Fiszki
Pojęcia- powtórka
Test w formie fiszek Witajcie test obejmuje pojęcia z zakresu historii sztuki. Opracowania haseł są zaczerpnięte z "Uniwersalnego leksykonu sztuki" wyd. MUZA SA. Niektóre również z wikipedii. Wszystkie odpowiedzi należy wpisywać z małej litery, z dużej będą traktowane jako błąd.
Ilość pytań: 80
Rozwiązywany: 5025 razy
Technika malarska polegająca na zeskrobywaniu szpachlą lub innym ostrym narzędziem farby naniesionej na płótno i częściowym odsłonięciu podłoża, dzięki czemu obraz zyskuje bogatszą fakturę i dodatkowe efekty kolorystyczne.
grataż
Niska, pozbawione okien ścianka wieńcząca elewację budowli, najczęściej osłaniająca dach.
attyka
Zewnętrzny widok budynku wraz ze wszystkimi elementami konstrukcji, wykończenia i wyposażenia budowlanego.
elewacja
Frontowa ściana budynku, główna elewacja różniąca się od pozostałych kompozycją architektoniczną, zdobioną dekoracją architektoniczną lub malarską.
fasada
Rozpowszechniony w starożytnym Egipcie i w Grecji pomnik nagrobny w postaci płyty dostawionej do rzeźby lub zdobionej reliefem przedstawiającym zmarłego; samego lub w otoczeniu rodziny.
stela
Ławy przeznaczone dla duchowieństwa ustawiane pod ścianami prezbiterium.
stalle
Typowy dla manieryzmu niderlandzkiego ornament płaszczyznowy, składający się z motywów imitujących źelazne okucia w kształcie listew oraz ażurowych plakiet; na listwach występują motywy naśladujące gwoździe, nity itp.
ornament okuciowy
Charakterystyczny dla manieryzmu i baroku motyw dekoracyjny w postaci blaszanej taśmy, ponacinanej i wyginającej się półokrągło lub spiralnie. Występował, w połączeniu z ornamentem okuciowym, w obramieniach tarcz herbowych, kartuszach i w rzemiośle artystycznym.
rollwerk
Ornament ciągły w formie pasma ułożonych na przemian pałeczek i pojedynczych lub podwójnych perełek. W architekturze greckiej służył niekiedy jako element oddzielający trzon kolumny od jej głowicy.
astragal
Charakterystyczny dla architektury polskich dworów i pałaców XVI i XVII w. Czworoboczny narożnik budowli lub dobudówka, wyraźnie odcinająca się od głównego korpusu, z reguły kryta odrębnym dachem.
alkierz
Typ ornamentu architektonicznego nawiązujący do kształtu roślinny śródziemnomorskiej o dużych liściach i zebranych w kłos kwiatostanach. W sztuce greckiej odgrywał dużą rolę, najczęściej występował jako dekoracja bocznych krawędzi głowicy korynckiej.
akant
W średniowiecznej architekturze obronnej regularnie rozmieszczone "zęby" na przemian z prześwitami, stanowiące zwieńczenie murów i baszt. Były osłoną dla strzelających łuczników.
blanki
Architektoniczna obudowa ołtarza lub grobu w kształcie ażurowego baldachimu (często ze sklepieniem wewnątrz) wspartego na kolumnach, występująca już w kościołach wczesnoromańskich we Włoszech. Może to być również zamykana puszka na komunikaty stylizowane na hełmy wież.
cyborium
Zamknięta przestrzeń powstała dzięki przedłużeniu nawy głównej poza transept. Orientowany na wschód i wydzielony przez podwyższenie. Niekiedy znajduje się pod nim krypta.
prezbiterium
Najwyższa wieża zamku warownego, zbudowana najczęściej na planie kwadratu, wieloboku lub koła, służąca jako punkt obserwacyjny i do obrony, ale także jako ostatnie schronienie mieszkańców zamku w przypadku wtargnięcia nieprzyjaciela za mury.
donżon
Technika malarstwa ściennego polegająca na malowaniu na suchym tynku. Do pigmentu, podobnie jak w malarstwie sztalugowym, stosuje się spoiwa takie jak olej, kleje, żywice, woski. Malowidła wykonane tą techniką można przemalować i poprawiać, łatwo ulegają jednak uszkodzeniom.
al secco
technika malarstwa ściennego (i malowidło wykonane tą techniką), polegająca na malowaniu na mokrym tynku. Technika bardzo trwała, jednak poprawki można nanosić jedynie poprzez zeskrobywanie farby.
al fresco
Kwadratowa lub prostokątna płyta między tryglifami we fryzie świątyni doryckiej. Były najczęściej zdobione dekoracją rzeźbiarską, zwykle na motywach mitologicznych.
metopa
Element fryzu doryckiego, prostokątna płyta z trzema wypukłymi i dwoma wklęsłymi pasami, występująca na przemian z metopami.
tryglif
Podzielone na trzy części okno lub przezrocze. Także w romańskich lub gotyckich kościołach rząd podzielonych na trzy części arkadek albo galeria umieszczona w grubości muru i otwarta do wnętrza kościoła przegrodą z arkadek.
tryforium
