Komandytariusz odpowiada za zobowiązania spółki całym swoim majątkiem

Przedsiębiorstwa spółdzielcze zaliczane są do przedsiębiorstw prywatnych

Bilans to zestawienie przychodów i kosztów przedsiębiorstwa

Zasada równowagi bilansowej mówi, że aktywa muszą być zapisywane po lewej stronie sprawozdania bilansowego

Najważniejszym wewnętrznym źródłem finansowania spółek akcyjnych są środki pochodzące ze sprzedaży akcji i obligacji

Zysk księgowy to różnica między przychodami a kosztami uzyskania przychodu

Linia jednakowego produktu jest zbiorem różnych kombinacji nakładów kapitału i pracy, które umożliwiają wytworzenie takiej samej wielkości produkcji.

Miarą nachylenia linii jednakowego kosztuje jest nakład kapitału do nakładu pracy

Produkt krańcowy jest zawsze większy od produktu przeciętnego

Krańcowa stopa substytucji kapitału pracą to stosunek przyrostu kapitału do jednostkowego przyrostu pracy

Funkcja produkcji charakteryzuje się stałymi efektami skali, kiedy nakłady produkcji powiększają się w takim samym tempie jak nakłady czynników produkcji

Jeśli krańcowa stopa substytucji kapitału pracą jest równa stosunkowi ceny pracy do ceny kapitału, to wówczas firma powinna zwiększyć zatrudnienie

W okresie krótkim nakłady jednego z czynników produkcji są stałe

Koszt alternatywny to równowartość dochodów, które dany czynnik produkcji mógłby przynieść, gdyby był zaangażowany w danym przedsiębiorstwie

W okresie krótkim wszystkie koszty produkcji są stałe

Okres krótki to przedział czasu krótszy niż jeden rok, zaś okres długi to przedział czasu dłuższy niż jeden rok

Prawo malejących przychodów stwierdza, że zwiększenie nakładów czynnika zmiennego(przy założeniu, że nakłady pozostałych czynników nie zmieniają się) daje od pewnego momentu coraz mniejsze przyrosty produkcji

Według klasycznego modelu funkcjonowania przedsiębiorstwa podstawowym celem przedsiębiorstwa prywatnego jest minimalizacja kosztu jednostkowego

Przedsiębiorstwo wolnokonkurencyjne w okresie długim osiąga zerowy zysk ekonomiczny

Produkt krańcowy jest równy tangensowi kąta, jaki tworzy z osią odciętych styczna do krzywej produktu całkowitego

Utarg przeciętny to przychód ze sprzedaży jednostki produktu

Koszt całkowity może maleć wraz ze wzrostem produkcji

Pionowa odległość między krzywą kosztu całkowitego a krzywą kosztu stałego jest równa kosztowi zmiennemu

Jeśli koszt krańcowy maleje, to maleć musi również koszt przeciętny

Konkurencję doskonałą charakteryzuje rozproszenie po stronie popytu i podaży

Koszt krańcowy zawsze rośnie wraz ze wzrostem produkcji

W warunkach wolnej konkurencji cena jest równa utargowi przeciętnemu

Przeciętne koszty stałe rosną wraz ze wzrostem produkcji

W warunkach monopolu utarg całkowity zawsze maleje wraz ze wzrostem sprzedaży

Krzywa utargu krańcowego przedsiębiorstwa monopolistycznego leży powyżej krzywej popytu rynkowego na wyroby tego przedsiębiorstwa

Przedsiębiorstwo wolnokonkurencyjne ma ujemnie nachyloną krzywą popytu rynkowego na swoje wyroby

W warunkach wolnej konkurencji cena rośnie szybciej niż utarg przeciętny

Krzywa kosztu przeciętnego przecina krzywą kosztu krańcowego w jej minimum

Koszt krańcowy to stosunek kosztu całkowitego do wielkości produkcji

Utarg przeciętny to przyrost utargu całkowitego spowodowany zwiększeniem sprzedaży o jednostkę

W warunkach monopolu wraz ze wzrostem sprzedaży utarg krańcowy maleje szybciej niż utarg przeciętny

Zysk całkowity to różnica między przychodem a kosztami wytworzenia

Przedsiębiorstwo wolnokonkurencyjne nie może samodzielnie ustalać ceny swoich produktów

Po przekroczeniu pewnego poziomu produkcji koszt przeciętny stały rośnie wraz ze wzrostem produkcji

Zysk przeciętny to różnica między utargiem krańcowym i kosztem krańcowym

Finansowe źródła korzyści skali wynikają z faktu, iż duże firmy dysponują wystarczającymi środkami własnymi z zysku dla sfinansowania swojej działalności

Zewnętrzne korzyści skali pojawiają się, gdy wzrost rozmiarów produkcji całej gałęzi przemysłu prowadzi do obniżki kosztów w poszczególnych przedsiębiorstwach

Korzyści skali są m.in. rezultatem większej specjalizacji pracy

Niekorzyści skali pojawiają się wtedy, gdy wraz ze wzrostem produkcji koszt przeciętny maleje

Rosnąca część krzywej długookresowego kosztu przeciętnego pokazuje niekorzyści skali

Koszt stały może rosnąć wraz ze wzrostem produkcji

Produkt przeciętny to:

Optymalna kombinacja czynników wytwórczych znajduje się:

Wiadomo, że w pewnym procesie produkcyjnym krańcowy produkt pracy wynosi 50, zaś krańcowy produkt kapitału wynosi 500. Oznacza to, że krańcowa stopa substytucji kapitału pracą wynosi:

Krańcowa stopa substytucji kapitału pracą informuje, w jakiej relacji przedsiębiorstwo zastępuje nakłady kapitału nakładami pracy przy zachowaniu tego samego poziomu produkcji

Które z poniższych zdarzeń spowoduje zmniejszenie kosztów zmiennych:

Jeśli przedsiębiorstwo znajduje się w optimum technologicznym, to:

W warunkach konkurencji doskonałej celem działania przedsiębiorstwa jest maksymalizacja zysku całkowitego

Koszt przeciętny zmienny to stosunek kosztu zmiennego do wielkości produkcji

Jeśli koszty przeciętne rosną wraz ze wzrostem produkcji, to koszty krańcowe rosną szybciej niż koszty przeciętne

W warunkach monopolu:

Optymalne rozmiary produkcji to takie rozmiary produkcji, przy których przedsiębiorstwo maksymalizuje zysk całkowity

Kształt krótkookresowej krzywej kosztu całkowitego wynika z:

Niekorzyści skali występują, gdy:

Przedsiębiorstwo monopolistyczne będzie maksymalizować utarg całkowity, jeśli ustali wielkość produkcji na poziomie takim, że utarg końcowy=0

W miarę przesuwania się z góry na dół po izokwancie relacja(co do wartości bezwzględnej) w jakiej przedsiębiorstwo zastępuje kapitał nakładami pracy: