Informatyka Stosowana

b) przerwanie NMI ma najwyższy priorytet

d) jest tylko jedna tablica przerwań, zatem wszystkie przerwania mają ten sam priorytet

c) przerwania obsługiwane są zawsze w kolejności w jakiej zostały zgłoszone

a) przerwanie INT ma najwyższy priorytet

b) przerwanie NMI ma najwyższy priorytet

c) procesor ma dwie linie przerwań zewnętrznych, ale jest tylko jedna procedura ich obsługi,

d) ilość obsługiwanych przerwań zależy od trybu pracy procesora. W trybie rzeczywistym jest to 256 różnych przerwań, natomiast w trybie 32 bitowym ilość ta została zwiększona do 65536.

a) jedno przerwanie NMI i do 256 przerwań typu INT,

b) po jednym NMI oraz INT,

a) jedno przerwanie NMI i do 256 przerwań typu INT,

c) nie przerwań nie da się zablokować,

a) tak można zablokować przerwanie INT, natomiast nie można blokować przerwań NMI. Zablokowanie/odblokowanie odbywa się przez instrukcję CLI/STI.

d) tak można zablokować zarówno przerwanie INT jak i NMI. Zablokowanie/odblokowanie odbywa się przez instrukcję CLINT/STINT oraz CLNMI/STNMI.

b) tak można zablokować przerwanie NMI, natomiast nie można blokować przerwań INT Zablokowanie/odblokowanie odbywa się przez instrukcję CLI/STI.

a) tak można zablokować przerwanie INT, natomiast nie można blokować przerwań NMI. Zablokowanie/odblokowanie odbywa się przez instrukcję CLI/STI.

b) model w którym każdy procesor ma do dyspozycji oddzielną pamięć operacyjną i wydzielone urządzenia wejścia/wyjścia

d) model ten to układ procesorów i pamięci tworzących wektory, przy czym dostęp procesorów do układów pamięci odbywa się przez symetryczną macierz połączeń krzyżowych

a) model w którym wszystkie procesory posiadają wspólną pamięć operacyjną i wspólny zestaw urządzeń wejścia/wyjścia.

c) w modelu SMP na każde 2 procesory jest przewidziana oddzielna pamięć oraz zestaw układów I/O. W przypadku większej ilości procesorów łączone są w pary komunikujące się ze sobą szybką magistralą HyperTransport

a) model w którym wszystkie procesory posiadają wspólną pamięć operacyjną i wspólny zestaw urządzeń wejścia/wyjścia.

d) model w którym wszystkie procesory posiadają wspólną pamięć operacyjną i wspólny zestaw urządzeń wejścia/wyjścia.

c) model systemu wieloprocesorowego, w którym każdy procesor ma własny układ pamięci oraz wydzieloną magistralę łączącą go z innymi procesorami (po jednej magistrali na procesor). Model ten był stosowany przez firmę AMD w rozwiązaniach serwerowych. M

b) architektura komputerowa zbudowana z węzłów, gdzie każdy węzeł posiada własny procesor z pamięcią i układami I/O. Węzły połączone są ze sobą najczęściej siecią komputerową.

a) architektura komputera, w której każdy układ (procesor, pamięć, urządzenie I/O) jest, na wzór sieci komputerowej, podłączony szybką magistralą z przełącznikiem. Razem tworzą układ „gwiazdy”, która może być dowolnie rozbudowywana

b) architektura komputerowa zbudowana z węzłów, gdzie każdy węzeł posiada własny procesor z pamięcią i układami I/O. Węzły połączone są ze sobą najczęściej siecią komputerową.

b. SMP od ASMP różni sposób zarządzania zadaniami i procesami. W SMP wszystkie procesory są równoprawne w przydziale zadań zarówno użytkownika jak i systemowe, natomiast w ASMP jest wydzielony procesor obsługujący wyłącznie zadania systemowe, natomiast pozostałe realizują tylko zadnia użytkowników

d. SMP stosowany jest w komputerach stosujących procesory wielordzeniowe, natomiast ASMP wykorzystywane jest w systemach stosujących wiele procesorów jednordzeniowych

c. obydwie architektury korzystają z modelu ze wspólną pamięcią, jednak w ASMP każdy procesor ma własną magistralę, natomiast używana pamięć jest wieloportowa.

