Biologia molekularna

b) Telomeraza jest aktywna tylko w wybranych typach komórek

d) Aktywność telomerazy jest kontrolowana przez białko TRF1, które wiąże się z powtarzającymi się sekwencjami telomerowymi

c) Telomeraza syntezuje tylko jeden z łaocuchów polinukleotydowych telomeru korzystając z matrycy bogatej w reszty G.

g) Żadne z powyższych twierdzeo nie jest prawdziwe.

e) Terapia powodująca inaktywację telomerazy powinna byd skuteczna w walce z rakiem, tylko wtedy gdy aktywacja telomerazy jest przyczyną powstania raka, a nie skutkiem.

f) Aktywność telomerazy jest kontrolowana przez białko TRF1 promujące tworzenie struktury telomerów typu pętli t

a) Telomeraza jest polimerazą RNA zależną od DNA.

b) Telomeraza jest aktywna tylko w wybranych typach komórek

d) Aktywność telomerazy jest kontrolowana przez białko TRF1, które wiąże się z powtarzającymi się sekwencjami telomerowymi

d) Aktywatory transkrypcji są istotne dla inicjacji transkrypcji przez polimerazy RNAII i RNAIII, natomiast ich rola w przypadku polimerazy RNAI przeprowadzającej transkrypcję wielokrotnie powtórzonej jednostki transkrypcyjnej zawierającej sekswencję kodującą niektóre z rybosomalnych RNA nie jest dobrze określona.

b) Koaktywator, to białko, stymulujące inicjację transkrypcji przez specyficzne bezpośrednie wiązanie DNA.

e) Ilośd zachodzących inicjacji transkrypcji polimerazy RNAII, zależy od tego, które moduły promotorowe danego genu w danym czasie są związane ze specyficznymi białkami

c) Powszechną cechą aktywatorów transkrypcji jest ich zdolnośd do bezpośredniego oddziaływania z kompleksem preinicjacyjnym polimerazy RNAII przez tzw. domenę poliprolinową

f) Żadne z powyższych twierdzeo nie jest prawdziwe.

a) Inicjacja transkrypcji u Eukaryota różni się od inicjacji transkrypcji jaka ma miejsce w komórkach bakteryjnych, między innymi tym, że podstawowy poziom inicjacji transkrypcji eukariotycznej jest stosunkowo wysoki dla większości promotorów, z wyjątkiem najsłabszych.

d) Aktywatory transkrypcji są istotne dla inicjacji transkrypcji przez polimerazy RNAII i RNAIII, natomiast ich rola w przypadku polimerazy RNAI przeprowadzającej transkrypcję wielokrotnie powtórzonej jednostki transkrypcyjnej zawierającej sekswencję kodującą niektóre z rybosomalnych RNA nie jest dobrze określona.

e) Ilośd zachodzących inicjacji transkrypcji polimerazy RNAII, zależy od tego, które moduły promotorowe danego genu w danym czasie są związane ze specyficznymi białkami

d) Te geny z reguły nie są położone w sąsiedztwie wysp CpG

b) Wyspy CpG położone w sąsiedztwie tych genów są metylowane w niektórych tkankach, ale nie we wszystkich.

e) Wyspy CpG nie są metylowane tylko w tych tkankach, w których specyficznej ekspresji ulega sąsiadujący z nią gen metabolizmu.

f) Żadne z powyższych twierdzeo nie jest prawdziwe.

a) Wyspy CpG położone w sąsiedztwie tych genów charakteryzuje wysoki poziom metylacji.

c) Wyspy CpG położone w sąsiedztwie tych genów nie są metylowane

c) Wyspy CpG położone w sąsiedztwie tych genów nie są metylowane

c) Niektóre podstawowe czynniki transkrypcyjne (TFIID, TFIIA i TFIIH) pozostają związane z promotorem umożliwiając reinicjację.

e) Niektóre podstawowe czynniki transkrypcyjne (TFIID, TFIIA, TFIIH) pozostają związane z polimerazą RNA umożliwiając reinicjację.

a) Wszystkie podstawowe czynniki transkrypcyjne pozostają związane z promotorem umożliwiając reinicjację.

f) Żadne z powyższych twierdzeo nie jest prawdziwe.

