ekoło B2.2

Grupa α–aminowa wielu aminokwasów jest przenoszona na α–ketoglutaran w wyniku czego powstaje glutaminian.

Reakcje transaminacji katalizowane przez aminotransferazy są nieodwracalne

Zwiększenie potencjału energetycznego komórki prowadzi do przyspieszenia degradacji aminokwasów

Reakcje transaminacji katalizowane przez aminotransferazy są odwracalne

seryna i TREONINA ulegają bezpośredniej deaminacji

Grupy α–aminowe są przekształcane w jony amonowe w procesie deaminacji oksydacyjnej glutaminianu.

Seryna i asparaginian ulegają bezpośredniej deaminacji

Grupa α–aminowa wielu aminokwasów jest przenoszona na α–ketoglutaran w wyniku czego powstaje glutaminian.

Reakcje transaminacji katalizowane przez aminotransferazy są odwracalne

seryna i TREONINA ulegają bezpośredniej deaminacji

Grupy α–aminowe są przekształcane w jony amonowe w procesie deaminacji oksydacyjnej glutaminianu.

ATP jest wykorzystywane przy przekształceniu aldehydu 3-fosfoglicerynowego w 1,3-bisfosfoglicerynian oraz 1,3-bisfosfoglicerynianu w 3-fosfoglicerynian

NADPH jest źródłem elektronów w jednym łańcuchu transportu elektronów podczas gdy NADH jest ostatecznym odbiorcą elektronów w innym łańcuchu transportu elektronów

NADPH jest głównie używane do tworzenia ATP podczas gdy NADH jest głównie używany do reakcji biosyntaz

ATP jest wytwarzane przy przekształceniu 1,3-bisfosfoglicerynianu w 3-fosfoglicerynian oraz 2-fosfoglicerynianu w fosfoenylopirogronian

ATP jest zużywane przy przekształcaniu glukozy w glukozo-6-fosforan oraz fruktozo-6-fosforanu we fruktozo-1,6-bisfosforan

NADH jest źródłem elektronów w jednym łańcuchu transportu elektronów podczas gdy NADPH jest ostatecznym odbiorcą elektronów w innym łańcuchu transportu elektronów

Zarówno tworzenie ATP jak i reakcje biosyntaz preferencyjnie wykorzystują NADPH

NADH jest gównie wykorzystywany do tworzenia ATP podczas gdy NADPH jest głównie używany do reakcji biosyntaz

ATP jest wytwarzane przy przekształceniu w 1,3-bisfosfoglicerynianu w 3-fosfoglicerynian oraz fosfoenylopirogronianu w pirogronian

Zarówno tworzenie ATP jak i reakcje biosyntez preferencyjnie wykorzystują NADH

ATP jest wytwarzane przy przekształceniu fruktozo-1,6-bisfosforanu w aldehyd 3-fosfoglicerynowy oraz 1,3-bisfosfoglicerynianu w 3-fosfoglicerynian

ATP jest zużywane przy przekształcaniu glukozy w glukozo-6-fosforan oraz fruktozo-6-fosforanu we fruktozo-1,6-bisfosforan

NADH jest źródłem elektronów w jednym łańcuchu transportu elektronów podczas gdy NADPH jest ostatecznym odbiorcą elektronów w innym łańcuchu transportu elektronów

NADH jest gównie wykorzystywany do tworzenia ATP podczas gdy NADPH jest głównie używany do reakcji biosyntaz

ATP jest wytwarzane przy przekształceniu w 1,3-bisfosfoglicerynianu w 3-fosfoglicerynian oraz fosfoenylopirogronianu w pirogronian

Asparagina

Lizyna

Alanina

Asparaginian

Prolina

Izoleucyna

Treonina

Glicyna

Metionina

Asparagina

Lizyna

Asparaginian

Izoleucyna

Treonina

Metionina

Asparagina

Metionina

Lizyna

Prolina

Walina

Glicyna

Alanina

Leucyna

Walina

Alanina

Leucyna

Alanina

Metionina

Lizyna

Prolina

Histydyna

Glicyna

Asparagina

Histydyna

Asparagina

Ornityna

Lizyna

Glutamina

Glicyna

Glutaminian

Prolina

Arginina

Alanina

Metionina

Ornityna

Glutamina

Glutaminian

Prolina

Arginina

Lizyna

Metionina

Glicyna

Seryna

Asparagina

Prolina

Cysteina

Alanina

Glicyna

Seryna

Cysteina

tetrahydrofolian jest bardziej wydajnym przenośnikiem grup metylowych niż SAM

może służyć jako nośnik grup formylowych

jednostki jednowęglowe, przyłączone do tetrahydrofolianu mogą ulegać przekształceniom jednych w drugie