a. w SMP wszystkie procesory podłączone są do wspólnej magistrali łączącej je ze wspólną pamięcią, natomiast w ASMP każdy procesor ma własny układ pamięci oraz połączony jest z innymi procesorami wydzieloną magistralą (po jednej na podłączony procesor), M

b. SMP od ASMP różni sposób zarządzania zadaniami i procesami. W SMP wszystkie procesory są równoprawne w przydziale zadań zarówno użytkownika jak i systemowe, natomiast w ASMP jest wydzielony procesor obsługujący wyłącznie zadania systemowe, natomiast pozostałe realizują tylko zadnia użytkowników

b) określenie obszaru pamięci powiązanej funkcjonalnie (logicznie) z przydzieloną jej funkcjonalnością (np. stos, lista jednokierunkowa),

c) adres komórki pamięci, jaki powstaje na skutek działania systemu segmentacji

d) inaczej określenie adres binarny – czyli wartość adresu zapisana w postaci wielobitowej liczby binarnej

a) adres jaki jest widoczny dla kodu wykonywanego programu,

a) adres jaki jest widoczny dla kodu wykonywanego programu,

b) system umożliwiający procesorowi adresowanie większego obszaru pamięci niż faktycznie dostępnego. Polega na podziale pamięci na strony, zazwyczaj wielkości 1 MB lub 4 kB.

c) system wirtualizacji pamięci polegający na podziale uprawnień dostępu do pamięci przez różne procesy. Każda strona dostępna jest tylko dla wybranego procesu. Wielkość pojedynczej strony jest wielokrotnością 4 kB.

d) mechanizm umożliwiający współdzielenie pamięci w systemach wieloprocesorowy. Pamieć podzielona jest na obszary (strony) o wielkości 4kB lub 1 MB, i każdy procesor ma przydzielaną oddzielną stronę.

a) system podziału pamięci na strony. Związany jest z budową pamięci DRAM, i polega na podziale całego obszaru pamięci na strony o wielkości wynikającej z wewnętrznej budowy układu. Najczęściej spotykaną wielkością strony pamięci to 4 kB M

b) system umożliwiający procesorowi adresowanie większego obszaru pamięci niż faktycznie dostępnego. Polega na podziale pamięci na strony, zazwyczaj wielkości 1 MB lub 4 kB.

c) adres logiczny jest wprost adresem liniowym, jedynie przy dostępie do pamięci sprawdzany jest dozwolony zakres wartości (minimum i maksimum) zapisane w deskryptorze segmentu.

b) do adresu logicznego dodawane jest przesunięcie zapisane w deskryptorze segmentu,

d) numer segmentu jest mnożony przez 16, a następnie do wyniku tego mnożenia dodawany jest adres logiczny. Wynik w postaci liczby 32 bitowej jest adresem liniowym.

a) do adresu logicznego dodawane jest przesuniecie, będące 32 bitowym numerem segmentu,

b) do adresu logicznego dodawane jest przesunięcie zapisane w deskryptorze segmentu,

d) segmenty były używane tylko w trybie rzeczywistym do rozszerzenia obszaru adresowego. Obecnie wykorzystuje się tylko mechanizm stronicowania jako nowocześniejszy.

a) początek, wielkość, dozwolone operacje (odczyt, zapis, wykonanie), wymagany poziom uprzywilejowania

c) początek, wielkość, typ wykonywanych zadań (32, 64 bitowe z wirtualizacją lub bez, zadania 16 bitowe)

b) lista uprawnionych procesów mających prawo dostępu, typ segmentu (dane, stos, kod programu) oraz położenie (początek i wielkość segmentu) M

a) początek, wielkość, dozwolone operacje (odczyt, zapis, wykonanie), wymagany poziom uprzywilejowania

b. wykorzystywana jest przez mechanizm stronicowania pamięci. Zawiera informacje o stronach obecnych w pamięci oraz mapę stron zapisanych w pliku stronicowania

c. używana jest przez mechanizm stronicowania. W tablicy zapisywane są deskryptory, czyli struktury w których opisywane są uprawnienia w dostępie do segmentu pamięci oraz jego położenie i wielkość,

d. inaczej nazywana (w trybie rzeczywistym) tablicą przerwań, zawiera wyłącznie adresy procedur obsługi przerwań i wyjątków trybu wirtualnego

a. zawiera deskryptory, czyli struktury opisujące procesy realizowane w systemie operacyjnym. Każdy deskryptor zawiera informacje o położeniu segmentu kodu, danych i stosu oraz zestaw uprawnień w dostępie do pamięci oraz urządzeń I/O M

b. wykorzystywana jest przez mechanizm stronicowania pamięci. Zawiera informacje o stronach obecnych w pamięci oraz mapę stron zapisanych w pliku stronicowania

a) uproszczenie sposobu obliczania adresu fizycznego w dostępie do pamięci RAM

d) umożliwienie mechanizmom wirtualizacji pamięci szybsze przenoszenie najmniej używanych segmentów do pliku wymiany oraz zwalnianie nieużywanych segmentów.