d) Wszystkie podstawowe czynniki transkrypcyjne oddysocjowują.

b) Domena C-koocowa (CTD) polimerazy jest zaktywowana ze względu na defosforylację jaka miała miejsce w czasie pierwszej inicjacji.

c) Niektóre podstawowe czynniki transkrypcyjne (TFIID, TFIIA i TFIIH) pozostają związane z promotorem umożliwiając reinicjację.

e) jeden z pary alleli ulega metylacji w procesie zależnym od tzw. elementów kontrolujących piętnowanie.

f) żadna z odpowiedzi nie jest prawdziwa.

d) funkcją piętnowania jest to, że DNA pary alleli (obu jednocześnie) homologicznych podlega metyzacji, co skutkuje brakiem ich ekspresji.

c) Skutkiem piętnowania jeden gen z pary alleli ulega ekspresji, drugi jest metylowany i wyciszany.

b) piętnowaniu podlegają tylko geny kodujące białka.

a) jest to bardzo często występująca cecha genomów ssaków.

e) jeden z pary alleli ulega metylacji w procesie zależnym od tzw. elementów kontrolujących piętnowanie.

c) Skutkiem piętnowania jeden gen z pary alleli ulega ekspresji, drugi jest metylowany i wyciszany.

b) jest rusztowaniem chromosomowym zmieniającym swoją strukturę w czasie podziału komórki co prowadzi do kondensacja chromosomów

d) jest miejscem obróbki cząsteczek mRNA

e) jest miejscem w jądrze komórkowym gdzie biegnie transkrypcja zależna od polimerazy RNAII

a) jest miejscem ekspresji genów kodujących białka

e) jest miejscem w jądrze komórkowym gdzie biegnie transkrypcja zależna od polimerazy RNAI

c) jest miejscem syntezy i obróbki cząsteczek rRNA

e) jest miejscem w jądrze komórkowym gdzie biegnie transkrypcja zależna od polimerazy RNAI

c) jest miejscem syntezy i obróbki cząsteczek rRNA

f) Składanie w układzie trans jest powszechnym zjawiskiem w odniesieniu do transkryptów genów człowieka

e) Składanie w układzie trans zachodzi w sposób podobny do składania przebiegającego z wycinaniem intronów GU-AG, z tym że zamiast lassa tworzona jest struktura widełek.

c) Sekwencje intronowe nie są usuwane z transkryptów RNA i podlegają translacji do białek.

a) Niektóre RNA uczestniczące w tym procesie zawierają informację z dwóch genów, co skutkuje jednoczesną translacją, prowadzącą do dwóch produktów białkowych.

d) Odbywa się pomiędzy eksonami zawartymi w obrębie różnych cząsteczek RNA.

b) Następuje zastąpienie wybranych eksonów w niektórych transkryptach przez ekson liderowy.

e) Składanie w układzie trans zachodzi w sposób podobny do składania przebiegającego z wycinaniem intronów GU-AG, z tym że zamiast lassa tworzona jest struktura widełek.

d) Odbywa się pomiędzy eksonami zawartymi w obrębie różnych cząsteczek RNA.

b) W czasie translacji cząsteczek RNA rybosomu pomija kodon.

d) Rybosom kooczy translację na kodonie, który koduje aminokwas.

e) Rybosom zatrzymuje się w czasie translacji przesuwa o jeden kodon do przodu lub do tyłu i potem kontynuuje translację.

c) Rybosom zatrzymuje się w czasie translacji, przesuwa o jeden nukleotyd do przodu lub do tyłu i potem kontynuuje translację.

Rybosom przeprowadza translację cząsteczki tRNA, która zawiera jeden dodatkowy nukleotyd lub brakuje w niej nukleotydu.

f) Rybosom dochodzi do konca sekwencji kodującej, uwalnia właściwie zsyntezowane białko i rozpoczyna syntezę nowego białka począwszy od następnego kodonu inicjacyjnego.

c) Rybosom zatrzymuje się w czasie translacji, przesuwa o jeden nukleotyd do przodu lub do tyłu i potem kontynuuje translację.

f) Żadna z powyższych odpowiedzi nie jest prawdziwa.

