchnię zapłodnionego oocytu i zapobiega ponownemu zapłodnieniu przez inne plemniki czyli polispermii

C. A i B

B. pobudza pękanie pęcherzyka Gaafa

D. otacza powierzchnię zapłodnionego oocytu i zapobiega ponownemu zapłodnieniu przez inne plemniki czyli polispermii

Połączenia między wypustkami oocytu a komórkami ziarnistymi w pęcherzyku jajnikowym wzrastającym znajdują się:

w błonie podstawnej komórek ziarnistych

brak prawidłowej odpowiedzi

w przestrzeniach między komórkami ziarnistymi

w osłonce przejrzystej

Między wypustkami błony komórkowej oocytu pęcherzyka jajnikowego wzrastającego, a komórkami ziarnistymi tworzą się połączenia typu:

occludens

neksus

desmosomy

adherens

neksus

W błonie oocytu znajdują się receptory glikoproteinowe, z których najważniejsze to:

kadheryny

sekuryny

integryny

CD9

CD1

integryny

CD9

Receptory glikoproteinowe błony oocytu (integryny i CD9) odpowiadają za:

łącząc się ze swoimi ligandami doprowadzają do pęknięcia pęcherzyka Gaafa

adhezję plemnika do oocytu w czasie zapłodnienia

ułatwienie przemieszczania się komórki jajowej przez jajowód

brak prawidłowej odpowiedzi

adhezję plemnika do oocytu w czasie zapłodnienia

Oocyt pęcherzyka jajnikowego wzrastającego wytwarza homogenną błonę oddzielającą go od komórek ziarnistych, ta błona to:

osłonka przejrzysta (zona pellucida)

błona ziarnista (tunica granulosa)

warstwa niepewna (zona incerta)

błona biaława (tunica albuginea)

osłonka przejrzysta (zona pellucida)

Osłonka przejrzysta (zona pellucida):

zbudowana z glikoproteiny ZP5

zbudowana z glikoproteiny ZP3

zbudowana z glikoproteiny ZP2

ma grubość ok. 4 mikrometry

ma grubość ok. 8 mikrometrów

zbudowana jest z proteoglikanów

zbudowana z glikoproteiny ZP1

zbudowana z glikoproteiny ZP3

zbudowana z glikoproteiny ZP2

ma grubość ok. 8 mikrometrów

zbudowana jest z proteoglikanów

zbudowana z glikoproteiny ZP1

Glikoproteiny ZP1:

C. są połączone z ZP1 i ZP2 przy pomocy ZP3

D. B i C

A. łączą ZP2 i ZP3 w sieć tworzącą osbłonkę przejrzystą

B. układają się w sieć razem z ZP2

A. łączą ZP2 i ZP3 w sieć tworzącą osbłonkę przejrzystą

Glikoproteina ZP2:

A. Układa się w sieć razem z ZP3

C. Łączy ZP1 z ZP3

B. ZP1 łączy ją z ZP3

D. A i B

Glikoproteina ZP3:

Łączy ZP1 z ZP2

brak prawidłowej odpowiedzi

Łączy się w postać sieci z ZP2 przy pomocy ZP1

Łączy się w postać sieci z ZP1 przy pomocy ZP2

Łączy się w postać sieci z ZP2 przy pomocy ZP1

Poza budowaniem osłonki przejrzystej glikoproteiny ZP2 i ZP3:

ułatwiają przesuwanie się komórki jajowej przez jajowód

warunkują działanie bakteriostatyczne oocytu

wiążą receptory główki plemnika prowadząc do jego adhezji w czasie zapłodnienia

glikoproteiny te WYŁĄCZNIE budują osłonkę przejrzystą

wiążą receptory główki plemnika prowadząc do jego adhezji w czasie zapłodnienia

Strawienie fragmentu osłonki przejrzystej i wydostanie się zygoty do tej pory rozwijającej się wewnątrz osłonki następuje:

zygotwa trawi osłonkę, wydostaje się z niej i rozwija się poza nią natychmiast po zapłodnieniu

w stadium późnej blastocysty

w stadium wczesnej balstocysty

brak prawidłowej odpowiedzi

w stadium późnej blastocysty

Proliferacja i różnicowanie komórek ziarnistych odbywa się pod wpływem czynnika wzrostu i różnicowania, nazywanego:

GDF-1

GDFR

GDF-7

GDF-9

Początek Pokaż poprzednie pytania Pokaż kolejne pytania

Powiązane tematy

#histologia #ukladrozrodczy #plciowy #ukladplciowy

Inne tryby

Nauka Test Powtórzenie