b) zapewnienie większej wydajności i elastyczności w operowaniu dużymi blokami pamięci, np. szybsze działanie funkcji memcpy() w kopiowaniu pomiędzy segmentami.

c) podzielenie obszarów pamięci pod względem funkcjonalnych (rozdzielenie kodu od danych), oraz tworzenie podstaw dla mechanizmów ochrony pamięci przydzielanej równolegle działającym procesom,

c) podzielenie obszarów pamięci pod względem funkcjonalnych (rozdzielenie kodu od danych), oraz tworzenie podstaw dla mechanizmów ochrony pamięci przydzielanej równolegle działającym procesom,

c) porównaniu wartości mierzonego napięcia z napięciem wzorcowym i systematycznym zwiększaniu lub zmniejszaniu napięcia wzorcowego aż do zrównania się obydwu napięć. M

a) Numerycznym obliczaniu całki z przebiegu analogowego w całym okresie.

b) cyklicznym ładowaniu i rozładowywaniu kondensatora, przy jednoczesnym zliczaniu impulsów zegarowych. Czas ładowania jest stały i uzależniony jest od pojemności licznika impulsów Nmax. Pomiar polega na zliczaniu impulsów zegarowych podczas rozładowywania kondensatora do wartości 0.

d) eliminowaniu zakłóceń szybkozmiennych z mierzonego napięcia. Przy odpowiednim dobraniu czasu całkowania umożliwia to usuniecie wpływu zakłóceń pochodzących od sieci energetycznych (50 Hz).

b) cyklicznym ładowaniu i rozładowywaniu kondensatora, przy jednoczesnym zliczaniu impulsów zegarowych. Czas ładowania jest stały i uzależniony jest od pojemności licznika impulsów Nmax. Pomiar polega na zliczaniu impulsów zegarowych podczas rozładowywania kondensatora do wartości 0.

b) bardzo duża dokładność pomiaru (nawet lepsza niż 0,01%), ale kosztem relatywnie długiego cyklu pomiarowego (kilka – kilkadziesiąt ms)

c) możliwość wykonywania pomiarów w bardzo szerokim zakresie wartości przy zachowaniu wysokiej dokładności działania (tzw. automatyczne dopasowanie zakresu pomiarowego)

a) duża szybkość działania (ponad 1 MS/s) kosztem dokładności pomiarowej (typowo 8 – 10 bitów)

d) łatwość implementacji w systemie komputerowym, gdyż wynikiem działania przetwornika jest ciąg impulsów o zmiennej częstotliwości i stałej amplitudzie

b) bardzo duża dokładność pomiaru (nawet lepsza niż 0,01%), ale kosztem relatywnie długiego cyklu pomiarowego (kilka – kilkadziesiąt ms)

b. jest rozwinięciem układu klasycznego przetwornika całkującego poprzez dodanie dodatkowego obwodu całkującego umożliwiającego skrócenie czasu przetwarzania. 2 obwody pracujące równolegle skracają czas o około połowę

c. zawiera 3 obwody całkujące połączone szeregowo. Pozwala to na poprawienie dokładności i szybkości pracy przetwornika kosztem rozbudowania układu.

a. jest rozwinięciem układu klasycznego przetwornika całkującego przez zastosowanie dodatkowego cyklu rozładowywania kondensatora mniejszym prądem, a przez to umożliwia zwiększenie dokładności przetwarzania

d. umożliwia poprawienie dokładności przez trzykrotne powtórzenie procedury całkowania. Wartość wynikowa jest uśrednioną wartością z 3 cykli. Eliminuje to wpływ losowych szumów przetwarzania. Dla dalszego poprawienia dokładności (kosztem czasu) można stosować przetworniki z nawet 11 krotnym przetwarzaniem.

d. umożliwia poprawienie dokładności przez trzykrotne powtórzenie procedury całkowania. Wartość wynikowa jest uśrednioną wartością z 3 cykli. Eliminuje to wpływ losowych szumów przetwarzania. Dla dalszego poprawienia dokładności (kosztem czasu) można stosować przetworniki z nawet 11 krotnym przetwarzaniem.

a) zapewnia bardzo krótki czas pomiarowy (nawet 10-8 [s]) kosztem dokładności

c) jest używany w systemach laboratoryjnych z powodu dużej odporności na wysokie napięcia wejściowe

b) wymaga stosowania rozbudowanej logiki sterującej i generatorów wartości pseudolosowych, ale umożliwia uzyskania bardzo dużej dokładności (produkowane są przetworniki nawet 24 bitowe)

d) umożliwia wykonywanie pomiarów napięć stałych lub bardzo wolno zmiennych, zapewniając dużą stabilność pomiarową. Nie nadaje się do pomiarów napięć szybkozmiennych (powyżej 10 Hz).