c) może byd zależne od białka Rho, które posiada aktywnośd helikazy, dzięki czemu może ono aktywnie ‘rozbijad’ pary zasad pomiędzy matrycą a ciągiem reszt Ustruktury spinki do włosów transkryptu.

e) może byd skutkiem specjalnego rodzaju kontroli, zależnego od sprzężonych ze sobą procesów syntezy transkryptu i białka

a) następuje mniej więcej w połowie przypadków w obrębie sekwencji nici matrycowej DNA, która zawiera sekwencje odwróconego palindromu.

b) Poprzedzone jest nieciągłym procesem transkrypcji , podczas którego polimeraza dokonuje wyboru pomiędzy kontynuowaniem elongacji a terminacją

d) Może byd kontrolowane przez tzw. białko antyterminacyjne, którego obecnośd zapobiega, np. zatrzymaniu się polimerazy przy terminatorze zaleznym od białka Rho

e) może byd skutkiem specjalnego rodzaju kontroli, zależnego od sprzężonych ze sobą procesów syntezy transkryptu i białka

b) Poprzedzone jest nieciągłym procesem transkrypcji , podczas którego polimeraza dokonuje wyboru pomiędzy kontynuowaniem elongacji a terminacją

d) Może byd kontrolowane przez tzw. białko antyterminacyjne, którego obecnośd zapobiega, np. zatrzymaniu się polimerazy przy terminatorze zaleznym od białka Rho

f) może zależed od obecności tzw. elementów niestabilności, znajdujących się w obrębie transkryptu

a) może uczestniczyd w procesie, w którym uczestniczy wielobiałkowy składnik zwany egzosomem, który degraduje mRNA przy udziale spokrewnionych z enzymami bakteryjnego degradosomu.

b) może przebiegad w procesie w którym następuje usuwanie czapeczek skutkiem czego dochodzi do usunięcia łaocuchów poliA, co z kolei prowadzi do braku translacji mRNA i szybkiego i szybkiego trawienia eksonukleotydów.

c) może przebiegac wg mechanizmu zwanego kontrolą jakości mRNA (RNA surveillance), który prowadzi do specyficznej degradacji cząsteczek mRNA, w których na skutek nieprecyzyjnego wycięcia intronów dochodzi do powstania nieprawidłowych kodonów terminacyjnych

d) może zachodzid w kierunku od 5’ do 3’ lub 3’ do 5’ w odróżeniniu od degradacji w komórkach bakteryjnych, która zawsze zachodzi w kierunku od 3’ do 5’

e) w prawidłowej, niezmienionej komórce (tzn. niezainfekowanej wirusami i nietransformowanej egzogennym DNA) może byd skutkiem wyciszania RNA (interferencji RNA)

f) może zależed od obecności tzw. elementów niestabilności, znajdujących się w obrębie transkryptu

a) może uczestniczyd w procesie, w którym uczestniczy wielobiałkowy składnik zwany egzosomem, który degraduje mRNA przy udziale spokrewnionych z enzymami bakteryjnego degradosomu.

c) może przebiegac wg mechanizmu zwanego kontrolą jakości mRNA (RNA surveillance), który prowadzi do specyficznej degradacji cząsteczek mRNA, w których na skutek nieprecyzyjnego wycięcia intronów dochodzi do powstania nieprawidłowych kodonów terminacyjnych

e) który zachodzi przy udziale złożonych kompleksów białkowych np. Swi/Snfi i wpływa na ekspresję całego genomu

f) Żadne nie jest prawdziwe

d) które może skutkowad tzw. przemieszczeniem cis, skutkujący transportem(?) nukleosomu na inną cząesteczkę DNA

c) który jest indukowany przez zależny od energii proces osłabiający oddziaływania pomiędzy nukleosomem i związanym z nim DNA

a) który jest bezwzględnie konieczny dla rozpoczęcia transkrypcji genu.

b) który wiąże się z intensywnymi modyfikacjami chemicznymi histonów

c) który jest indukowany przez zależny od energii proces osłabiający oddziaływania pomiędzy nukleosomem i związanym z nim DNA

b) trzy

a) dwa

f) cztery

e) To się zmienia mogą byd dwa lub jeden

c) jeden

d) To się zmienia mogą byd trzy albo dwa

c) jeden

c) Dwuniciowe cząsteczki RNA są cięte przez nukleazę na krótkie interferujące cząsteczki RNA.

