Fiszki

Afryka 1-4

Test w formie fiszek
Ilość pytań: 199 Rozwiązywany: 129 razy
Tradycja tajnych stowarzyszeń jest wśród Sara, podobnie jak wśród wielu sąsiednich ludów środkowego Sudanu, głęboko zakorzeniona. Głoszący powrót do afrykańskości prezydent Tombalbaye nakłaniał nawet urzędników państwowych do wstępowania do stowarzyszenia Hjondo. Był on prezydentem
Kamerunu
Republiki Środkowoafrykańskiej
Czadu
Czadu
Które z niżej wymienionych ludów to Niloci?
Akan i Ewe
Dinka i Nuerowie
Tutsi i Hutu
Dinka i Nuerowie
Podstawowym zajęciem Dinka jest
hodowla bydła
rybołówstwo
uprawa roli
hodowla bydła
Słowo „Azania”, nazwa starożytnego miasta greckiego, służy często jako określenie pewnego regionu zróżnicowanego co prawda geograficznie i etnicznie, ale wykazującego pewne cechy wspólne środowiska przyrodniczego i kulturowego. Chodzi o
Afrykę Południową
Afrykę Wschodnią
Afrykę Zachodnią
Afrykę Wschodnią
Tradycyjnie dominującą w społeczeństwie Rwandy grupą społeczną byli
rybacy Twa
pasterze Tutsi
rolnicy Hutu
pasterze Tutsi
Szczyt swej potęgi monarchia Rwandy osiągnęła w XVIII w. Pełną niepodległością cieszyła się przez cały wiek XIX i dopiero w 1899 r. uznała nad sobą protektorat
Niemiec
Belgii
Francji
Niemiec
Pierwszym premierem i wieloletnim prezydentem niepodległej Kenii był
Kenyatta
Biya
Czaka
Biya
Fangowie panują niepodzielnie w tym kraju, stanowiąc 97 % jego ludności. Jest to
Zambia
Lesoto
Gwinea Równikowa
Lesoto
Badania przeprowadzone przez słynnego P. Tempelsa wśród ludu Luba przyczyniły się do powstania jego sławnej, choć niekiedy krytykowanej za zbytnie uogólnienia i zbyt daleko idące interpretacje, książki Filozofia Bantu. Opierając się na nich J. Jahn wprowadził do nauki światowej takie pojęcia dotyczące ludów afrykańskich, jak
„żywych zmarłych” i „dawnych duchów”
„muntu”, „kintu” i „magara”
„wywoływaczy duchów” oraz „wywoływaczy deszczu”.
„wywoływaczy duchów” oraz „wywoływaczy deszczu”.
II Sobór Watykański uchwalił w sumie dziewięć dekretów. Trzy z nich odnoszą się także do dialogu międzyreligijnego. Najszerzej o dialogu międzyreligijnym mówi
Dekret o formacji kapłańskiej Optatam totus
Dekret o apostolstwie świeckich Apostolicam actuositatem
Dekret o działalności misyjnej Kościoła Ad gentes divinitus
Dekret o działalności misyjnej Kościoła Ad gentes divinitus
Dokumenty II Soboru Watykańskiego o tradycyjnych religiach afrykańskich
odnoszą się do nich bezpośrednio w dwóch dekretach i jednej deklaracji
nie mówią nigdzie wprost
omawiają je szeroko w Deklaracji o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich Nostra aetate
nie mówią nigdzie wprost
Dokument z 1969 r. À la rencontre des Religions Africaines – Meeting the African religions (Spotkanie z religiami afrykańskimi) jest autorstwa
watykańskiego Sekretariatu dla Niechrześcijan, wyłonionego z Kongregacji Rozkrzewiania Wiary
watykańskiej Kongregacji Doktryny Wiary
papieża Pawła VI
watykańskiego Sekretariatu dla Niechrześcijan, wyłonionego z Kongregacji Rozkrzewiania Wiary
Współcześnie duży procent tego kraju stanowi ludność Ambo. Jest to
Lesoto
Namibia
Zambia
Namibia
Lud ten uformował silną władzę wodzowską. W XV w. powstało państwo Marawi lub Malawi, które objęło znaczne obszary i któremu podlegali w pewnym okresie również Makua, z terenu dzisiejszego Mozambiku. Misjonarze z tamtych czasów wspominają o wielkim wodzu, czy nawet „cesarzu” imieniem Karonga. O jakim ludzie mowa?
Tutsi
Niandża
Zulusach
Niandża
Cechą charakterystyczną języka tych ludów jest, obok dominującej monosylabiczności, znamienne „mlaskanie” i dźwięki naśladowcze. Mowa o
Kojsan
Bantu
Ewe
Kojsan
Rozmiłowani w niezależności Hererowie stawili zacięty opór podbojowi kolonialnemu. W końcu XIX w. i początkach XX w. wielokrotnie powstawali do walki przeciwko opanowującym Afrykę Południowo-Zachodnią (obecną Namibię)
Niemcom
Anglikom
Portugalczykom
Niemcom
Znane z zapisków w kronikach portugalskich państwo Monomotapy istniało od połowy XV w. do końca wieku XVII. Było ono dziełem ludu
Hererów
Dinka
Szonów
Szonów

Powiązane tematy

#afryka

Inne tryby