fizjologia kolos 2 cw - nd

=masa mięśni + organów wewnętrznych

a zatem i gęstości ciała ludzkiego, a przez odpowiednie obliczenia także zawartości tłuszczu (FM)

— zawarta głównie w mięśniach i narządach we-wnętrznych (w bardzo niewielkim stopniu w tkance tłuszczowej)

całkowita „przeszkoda” (zawada), jaką tkanki ciała stanowią dla przepływającego przez nie prądu, wyrażany w omach

spowodowanego „opóźnieniem” wynikającym z oporu związanego z pojemnością elektryczną błon komórkowych (reaktancji), zawierająca się w przedziale 0–90 stopni

(zwykle z przedziału 5–200 kHz)

lub innych obszarach ciała na podstawie zmian impedancji bioelektrycznej, mająca zastosowanie m.in. w diagnostyce kardiologicznej

, powodujący przesunięcie fazy prądu, wyrażany w omach (stanowi około 10% wartości impedancji)

wyrażany w omach(stanowi przeważającą część wartości impedancji)

— najczęściej stosowana analiza bioimpedancji elektrycznej przy użyciu jednej częstotliwości prądu (zwykle 50 kHz)

odzwierciedlająca przede wszystkim masę beztłuszczową ciała (por. FFM)

— znany również jako wskaźnik Queteleta II, obliczany po-przez podzielenie masy ciała w kilogramach przez kwadrat wzrostu w metrach, wskazujący dość ogólnie na prawidłowość lub zaburzenie masy ciała, niepozwalający jednak na określenie składu ciała

— nieinwazyjna metoda pozwa-lająca na określenie ilości wody w ciele, a następnie jego składu na drodze analizy wypadkowego oporu elektrycznego, jaki wykazuje ciało wobec przepuszczonego przez nie prądu o niskim natężeniu i wysokiej częstotliwości

— wskazuje przede wszystkim na masę mięśni i organów we-wnętrznych (z wyłączeniem tkanki tłuszczowej); jej zmiany są charakterystyczne dla niektórych chorób przewlekłych, takich jak AIDS lub choroba nowotworowa