a) zapewnia bardzo krótki czas pomiarowy (nawet 10-8 [s]) kosztem dokładności

a. jest wykorzystywany w przetwornikach A/C jako podstawowy obwód zamieniający wartość analogową na cyfrową

d. spełnia funkcję pomocniczą w przetworniku A/C kompensacyjnym. Porównuje, a następnie podtrzymuje wynik porównania w obwodzie kompensacyjnym.

c. jest to obwód podtrzymujący stałą wartość napięcia na wejściu przetwornika A/C w czasie pojedynczego cyklu przetwarzania jej na wartość cyfrową M

b. jest wykorzystywany w przetwornikach C/A do utrzymywania wartości napięcia wyjściowego w trakcie wpisywania nowej wartości do rejestru wejściowego

b. jest wykorzystywany w przetwornikach C/A do utrzymywania wartości napięcia wyjściowego w trakcie wpisywania nowej wartości do rejestru wejściowego

a. dokładnie to samo. Opisuje dokładność przetwarzania i wynika bezpośrednio z tego ilu bitowy jest przetwornik. Przykładowo przetwornik 10 bitowy o zakresie 0 – 5V ma dokładność =5/1024 =4,88mV

c. parametry opisujące jakości pomiaru ale w innych jednostkach. Rozdzielczość przetwarzania podaje jaka jest najmniejsza wartość, jaką można zmierzyć przetwornikiem, wyrażona w voltach, natomiast dokładność to to samo tylko wyrażone w procentach maksymalnej wartości zakresu. Przykładowo przetwornik 10 bitowy o zakresie 0 – 5V ma rozdzielczość =5/1024 =4,88mV , natomiast dokładność = 0,0488*100%/0,5 = 0,976% .

b. parametry opisujące jakość przetwornika. Dokładność wynika z długości słowa wyjściowego, natomiast rozdzielczość ze stosunku dokładności do wartości mierzonej wyrażonej w procentach. Przykładowo przetwornik 10 bitowy o zakresie 0 – 5V ma dokładność =5/1024 =4,88mV , a przy mierzonej wartości Ux = 0,5V rozdzielczość to = 0,0488*100%/0,5 = 0,976%

d. parametry opisujące jakości pomiaru. Rozdzielczość jest to najmniejsza wartość jaką rozróżnia przetwornik wyrażona w voltach (tzw. kwant). Dokładność jest parametr opisujący maksymalne błędy pomiarowe, zależny zarówno od rozdzielczości jak i liniowości przetwarzania oraz innych błędów przetwarzania.

d. parametry opisujące jakości pomiaru. Rozdzielczość jest to najmniejsza wartość jaką rozróżnia przetwornik wyrażona w voltach (tzw. kwant). Dokładność jest parametr opisujący maksymalne błędy pomiarowe, zależny zarówno od rozdzielczości jak i liniowości przetwarzania oraz innych błędów przetwarzania.

maksymalna częstotliwość mierzonego sygnału nie może być większ niż połowa częstotliwości próbkowania

d. mówi, że wartość szczytowa sygnału mierzonego nie może być większa niż połowa maksymalnego napięcia wejściowego ( )

a. mówi, że wartość skuteczna sygnału mierzonego nie może być większa niż połowa maksymalnego napięcia wejściowego

b. maksymalna częstotliwość mierzonego sygnału nie może być większa niż dwukrotność częstotliwości próbkowania

maksymalna częstotliwość mierzonego sygnału nie może być większ niż połowa częstotliwości próbkowania

a. dobrać zakres pomiarowy tak, aby napięcie mierzone było w dolnym zakresie wartości. Unika się wtedy błędów nieliniowości przetwarzania

b. dobrać zakres pomiarowy tak, aby napięcie mierzone było w górnym zakresie wartości. Minimalizuje się wtedy błędy dyskretyzacji.

c. wykonać pomiar kilkukrotnie na różnych zakresach pomiarowych i wyciągnąć średnią. Minimalizuje się w ten sposób różne błędy związane z przetwarzaniem (między innymi dyskretyzacji, liniowości i przypadkowy)

d. stosować przetwornik A/C z obwodem kompensacyjnym, którego główną cechą jest automatyczne kompensowanie błędów liniowości i nieliniowości przetwornika

b. dobrać zakres pomiarowy tak, aby napięcie mierzone było w górnym zakresie wartości. Minimalizuje się wtedy błędy dyskretyzacji.