d) Krótkie interferujące cząsteczki RNA wiążą się z rybosomem, aby zapobiec translacji wirusowych mRNA.

b) Dwuniciowe cząsteczki RNA wiążą się z białkami, które blokują ich translację.

e) Dwuniciowe interferujące cząsteczki RNA są wytwarzane z prekursorowego RNA kodowanego w genomie komórki.

a) Antysensowne cząsteczki RNA przyłączają się do nie ulegającego translacji regionu 3’ docelowego RNA

f) Interferencja RNA może być przyczyną braku produktu białkowego kodowanego przez transgen.

c) Dwuniciowe cząsteczki RNA są cięte przez nukleazę na krótkie interferujące cząsteczki RNA.

f) Interferencja RNA może być przyczyną braku produktu białkowego kodowanego przez transgen.

b) sekwencje mające zdolność znoszenia efektu pozycyjnego, przejawiającego się w nieobecności izolatorów zamiennością lokalizacji, w której wbudowywany jest rekombinowany gen.

a) sekwencje o długości 1-2 kb wyznaczające granice domen, tzw. domen funkcjonalnych charakteryzujących się zwartą strukturą

d) sekwencje które najprawdopodobniej do spełnianie swych funkcji wymagają białek wiążących specyficznie zarówno izolatory jak i sieć włókien zbudowanych z RNA i białek przenikających całe jadro.

f) Sekwencja występująca wyłącznie w genomie Drosophilia melanogaster.

c) Sekwencje utrzymujące niezależność domeny funkcjonalnej zapobiegają „wymianie informacji’’ między sąsiednimi domenami.

e) sekwencje które w swoich normalnych położeniach izolują poszczególne geny danej domeny funkcjonalnej –

b) sekwencje mające zdolność znoszenia efektu pozycyjnego, przejawiającego się w nieobecności izolatorów zamiennością lokalizacji, w której wbudowywany jest rekombinowany gen.

d) sekwencje które najprawdopodobniej do spełnianie swych funkcji wymagają białek wiążących specyficznie zarówno izolatory jak i sieć włókien zbudowanych z RNA i białek przenikających całe jadro.

c) Sekwencje utrzymujące niezależność domeny funkcjonalnej zapobiegają „wymianie informacji’’ między sąsiednimi domenami.

f) w jej skład wchodzi np DNA centromerów i telomerów.

b) w jej skład wchodzi DNA nie zawierający żadnych genów.

e) jest ona głównym składnikiem ludzkich chromosomów płci

c) w jej skład wchodzi DNA nie kodujący żadnych genów

h) zawiera ona DNA który ma zwartą strukturę

a) można ją obserwować czasami w pewnych komórkach.

g) w rejonach, w których występuje heterochromatyna konstytutywna można zaobserwować przy pomocy mikroskopu elektronowego pętle zbudowane z włókna chromatynowego

d) zawiera ona geny nieaktywne w pewnych komórkach lub na niektórych etapach cyklu komórkowego

f) w jej skład wchodzi np DNA centromerów i telomerów.

b) w jej skład wchodzi DNA nie zawierający żadnych genów.

c) w jej skład wchodzi DNA nie kodujący żadnych genów

h) zawiera ona DNA który ma zwartą strukturę

b) Moduły regulatorów rozwoju

e) Moduły konstytutywne

f) Moduł w kształcie palca cynkowego

c) Moduły represorów

a) Moduły komórkowo specyficzne

d) Moduły odpowiedzi(response modules)

d) Moduły odpowiedzi(response modules)

f) żadne z powyższych twierdzeń nie jest prawdziwe.

b) Wiąże cząsteczkę GTP potrzebną w procesie formowania kompleksu inicjacyjnego.

d) Blokuje grupę aminową Met, dzięki czemu translacja zachodzi w kierunku C> N.

c) Blokuje grupę aminową Met, dzięki czemu translacja zachodzie w kierunku N> C

a) łączy inicjatorowy tRNA z dużą podjednostką rybosomu w czasie inicjacji translacji.

e) Blokuje łańcuch boczny Met tak, że nie może ona oddziaływać z czynnikiem inicjacyjnym IF3.

f) żadne z powyższych twierdzeń nie jest prawdziwe.

e) Topnienie struktury podwójnej helisy DNA w miejscu inicjacji replikacji zachodzi w obrębie subdomeny B3.

d) Typowa sekwencja ARS jest zwykle dłuższa niż oriC w genomie E.coli

a) Identyfikacji sekwencji istotnych dla inicjacji replikacji DNA w tych komórkach dokonano stosując techniki badawcze wcześniej użyte do ustalenia sekwencji oriC bakteryjnego.

f) Żadne z powyższych twierdzeń nÌie jest prawdziwe

c) Kompleks ORC działa jako pośrednik pomiędzy miejscem inicjacji replikacji z sygnałami regulacyjnymi odpowiedzialnymi za koordynację inicjacji replikacji z cyklem komórkowym.

b) Typowa ARS, autonomicznie replikująca sekwencja, składa się z dwóch subdomen A i B1 które razem stanowią sekwencję rozpoznawaną przez białka inicjacyjne kompleksu ORC.

a) Identyfikacji sekwencji istotnych dla inicjacji replikacji DNA w tych komórkach dokonano stosując techniki badawcze wcześniej użyte do ustalenia sekwencji oriC bakteryjnego.

c) Kompleks ORC działa jako pośrednik pomiędzy miejscem inicjacji replikacji z sygnałami regulacyjnymi odpowiedzialnymi za koordynację inicjacji replikacji z cyklem komórkowym.

e) bezpośrednie oddziaływanie związku sygnalizującego z białkiem regulacyjnym obecnym w komórce ma miejsce tylko w przypadku komórek eukariotycznych

f) żadna z powyższych informacji nie jest prawdziwa.

d) aktywatory transkrypcji, należące do nadrodziny receptorów jądrowych, są głównym celem dla hormonów steroidowych związków sygnalizujących wnikających do komórki i kordynujących szeroki zakres aktywności fizjologicznych u wyższych eukariontów .

c) rola glukozy, w odpowiedzi diauksycznej operonu latozowego polega na tym że wywiera ona pośredni wpływ na aktywator kataboliczny (CAP, ang catabolite activator protein) dokonuje tego przez hamowanie aktywnośći cyklazy adenylowej.

a) związek sygnalizacyjny, który jest białkiem, może działać, na przykład przez oddziaływanie z eksonowymi wzmacniaczami lub wyciszaczami składnika RNA.

b) laktoferyna, białko znajdywane w mleku ssaków, a w mniejszej ilości w krwioobiegu pełni rolę zewnątrzkomórkowego związku sygnalizującego, który może stymulować transkrypcję specyficznych genów.

c) rola glukozy, w odpowiedzi diauksycznej operonu latozowego polega na tym że wywiera ona pośredni wpływ na aktywator kataboliczny (CAP, ang catabolite activator protein) dokonuje tego przez hamowanie aktywnośći cyklazy adenylowej.

b) laktoferyna, białko znajdywane w mleku ssaków, a w mniejszej ilości w krwioobiegu pełni rolę zewnątrzkomórkowego związku sygnalizującego, który może stymulować transkrypcję specyficznych genów.

f) Metylacja DNA de novo to u myszy proces metylacji zależny od metylotransferaz DNA kodowanych przez geny Dnmt3a i Dnmt3b.

d) Metylacja DNA de novo sktutkuje przyłączeniem grupy metylowanej do reszty guaniny wchodzącej w skład niektórych sekwencji 5’CG3’ a u roślin 5’CNG3’

a) Metylacja DNA de novo, to przyłączenie grup metylowych do DNA w nowym miejscu, prowadzące do zmiany wzoru metylacji genomu.

c) Metylacja DNA de novo, to przyłączenie grup metylowanych do promotorów, aktywujące ekspresję genów.

e) Metylacja DNA de novo, to przyłączenie grup metylowanych do DNA, w miejscach komplementarnych do miejsc metylowanych w nici rodzicielskiej.

f) Metylacja DNA de novo to u myszy proces metylacji zależny od metylotransferaz DNA kodowanych przez geny Dnmt3a i Dnmt3b.

a) Metylacja DNA de novo, to przyłączenie grup metylowych do DNA w nowym miejscu, prowadzące do zmiany wzoru metylacji genomu.