Wstęp do psychologii

obszar z tyłu mózgu w płatach potylicznych, gdzie przetwarzana jest informacja wzrokowa

kora wzrokowa

teoria, która głosi, że system wzrokowy analizuje bodźce złożone przez rozbicie ich na częstotliwości przestrzenne; konkurencyjny w stosunku do modelu detekcji cech w analizie bodźca

model częstotliwości przestrzennej

teoria głosząca, że komórki na poszczególnych poziomach systemu wzrokowego wykrywają poszczególne cechy bodźca

model detekcji cech

nerw, który przenosi impulsy ze ślimaka do jądra ślimakowatego w mózgu.

nerw słuchowy

ośrodek, do którego przesyłają swoje sygnały receptory wrażliwe na zapach, położony tuż poniżej płatów czołowych kory mózgowej

opuszka węchowa

zjawisko polegające na tym, że ludzie zachowują się tak, jak gdyby coś spostrzegli, podczas gdy test detekcji świadczy o tym, że bodziec nie przekracza progu wrażliwości zmysłowej.

percepcja podprogowa

obszar siatkówki o największym zagęszczeniu czopków, dzięki czemu stanowi on punkt najostrzejszego widzenia

plamka żółta

najmniejsza fizyczna różnica między dwoma bodźcami powodująca rozpoznawanie ich jako różniących się

próg różnicy

twierdzenie, że siła wrażenia jest proporcjonalna do logarytmu fizycznej intensywności bodźca.

prawo Fechnera

twierdzenie, że wielkość progu różnicy jest proporcjonalna do intensywności bodźca standardowego.

prawo Webera

fotoreceptory skoncentrowane na obrzeżach siatkówki najbardziej aktywne w przyćmionym świetle; pręciki nie wytwarzają wrażeń barwnych

pręciki

procesy związane z narządami zmysłowymi i obwodowym układem nerwowym, które zapewniają nam bezpośredni kontakt ze źródłami stymulacji

procesy sensoryczne

minimalna ilość energii fizycznej wystarczająca do wywołania doznania zmysłowego

próg absolutny

tylna warstwa oka zawierająca fotoreceptory

siatkówka

systemy przetwarzające informacje napływające do mózgu; systemy sensoryczne

systemy aferentne

systemy przetwarzające informacje płynące z mózgu do mięśni i gruczołów; systemy motoryczne.

systemy eferentne

metoda konstrukcji skal psychofizycznych oparta na przypisywaniu przez obserwatorów liczb swoim doznaniom; opracowana przez S. S. Stevensa.

szacowanie wielkości

podstawowy narząd słuchu; wypełniony płynem, znajduje się w uchu wewnętrznym

ślimak

teoria, która głosi, że wszystkie sądy percepcyjne są połączeniem procesów sensorycznych i decyzyjnych, a względny udział każdego z nich można ustalić

teoria detekcji sygnałów

teoria głosząca, że różne częstotliwości dźwięku wytwarzają maksymalną aktywację w różnych miejscach błony podstawowej, co sprawia, że wysokość dźwięku jest kodowana za pośrednictwem miejsca aktywacji.

teoria miejsca