W sposób bezpośredni białko GATA działa na białka obecne w mitochondriach – stymulując ekspresję białek, działających na mitochondria.

Białka GATA należące do różnych podrodzin są odpowiedzialne za różnicowanie różnych grup komórek.

Bialko GATA działa na geny kilkunastu bialek – działa m. in na gen receptora erytropoetyny.

Żadna z odpowiedzi nie jest prawidłowa.

Białko GATA 1 jest odpowiedzialne za erytrocytopoezę.

mikrofilamentów , filamentów pośrednich i mikrotubuli

cylindrycznych struktur, zawierających : α i β- tubuliny

13 protofilametów

filamentów pośrednich ,zawierających rdzeń złożony z dwu- lub trzyniciowej α-helikalnie splecionej superhelisy

organella, usuwające nadmiar wody z komórki

pęcherzyki, zawierające enzymy rozkładające produkty metabolizmu lipidów

mikrociałka, występujące tylko w komórkach roślinnych, zawierają enzymy przekształcające tłuszcze zapasowe w cukry

mikrociałka, występujące w komórkach zwierzęcych, towarzyszą chloroplastom, biorą udział w fotooddychaniu

żadne z powyższych

procesów genetycznych i epigenetycznych oraz roznicówania

procesów biotechnologicznych

zdolności do przystosowywania się do rożnych warunków środowiska

stanowią czwarta klasę elementów cytoszkieletu komórki

Zbudowane z α tubuliny

żadne z powyzszych

nie budują rzesek i wici

komórki zwierzęce w odróżnieniu od komórek roślinnych posiadają ścianę komórkową plastydy.

komórki zwierzęce posiadają kilka małych wakuoli, natomiast komórki roślinne jedną, dużą wakuolę

cechą wspólną komórek zwierzęcych i roślinnych jest posiadanie błony plazmatycznej, retikulum endoplazmatycznego i ściany komórkowej

komórkę roślinną odróżnia się od komórki zwierzęcej posiadanie centrioli oraz brak ściany komórkowej

w cytoplazmie i jądrze komórkowym

w jądrze komórkowym i mitochondriom

w cytoplazmie i mitochondriom

w jądrze komórkowym i retikulum endoplazmatycznym

Jest to przyłączenie do cząsteczki białka mającej ulec destrukcji, innej cząsteczki ubikwityny.

To proces łączenia białek

Jest to proces destrukcji cząsteczki białka przez zakażoną cząsteczkę białka

To proces łączenia zakażonych cząsteczek białka

katheryn które przebijają błone komórkową białkami transmembranowymi i z kolektyn które łączą te połączenia z mikrofilamentami aktynowymi

Strefa przylegania zbudowana jest z 3 białek: katheryn które przebijają błone komórkową białkami transmembranowymi, katenin które łączą te połączenia z mikrofilamentami aktynowymi oraz konektyn które są białkami budującymi kanały

Strefa przylegania zbudowana jest z 3 białek : katheryn które łączą te połączenia z mikrofilamentami aktynowymi, katenin które przebijają błone komórkową białkami transmembranowymi oraz konektyn które są białkami budującymi kanały

Strefa przylegania zbudowana jest z 2 białek : katheryn które przebijają błone komórkową białkami transmembranowymi i z katenin które łączą te połączenia z mikrofilamentami aktynowymi

Strefa przylegania zbudowana jest z 2 białek

Proces polegający na przenoszeniu białek zsyntezowanych w komórce na powierzchnie komórki

zsyntezowane białko które jest transportowane w trakcie egzocytozy na powierzchnie komórki, jest otoczone klatryną

jedną z dróg egzocytozy jest sekrecja konstytutywna

Jednym z elementów egzocytozy jest pinocytoza, która polega na pobieraniu przez komórkę pojedynczych cząsteczek i substancji płynnych

kontroluje proces endocytozy

należy do rodziny białek akceptorowych

w stanie włączenia białko Rab połączone jest z GDP

w stanie wyłączenia białko Rab połączone jest z GTP

motory dyneinowe poruszają się w tym samym kierunku.