służy jako akceptor jednostek jednowęglowych o różnym stopniu utlenienia w reakcjach rozkładu

może służyć jako nośnik grupy karboksylowej

tetrahydrofolian powstaje w wyniku przeniesienia grupy adenozynowej na metioninę

może służyć jako nośnik grup metylowych

jednostki jednowęglowe, przyłączone do tetrahydrofolianu mogą ulegać przekształceniom jednych w drugie

może służyć jako nośnik grup metylowych

Glikogen wypełnia prawie całkowicie jądra komórek, które specjalizują się w jego przechowywaniu

Magazynowanie glikogenu odbywa się w cytoplazmie komórek w formie granulek o dużej gęstości

Podczas głodówki rezerwy glikogenu są wyczerpywanie bardziej gwałtownie niż rezerwy tluszczu

Glikogen jest przechowywany w mięśniach i w wątrobie

Glikogen jest głównym źródłem energii przechowywanej w mózgu

Magazynowanie glikogenu odbywa się w cytoplazmie komórek w formie granulek o dużej gęstości

Podczas głodówki rezerwy glikogenu są wyczerpywanie bardziej gwałtownie niż rezerwy tluszczu

Glikogen jest przechowywany w mięśniach i w wątrobie

Cytrynian częściowo znosi hamujący wpływ fosforylacji na aktywność karboksylazy acetylo-CoA

Cytrynian powoduje depolimeryzacje dimerow karboksylazy acetylo-CoA, przez co hamuje syntezę kwasów tłuszczowych

Karboksylaza acetylo-CoA jest fosforylowana przez PKA, co hamuje aktywność enzymu i wyłącza syntezę kwasów tłuszczowych w warunkach głodu lub stresu

Palmitylo-CoA odwraca efekt wywołany przez cytrynian na karboksylaze acetylo-CoA, przez co hamuje syntezę kwasów tłuszczowych

Insulina hamuje syntezę kwasów tłuszczowych, podczas gdy glukagon i adrenalina aktywują

insulina stymuluje, podczas gdy glukagon i adrenalina prowadzą do rozkładu

Synteza kwasów tłuszczowych osiąga maksimum przy dostatku węglowodanów, siły redukcyjnej i energii

Cytrynian powoduje polimeryzacje dimerow karboksylazy acetylo-CoA, przez co stymuluje syntezę kwasów tłuszczowych

Cytrynian częściowo znosi hamujący wpływ fosforylacji na aktywność karboksylazy acetylo-CoA

Karboksylaza acetylo-CoA jest fosforylowana przez PKA, co hamuje aktywność enzymu i wyłącza syntezę kwasów tłuszczowych w warunkach głodu lub stresu

Palmitylo-CoA odwraca efekt wywołany przez cytrynian na karboksylaze acetylo-CoA, przez co hamuje syntezę kwasów tłuszczowych

insulina stymuluje, podczas gdy glukagon i adrenalina prowadzą do rozkładu

Synteza kwasów tłuszczowych osiąga maksimum przy dostatku węglowodanów, siły redukcyjnej i energii

Cytrynian powoduje polimeryzacje dimerow karboksylazy acetylo-CoA, przez co stymuluje syntezę kwasów tłuszczowych

Acetylo-CoA jest transportowany do miejsca syntezy kwasów tłuszczowych w postaci cytrynianu, co dodatkowo powoduje wytworzenie NADPH w cytoplazmie

Glukagon i adrenalina hamują syntezę kwasów tłuszczowych podczas gdy insulina stymuluje

Cytrynian wzmacnia hamujący wpływ fosforylacji na aktywność karboksylazy acetylo-CoA

Synteza kwasów tłuszczowych zachodzi w cytozolu

Synteza kwasów tłuszczowych osiąga maksimum przy dostatku węglowodanów i niskim ładunku energetycznym komórki

