Impuls Diraca

Skok jednostkowy

Widmo częstotliwości

Sygnał harmoniczny

PI

PID

P

PD

Na osi urojonej występują pierwiastki pojedyncze.

Wszystkie pierwiastki rzeczywiste i części rzeczywiste pierwiastków zespolonych powinny być ujemne.

Krotność pierwiastków rzeczywistych równych zeru i krotność par pierwiastków urojonych, powinna być co najwyżej równa jedności.

Wszystkie podwyznaczniki główne (minory) były większe od zera.

Warunkiem koniecznym stabilności jest aby wszystkie współczynniki wielomianu charakterystycznego an...a0 posiadały ten sam znak.

Jeżeli układ otwarty jest niestabilny i jego transmitancja ma N0 biegunów w prawej półpłaszczyźnie to układ zamknięty jest stabilny wówczas, gdy wykres charakterystyki amplitudowo-fazowej Go(jω) przy zmianach pulsacji ω od 0 do 1 obejmuje punkt (-1, j0), N0/2 razy.

Jeżeli układ otwarty jest stabilny asymptotycznie, to układ zamknięty jest stabilny asymptotycznie wówczas, gdy wykres charakterystyki amplitudowofazowej Go(jω) przy zmianach pulsacji ω od 0 do 1 nie obejmuje punktu (-1, j0)

Jeżeli układ otwarty jest stabilny asymptotycznie, to układ zamknięty jest stabilny asymptotycznie wówczas, gdy wykres charakterystyki amplitudowofazowej Go(jω) przy zmianach pulsacji ω od 0 do 1 obejmuje punkt (-1, j0)

Transmitancje toru głównego

Transmitancje ukł. otwartego

Transmitancje zakloceniowa

Transmitancje ukł. zamknietego

Obiektem, którego wartość odpowiedzi skokowej dąży do wartości skończonej

Obiektem, którego wartość odpowiedzi skokowej dąży do nieskończoności

Statycznym

Całkującym z inercją

Układ logiczny, którego działanie opisane jest funkcją przełączającą określającą sekwencję ruchów układu wykonawczego

Układ logiczny z elementami pamiętającymi, którego wyjścia zależą od ciągu stanów pojawiających się na jego wejściach (także z uwzględnieniem stanów poprzednich)

Układ logiczny, którego wyjścia zależą wyłącznie od stanu jego wejść bieżących, tzn. nie zależą od stanów, które pojawiły się na wejściach układu w przeszłości

Układ logiczny w postaci układu synchronicznego lub asynchronicznego

Odpowiedz skokowa jest pochodną odpowiedzi impulsowej

Odpowiedz impulsowa jest pochodną odpowiedzi skokowej

Odpowiedz skokowa jest całką odpowiedzi impulsowej

Odpowiedz impulsowa jest równa odpowiedzi skokowej

Sygnałami wejściowym i wyjściowym, przy zerowych warunkach początkowych

Transformatami Laplace’a sygnału wyjściowego i wejściowego, przy niezerowych warunkach początkowych

Transformatami Laplace’a sygnału wyjściowego i wejściowego, przy zerowych warunkach początkowych

Transformatami Fourier’a sygnału wyjściowego i wejściowego, przy zerowych warunkach początkowych

Przestrzennym rozkładzie wektora sterowania i wektora stanu

Zdefiniowaniu macierzy stanu, macierzy wejść, macierzy wyjść i macierzy transmisji, odpowiednich do rzędu rozpatrywanego układu

Zapisaniu równania różniczkowego n-tego rzędu, będącego modelem układu automatyki jako n równań 1-go rzędu

Zapisaniu transmitancji operatorowej układu automatyki

Wszystkie podwyznaczniki główne (minory) wyznacznika Δ muszą być mniejsze od zera

Podwyznaczniki główne (minory) wyznacznika Δ, do stopnia n-1, muszą być większe od zera

Podwyznaczniki główne (minory) wyznacznika Δ, do stopnia n-1, muszą być mniejsze od zera

Wszystkie podwyznaczniki główne (minory) wyznacznika Δ muszą być większe od zera

Zwiększenie wartości rezonansu na charakterystyce amplitudowofazowej elementu oscylacyjnego

Zmniejszenie wartości rezonansu na charakterystyce amplitudowoczęstotliwościowej elementu oscylacyjnego