są to monomery wrzeciona kariokinetycznego

białka motoryczne nie są specjalna klasa enzymów.

dimery kinezyny poruszają się "krok po kroku" wzdłuż mikrotubuli.

strefa zamykająca

desmosom

plazmodesmosom

strefa przylegania

kanały białkowe w błonach komórkowych,umożliwiające komunikowanie się cytoplazmy sąsiadujących komórek

jeden ze składników połączeń między komórkami zwierzęcymi tworzący tzw. strefę przylegania; połączenia transmembranowe

charakterystyczne połączenia szkieletów zbudowanych z filamentów pośrednich

połączenia między komórkami zwierzęcymi; łaczą katheryny z filamentami akynowymi

stanowi mniejszą część genomu eukariotycznego

zaw. geny, które nie są aktywnie transkrybowane

Jest bardziej zwarta niż euchromatyna

jest replikowana późno w fazie S

ulega skondensowaniu podczas interfazy

nie znajduje się w regionach chromosomów bogatych w geny

zaw. sekwencje aktywnie transkrybowane

jest to tzw. "aktywna" chromatyna

całkowita powierzchnia błony retikulum endoplazmatycznego jest mniejsza od powierzchni błony cytoplazmatycznej;

całkowita powierzchnia błony retikulum endoplazmatycznego jest większa od powierzchni błony cytoplazmatycznej;

całkowita powierzchnia błony retikulum endoplazmatycznego jest równa powierzchni błony cytoplazmatycznej;

koperta jądra komórkowego i szorstkie retikulum endoplazmatyczne są strukturami rozdzielonymi przestrzennie.

jest dynamiczna m.in. dzięki ruchom "flip-flop", oznaczającym szybkie ruchy białek w płaszczyźnie membrany;

jest dynamiczna m.in. dzięki ruchom "flip-flop", oznaczającym szybkie ruchy białek w poprzek membrany;

posiada większa ilość białek niż lipidów w swej strukturze;

jest struktura statyczna;

dołączania monomerów tubuliny z udziałem GTP;

dołączania dimerów tubuliny z udziałem ATP lub GTP.

dołączania monomerów tubuliny z udziałem ATP;

dołączania dimerów tubuliny z udziałem GTP;

histony nie podlegają chemicznym modyfikacjom, mogą być jedynie zastępowane przez różne warianty tych białek.

istnieją różne warianty histonów, które mogą zastępować histony pierwotnie włączane w fazie S cyklu kom.

modyfikacje DNA obejmują m.in. ubikwitynylację, acetylację, co pozwala na zmianę struktury jądrowego DNA;

acetylacja histonów zachodzi szczególnie w obszarach DNA nieaktywnych transkrypcyjnie;

posiada obszary podlegające intensywnej transkrypcji;

tworzy strukturę ramion chromosomów;

ma postać pętli;

jej replikacja następuję w późnej fazie S cyklu komórkowego;

sole organiczne, aminokwasy, witaminy, kwasy nukleinowe, węglowodany, białka

wszystkie rodzaje DNA i RNA oraz aminokwasy

sole nieorganiczne, węglowodany, aminokwasy, witaminy, kwasy tłuszczowe, tłuszcze, białka i peptydy

polipeptydy i kwasy nukleinowe

zapewniają obecność makro- i mikroelementów, substancji biologicznie aktywnych oraz zwiększają pojemność buforową podłoża

zapewniają obecność makro- i mikroelementów, substancji biologicznie aktywnych oraz zmniejszają pojemność buforową podłoża

zwiększają pojemność buforową podłoża i uwalniają toksyny

wiążą i neutralizują toksyny i zmniejszają pojemność buforową podłoża

atmosfera CO2 (30%)/ powietrze (70%), system buforujący HCO3-/CO¬2, wilgotność 40-50%, regulacja temperatury 35-37şC

atmosfera CO2 (5%)/ powietrze (95%), system buforujący HCO3-/CO¬2, wilgotność 95-100%, regulacja temperatury 35-37şC

atmosfera H2 (5%)/ powietrze (95%), system buforujący CO32-/CO¬2, wilgotność 95-100%, regulacja temperatury 85-95şC

