drewniane lub kamienne ławki ustawione w prezbiterium. Często bardzo bogato zdobione

w malarstwie lub rzeźbie sakralnej postać klęcząca u stóp postaci Jezusa Chrystusa lub Marii, składająca ręce w geście uwielbienia, czyli adoracji

kompozycja składająca się z dwu filarów, kolumn lub pilastrów podtrzymujących belkowanie, czasami z frontonem w okresie romańskim i gotyckim w formie miniaturowej kapliczki baldachimowe, lub świątyńki o charakterze wotywnym albo motyw dekoracyjny w tym kształcie umieszczany w tympanonie, portalu lub jako sterczyna w attyce;

dekoracyjny zwornik w formie ozdobnej klamry spinający element konstrukcyjny np. archiwoltę albo zwieńczenie obramowania np. obrazu

balustrada z pulpitem dla lektora przy przegrodzie ołtarzowej w świątyni wczesnochrześcijańskiej

wyobrażenie demonicznych zwierząt, karykaturalnych twarzy, splatanych ornamentów itp. Częste zwłaszcza w rzeźbie architektonicznej kościołów romańskich, przeważnie umieszczane na murach północnych i zachodnich.

zdobione ornamentami, profilowane lico łuku, arkady zamykającej portal lub każdy inny łukowo u góry zakończony otwór w ścianie budowli, najczęściej bogato zdobione

ornament późnogotycki, składający się z suchych, bezlistnych i ostro łamiących się gałęzi o nerwowym przebiegu

hiszpańskie barwne płytki ceramiczne

niskie balustrady kamienne albo kraty wydzielające przestrzeń duchowieństwa od przestrzeni świeckich potem wyższe i zdobione

element średniowiecznego budownictwa obronnego, ważny składnik fortyfikacji miejskich, zazwyczaj w formie okrągłej, murowanej budowli wysuniętej przed linię murów obronnych i połączonej z bramą miejską za pośrednictwem osłoniętego przejścia

niewielka kolista, wieloboczna lub czworoboczna wieżyczka nadbudowana na koronę muru obronnego, zazwyczaj nadwieszona, pełniąca funkcje strażniczą i strzelecką

budowla obronna, stanowiąca element starożytnego i średniowiecznego muru obronnego w postaci wysunięcia jego fragmentu przed lico i wzniesienia ponad jego poziom.zawsze jest otwarta od strony wewnętrznej obwodu obronnego, co odróżnia ją od wieży – budowli ze wszystkich stron zamkniętej.

wieża strażnicza zamku, lub miejska dzwonnica w formie wieży wolno stojącej lub związanej z budynkiem ratusza

wręby i zęby, element wieńczący mury obronne zamku

krata zamykająca bramę zamkową

ażurowa osłona okna z drewna kamienia albo stiuku, sztuka islamu

przestrzeń kościoła przeznaczona dla duchowieństwa Zwykle jest wydzielone od reszty świątyni podwyższeniem, balustradą lub łukiem tęczowym i wyodrębniające się wizualnie z bryły kościoła. zamknięte apsydą lub prostą ścianą. Jego układ mógł być wzbogacony obejściem, apsydiolami i wieńcem kaplic

inskrypcja po łacinie w której wyróżnione litery po zsumowaniu dają datę wydarzenia

kamienny baldachim nad ołtarzem

druga faza gotyku angielskiego

wieża pełniąca funkcje mieszkalne

główna wieża, ostateczna obrona

wspólna sypialnia mnichów

pierwsza faza gotyku angielskiego

galeria we wnętrzu kościoła między arkadami a oknami górnymi/triforium

ukos, ucios, skośne ścięcie narożnika lub graniastej krawędzi, w celu ochrony przed uszkodzeniem od przypadkowego uderzenia

ostatnia faza gotyku francuskiego

boczna wieża bramy warownej

bogato zdobione zakrycie lub zasłona mensy ołtarza chrześcijańskiego.

wąskie przejście obok bramy warownej

kamieniarski znak

późnogotycki styl w Hiszpanii

ramiona i biodra równolegle, głowa ku wyższemu ramieniu

łęki sklepienne prostopadłe do budowli

nadmiarowe góry po ukosie

element architektoniczny w postaci poziomej listwy wystającej przed lico muru, która chroni elewację budynku przed ściekającą wodą deszczową. Nierzadko pełni też funkcję ozdobną. W tym ostatnim przypadku gzyms tworzyć może kilka profilowanych listew z dodatkowymi ozdobami umieszczonymi nad lub pod listwami

krępowanie gzymsu, wyłamanie części belkowania znajdującej się nad kolumną lub pilastrem

drewniany ganek w średniowiecznym budownictwie obronnym, znajdujący się w górnej części murów obronnych.

hiszpania ornamentyka późnogogtycka styl

przedstawienie męki pańskiej

cegła do budowli detali architektonicznych, formowana w formach

cegła do budowy sklepień gotyckich

świecznik stojący

ława kapłańska

kaplica cmentarna kostnica + pomieszczenie z ołtarzem

we wnętrzu świątyni grobowiec męczennika, świętego lub przedsionek prowadzący do jego grobu umieszczonego pod głównym ołtarzem. Również ołtarz związany z grobem męczennika (martyrion). Zwyczajem rzymskim często okryty cyborium – formą baldachimu.

część kościoła między fasadą a prezbiterium lub transeptem

oddziela chór od nawy głównej

kryty przedsionek koscioła

płaski, pionowy występ w murze zewnętrznym

otwory do wylewania wrzątku i smoły

otwory o przekroju czworokątnym, pozostawione w murze po poziomych belkach rusztowania, na których układane były pomosty z desek (leżnie). Są wyraźnie widoczne m.in. w murze Baszty Sandomierskiej na Wawelu

wnęka w ścianie meczetu wyzn kierunek mekki

zamek z wieżą na kopcu

spiczasty występ skierowany do środka gotyckiego maswerku

rozczłonkowanie okna przez wąskie pionowe paski kamienne

płyta ołtarza

pień podstawa ołtarza

wydrążenie na relikwie męczenników

nastawa ołtarzowa

niska ścianka na mensie, podstawa szafy ołtarzowej

pałac rezydencja w zamku średniowiecznym

pomieszczenie w klasztorze przeznaczone do prowadzenia rozmów

prothesis i diakonikon

najpóźniejsza faza gotyku angielskiego

tajne przejście w zamku

płaszczyzna przecięcia powstająca przy ukośnym ścięciu ościeży okna lub portalu

wysmukła wieżyczka na kalenicy dachu na przecięciu naw

2 razy więcej przęseł naw bocznych niż głównej

dwóm przęsłom nawy głównej odp 4 nawy boczne

ozdobny pasek obramowujący scenę główną

technika tworzenia rowków

wyobrażenie, na malowidłach, rzeźbach, witrażach, miniaturach itp., par lub grup postaci albo scen staro- i nowotestamentowych, które są podobne do siebie, względnie sobie przeciwstawne