Do generowania i odbierania fal ultradźwiękowych wykorzystuje się efekt piezoelektryczny i odwrotny efekt piezoelektryczny. efekt piezoelektryczny obserwowany np w krysztale kwarcu jest zjawiskiem w którym:
po przyłożeniu do kryształu pola magnetycznego następuje odkształcenie kryształu
w trakcie odkształcania kryształu pojawiają się ładunki przeciwnych znaków po przeciwległych ściankach kryształu
po przyłożeniu do kryształu pola elektrycznego następuje odkształcenie kryształu
w trakcie odkształcania kryształu pojawiają się ładunki takich samych znaków po przeciwległych ściankach kryształu
w trakcie odkształcania kryształu pojawiają się ładunki przeciwnych znaków po przeciwległych ściankach kryształu
Do generowania i odbierania fal ultradźwiękowych wykorzystuje się efekt piezoelektryczny i odwrotny efekt piezoelektryczny. efekt piezoelektryczny obserwowany np w krysztale kwarcu jest zjawiskiem w którym:
po przyłożeniu do kryształu pola magnetycznego następuje odkształcenie kryształu
w trakcie odkształcania kryształu pojawiają się ładunki przeciwnych znaków po przeciwległych ściankach kryształu
po przyłożeniu do kryształu pola elektrycznego następuje odkształcenie kryształu
w trakcie odkształcania kryształu pojawiają się ładunki takich samych znaków po przeciwległych ściankach kryształu
w trakcie odkształcania kryształu pojawiają się ładunki przeciwnych znaków po przeciwległych ściankach kryształu
W obrazowaniu rozkładu tkanek wewnątrz organizmu metodą NMR wykorzystywane jest silne pole magnetyczne oraz pole elektromagnetyczne z zakresu radiowego. Zastosowanie silnego, stałego pola magnetycznego powoduje w próbce:
ustawienie wektora magnetyzacji próbki zgodnie z polem elektromagnetycznym zakresu radiowego
rozszczepienie poziomów energetycznych jąder
wyzerowanie wektora magnetyzacji próbki
rozproszenie poziomów energetycznych jąder
rozszczepienie poziomów energetycznych jąder
W obrazowaniu rozkładu tkanek wewnątrz organizmu metodą NMR wykorzystywane jest silne pole magnetyczne oraz pole elektromagnetyczne z zakresu radiowego. Zastosowanie silnego, stałego pola magnetycznego powoduje w próbce:
ustawienie wektora magnetyzacji próbki zgodnie z polem elektromagnetycznym zakresu radiowego
rozszczepienie poziomów energetycznych jąder
wyzerowanie wektora magnetyzacji próbki
rozproszenie poziomów energetycznych jąder
rozszczepienie poziomów energetycznych jąder
Charakteryzując falę (elektromagnetyczną lub mechaniczną) podajemy jej częstotliwość (lub długość), prędkość rozchodzenia się w danym ośrodku oraz natężenie. Natężenie fali definiujemy jako iloraz:
energii fali do powierzchni prostopadłej do kierunku rozchodzenia się fali, przez którą fala przechodzi i do czasu, w którym energia jest przenoszona
mocy fali do powierzchni prostopadłej do kierunku rozchodzenia się fali, przez którą fala przechodzi i do czasu, w którym moc jest przenoszona
mocy fali do czasu, w którym moc jest przenoszona
energii fali do powierzchni prostopadłej do kierunku rozchodzenia się fali, przez którą fala przechodzi
energii fali do powierzchni prostopadłej do kierunku rozchodzenia się fali, przez którą fala przechodzi i do czasu, w którym energia jest przenoszona
Charakteryzując falę (elektromagnetyczną lub mechaniczną) podajemy jej częstotliwość (lub długość), prędkość rozchodzenia się w danym ośrodku oraz natężenie. Natężenie fali definiujemy jako iloraz:
energii fali do powierzchni prostopadłej do kierunku rozchodzenia się fali, przez którą fala przechodzi i do czasu, w którym energia jest przenoszona
mocy fali do powierzchni prostopadłej do kierunku rozchodzenia się fali, przez którą fala przechodzi i do czasu, w którym moc jest przenoszona
mocy fali do czasu, w którym moc jest przenoszona
energii fali do powierzchni prostopadłej do kierunku rozchodzenia się fali, przez którą fala przechodzi
energii fali do powierzchni prostopadłej do kierunku rozchodzenia się fali, przez którą fala przechodzi i do czasu, w którym energia jest przenoszona
Jednym ze sposobów obrazowania rozkładu tkanek wewnątrz organizmu człowieka jest wykorzystanie fal ultradźwiękowych, które rozchodzą się w ośrodkach sprężystych. Prędkość fali ultrasonograficznej w tkankach miękkich jest:
znacznie większa niż jej prędkość w kościach, i mniejsza niż w powietrzu