atmosfera H2 (10%)/ powietrze (90%), system buforujący CO32-/CO¬2, wilgotność 65-70%, regulacja temperatury 95-100şC

możliwość wyizolowania komórek macierzystych o nieograniczonej zdolności do regeneracji i różnicowania

możliwość badania procesów komórkowych w różnorodnych warunkach, bez potrzeby ich kontroli oraz ich zastosowanie w terapiach

w celu produkcji metabolitów wtórnych takich jak antybiotyki in situ

możliwość badania procesów komórkowych w ściśle kontrolowanych warunkach oraz ich zastosowanie w diagnostyce medycznej

faza wzrostu ekspotencjalnego

faza nasycenia = plateau

lag faza

żadna z powyższych

większość komórek dzieli się zachowując stabilną długość telomerów a telomeraza syntetyzuje sekwencję telomerową

telomeraza jest aktywna w większości komórek nowotworowych i embrionalnych, a większość komórek nowotworowych dzieli się bez zachowania stabilnej długości telomerów

--

większość komórek dzieli się zachowując stabilną długość telomerów a telomeraza jest aktywna w komórkach somatycznych, a nieaktywna w komórkach nowotworowych i embrionalnych

telomeraza nie jest aktywna w komórkach somatycznych a większość komórek nowotworowych dzieli się zachowując niestabilną długość telomerów

szybkie mrożenie - szybkie odmrażanie w próżni

wolne mrożenie - wolne odmrażanie

szybkie mrożenie - wolne odmrażanie

wolne mrożenie - szybkie odmrażanie

z jednej komórki można odtworzyć cały organizm, udowodniono ją dla roślin, ale nie dla zwierząt;

z jednej komórki nie można odtworzyć całego organizmu, udowodniono ją i dla roślin i dla zwierząt;

z jednej komórki nie można odtworzyć całego organizmu, udowodniono ją dla roślin, ale nie dla zwierząt.

z jednej komórki można odtworzyć cały organizm, udowodniono ją dla zwierząt, ale nie dla roślin;

komórki macierzyste mogące różnicować się na wszystkie typy komórek;

są to komórki ulegające systematycznemu podziałowi;

komórki potomne mogące różnicować się w jeden typ komórki.

komórki potomne ulegające systematycznemu podziałowi;

powielanie na niewielką skalę materiału roślinnego o dobrej jakości, merystema budulcowa nie jest odporna na wirusy i bakterie.

powielanie na dużą skalę materiału zwierzęcego dobrej jakości, pozwalające na ciągłą jego produkcję;

powielanie na dużą skalę materiału roślinnego o dobrej jakości, pozwalające na ciągłą produkcję roślin

powielanie na niewielką skalę materiału roślinnego o dobrej jakości, pozwalające na okresową produkcję i długoterminowe przechowywanie roślin;

prowadzą do powstania komórek somatycznych

powstają przez podział mejotyczny;

powstały z komórek somatycznych zawierających n chromosomów;

posiadają diploidalny garnitur chromosomowy;

gibereliny stymulujące elongację komórek oraz auksyny stymulujące wzrost pędu.

auksyny stymulujące wzrost korzenia i cytokininy stymulujące wzrost pędu;

auksyny stymulujące wzrost pędu i cytokininy stymulujące wzrost korzenia;

gibereliny stymulujące wzrost pędu i cytokininy stymulujące wzrost korzenia;

ukorzenienie

sadzenie do szklarni

namnożenie eksplantatu i powstanie tkanki kalusowej

wybór fragmentu tkanki

umieszczenie fragmentów roślin w pożywce

składa się z komórek somatycznych i niezróżnicowanych komórek dojrzałej rośliny;

powstaje w wyniku namnożenia eksplantatu, co jest ostatnim etapem procesu mikropropagacji;

składa się z komórek somatycznych i zróżnicowanych komórek młodej rośliny;

składa się z komórek płciowych (gamet) i niezróżnicowanych komórek dojrzałej rośliny.

materiał roślinny wykorzystywany do zakładania kultur zawiesinowych, pochodzący z kalusa,

odpad pohodowlany, pozostający po eksploatacji hodowli tkankowych, możliwy jeszcze do wykorzystania,

najczęściej materiał zwierzęcy wykorzystywany do zakładania kultur tkankowych,

hodowla transformowanych komórek bakteryjnych, z których można następnie uzyskać komórki macierzyste.

wykorzystuje metodę fuzji protoplastów, polegającą na fuzji membran np. szokiem termicznym i umożliwiającą otrzymanie produktów poliklonalnych,

polega na fuzji protoplastów z wykorzystaniem metody „embryo rescue”.

polega na przeniesieniu genów z jednego gatunku na drugi,

wykorzystuje metodę „embryo rescue”, polegającą na umieszczeniu pyłku roślinnego jednego gatunku na pręciku drugiej rośliny,

wykorzystuje kolchicynę, która stymuluje tworzenie wrzeciona kariokinetycznego,

wykorzystuje hodowlę gamet zwierzęcych,

--

--

wykorzystuje fakt, że mikrospory wyizolowane z rośliny można doprowadzić do stanu embrionalnego w hodowli,

utworzone rośliny są w 100% heterozygotyczne i poliploidalne.

nie pozwalają na utworzenie nowego organizmu z fragmentów,

należą tu kultury komórkowe, w których możliwe jest zwiększenie skali hodowli bez ryzyka zajścia mutacji

pozwalają na regenerację organów,

należą tu kultury tkankowe, w których fragmenty tkanek hodowane są na fazie stałej.

redukcja zawartości wody umożliwia ich utrzymanie przez 10 lat.

otrzymuje się z nich heterozygotyczne organizmy,

pochodzą z embrionów somatycznych,

nie można hodować ich w glebie, wymagają podłóż syntetycznych

pasaż podwaja stężenie komórek, zapobiega hamowaniu wzrostu, wyczerpaniu składników pokarmowych, nadmiernemu zagęszczaniu, cykl wzrostowy po pasażu się nie powtarza, liczba podwojeń populacji zależy od zakresu redukcji stężenia

pasaż redukuje stężenie komórek, zapobiega hamowaniu wzrostu, wyczerpaniu składników pokarmowych, nadmiernemu zagęszczaniu, cykl wzrostowy po pasażu się powtarza, liczba podwojeń populacji zależy od zakresu redukcji stężenia

pasaż podwaja stężenie komórek, nie zapobiega hamowaniu wzrostu, wyczerpaniu składników pokarmowych, nadmiernemu zagęszczaniu, cykl wzrostowy po pasażu się powtarza, liczba podwojeń populacji nie zależy od zakresu redukcji stężenia

pasaż redukuje stężenie komórek, nie zapobiega hamowaniu wzrostu, wyczerpaniu składników pokarmowych, nadmiernemu zagęszczaniu, cykl wzrostowy po pasażu się nie powtarza, liczba podwojeń populacji nie zależy od zakresu redukcji stężenia

onkogenów

kaspazy receptorowej

limfocytów B

E2F i limfocytów T

w tym samym miejscu na DNA

w RNA wirusa

w oddalonych od siebie o 350 pz miejscach DNA

w różnych miejscach na DNA

PARP

p19

p53

E2F1-E2F3a

powodują apoptozę komórek nowotworowych

posiadają 2 główne drogi supresji, które w sposób pośredni regulują system kontroli cyklu komórkowego komórkowego są stabilne w ludzkich komórkach nowotworowych

normalnie powstrzymują proliferację komórki

--

modyfikacje genetyczne zwierząt są zabronione

struktura genomu zwierzęcego jest bardziej skomplikowana niż roślinnego roślinnego podlega skomplikowanym systemom regulacyjnym

warunki w jakich przeprowadza się modyfikację są łatwiejsze do uzyskania w przypadku roślin niż zwierząt

rośliny łatwiej odróżnicować

T-DNA jednoniciowy

T-DNA dwuniciowy

Geny vir

Żadna odpowiedź nie jest poprawna

glikol polietylenowy

glikol polipropylenowy

substancje o właściwościach amfoterycznych

substancje o właściwościach lipofilowych