wykończeniowa,przeźroczysta forma farby położona na powierzchni obrazu olejnego lub temperowego.zmienia zabarwienie podmalowania

technika malarska.wypukłe nałożenie farby pędzlem lub szpachlą,stosowane głownie do zaakcentowania efektów światła.uzyskanie urozmaiconej faktury

budowla o nieparzystej liczbie naw,z których główna(środkowa) ma odrębny,dwuspadowy dach i własne oświetlenie pochodzące z okien umieszczonych w śianach nad dachami naw bocznych

krąg zbudowany z ustawionych pionowo kamieni

miejsce skrzyżowania nawy głównej z nawą poprzeczną

główna ściana ołtarzowa w cerkwii

postać człowieka z 6 lub 4 skrzyżowanymi skrzydłami,na których umieszczono wiele oczu.mające 4 głowy w aureolach sa symbolami ewangelistów

rozeta,maswerk,fiala,portal,wimperga należą do architektury:

baza,biforium,triforium,głowica kostkowa należą do architektury:

zorganizowane wydarzenie o charakterze artystycznym,ograniczonym czasowo

metoda malarska zapoczątkowana przez twórców imresjonizmu,rozwinięta przez neoimpresjonizm.polega na ograniczeniu palety barw i widma słonecznego

sztuki wyzwolone

sztuki pospolite

technika malarstwa ściennego polegająca na malowaniu na mokrym tynku farbami odpornymi na alkaliczne działanie wapnia

obrazopodobna/jednostronna tkanina dekoracyjna wykonana na krośnie z nici jedwabnych i bawełnianych

pomieszczenie znajdujące się głównie na piętrze,zawarte w bryle budynku,lecz otwierająca się na zewnątrz,z kolumnadą lub arkadami zamiast ścian.miejsce wypoczynku

motyw lub zespół motywów zdobniczych stosowany w architekturze,sztukach plastycznych i rzemiośle artystycznym

przedstawienie postaci zwierzęcej z głową ludzką

kwadratowa lub prostokątna płyta między tryglifami na fryzie belkowania doryckiego

rodzaj pomnika cesarskiego,w postaci wolno stojących bram,których przejścia zwieńczone były łukami

jednostka miary w architekturze odpowiadająca wielkości określonego elementu architektonicznego.w starożytności była to średnica lub promień kolumnady

zewnętrzna część budynku,otwarta przynajmniej z jednej strony kolumnadą lub rządem filarów odsłaniających główne wejście

mieszanina gipsu,proszku marmurowego,wapnia i kleju

budowla centralna na rzucie koła,zawierająca wewnątrz najczęściej jedno pomieszczenie,kryte kopułą

rodzaj galerii lub trybuny kościoła mająca na celu powiększenie powierzchni dla uczestników nabożeństwa lub stworzenia oddzielnego pomieszczenia

zasada kompozycyjna polegająca na budowaniu dzieła plastyczngo ze specjalnym wydobywaniem kierunków osi pionowych.przeciwieństwo horyzontalizmu

kierunek polegający na przedstawianiu kształtów ciała ludzkiego poprzez przylegające do niego szaty

piętrowa kamienica rzymska

pejzaż nocny

sposób kadrowania ujęcia lub zdjęcia,polegający na ustawieniu obiektywu ponieżej środka rejestrowanego obiektu.sprawia wrażenie większego niż w rzeczywistości

rodzaj kompozycji (egipt)podzielonej na poziome pasy,zawierającej znaki pisarskie i zachowujące proporcje dzięki wzornikom

najstarsza grafika na metalu stosowana w XV wieku.rysunek wykonuje się rylcem na wypolerowanej płycie miedzianej,płytę później pokrywa się farbą i usuwa jej nadmiar na brzegach

technika malarka polegająca na swobodnym chlapaniu farbą

technika malarska znana już w starożytności. polegała na stosowaniu farb w spoiwie z wosku pszczelego, czasem z dodatkiem olejów schnących dla zwiększenia płynności farby

szklista powłoka nadająca błysk i trwałość wyrobom ceramicznym

obraz przedstawiający dokladny,perspektywistycznie ujęty widok miasta

trójkątny element architektoniczny w górnej części fasady lub portyku

kierunek powstały w drugiej połowie XIX wieku jako reakcja na naturalizm

technika wywodząca się ze starożytności polegająca na zacieraniu wyrazistych kontur dzięki łagodnym światłocieniom.wrażenie oglądania mgły przez dym

mistycyzm,ciepła i ciemna kolorystyka,uduchowienie to cechy portretu: