Która z podanych jednostek nie jest jednostką podstawową układu SI?

Po dwóch równoległych torach kolejowych jadą w przeciwne strony dwa pociągi: jeden z prędkością 60 km/h, a drugi z prędkością 40 km/h. Prędkość pociągów wzgledem siebie ma wartość:

Łódź płynie rzeką z miejscowości A do B i z powrotem. Prędkość łodzi względem wody wynosi 5 m/s, a prędkość wody względem brzegów wynosi 4 m/s. Średnia prędkość ruchu łodzi na trasie ABA miała wartość:

Spadochroniarz opada na ziemią z prędkością V1= 4 m/s bez wiatru. Z jaką prędkością V będzie się poruszał przy poziomym wietrze,którego prędkość V2 = 3 m/s?

Pasażer pociągu poruszającego się z prędkością V=10 m/s widzi w ciągu t=3 s wymijany pociąg o długości l=75 m. Jaką wartość ma prędkość wymijanego pociągu?

Jeżeli cząsteczka o masie m początkowo spoczywająca zaczęła się poruszać i jej prędkość dąży do prędkości światła w próżni c, to pęd cząstki:

Jeżeli energia kinetyczna poruszającej się cząstki jest dwa razy większa od jej energii spoczynkowej to możemy wnioskować, że jej prędkość wynosi: (c- prędkość światła w próżni)

W akceleratorze dwie cząstki przybliżają się do siebie, poruszając się po tej samej linii prostej. Jeżeli każda z cząstek ma prędkość 0,8 c względem ścian akceleratora, to jaka wartość ich prędkości względnej v?

Cząstka, której czas życia w jej układzie własnym wynosi 1 s, porusza się względem obserwatora z prędkości v = 2c/3 (c - prędkość światła w próżni). Jaki czas życia t zmierzy obserwatora dla cząstki?

Kolarz przebywa pierwsze 26 km w czasie 1 godziny, a następne 42 km w czasie 3 godz. Średnia prędkość kolarza wynosiła:

Na podstawie przedstawionego wykresu można powiedzieć, że średnia prędkość w tym ruchu wynosi:

Zależność prędkości od czasu w pierwszej i drugiej minucie ruchu przedstawiono na poniższym wykresie. Prędkość średnia w czasie dwóch pierwszych minut ruchu wynosi:

W pierwszej sekundzie ruchu ciało przebyło drogę 1 m. W drugiej sekundzie 2 m, a w trzeciej 3m. Jakim ruchem poruszało się ciało w czasie tych trzech sekund?

Ciało poruszające się po linii prostej ruchem jednostajnie przyspieszonym (V0=0) przebywa w pierwszej sekundzie ruchu drogę 1m. Droga przebyta w drugiej sekundzie ruchu wynosi:

Ciało porusza się ruchem jednostajnie przyśpieszonym w którym a = 2 m/s^2, V0 = 0. W której kolejnej sekundzie licząc od rozpoczęcia ruchu przebywa ono drogę 5m?

Zależność prędkości od czasu przedstawiono na poniższym wykresie. W czasie trzech sekund ruchu ciało przebywa drogę:

Z przedstawionego wykresu prędkości v jako funkcji czasu t wynika, że droga przebyta w czasie 3 sekund wynosi:

Ciało poruszające się ruchem jednostajnie przyspieszonym (V0=0) przebywa w drugiej kolejnej sekundzie od rozpoczęcia ruchu drogę 3 m. Przyspieszenie w tym ruchu wynosi:

Przyspieszenie pojazdu poruszającego się po prostej wynosi 1,2 m/s^2. Ile wynosiła średnia prędkość pojazdu w ciągu pierwszych trzech sekund? (V0 = 0)

Punkt poruszał się po prostej w tym samym kierunku. na rysunku przedstawiono zależność przebytej drogi s (w metrach) od czasu t (w sekundach). Posługując się tym wykresem, możemy wnioskować, że maksymalna prędkość w tym ruchu wynosiła około:

Na rysunku przedstawiono zależność prędkości v od czasu t dla dwóch punktów materialnych (prosta 1 dla punktu pierwszego, prosta 2 dla punktu drugiego). Drogi przebyte przez punkty w czasie T:

Która z tych cząstek znajdzie się po dwóch sekundach najdalej od swego początkowego położenia?

Która z tych cząstek porusza się ze stałym niezerowym przyśpieszeniem?

Która cząstka po dwóch sekundach znajdzie się w swoim początkowym położeniu?

Na wykresie przedstawiono zależność przyspieszenia od czasu w pierwszej i drugiej sekundzie ruchu. Jakim ruchem porusza się ciało w czasie pierwszej i drugiej sekundy ruchu? Jaka jest jego prędkość po dwóch sekundach ruchu? (v0 = 0)

Na rysunku przedstawiono zależność prędkości punktu poruszającego się po linii prostej od czasu. Posługując się tym wykresem możemy wywnioskować, że zależność przyspieszenia a od czasu t (dla tego punktu) poprawnie przedstawiono na wykresie:

Zależność przyspieszenia od czasu przedstawiono na wykresie (v0 = 0). Prędkość końcowa po trzech sekundach w tym ruchu wynosi:

Zakładamy, że siła potrzebna do holowania barki jest wprost proporcjonalna do prędkości. Jeżeli do holowania barki z prędkością 4 km/h jest potrzebna moc 4 kW, to moc potrzebna do holowania barki z prędkością 12 km/h wynosi:

Na wykresie przedstawiono zależność od czasu siły działającej na ciało o masie 5 kg poruszającego się po linii prostej. W rezultacie zmiana prędkości tego ciała wynosiła:

Rozciągając pewną taśmę kauczukową o x stwierdzono, że siła sprężystości ma wartość F = ax^2 + bx (a i b są stałymi). Minimalna praca potrzebna do rozciągnięcia tej taśmy od x = 0 do x = d wynosi:

Wypadkowa siła działająca na cząstkę jest dana równaniem F= F0e^-kx (gdzie k&rt;0). Jeżeli cząstka ma prędkość równa zeru dla x = 0 , to maksymalna energia kinetyczna, którą cząstka osiągnie poruszając się wzdłuż osi x wynosi:

Czy układ ciał zachowa swój pęd (całkowity), jeśli będzie nań działać stała siła zewnętrzna?

Z działa o masie 1 tony wystrzelono pocisk o masie 1 kg. Energia kinetyczna odrzutu działa w chwili, gdy pocisk opuszcza lufę z prędkością 400 m/s wynosi:

Z działa o masie 1 tony wystrzelono pocisk o masie 1kg. Co można powiedzieć o energiach kinetycznych i pocisku i działa w chwili, gdy pocisk opuszcza lufę?

Kula o masie m uderza nieruchomą kulę o masie M i pozostaje w niej. Jaka część energii kinetycznej kuli zamieni się w energie wewnętrzną (zakładamy zderzenie idealne niesprężyste)?

Jak wskazuje rysunek, kula bilardowa 1 uderza centralnie w identyczną, lecz spoczywającą kulę 2. Jeżeli uderzenie jest doskonale sprężyste, to:

W trakcie centralnego (czołowego) zderzenia dwóch doskonale niesprężystych kul, energia kinetyczna zmienia się całkowicie w ich energię wewnętrzną, jeśli mają:

W zderzeniu niesprężystym układu ciał jest:

Wózek o masie 2m poruszający się z prędkością V zderza się ze spoczywającym wózkiem o masie 3m. Wózki te łączą się razem i poruszają się dalej z prędkością:

Człowiek o masie 50 kg biegnący z prędkością 5 m/s skoczył na wózek spoczywający o masie 150 kg. Jaką prędkość będzie miał wózek z człowiekiem (tarcie pomijamy)?

Które z wykresów dotyczą ruchu harmonicznego? (x – wychylenie, a – przyspieszenie, A – amplituda, t – czas)

Jeżeli moduł wychylenia punktu materialnego, poruszającego się ruchem harmonicznym, zmniejsza się to:

W ruchu harmonicznym o równaniu x = 2 cos 0,4pi t okres drgań (czas t jest wyrażony w sekundach) wynosi:<br /&rt;

Maksymalne przyspieszenie punktu drgającego według równania x = 4 sin (pi/2) t (w którym amplitudę wyrażono w centymetrach, a czas w sekundach) wynosi:

Amplituda drgań harmonicznych jest równa 5 cm, okres zaś 1s. Maksymalna prędkość drgającego punktu wynosi:

Punkt materialny porusza się ruchem harmonijnym, przy czym okres drgań wynosi 3,14 s, amplituda 1 m. W chwili przechodzenia przez położenie równowagi jego prędkość wynosi:

Które z niżej podanych wielkości charakteryzujących ruch harmoniczny osiągają równocześnie maksymalne wartości bezwzględne?

Ciało porusza się ruchem harmonicznym. Przy wychyleniu równym połowie amplitudy energia kinetyczna ciała:

Ciało o masie m porusza się ruchem harmonicznym opisanym równaniem x = A sin (2pi/T) t. Energia całkowita (tj. suma energii kinetycznej i potencjalnej) tego ciała wynosi:

Na którym z wykresów przedstawiono zależność energii całkowitej E od amplitudy A dla oscylatora harmonicznego?

Rozciągnięcie nieodkształconej początkowo sprężyny o pewną długość wymaga wykonania określonej pracy. Dodatkowe wydłużenie tej sprężyny (przy założeniu idealnej sprężystości) o tę samą długość wymaga wykonania:

Na rysunku przedstawiono zależność siły F potrzebnej do ściśnięcia sprężyny od odkształcenia sprężyny x. Praca wykonana przy ściśnięciu sprężyny o 3 cm wynosi:

Jeżeli dwie takie sprężyny połączymy, tak jak na rysunku i działamy siłą zwiększającą się do F, to odkształcenie układu wynosi:

Praca wykonana przy rozciąganiu takiego układu sprężyn siłą zwiększającą się do F jest:

Stalowy drut został rozciągnięty o pewną małą długość x. Jakie musimy mieć jeszcze dane wielkości, aby obliczyć energią potencjalną sprężystości drutu?

Jaką siłą F należy rozciągnąć drut o przekroju S, aby jego długość nie uległa zmianie przy oziębieniu go o delta T ( n - moduł Younga, alfa - liniowy współczynnik rozszerzalności)?

Na obu końcach wagi sprężynowej, pokazanej na rysunku zawieszono dwa ciężarki o masie 1 kg. Na podziałce wagi odczytamy:

Energia potencjalna ciała jest dana wzorem Ep = -mgx + 1/2 kx^2. Siła działająca na to ciało w pozycji x jest dana wzorem:

Klocek, którego masę pomijamy przyczepiony do sprężyny (patrz rysunek) porusza się ruchem harmonicznym bez tarcia. Energia potencjalna tego układu jest równa zeru w położeniu równowagi, a maksymalna jej wartość wynosi 50J. Jeżeli wychylenie tego klocka z położenia równowagi wynosi 1/2 A (A - amplituda), to jego energia kinetyczna w tej chwili wynosi:

Zależność energii potencjalnej Ep od czasu t w ruchu harmonicznym przedstawiono na wykresie:

W ruchu wahadła nietłumionego<br /&rt;<br /&rt;1. całkowita energia mechaniczna jest stała<br /&rt;<br /&rt;2.energia kinetyczna w punkcie zawracania jest równa energii kinetycznej w punkcie zerowym (przechodzenie przez położenie równowagi)<br /&rt;<br /&rt;3. w każdej chwili energia kinetyczna jest równa energii potencjalnej<br /&rt;<br /&rt;4. energia potencjalna w punkcie zwracania jest równa energii kinetycznej w punkcie przechodzenia przez położenie równowagi<br /&rt;<br /&rt;Które z powyższych wypowiedzi są poprawne:<br /&rt;

Okres drgań wahadła utworzonego z cienkiej obręczy o promieniu R i masie m zawieszonej na ostrzu, jak na rysunku obok wynosi:

Masa wahadła matematycznego wzrosła dwukrotnie, a jego długość zmalała czterokrotnie. Okres drgań wahadła:

Jeżeli długość wahadła zwiększymy dwukrotnie, to okres jego wahań:

Zależność okresu drgań wahadła matematycznego T od jego długości l poprawnie przedstawiono na wykresie:

Na ciało o masie 1 kg, pozostające w chwili początkowej w spoczynku na poziomej płaszczyźnie działa równolegle do płaszczyzny siła 2 N. Współczynnik tarcia wynosi 0,1. Praca wykonana przez siłę wypadkową na drodze 1 m wynosi:<br /&rt;

Łyżwiarz poruszający się początkowo z prędkością 10 m/s przebywa z rozpędu do chwili zatrzymania się drogę 20 m. Współczynnik tarcia wynosi (przyjmując g = 10 m/s^2):<br /&rt;

Możemy wnioskować, że współczynnik tarcia statycznego linki o stół wynosi:

Ruch zsuwającej się ze stołu linki jest ruchem:

Samochód o masie m, poruszający się z prędkością v, może (na poziomej drodze) przejechać bez poślizgu zakręt o promieniu r ( f - współczynnik tarcia statycznego), jeżeli:

Na brzegu obracającej się tarczy leży kostka. Przy jakiej najmniejszej liczbie n obrotów na sekundę kostka spadnie z tarczy? ( f- współczynnik tarcia, d - średnica tarczy, g - przyspieszenie ziemskie)

Kulka o masie m jest przyczepiona na końcu sznurka o długości R i wiruje w płaszczyźnie pionowej po okręgu tak, że w górnym położeniu nitka nie jest napięta. Prędkość tej kulki w chwili, gdy jest ona w dolnym położeniu wynosi:

Układ przedstawiony na rysunku (masy bloczków i tarcie pomijamy) pozostaje w równowadze, jeżeli:

Jakiej minimalnej siły przyłożonej jak na rysunku należy użyć, aby podnieść ciężar Q za pomocą nieważkiego bloczka? Linka nie ślizga się po bloczku.

Ciało o znanym ciężarze jest wciągane bez tarcia po równi pochyłej (jak pokazano na rysunku) ruchem jednostajnym. Którą wielkość wystarczy jeszcze znać, aby obliczyć pracę wykonaną przy wciąganiu ciała wzdłuż równi?

Klocek K zsuwa się bez tarcia z równi pochyłej. W chwili początkowej: v = 0, x = 0, y = 0 (rysunek obok). Na którym z wykresów najlepiej przedstawiono zależność vx (x-owej składowej prędkości klocka K) od czasu t?

Na którym z wykresów najlepeij przedstawiono zalezność składowej x położenia klocka K (patrz rysunek) od czasu t?

Ciało, spadając swobodnie z pewnej wysokości, uzyskuje prędkość końcową v1, zsuwając się zaś z tej samej wysokości po równi pochyłej o kącie nachylenia (alfa), uzyskuje prędkość końcową v2. Przy pominięciu tarcia i oporu powietrza mamy:

Dane są dwie równie pochyłe o jednakowych wysokościach i różnych kątach nachylenia. Co można powiedzieć o prędkościach końcowych ciał zsuwających się bez tarcia z tych równi i o czasach zsuwania się?

Jeżeli masę nitki i tarcie pominiemy, to w sytuacji przedstawionej na rysunku masa m2 będzie się poruszała z przyspieszeniem zwróconym w górę, jeżeli będzie spełniony warunek:

Jeżeli umieszczony na równi pochyłej klocek pozostaje w spoczynku, to:

Co można powiedzieć o ruchu klocka K względem nieruchomej równi pochyłej przedstawionej na rysunku, jeżeli współczynnik tarcia statycznego wynosi 0,8?

