Fiszki

Olimpiada Wiedzy o Afryce testy - etap okręgowy

Test w formie fiszek ...
Ilość pytań: 282 Rozwiązywany: 50589 razy
Kto z polecenia króla Portugalii w 1486 r. udał się na czele niewielkiej wyprawy handlowobadawczej do Beninu?
Alfonso d’Aveiro
Duarte Pires
Pacheco
Alfonso d’Aveiro
Władzą Bugandy w latach 1857 – 1884 był:
Semakookiro III
Mutesa I
Tomboya
Mutesa I
Sara jest nazwą wprowadzoną przez obcych — pochodzącą od regionu i miasta Sarh. Na terenie jakiego państwa koncentrują się głównie współcześni Sara?
Nigerii
RPA
Czadu
Czadu
Adhortacja apostolska Pawła VI Evangelii nuntiandi to z pewnością Magna Carta refleksji na temat ewangelizacji. Jest ona owocem Synodu Biskupów z 1974 r. Adhortacja ta:
podaje definicje ewangelizacji, konstruując ją jako rzeczywistość związaną ściśle z osobą Jezusa Chrystusa
ie podaje żadnej precyzyjnej definicji ewangelizacji, gdyż żadna nie może zadośćuczynić tej bogatej, wielostronnej i dynamicznej rzeczywistości
Traktuje „ewangelizacje” jako część działalności misyjnej Kościoła
ie podaje żadnej precyzyjnej definicji ewangelizacji, gdyż żadna nie może zadośćuczynić tej bogatej, wielostronnej i dynamicznej rzeczywistości
Terminu promocja ludzka używa się w wielu znaczeniach i wielu aspektach, zarówno w wymiarze personalnym, jak i społecznym. Ma on z pewnością korzenie i charakter:
teologiczno-eklezjalny
antropologiczny
filozoficzno-kulturowy
teologiczno-eklezjalny
W nauczaniu Jana Pawła II często pojawia się wyrażenie rozwój integralny, które kilkakrotnie przytaczane jest także w Redemptoris missio. Wyrażenie to oznacza:
wszechstronny rozwój człowieka, uwzględniający jego wymiar duchowy, materialny i społeczny
zespół czynników ekonomicznych i politycznych, zmierzających do jak najszerszego rozwoju społecznego
współpracę na płaszczyźnie międzynarodowej i krajowej poszczególnych państw
wszechstronny rozwój człowieka, uwzględniający jego wymiar duchowy, materialny i społeczny
Ewangelia przekazana nam w języku greckim nawiązywała do starych pokładów językowych i kulturowych. Rzeczownik „Ewangelia” podobnie jak czasownik „ewangelizować” był:
używano go w Starym Testamencie, głownie w księgach prorockich
po raz pierwszy użyto go w Ewangelii wg św. Mateusza
znany już greckim autorom klasycznym, m.in. Homerowi
znany już greckim autorom klasycznym, m.in. Homerowi
Największy zbiór bóstw czczonych przez jeden lud w Afryce (ok. 1700 bóstw) posiadają:
Jorubowie
Masajowie
Buszmeni
Jorubowie
Wyjaśniając terminy misje i promocja ludzka podkreślono także, iż termin promocja człowieka pojawił się po raz pierwszy w:
w dokumentach Soboru Watykańskiego
środowisku misjologów protestanckich
w myśli teologów wyzwolenia
w dokumentach Soboru Watykańskiego
Synod Biskupów z 1974 r. poświęcony był:
promocji ludzkiej
sprawiedliwości w świecie
ewangelizacji w świecie współczesnym
ewangelizacji w świecie współczesnym
Dokument Kongregacji Nauki Wiary z 1984 r. o teologii wyzwolenia:
wszystkim przez Argentyńczyka Eduardo Pironio
sprzeciwia się rozwojowi teologii wyzwolenia
skazuje na niebezpieczeństwa teologii wyzwolenia
skazuje na niebezpieczeństwa teologii wyzwolenia
Konkretne wskazówki do walki z głodem daje wiernym m. in. encyklika Redemptoris missio. Wyraża to w haśle:
zamiast broni żywność
zjawisko głodu wyrzutem sumienia dla Europy
by walczyć z głodem, zmień życie
by walczyć z głodem, zmień życie
Ofiary krwawe:
występują bardzo rzadko
są powszechne w tradycyjnych religiach afrykańskich
są cechą charakterystyczną dla religii ludów Afryki Południowej
są powszechne w tradycyjnych religiach afrykańskich
Większość modlitw w tradycyjnych religiach afrykańskich jest:
modlitwy są w większości długie, oparte na szeregu monologów
krótka, spontaniczna i odpowiednia do sytuacji
modlitwy przekazuje się z dużą dokładnością z pokolenia na pokolenie
krótka, spontaniczna i odpowiednia do sytuacji
Duchowy świat ludów afrykańskich:
wprowadza do kultu wiele zwierząt
cechuje się zdecydowanym monoteizmem i unika pośredników
jest gęsto zaludniony istotami duchowymi, duchami i żywymi zmarłymi
jest gęsto zaludniony istotami duchowymi, duchami i żywymi zmarłymi
„Żywi zmarli” są istotami duchowymi, które Afrykanów:
najbardziej przerażają i stąd próba unikania spotkań z nimi
najbardziej obchodzą w kulcie religijnym
skłaniają do kultu duchów buszu
najbardziej obchodzą w kulcie religijnym
Mity o stworzeniu i początku człowieka:
spotyka się je przede wszystkim u ludów Afryki zachodniej
w całej Afryce można ich naliczyć kilka tysięcy
są rzadkością w tradycji afrykańskiej
w całej Afryce można ich naliczyć kilka tysięcy
U ludów Afryki słowo rodzina:
obejmuje szerszy krąg niż mąż, żona (żony i ich dzieci), włączając w to niektórych zmarłych
ogranicza się do męża, żony (żon) i ich dzieci
obejmuje szerszy krąg niż mąż, żona (żony i ich dzieci), wykluczając zmarłych
obejmuje szerszy krąg niż mąż, żona (żony i ich dzieci), włączając w to niektórych zmarłych
Po narodzinach dziecka matka poddawana jest kwarantannie:
po narodzinach dziewczynki liczba dni jest parzysta, a chłopca nieparzysta
jej długość określana jest każdorazowo przez wodza religijnego wioski
est ona tak samo długa po narodzinach chłopca jak i dziewczynki
po narodzinach dziewczynki liczba dni jest parzysta, a chłopca nieparzysta
Rytuał inicjacyjny Akamba – podobnie jak wielu innych ludów – składa się z:
z 3 etapów
z 7 etapów
z 4 etapów
z 3 etapów

Powiązane tematy

#oza #afryka #olimpiada #wiedzy #uksw

Inne tryby