"zachowanie jest motywowane przez siły wewnętrzne, przyczyną działań są wrodzone instynkty, biologiczne popędy oraz usiłowania zmierzające do rozwiązania konfliktów miedzy potrzebami osobistymi a wymaganiami społeczeństwa"

wiedeński lekarz, opracował psychodynamiczne zasady motywacji, w jego teorii osobę ludzką rozpatruje się jako naciskaną i pociaganą w skomplikowanej sieci oddziaływań wewnętrznych.

"wpływ poszczególnych bodźców środowiskowych na określone zachowania."

pionier kierunku behawiorystycznego, sądził, że badania psychologiczne powinny poszukiwać praw rządzących obserwowalnym zachowaniem organizmów należących do różnych gatunków.

rozszerzył poglady Watsona na konsekwencje zachowań

Kierunek, który pojawił się w latach 50. XX w, zgodnie z nim ludzie SA istotami aktywnymi, dobrymi z natury i mającymi zdolność dokonywania wyborów.

Przedstawiciel kierunku humanistycznego, kładł nacisk na naturalną skłonność jednostki do rozwoju i zdrowia psychicznego

utworzył termin samorealizacja, na określenie dążenia do jak najpełniejszego rozwoju swych potencjalnych możliwości.

Kierunek, którego przedmiotem zainteresowania jest myśl ludzka i wszelkie procesy związane z gromadzeniem wiedzy – uwaga, myślenie, zapamiętywanie i rozumienie. Ludzie działają, ponieważ myślą

Kierunek, który szuka przyczyn zachowania w działaniu genów, mózgu, układu nerwowego i układu wydzielania wewnętrznego. Zjawiska biologiczne i społeczne można wyjaśniać w kategoriach procesów biochemicznych.

Kierunek, wg którego zdolności umysłowe człowieka ewoluowały w ciągu milionów lat, służąc konkretnym celom przystosowawczym.

Kierunek, który próbuje ustalić, czy teorie opracowywane przez badaczy stosuje się do wszystkich ludzi, czy tylko do bardziej ograniczonych, specyficznych populacji.