Na równi pochyłej leży klocek. Klocek zaczyna się zsuwać z równi przy kącie nachylenia równym 45 stopni. Współczynnik tarcia statycznego w tym przypadku wynosi:<br /&rt;

Na równi znajduje się ciało o masie m pozostające w spoczynku. Jeżeli zwiększymy nachylenie równi w zakresie od zera do kąta, przy którym ciało zaczyna się zsuwać, to siła tarcia ma wartość (alfa - kąt nachylenia równi, f - współczynnik tarcia statycznego):<br /&rt;<br /&rt;1. fmg cos alfa<br /&rt;2. mg cos alfa<br /&rt;3. fmg sin alfa<br /&rt;4. mg sin alfa<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Kulka pozostająca pierwotnie w spoczynku zaczyna się staczać bez poślizgu ze szczytu równi pochyłej. Stosunek jej prędkości kątowej u dołu równi do prędkości kątowej w punkcie C (w połowie drogi) jest równy:

Masa ciała o ciężarze 19,6 N wynosi:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Która z podanych niżej jednostek jest jednostką natężenia pola grawitacyjnego?

W miejscowości położonej na szerokości geograficznej 45 stopni wisi na nitce kulka pozostająca w spoczynku względem ścian pokoju. Linia prosta wyznaczona przez nić pokazuje:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Ziemia przyciąga wzorzec masy siłą 9,81 N. Jaką siłą wzorzec masy przyciąga Ziemię?<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Odległość początkowa między dwoma punktami materialnymi o masie M i m wynosi r. Wartość pracy potrzebnej do oddalenia ich na odległość nieskończenie dużą jest:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Grawitacyjna energia potencjalna układu dwóch mas (punktów materialnych):<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Na jakiej wysokości h nad powierzchnią Ziemi przyspieszenie ziemskie jest cztery razy mniejsze niż tuż przy powierzchni Ziemi (Rz - promień Ziemi)?<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Statek kosmiczny o masie m wraca na Ziemię z wyłączonym silnikiem. Przy zbliżaniu się do Ziemi z odległości R1 do odległości R2 (licząc od środka Ziemi) pozostaje tylko w polu grawitacyjnym Ziemi (M - masa Ziemi, G - stała grawitacji). Wzrost energii kinetycznej statku w tym czasie wynosi:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Dwa ciała o masie m i 5m zbliżają się do siebie na skutek oddziaływania grawitacyjnego (wszystkie inne siły pomijamy). Co można powiedzieć o przyspieszeniu tych ciał (w układzie laboratoryjnym)?<br /&rt;<br /&rt;

Stan nieważkości w rakiecie lecącej na Księżyc pojawi się w chwili gdy:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Prędkości liniowe sztucznych satelitów krążących w pobliżu powierzchni Ziemi są w porównaniu z prędkością liniową jej satelity naturalnego (Księżyca):<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

W poniższych zdaniach podano informacje dotyczące prędkości liniowych i energii dwóch satelitów Ziemi poruszających się po orbitach kołowych o promieniu r i 2r. Które z tych informacji są prawdziwe?<br /&rt;<br /&rt;1. Prędkość satelity bardziej odległego od Ziemi jest większa od prędkości satelity poruszającego się bliżej Ziemi<br /&rt;2. Prędkość satelity bardziej odległego od Ziemi jest mniejsza od prędkości satelity poruszającego się bliżej ziemi<br /&rt;3. Stosunek energii kinetycznej do potencjalnej jest dla obu satelitów taki sam<br /&rt;4. Stosunek energii kinetycznej do potencjalnej jest inny dla każdego satelity<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Satelita stacjonarny (który dla obserwatora związanego z Ziemią wydaje się nieruchomy)krąży po orbicie kołowej w płaszczyźnie równika. Jeżeli czas trwania doby ziemskiej wynosi T, masa Ziemi M, stała grawitacji G, a promień Ziemi R, to promień orbity tego satelity: <br /&rt;patrz rysunek!

Dwa satelity Ziemi poruszają się po orbitach kołowych. Pierwszy porusza się po orbicie o promieniu R, a drugi po orbicie o promieniu 2R. Jeżeli czas obiegu pierwszego satelity wynosi T, to czas obiegu drugiego satelity wynosi:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Po orbitach współśrodkowych z Ziemią poruszają się dwa satelity. Promienie ich orbit wynoszą r1 i r2, przy czym r1 < r2. Co można powiedzieć o prędkościach liniowych tych satelitów?<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Dwa satelity Ziemi poruszają się po orbitach kołowych. Satelita o masie m1 po orbicie o promieniu R1, a satelita o masie m2 po orbicie o promieniu R2, przy czym R2 = 2R1. Jeżeli energie kinetyczna ruchu postępowego obu satelitów jest taka sama, to możemy wnioskować, że:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Przyśpieszenie grawitacyjne na planecie, której zarówno promień, jak i masa są dwa razy mniejsze od promieni i masy Ziemi jest:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Średnia gęstość pewnej planety jest równa gęstości na Ziemi. Jeżeli masa planety jest dwa razy mniejsza od masy Ziemi to przyspieszenie grawitacyjne na planecie jest:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Przyśpieszenie grawitacyjne na planecie, której promień i średnia gęstość są dwa razy większe od promienia i średniej gęstości Ziemi, jest:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Nić wahadła zawieszonego u sufitu wagonu jest odchylona od pionu o stały kąt w kierunku przeciwnym do wagonu. Jeżeli pojazd poruszał się po torze poziomym, to możemy wnioskować, że jedzie on ruchem:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