znacznie mniejsza niż jej prędkość w kościach, a większa niż w powietrzu
taka sama jak jej prędkość w kościach, a nieco większa niż w powietrzu
nieco większa niż jej prędkość w kościach i taka sama jak w powietrzu
znacznie mniejsza niż jej prędkość w kościach, a większa niż w powietrzu
Jednym ze sposobów obrazowania rozkładu tkanek wewnątrz organizmu człowieka jest wykorzystanie fal ultradźwiękowych, które rozchodzą się w ośrodkach sprężystych. Prędkość fali ultrasonograficznej w tkankach miękkich jest:
znacznie większa niż jej prędkość w kościach, i mniejsza niż w powietrzu
znacznie mniejsza niż jej prędkość w kościach, a większa niż w powietrzu
taka sama jak jej prędkość w kościach, a nieco większa niż w powietrzu
nieco większa niż jej prędkość w kościach i taka sama jak w powietrzu
znacznie mniejsza niż jej prędkość w kościach, a większa niż w powietrzu
Promieniowanie rentgenowskie emitowane przez lampę rentgenowską składa się z widma ciągłego i charakterystycznego. Jedną z cech widma ciągłego lampy rentgenowskiej jest granica krótkofalowa widma promieniowania rentgenowskiego, która jest:
odwrotnie proporcjonalna do napięcia żarzenia katody
wprost proporcjonalna do napięcia między anodą a katodą w lampie rentgenowskiej
odwrotnie proporcjonalna do napięcia między anodą a katodą w lampie rentgenowskiej
wprost proporcjonalna do napięcia żarzenia katody
odwrotnie proporcjonalna do napięcia między anodą a katodą w lampie rentgenowskiej
Promieniowanie rentgenowskie emitowane przez lampę rentgenowską składa się z widma ciągłego i charakterystycznego. Jedną z cech widma ciągłego lampy rentgenowskiej jest granica krótkofalowa widma promieniowania rentgenowskiego, która jest:
odwrotnie proporcjonalna do napięcia żarzenia katody
wprost proporcjonalna do napięcia między anodą a katodą w lampie rentgenowskiej
odwrotnie proporcjonalna do napięcia między anodą a katodą w lampie rentgenowskiej
wprost proporcjonalna do napięcia żarzenia katody
odwrotnie proporcjonalna do napięcia między anodą a katodą w lampie rentgenowskiej
Jonoforeza jest zabiegiem który służy do wprowadzenia leku do organizmu pacjenta przy pomocy sił pola:
magnetycznego
radiowego
elektromagnetycznego
elektrycznego
elektrycznego
Jonoforeza jest zabiegiem który służy do wprowadzenia leku do organizmu pacjenta przy pomocy sił pola:
magnetycznego
radiowego
elektromagnetycznego
elektrycznego
elektrycznego
Działanie przezskórnej stymulacji elektrycznej TENS, wykorzystywane jest do:
zwalczania spastyczności
stymulacji mikcji
wspomagania gojenia tkanek ubytków miękkich
analgezji
analgezji
Działanie przezskórnej stymulacji elektrycznej TENS, wykorzystywane jest do:
zwalczania spastyczności
stymulacji mikcji
wspomagania gojenia tkanek ubytków miękkich
analgezji
analgezji
Substancje działające na ośrodek termoregulacyjny i zdolne do wywołania gorączki nazywamy:
chromoforami
antrogenami
pirogenami
termoforami
pirogenami
Substancje działające na ośrodek termoregulacyjny i zdolne do wywołania gorączki nazywamy:
chromoforami
antrogenami
pirogenami
termoforami
pirogenami
Utrata ciepła z ciała człowieka do otoczenia nie może zachodzić na drodze:
strumienia konwekcji
strumienia promieniowania z zakresu ultrafioletu
strumienia promieniowania z zakresu podczerwieni
strumienia parowania
strumienia promieniowania z zakresu ultrafioletu
Utrata ciepła z ciała człowieka do otoczenia nie może zachodzić na drodze:
strumienia konwekcji
strumienia promieniowania z zakresu ultrafioletu
strumienia promieniowania z zakresu podczerwieni
strumienia parowania
strumienia promieniowania z zakresu ultrafioletu
W biotermodynamice układ, który nie wymienia z otoczeniem substancji, natomiast może wymieniać energię, nazywamy:
układem zamkniętym
układem otwartym
układem izolowanym
układem adiabatycznym
układem zamkniętym
W biotermodynamice układ, który nie wymienia z otoczeniem substancji, natomiast może wymieniać energię, nazywamy:
układem zamkniętym
układem otwartym
układem izolowanym
układem adiabatycznym
układem zamkniętym
W biotermodynamice stan, w kórym ciepło oddawane do otoczenia nie jest w stanie zbilansować ciepła wytwarzanego w organizmie i temperatura wewnątrz ciała rośnie nazywamy:
hipertermią
hipotermią
zmiennocieplnością
homeostazą temperaturową.
