Fiszki
Środki stylistyczne w prozie i poezji
Test w formie fiszek Test dotyczące środków stylistycznych, występujących w prozie i poezji, przydatny do egzaminów typu egzamin gimnazjalny, matura POLECAM:-)
Ilość pytań: 25
Rozwiązywany: 10674 razy
błąd składniowy zniekształcający budowę zdania, powodujący zanik związku logicznego między jego członami; inaczej jest to wypowiedź zorganizowana pod względem składniowym tak, że jej poszczególne człony kłócą się z porządkiem logicznym zdania i są niepoprawne pod względem gramatycznym
asyndeton
echolalia
gradacja
anakolut
Terminy przeciwstawne to
antonimy
Aliteracja występuje w wyrażeniu:
leśna, drewniana kaplica
Spójrz na mnie Boże
Karol jest Bożym sługą
biją Boże bębny
Szybko zbudź się,<br /&rt;Szybko wstawaj,<br /&rt;Szybko z nami idź<br /&rt;<br /&rt;to:
anakolut
epifora
epitafium
anafora
zabieg językowy, polegający na nadawaniu nie będącym ludźmi przedmiotom, pojęciom, zjawiskom, zwierzętom itp. cech ludzkich i ludzkich motywów postępowania
antropomifizacja
Które zdanie nie jest apostrofą??
Czego chcesz od nas, Panie, za twe hojne dary?
Wojenko, wojenko, cóżeś ty za pani
To zbyt piękne by mogło być prawdziwe
Bogurodzica dziewica, Bogiem sławienia Maryja
Smutno mi, Boże
To zbyt piękne by mogło być prawdziwe
Archaizmy w formie przestarzałej, które są jeszcze używane, lecz postrzegane jako dawne, nazywamy
anachronicznymi
środek stylistyczny polegający na łączeniu zdań lub ich części bez użycia spójnika. Np.: przybyłem, zobaczyłem, zwyciężyłem.
lipogram
enumeracja
gradacja
asyndeton
Dialektyzacja, czyli stylizacja gwarowa, występuj np. w:
"Na Skalnym Podhalu" Tetmajera
"Przedwiośniu" Żeromskiego
"Chłopach" Reymonta
"Mistrzu i Małgorzacie" Bułhakowa
"Na Skalnym Podhalu" Tetmajera
"Chłopach" Reymonta
opuszczenie elementu zdania oczywistego ze względu na kontekst wypowiedzi
elipsa
Określenie wyrażające oczywistą właściwość danego przedmiotu
epitet tautologiczny
epitet homerycki
epitet metaforyczny
epitet wartościujący
jesień życia, trzeci wiek zamiast starość to
eufemizm
pozbawione wyraźnego sensu układy głoskowe, przypominające słowa rodzime lub obce, np. abrakadabra. Często spotykane w twórczości ludowej (zaklęcia, przyśpiewki).
glosolalia
Ferdydurke i Trans-Atlantyk Gombrowicza uchodzą za przykłady:
archaizmów
dialektyzacji
ironii
groteski
Hiperbola występuje w zdaniu:
Powtarzałem ci to tysiąc razy!
Malutki śliczny kociaczek
Jesteś głupi jak osioł!
Rozłożysty dąb
Powtarzałem ci to tysiąc razy!
Najpopularniejsza polska inwokacja występuje w:<br /&rt;
Potopie
Panu Tadeuszu
Opowiadaniach Borowskiego
Konradzie Wallenrodzie
forma instrumentacji głoskowej polegająca na takiej budowie tekstu, aby składał się on z wyrazów, w których nie występuje określona głoska, szczególnie częsta w danym języku
lipogram
Zestawienie dwóch przeciwieństw. Służy uwydatnieniu cech charakterystycznych opisywanego przedmiotu.
kontrast
Do funkcji ironii należy:
okazanie dystansu wobec zjawisk, osób – również wobec samego siebie
zacieśnienie więzi z grupą, zjednanie sobie publiczności.
wykpienie poglądów, postępowania, postawy, cech przeciwnika
wzmocnienie myśli, argumentu;
urozmaicenie wywodu;
okazanie dystansu wobec zjawisk, osób – również wobec samego siebie
zacieśnienie więzi z grupą, zjednanie sobie publiczności.
wykpienie poglądów, postępowania, postawy, cech przeciwnika
wzmocnienie myśli, argumentu;
urozmaicenie wywodu;
figura retoryczna mająca na celu zastąpienie nazwy jakiegoś przedmiotu lub zjawiska nazwą innego, pozostającego z nim w uchwytnej zależności.
metonimia
pirat drogowy to neologizm:
stylistyczny
frazeologiczny
słowotwórczy
znaczeniowy
Ogień krzepnie, blask ciemnieje to przykład:
ironii
epitetu wartościującego
oksymoronu
dialektyzacji
to wyraz naśladujący dźwięki i odgłosy naturalne, w tym dźwięki wydawane przez zwierzęta
onomatopeja
swobodna przeróbka tekstu, która rozwija i modyfikuje treść oryginału, zachowując jednak jego zasadniczy sens.
parafraza
zdanie wtrącone w nawias, uzupełniające wypowiedź, niekoniecznie powiązane kontekstowo z całością tekstu.
parenteza