Synteza kwasów tłuszczowych zachodzi przez kilka cyklicznie zachodzących reakcji, zwanych beta-oksydacją

Karboksylaza acetylo-CoA jest fosforylowana przez kinazę białkową zależną od AMP (PKA) co hamuje aktywność enzymu i wyłącza syntezę kwasów tłuszczowych

Karboksylaza acetylo-CoA wykazuje najwyższą aktywność kiedy nie jest fosforylowana i w obecności wysokich stężeń cytrynianu

Karboksylacja acetylo-CoA do malonylo-CoA, która jest decydującym etapem w syntezie kwasów tłuszczowych prowadzi do hydrolizy ATP do AMP.

Palmitylo-CoA powoduje polimeryzację dimerów karboksylazy acetylo-CoA, co hamuje jej aktywność

Cytrynian odwraca efekt wywoływany przez palmitylo-CoA na karboksylazę acetylo-CoA przez co przyspiesza syntezę kwasów tłuszczowych

Cytrynian powoduje polimeryzację dimerów karboksylazy acetylo-CoA przez co aktywuje enzym

Karboksylacja acetylo-CoA do malonylo-CoA, która jest decydującym etapem w syntezie kwasów tłuszczowych prowadzi do hydrolizy ATP do ADP.

Dekarboksylacja malonylo-ACP napędza syntezę kwasów tłuszczowych

Synteza kwasów tłuszczowych rozpoczyna się od kondensacji acetylo-CoA i malonylo-CoA

Acetylo-CoA jest transportowany do miejsca syntezy kwasów tłuszczowych w postaci cytrynianu, co dodatkowo powoduje wytworzenie NADPH w cytoplazmie

Glukagon i adrenalina hamują syntezę kwasów tłuszczowych podczas gdy insulina stymuluje

Synteza kwasów tłuszczowych zachodzi w cytozolu

Karboksylaza acetylo-CoA jest fosforylowana przez kinazę białkową zależną od AMP (PKA) co hamuje aktywność enzymu i wyłącza syntezę kwasów tłuszczowych

Karboksylaza acetylo-CoA wykazuje najwyższą aktywność kiedy nie jest fosforylowana i w obecności wysokich stężeń cytrynianu

Cytrynian odwraca efekt wywoływany przez palmitylo-CoA na karboksylazę acetylo-CoA przez co przyspiesza syntezę kwasów tłuszczowych

Cytrynian powoduje polimeryzację dimerów karboksylazy acetylo-CoA przez co aktywuje enzym

Karboksylacja acetylo-CoA do malonylo-CoA, która jest decydującym etapem w syntezie kwasów tłuszczowych prowadzi do hydrolizy ATP do ADP.

Dekarboksylacja malonylo-ACP napędza syntezę kwasów tłuszczowych

Żadna z podanych odpowiedzi nie jest poprawna

Pozytywnym efektem ubocznym cyklu mocznikowego jest produkcja ATP

Celem cyklu mocznikowego jest przekształcenie toksycznego dla komórki amoniaku w nietoksyczną glutaminę

Włączenie grupy aminowej jest możliwe dwiema drogami- przez karbamoilofosforan i asparaginian

Jego intermediatem jest aminokwas nie będący podstawową jednostką budulcową białek

Włączenie grupy aminowej jest możliwe dwiema drogami- przez karbamoilofosforan i asparaginian

Jego intermediatem jest aminokwas nie będący podstawową jednostką budulcową białek

Substraty do syntez kwasów tłuszczowych są związane z białkiem transportującym- ACP

Kwasy tłuszczowe o parzystej liczbie atomów węgla są źródłem prekursora glukozy

kwasy tłuszczowe o długich łańcuchach alkilowych swobodnie dyfundują przez wewnętrzną błonę mitochondrialną

W wyniku rozkładu kwasów tłuszczowych wysokoenergetyczne elektrony są uzyskiwane w postaci NADH i FADH2 , natomiast do syntezy kwasów tłuszczowych niezbędny jest NADPH

betaoksydacja może zachodzić przy udziale wolnych reszt acylowych

Substraty do syntez kwasów tłuszczowych są związane z białkiem transportującym- ACP

W wyniku rozkładu kwasów tłuszczowych wysokoenergetyczne elektrony są uzyskiwane w postaci NADH i FADH2 , natomiast do syntezy kwasów tłuszczowych niezbędny jest NADPH

Nośnikiem atomów węgla i azotu wchodzących w cykl mocznikowy jest ornityna.