Zmniejszenie wartości maksymalnego przeregulowania w odpowiedzi skokowej elementu oscylacyjnego

Zwiększenie wartości maksymalnego przeregulowania w odpowiedzi skokowej elementu oscylacyjnego

Przełączających

Synchronicznych

Kombinacyjnych

Sekwencyjnych

W układzie nie następuje wzmocnienie sygnału

Amplituda sygnału wejściowego jest mniejsza niż amplituda sygnału wyjściowego

Amplituda sygnału wejściowego jest większa niż amplituda sygnału wyjściowego

Amplitudy sygnałów wejściowego i wyjściowego w tym układzie mają tę samą wartość

PP.

PD.

DD.

PI.

Metodę dominujących stałych czasowych.

Metodę zapasu fazy.

Metodę Zieglera-Nicholsa.

Metodę linii pierwiastkowych (mgp).

Za pomocą kryterium Nyquista.

Za pomocą kryterium Michajłowa.

Za pomocą kryterium całkowego.

Za pomocą kryterium stabilności aperiodycznej.

PP.

DD.

PI.

PD.

Duże przeregulowanie i mały czas regulacji.

Zerowe przeregulowanie i duży czas regulacji.

Zerowe przeregulowanie i mały czas regulacji.

Małe przeregulowanie i duży czas regulacji.

Jest to czas niemający związku ze stabilnością.

Jest to czas powodujący pogorszenie stabilności układu regulacji.

Jest to czas określony dla granicy stabilności.

Jest to czas powodujący poprawienie stabilności układu regulacji.

ujemne lub dodatnie

zawsze ujemne

zawsze dodatnie

zerowe

z charakterystyk czasowych ukł.otwartego

z charakterystyk czasowych ukł.zamknietego

z linii pierwiastkowych (mgp)

z charakterystyk częstotliwościowych ukł. otwartego

ujemne rzeczywiste

zerowe rzeczywiste

zespolone z dodatnią częścią rzeczywistą

urojone

idealnie całkujący

Takie, w którym występuje człon proporcjonalny

inercyjny

idealnie różniczkujący

części różniczkującej

części proporcjonalnej

części całkującej

podwójnego różniczkowania

Z transmitancji układu zamkniętego.

Z transmitancji układu otwartego.

Z transmitancji toru głównego.

Z transmitancji członu inercyjnego.

Zapas wzmocnienia i fazy

Uchyb statyczny

Przeregulowanie i czas regulacji.

Amplituda rezonansowa.

Sygnał harmoniczny.

Widmo częstotliwości.

Sygnał losowy.

Sygnał skokowy.

O różniczkowaniu oryginału.

O całkowaniu oryginału.

O liniowości

O transformacie splotu.

Jest równa różnicy transformat tych funkcji.

Jest równa iloczynowi transformat tych funkcji.

Jest równa ilorazowi transformat tych funkcji.

Jest równa sumie transformat tych funkcji.

Pomiędzy transformatami Fouriera: sygnału wyjściowego i wejściowego, przy zerowych warunkach początkowych.

Pomiędzy sygnałami czasowymi: wyjściowym i wejściowym, przy zerowych warunkach początkowych.

Pomiędzy transformatami Laplace’a: sygnału wyjściowego i wejściowego, przy niezerowych warunkach początkowych.

Pomiędzy transformatami Laplace’a: sygnału wyjściowego i wejściowego, przy zerowych warunkach początkowych.

Ts + 2

Ts – 1

Ts + 1

Ts – 2

(T1s + 1)(T2s + 1) lub (Ts + 1)2

(T1s + 1)(T2s + 1) lub (Ts – 1)2

(T1s – 1)(T2s – 1) lub (Ts – 1)2

(T1s – 1)(T2s – 1) lub (Ts + 1)2

Członem całkującym z inercją.

Członem, którego odpowiedź zawsze się zeruje.

Członem, którego wartość odpowiedzi skokowej dąży do nieskończoności.

Członem, którego wartość odpowiedzi skokowej dąży do wartości ustalonej.

Odpowiedz skokowa jest pochodną odpowiedzi impulsowej.

Odpowiedz impulsowa jest transformatą Laplace’a odpowiedzi skokowej.

Odpowiedz impulsowa jest transformatą Fouriera odpowiedzi skokowej.