W układzie nieinercjalnym poruszającym się ruchem postępowym:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Winda o masie m zjeżdża do kopalni z przyspieszeniem a = 1/6 g (g - przyspieszenie ziemskie). Naprężenie liny, na której jest zawieszona kabina wynosi:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Wagonik jedzie z przyspieszeniem a. Powierzchnie klocków i ściany wagonika nie są idealnie gładkie. Które z poniższych stwierdzeń są prawdziwe?<br /&rt;<br /&rt;1. Klocek o masie m2 może względem wagonu albo poruszać się w dół, albo pozostawać w spoczynku, albo poruszać się w górę (zależy od wartości mas m1 i m2 i współczynnika tarcia oraz od wartości przyspieszenia a.<br /&rt;2. Jeżeli klocki poruszają się względem wagonu, to siła tarcia działa na klocek o masie m1, natomiast nie działa na klocek m2, bo klocek ten nie jest przyciskany do ściany.<br /&rt;3. Jeżeli klocki poruszają się względem wagonu, to na klocek o masie m1 działa siła tarcia o tej samej zawsze (niezależnej od a) wartości, natomiast na klocek m2 również działa siła tarcia, ale o wartości proporcjonalnej do przyspieszenia a.<br /&rt;4. Jeżeli klocek m2 porusza się wzdłuż ściany wagonu z przyspieszeniem względem niej a2, to iloczyn m2a2 jest równy wypadkowej sił: ciężaru tego klocka, bezwładności klocka m1 i tarcia.

Człowiek stojący w windzie na wadze sprężynowej zauważa że waga wskazuje połowę jego ciężaru. Na tej podstawie można wywnioskować, że winda porusza się ruchem:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Ciało pływa w cieszy o gęstości 4/5 g/cm^3, zanurzając się do 3/5 swojej objętości. Gęstość ciała wynosi :<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Ciężar ciała w powietrzu wynosi 100 N. Jeżeli ciało to zanurzymy w cieszy o ciężarze właściwym 8000 N/m^3, to waży ono 40 N, zatem objętość tego ciała równa się:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Ciało jednorodne waży w powietrzu 30 N. Ciało to zanurzone całkowicie w wodzie waży 20 N. Jego średnia gęstość wynosi: (g ~ 10 m/s^2)<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Przedmiot jednorodny waży w powietrzu 9,81 N. Przedmiot ten zanurzony całkowicie w wodzie destylowanej waży 6,54 N. Objętość jego wynosi:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Na dwustronnej dźwigni wiszą na nitkach dwie kule o równych masach wykonane z dwóch materiałów o różnych gęstościach d1 < d2,przy czym obie gęstości są większe od gęstości wody dw. W powietrzu dźwignia jest w równowadze. Jeżeli kule wiszące na dźwigni zanurzymy do wody to:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Korek zanurzony w wodzie i puszczony swobodnie wypływa na powierzchnię wody, poruszając się za stałym przyspieszeniem (przy pominięciu siły oporu). Jeżeli eksperyment taki przeprowadzimy w kabinie sztucznego satelity Ziemi , to korek:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Można tak dobrać stężenie roztworu soli, aby wszystkie świeże jajka pływały w roztworze całkowicie zanurzone. Ten przypadek zachodzi wtedy, gdy następujące wielkości dla wszystkich jajek są równe:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Podnośnik hydrauliczny jest wyposażony w dwa cylindry o średnicach 1 cm i 5 cm. Aby większy mógł podnieść 100 N mniejszy tłok trzeba nacisnąć siłą:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Ciśnienie słupa wody o wysokości 10 cm wynosi w układzie SI około:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Na dnie szerokiego naczynia znajduje się cienka warstwa rtęci. Jeżeli naczynie z rtęcią znajdzie się w stanie nieważkości to:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Ile obrotów na sekundę wykonują koła roweru o średnicy 0.4 m poruszającego się z prędkością 6,28 m/s?<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Jeżeli koło zamachowe wykonujące początkowo 12 obrotów na sekundę zatrzymuje się po 6 sekundach, to średnie przyspieszenie kątowe wynosi:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Tor zakreślony przez punkt materialny w obwodzie koła, które toczy się bez poślizgu jest cykloidą. Współrzędne toru tego punktu opisują następujące równania:<br /&rt;<br /&rt;x = wRt - Rsinwt, y = R- Rcoswt,<br /&rt;<br /&rt;gdzie R i w są stałymi, a t - czasem. Wartość przyspieszenia tej cząstki wynosi:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Na ciało działa para sił (F1 = F2 = F). Moment obrotowy tej pary sił ma wartość (l1 - odległość pomiędzy liniami sił), (l2 - odległość między punktami przyłożenia sił):

Siła wypadkowa działająca na punkt materialny poruszający się ruchem jednostajnym po okręgu jest:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Dwa dyski o momentach bezwładności I1 i I2 (przy czym I1 &rt; I2) obracają się tak, że ich energie kinetyczne są równe. Ich prędkości kątowe w1 i w2 oraz momenty pędu L1 i L2 są:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Dane są dwie pełne kule A i B wykonane z tego samego materiału. Objętość kuli A jest ośmiokrotnie większa od objętości kuli B. Moment bezwładności względem osi przechodzącej przez środek masy kuli A jest:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Jeżeli bryła sztywna wiruje wokół stałej osi i względem tej osi ma moment pędu L, a moment bezwładności I, to okres obrotu względem tej osi wynosi:

Bryła sztywna obraca się ze stałą prędkością kątową wokół nieruchomej osi symetrii. Zależność między energią kinetyczna bryły Ek a jej momentem pędu L i momentem bezwładności I można określić wzorem:

Co można powiedzieć o energiach kinetycznych ruchu postępowego Ekp i obrotowego Eko pełnego walca toczącego się po poziomej równi (moment bezwładności walca wynosi 1/2 mr^2).<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Człowiek siedzący na krześle obrotowym obraca się z prędkością kątową w (tarcie pomijamy) W wyciągniętych na boki rękach trzyma dwa różne ciężarki. Jeżeli człowiek opuści ręce to:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Jeżeli wypadkowy moment sił działających na ciało obracające się wokół nieruchomej osi jest stały i różny od zera w czasie ruchu, to moment pędu (kręt) tego ciała:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Cienki pręt o masie m i długości l obraca się wokół prostopadłej do niego osi. Jeżeli oś przechodzi przez koniec pręta, to moment bezwładności wynosi 1/3 ml^2; jeżeli natomiast oś przechodzi przez środek pręta, to moment bezwładności wynosi:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Łyżwiarz zaczyna się kręcić z wyciągniętymi ramionami z energią kinetyczną 1/2 Io w0^2. Jeżeli łyżwiarz opuści ramiona to jego moment bezwładności maleje do 1/3 Io, a jego prędkość kątowa wynosi:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Jeżeli moment bezwładności koła zamachowego, wykonującego n obrotów na sekundę, ma wartość I, to energia kinetyczna koła wynosi:

Poziomo ustawiony pręt o długości l mogący się obracać wokół osi poziomej przechodzącej przez koniec pręta i prostopadłej do niego puszczono swobodnie. Moment bezwładności pręta względem osi przechodzącej przez jego ośrodek Io = 1/12 ml^2. Wartość prędkości liniowej końca pręta przy przejściu przez położenie równowagi wynosi:

Gaz doskonały to ośrodek, którego cząsteczki traktujemy jako:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Ciśnienie wywierane przez cząsteczki gadu doskonałego na ścianki naczynia zamkniętego zależy:

Ciśnienie gazu doskonałego zależy od:<br /&rt;<br /&rt;1. średniej prędkości cząsteczek<br /&rt;2. liczby cząsteczek w jednostce objętości<br /&rt;3. średnicy cząsteczek<br /&rt;4. masy cząsteczek<br /&rt;<br /&rt;Które z powyższych odpowiedzi są poprawne?

W jednym naczyniu znajduje się 1 mol wodoru, a w drugim 1 mol tlenu o tej samej temperaturze. Objętości tych naczyń są jednakowe. Możemy wnioskować, że:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

W zamkniętym pojemniku znajduje się gaz o temperaturze T0. Do jakiej temperatury należy do ogrzać, aby podwoić średnią prędkość jego cząsteczek?

Walec stacza się bez poślizgu z równi pochyłej. Chwilowe przyspieszenie kątowe w ruchu walca nadaje moment:

Jeżeli cząsteczki wodoru i atomy helu mają taką samą średnią prędkość ruchu postępowego, to możemy wnioskować, że między temperaturą wodoru T1 i temperaturą helu T2 zachodzi w przybliżeniu związek:

Ciśnienie gazu doskonałego wzrosło w przemianie izochorycznej dwukrotnie i wobec tego:

Dla jednorodnego gazu doskonałego są dane: m - masa, V - objętość, p - ciśnienie, T-temperatura, R - stała gazowa (dla jednego mola). Masa gramocząsteczki wynosi:

Dla jednorodnego gazy doskonałego są dane: m - masa, V - objętość, p - ciśnienie, T - temperatura, R - stała gazowa (dla jednego mola), N - liczba Avogadra. Masa jednej cząsteczki wynosi:

Jeżeli są dane: p - ciśnienie gazu, y - masa jednego mola tego gazu, R - stała gazowa, T - temperatura, to gęstość gazu równa się:

W wyniku przeprowadzonych przemian gazu doskonałego początkowe parametry p0, V0, T0 uległy zmianie na 2p0, 3V0, T. Jeżeli naczynie było szczelne, to T wynosi:

Na rysunku poniższym przemiany izotermiczną i izochoryczną przedstawiają: (p -ciśnienie, V - objętość)

Na którym z poniższych wykresów nie przedstawiono przemiany izobarycznej? (p -ciśnienie, V - objętość, t - temperatura)

Która z dwóch izochor 1 i 2, przedstawionych na wykresie i sporządzonych dla tej samej masy gazu odpowiada większej objętości (w obu przypadkach mamy ten sam gaz)?

Na rysunku przedstawiono przemianę gazu doskonałego (p - ciśnienie, T - temperatura). O objętościach gazu w stanach 1, 2, 3 można powiedzieć:

W przemianie określonej ilości gazu doskonałego, przedstawionej na rysunku, zachodzą następujące relacje między temperaturami T1 w stanie 1 i T2 w stanie 2:

W przemianie izochorycznej określonej ilości gazu doskonałego jego gęstość:

Na którym z wykresów nie przedstawiono przemiany izochorycznej gazu doskonałego? (p - cisnienie, V - objętość, T - temperatura)

Na rysunku pokazano wykres cyklu przemian gazu doskonałego w układzie współrzędnych (p,V). Na którym z wykresów przedstawiono ten cykl przemian w układzie współrzędnych (p,T)? (p - ciśnienie, V - objętość, T - temperatura)

Jakie przemiany gazu doskonałego przedstawiono na wykresach 1 i 2? (p - ciśnienie, V - objętość)

W cyklicznej przemianie określonej ilości gazu doskonałego, przedstawionej na rysunku, objętość gazu ma maksymalną wartość w stanie: (p - ciśnienie, T - temperatura)

Na rysunku przedstawiono cztery stany gazu doskonałego: 1, 2, 3, 4 (T - temperatura, p - ciśnienie, V - objętość). Który związek między parametrami gazu nie jest poprawny?

Która prosta na rysunku poprawnie przedstawia zależność ciśnienia p od temperatury t dla przemiany izochorycznej (V = const, m = const) gazu doskonałego?

Ciepło potrzebne do zamiany w parę 1 g lodu o temperaturze t = -10 stopni C wynosi (przyjąć: ciepło właściwe lodu = 2,1 * 10^3 J/kgK, ciepło właściwe wody = 4,2 * 10^3 J/kgK, ciepło topnienia = 3,3*10^5 J/kg, ciepło parowania = 2,2 * 10^6 J/kg):

Ile litrów gorącej wody o temperaturze 80 stopni C należy dolać do wanny zawierającej 80 litrów wody o temperaturze 20 stopni C, aby temperatura wody wynosiła 40 stopni C?

Na podstawie wykresu możemy wywnioskować, że ciepło właściwe ciała wynosi:

Na podstawie wykresu możemy wnioskować, że ciepło topnienia wynosi:

0,15 kg wody o temperaturze 80 stopni C wlano do kalorymetru wraz z 0,05 kg wody o temperaturze 20 stopni C. Jaka była temperatura mieszaniny? (pojemność cieplną kalorymetru pomijamy)

Ciało A o wyższej temperaturze Ta zetknięto z ciałem B o temperaturze niższej Tb. W wyniku wymiany ciepła między tymi ciałami:

Na wykresie punktu potrójnego dla wody przejście ze stanu II do stanu I jest związane (p - ciśnienie, t - temperatura):

Jaki jest konieczny warunek skraplania każdego gazu?<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Temperatura ciekłego helu w otwartym termosie jest:

O ciśnieniu pary nasyconej można powiedzieć, że:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Przez wilgotność bezwzględną rozumie się:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Jeżeli do układu termodynamicznego dostarczono Q = 10^3 J ciepła, a ubytek energii wewnętrznej układu wyniósł delta U = 10^5 J, to praca mechaniczna wykonana przez układ wynosi:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Jeżeli objętość pary nasyconej zmniejszymy w stałej temperaturze z litra do 0,1 litra, to na skutek tego ciśnienie pary:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Pobierane w procesie topnienia ciał krystalicznych ciepło:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Aby stopić lód w temperaturze 0 stopni C przy stałym ciśnieniu dostarczono mu ciepła Q. O zmianie energii wewnętrznej w tym procesie można powiedzieć, że:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Energia wewnętrzna gazu doskonałego nie ulega zmianie podczas przemiany:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Na rysunku przedstawiono trzy kolejne sposoby przejścia za stanu A do stanu C. Co można powiedzięć o zmianach energii wewnętrznej tego gazu podczas tych trzech sposobów zmiany stanu? (p - ciśnienie, V - objętość)<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Aby izobarycznie ogrzać 1 g gazu doskonałego o 1 K trzeba było dostarczyć Q1 ciepła; aby dokonać tego izochorycznie trzeba dostarczyć Q2 ciepła. Ile wyniósł przyrost energii wewnętrznej gazu w przemianie izobarycznej?<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Średnia energia cząsteczek gazu doskonałego ulega zmianie w przemianie:<br /&rt;<br /&rt;1. izotermicznej<br /&rt;2. izobarycznej<br /&rt;3. izochorycznej<br /&rt;4. adiabatycznej<br /&rt;<br /&rt;Które odpowiedzi są poprawne<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Praca wykonana przez gaz wyraża się wzorem W = p(V1-V2) w przemianie: (p - ciśnienie, V1 - objętość początkowa, V2 - objętość końcowa).<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Stan początkowy gazu doskonałego jest określony parametrami p1 i V1. W wyniku jakiego rozprężenia: izobarycznego czy izotermicznego do objętości V2 gaz wykona większą pracę?<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

W których spośród wymienionych przemian gazu doskonałego jego przyrost temperatury jest proporcjonalny do wykonywanej nad nim pracy?<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

W przemianie izobarycznej gazu doskonałego:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

W przemianie izotermicznej gazu doskonałego<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Na rysunku przedstawiono zależność energii potencjalnej cząsteczek gazu rzeczywistego (związanej z działaniem sił odpychania i przyciągania) od ich wzajemnej odległości. Jeżeli taki gaz rozpręża się w przemianie Joula - Thomsona, to:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

W ciągu jednego obiegu silnik Carnota wykonał pracę 3 * 10^4 J i zostało przekazane chłodnicy ciepło 7 * 10^4 J. Sprawność silnika wynosi:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Sprawność idealnego silnika cieplnego (Carnota) wynosi 40%. Jeżeli różnica temperatur źródła ciepła i chłodnicy ma wartość 200 K, to temperatura chłodnicy wynosi :<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Stosunek temperatury bezwzględnej źródła ciepła T1 do temperatury chłodnicy T2 idealnego odwracalnego silnika cieplnego o sprawności 25 % wynosi:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Z którą spośród niżej wymienionych zasad byłby sprzeczny przepływ ciepła od ciała o temperaturze niższej do ciała o temperaturze wyższej:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Dwa punktowe ładunki +2q i -q znajdują się w odległości 12 cm od siebie. Zależność potencjału V (punktów leżących na linii łączącej te ładunki) od odległości x mierzonej od dodatniego ładunku najlepiej przedstawiono na wykresie:

Dwa równe ładunki o przeciwnych znakach wytwarzają pole elektrostatyczne (rysunek).<br /&rt;<br /&rt;Natężenie pola EB i potencjał pola VB w punkcie mają wartości:

Wewnątrz pewnego obszaru potencjał V = const inne niż 0. Natężenie pola w tym obszarze:

Dwa równe ładunki o przeciwnych znakach wytwarzają pole elektrostatyczne: (d - odległość między ładunkami)<br /&rt;<br /&rt;Najwyższy potencjał jest w punkcie:

Dwa różnoimienne ładunki znajdują się w pewnej odległości od siebie (patrz rysunek).<br /&rt;<br /&rt;Wartość siły, jaką ładunek dodatni działa na ujemny jest:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Pole elektryczne jest wytwarzane przez dodatni ładunek umieszczony na metalowej kulce, izolowanej od otoczenia. Na przeniesienie innego dodatniego ładunku q z bardzo dużej odległości od punktu A odległego 1 m od kulki konieczne było wykonanie pracy W. Ile wynosiłaby sumaryczna praca konieczna do przeniesienia ujemnego ładunku o identycznej wartości q z punktu A najpierw 2 m wzdłuż promienia, a następnie 2 m wzdłuż łuku okręgu otaczającego kulkę do punktu C (patrz rysunek)?

W której konfiguracji natężenie i potencjał w początku układu równa się zeru?

W której konfiguracji natężenie pola w początku układu jest równe zeru, a potencjał nie jest równy zeru?

Na którym z wykresów najlepiej przedstawiono zależność natężenia pola elektrycznego jako funkcji x?

Na którym z wykresów najlepiej przedstawiono potencjał elektryczny jako funkcję x?

Dwie metalowe kulki o masach m1 i m2 i jednakowych promieniach zawieszono na jedwabnych niciach o jednakowej długości l. Kulki naładowano odpowiednio jednoimiennymi ładunkami q1 i q1. Jeżeli w stanie równowagi nici tworzą z pionem równe kąty (rysunek obok), to możemy wnioskować, że:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Jaki jest wymiar pojemności elektrycznej w jednostkach podstawowych układu SI?

Co stanie się z pojemnością izolowanego przewodnika, jeśli jego ładunek zmniejszy się do połowy (położenie przewodnika względem innych przewodników nie ulega zmianie)?<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Mamy dwa przewodniki kuliste jak pokazano na rysunku obok. Mniejszy przewodnik jest naładowany ładunkiem +q. Jeżeli przewodniki połąćzymy ze sobą, to:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Przewodnik kulisty o promieniu r0 jest równomiernie naładowany ładunkiem Q. Zależność potencjału elektrycznego od odległości od środka kuli r najlepiej przedstawiono na wykresie: (V (nieskończoność) = 0)

Kondensator płaski został naładowany, a następnie odłączony od źródła napięcia i zanurzony w ciekłym dielektryku. W rezultacie:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

W środku nie naładowanej powłoki przewodzącej o promieniu R umieszczono ładunek punktowy i zmierzono natężenie pola elektrycznego w kilkunastu punktach na zewnątrz oraz wewnątrz powłoki. Gdy ten ładunek przesuniemy ze środka o odległość R/2 i ponownie zmierzymy natężenie pola w tych samych punktach, to stwierdzimy, że wpływ przesunięcia ładunku na wynik pomiarów jest następujący:<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;<br /&rt;

Natężenie pola elektrycznego w płytce izolacyjnej o grubości d = 1 cm i stałej dielektrycznej (patrz rysunek), wypełniającej przestrzeń między okładkami kondensatora zasilanego napięciem U = 4kW wynosi:

Wartość natężenia E i potencjału V pola elektrycznego w środku pełnej kuli metalowej o promieniu r, która jest naładowana ładunkiem q wynoszą: (V(nieskończoność) = 0)