Cykl mocznikowy „zazębia się" z cyklem kwasu cytrynowego poprzez fumaran tworzony podczas reakcji katalizowanej przez liaze argininobursztynianową.

Nośnikiem atomów węgla i azotu wchodzących w cykl mocznikowy jest asparaginian.

Reakcje, w których powstaje karbamoilofosforan i ornityna zachodzą w matriks mitochondrialnej, natomiast następne reakcje, prowadzące do syntezy mocznika przebiegają w cytozolu.

Synteza karbamoilofosforanu jest odwracalna, pomimo że w jej przebiegu wykorzystywane są dwie cząsteczki ATP.

Bezpośrednim prekursorem mocznika jest arginina.

Nośnikiem atomów węgla i azotu wchodzących w cykl mocznikowy jest ornityna.

Cykl mocznikowy „zazębia się" z cyklem kwasu cytrynowego poprzez fumaran tworzony podczas reakcji katalizowanej przez liaze argininobursztynianową.

Bezpośrednim prekursorem mocznika jest arginina.

Choroba może być wywoływana przez niedobór tetrahydrobiopteryny

Chorobę leczy się przez podawanie dużych ilości fenyloalaniny w diecie

Chorobę leczy się przez podawanie jak najmniejszej ilości fenyloalaniny w diecie, ponieważ fenyloalanina powoduje fenyloketonurię

Choroba jest powodowana przez brak możliwości syntezy fenyloalaniny

Choroba może być powodowana przez niedobór hydroksylazy fenyloalaninowej

Choroba prowadzi do nagromadzenia się fenyloalaniny w ciele

Choroba może być wywoływana przez niedobór tetrahydrobiopteryny

Chorobę leczy się przez podawanie jak najmniejszej ilości fenyloalaniny w diecie, ponieważ fenyloalanina powoduje fenyloketonurię

Choroba może być powodowana przez niedobór hydroksylazy fenyloalaninowej

Choroba prowadzi do nagromadzenia się fenyloalaniny w ciele

Asparagina

Metionina

Glicyna

Lizyna

Fenyloalanina

Metionina

Lizyna

Fenyloalanina

Forma b fosforylazy glikogenowej z wątroby jest aktywowana wysokimi stężeniami AMP, podczas gdy aktywność tego samego enzymu, ale występującego w mięśniach szkieletowych, nie zależy od AMP

Kinaza fosforylazowa w mięśniach szkieletowych jest aktywowana zarówno przez fosforylację jak i przez związanie jonów wapniowych.

Syntaza glikogenu w wątrobie jest aktywowana w wyniku defosforylacji

Glukozo-6-fosfataza mózgowa jest ważnym enzymem syntezującym glukozę z glukozo-6-fosforanu, co pozwala zapewnić stały dostęp paliwa do tego organu

Glukoza łączy się w wątrobie z formą a w stanie R fosforylazy glikogenowej hamując jej aktywność.

Kinaza fosforylazowa w mięśniach szkieletowych jest aktywowana zarówno przez fosforylację jak i przez związanie jonów wapniowych.

Syntaza glikogenu w wątrobie jest aktywowana w wyniku defosforylacji

Glukoza łączy się w wątrobie z formą a w stanie R fosforylazy glikogenowej hamując jej aktywność.

Tak, ponieważ glicerol może być włączony w szlak glukoneogenezy

Nie, ponieważ z kwasów tłuszczowych można uzyskać co najwyżej ciała ketonowe

Tak, ponieważ niektóre tłuszcze zawierają reszty acylowe o nieparzystej ilości atomów węgla, które mogą być prekursorami glukozy

Tak, ponieważ acetylo-CoA może być włączony w szlak glukoneogenezy przez szlak glioksalowy

Nie, ponieważ brakuje enzymu, który by umożliwił włączenie glicerolu w szlak glukoneogenezy

Tak, ponieważ glicerol może być włączony w szlak glukoneogenezy

Tak, ponieważ acetylo-CoA może być włączony w szlak glukoneogenezy przez szlak glioksalowy