Odpowiedz skokowa jest całką odpowiedzi impulsowej.

Współczynnik wzmocnienia i liczbę tłumienia.

Współczynnik wzmocnienia i czas opóźnienia.

Współczynnik wzmocnienia i stałą czasową.

Współczynnik wzmocnienia, stałą czasową i liczbę tłumienia.

Współczynnik wzmocnienia lub liczbę tłumienia.

Współczynnik wzmocnienia lub stałą czasową i liczbę tłumienia.

Współczynnik wzmocnienia lub stałą czasową.

Współczynnik wzmocnienia lub czas opóźnienia.

Elementem 3 rzędu.

Elementem 1 rzędu.

Elementem 0 rzędu.

Elementem 2 rzędu.

Współczynnik wzmocnienia i stałą czasową.

Współczynnik wzmocnienia, stałą czasową i liczbę tłumienia.

Współczynnik wzmocnienia, czas opóźnienia i liczbę tłumienia.

Współczynnik wzmocnienia i liczbę tłumienia.

Z drganiami o malejącej amplitudzie.

Bez drgań.

Z drganiami o stałej amplitudzie.

Z drganiami o rosnącej amplitudzie.

Z drganiami o stałej amplitudzie.

Z drganiami o malejącej amplitudzie.

Z drganiami o rosnącej amplitudzie.

Bez drgań.

Powoduje zmniejszenie wartości przeregulowania.

Powoduje zwiększenie wartości przeregulowania.

Powoduje wyzerowanie przeregulowania.

Nie ma wpływu na przeregulowanie.

Gdy liczba tłumienia wynosi jeden.

Gdy liczba tłumienia jest równa zero.

Gdy liczba tłumienia wynosi minus jeden.

Gdy liczba tłumienia pochodzi z przedziału otwartego zero-jeden.

Ze zbioru odpowiedzi na liniowo narastające sygnały wejściowe.

Ze zbioru odpowiedzi na skokowe sygnały wejściowe.

Ze zbioru odpowiedzi na impulsowe sygnały wejściowe.

Ze zbioru odpowiedzi na harmoniczne sygnały wejściowe.

Jest prostą nachyloną pod pewnym kątem do osi czasu.

Jest prostą pionową.

Jest prostą poziomą.

Jest parabolą.

Wartość zerową niezależną od stałej czasowej.

Wartość niezerową niezależną od stałej czasowej.

Wartość nieskończenie wielką.

Wartość niezerową zależną od stałej czasowej.

Jest mierzony i podawany jako sygnał sprzężenia do przodu.

Jest mierzony i podawany jako sygnał sprzężenia zwrotnego.

Jest mierzony i podawany jako kombinacja sygnałów sprzężenia zwrotnego i do przodu.

Jest nie mierzony i nie wykorzystywany do sprzężeń.

Jest mierzony i podawany jako kombinacja sygnałów sprzężenia zwrotnego i do przodu.

Jest nie mierzony i nie wykorzystywany do sprzężeń.

Jest mierzony i podawany jako sygnał sprzężenia do przodu.

Jest mierzony i podawany jako sygnał sprzężenia zwrotnego.

Mnożące sygnał wejściowy przez sygnał sprzężenia zwrotnego.

Dodające sygnał sprzężenia zwrotnego do sygnału wejściowego.

Odejmujące sygnał sprzężenia zwrotnego od sygnału wejściowego.

Dzielące sygnał wejściowy przez sygnał sprzężenia zwrotnego.

Jest to różnica między sygnałem zakłócającym i wejściowym.

Jest to różnica między sygnałem wyjściowym i wejściowym.

Jest to różnica między sygnałem wejściowym i zakłócającym.

Jest to różnica między sygnałem wejściowym i wyjściowym.

Odejmując transmitancje członów składowych.

Dodając transmitancje członów składowych. Odejmując transmitancje członów składowych. Dzieląc przez siebie transmitancje członów składowych. 1Mnożąc przez siebie transmitancje członów składowych.

Mnożąc przez siebie transmitancje członów składowych.

Dzieląc przez siebie transmitancje członów składowych.

Dodając algebraicznie transmitancje członów składowych.

Dzieląc przez siebie transmitancje członów składowych.

Odejmując transmitancje członów składowych.

Mnożąc przez siebie transmitancje członów składowych.