hipertermią
W biotermodynamice stan, w kórym ciepło oddawane do otoczenia nie jest w stanie zbilansować ciepła wytwarzanego w organizmie i temperatura wewnątrz ciała rośnie nazywamy:
hipertermią
hipotermią
zmiennocieplnością
homeostazą temperaturową.
hipertermią
Do właściwości promieniowania rentgenowskiego nie należą:
zaciemnienie kliszy fotograficznej
zmniejszenie natężenia przy przenikaniu przez absorbent, wywoływanie zjawiska luminescencji
zwiększenie natężenia wraz z kwadratem odległości i hamowanie zjawiska luminescencji
zmniejszenie natężenia wraz z kwadratem odległości, wywołanie jonizacji materii
zwiększenie natężenia wraz z kwadratem odległości i hamowanie zjawiska luminescencji
Do właściwości promieniowania rentgenowskiego nie należą:
zaciemnienie kliszy fotograficznej
zmniejszenie natężenia przy przenikaniu przez absorbent, wywoływanie zjawiska luminescencji
zwiększenie natężenia wraz z kwadratem odległości i hamowanie zjawiska luminescencji
zmniejszenie natężenia wraz z kwadratem odległości, wywołanie jonizacji materii
zwiększenie natężenia wraz z kwadratem odległości i hamowanie zjawiska luminescencji
Zakres długości fali elektromagnetycznej twardego promieniowania rentgenowskiego to:
od 5nm do 100nm
od 5pm do 100 pm
od 5km do 100 km
od 5mm do 100mm
od 5pm do 100 pm
Zakres długości fali elektromagnetycznej twardego promieniowania rentgenowskiego to:
od 5nm do 100nm
od 5pm do 100 pm
od 5km do 100 km
od 5mm do 100mm
od 5pm do 100 pm
W tomografii emisyjnej pojedynczego fotonu SPECT stosuje się następujące izotopy:
fluor-18, węgiel-11
technet-99m, ind-111
technet-99m, węgiel-11
azot-13, tlen-15
fluor-18, węgiel-11
W tomografii emisyjnej pojedynczego fotonu SPECT stosuje się następujące izotopy:
fluor-18, węgiel-11
technet-99m, ind-111
technet-99m, węgiel-11
azot-13, tlen-15
fluor-18, węgiel-11
Pozytywne środki kontrastowe stosowane w tomografii komputerowej to:
dwutlenek węgla
powietrze i tlen
związki baru i jodu
gazy szlachetne
związki baru i jodu
Pozytywne środki kontrastowe stosowane w tomografii komputerowej to:
dwutlenek węgla
powietrze i tlen
związki baru i jodu
gazy szlachetne
związki baru i jodu
Środki kontrastowe stosowane w tomografii komputerowej nazywane negatywnymi, cechują się niskim współczynnikiem pochłaniania promieniowania X, oznacza to, że na kliszy widoczne są jako:
obszary bez zróżnicowania w odcieniu od innych tkanek
obszary jaśniejsze
obszary niejednorodne
obszary ciemniejsze
obszary ciemniejsze
Środki kontrastowe stosowane w tomografii komputerowej nazywane negatywnymi, cechują się niskim współczynnikiem pochłaniania promieniowania X, oznacza to, że na kliszy widoczne są jako:
obszary bez zróżnicowania w odcieniu od innych tkanek