Odtwarza zmianę sygnału wejściowego, przebiegającą według z góry zadanego programu.

Dla stałego sygnału wejściowego jest utrzymywany na stałej wartości.

Nadąża za zmianą sygnału wejściowego, mającą nieznany z góry charakter.

Jest niezależny od sygnału wejściowego.

Dla stałego sygnału wejściowego jest utrzymywany na stałej wartości.

Odtwarza zmianę sygnału wejściowego, przebiegającą według z góry zadanego programu.

Nadąża za zmianą sygnału wejściowego, mającą nieznany z góry charakter.

Jest niezależny od sygnału wejściowego.

Do zbadania stabilności układu zamkniętego za pomocą kryterium Nyquista.

Do wyznaczenia charakterystyki impulsowej układu zamkniętego.

Do wyznaczenia charakterystyki skokowej układu zamkniętego.

Do zbadania stabilności układu zamkniętego za pomocą kryterium Hurwitza.

Wszystkie pierwiastki rzeczywiste i części rzeczywiste pierwiastków zespolonych powinny być ujemne.

Występowanie pojedynczych pierwiastków na osi urojonej.

Krotność pierwiastków rzeczywistych równych zeru wynosi dwa.

Krotność par pierwiastków urojonych wynosi trzy.

Charakterystyka amplitudowo-fazowa układu otwartego przy zmianach pulsacji ω od 0 do nieskończoności obejmuje punkt (-1, j0).

Charakterystyka amplitudowo-fazowa układu otwartego przy zmianach pulsacji ω od 0 do nieskończoności nie obejmuje punktu (-1, j0).

Wszystkie współczynniki równania charakterystycznego an...a0 mają ten sam znak.

Charakterystyka amplitudowo-fazowa układu otwartego przechodzi kolejno przez wszystkie ćwiartki układu współrzędnych.

Do kształtowania charakterystyk statycznych i dynamicznych układów.

Do badania stabilności układów.

Do zbudowania modeli matematycznych układów.

Do otrzymania ujemnych sygnałów uchybu dla działających zakłóceń.

W torze głównym za obiektem.

W torze sprzężenia zwrotnego.

W torze głównym, po głównym węźle sumacyjnym, przed obiektem,.

Na początku układu przed głównym węzłem sumacyjnym.

W torze głównym przed obiektem.

W torze głównym przed regulatorem.

W torze głównym za obiektem.

W torze sprzężenia zwrotnego.

Algebraiczna suma wszystkich sygnałów działających na układ jest różna od zera.

Algebraiczna suma wszystkich sygnałów działających na układ jest równa zero.

Odpowiedź układu liniowego na sumę sygnałów jest równa sumie odpowiedzi na każdy sygnał z osobna.

Odpowiedź układu liniowego na iloczyn sygnałów jest równa iloczynowi odpowiedzi na każdy sygnał z osobna.

Gdy jest opisany za pomocą liniowych równań algebraicznych i różniczkowych.

Gdy jest opisany wyłącznie za pomocą równań różniczkowych liniowych.

Gdy jest opisany wyłącznie za pomocą algebraicznych równań liniowych.

Gdy sygnały działające na układ mają postać liniowych funkcji czasu.

Można zbudować schemat równoważny z połączeniem równoległym tych członów.

Można człony zamienić miejscami.

Nie można zmienić położenia członów.

Można zbudować schemat równoważny ze sprzężeniem zwrotnym.

Takie, w którym występuje człon inercyjny.

Takie, w którym występuje człon idealnie całkujący.

Takie, w którym występuje człon proporcjonalny.

Takie, w którym występuje człon idealnie różniczkujący.

Takie, w którym występuje człon inercyjny.

Takie, w którym występuje człon proporcjonalny.

Takie, w którym występuje człon idealnie różniczkujący.

Takie, w którym występuje człon idealnie całkujący.

Urojone.

Zespolone z dodatnią częścią rzeczywistą.

Ujemne rzeczywiste.

Zerowe rzeczywiste.

Na zastąpieniu nieliniowego modelu matematycznego liniowym.

Na zastąpieniu liniowego modelu matematycznego nieliniowym.

Na zastąpieniu liniowego modelu matematycznego pierwszą harmoniczną.

Na zastąpieniu nieliniowego modelu matematycznego drugą harmoniczną.