Chemia Analityczna zestaw I

Próbkę zawierającą As2S3 można roztworzyć w stężonych roztworach:

W wyniku stopienia ZrO2 z K2S2O7 powstają:

W zbyt wysokiej temperaturze prażenia osadu Fe(OH)3 powstaje:

Dla roztworu zawierającego jony MnO4-, Mn2+, H+ o stężeniach odpowiednio 0,001; 0,1 oraz 1 mol/dm3 potencjał półogniwa MnO4-/Mn2+ (E0=1,51V) można obliczyć z wyrażenia:

Za zatrzymywanie składników krzemionki chemicznej związanej grupami C18 odpowiedzialne są oddziaływania:

Jaki będzie błąd względny miareczkowania próbki roztworu NaOH mianowanym roztworem HCl, jeśli objętość titranta w PK (Vpk) jest równa 99,9% jego wymaganej objętości w PR?

Roztworów zawierających jony Cl- nie miareczkuje się roztworami AgNO3 w roztworach alkalicznych ze względu na powstanie

Alkacymetrycznie można oznaczyć twardość wody:

Jeśli proces aglomeracji jest znacznie szybszy od procesu rekrystalizacji, to powstają osady:

Fe(OH)3 i Al(OH)3 są przykładami osadów koloidowych:

Dla miareczkowania roztworu NaOH roztworem HCl, pH w PK po dodaniu 99,99% wymaganej Vpr można obliczyć według:

W przypadku nastawiania miana roztworu NaOH na odważkę kwasu benzoesowego stosunek liczności titranta do liczności substancji podstawowej wynosi

W wyniku reakcji stopu zawierającego Cu i Zn w stężonym roztworze HNO3 powstają:

W metodzie Wardera całkowita liczebność HCl zużyta w miareczkowaniu wobec fenoloftaleiny jest równa:

W chomianometrycznym oznaczaniu Fe stosunek liczności titranta do liczności oznaczanego składnika wynosi:

Dla dwóch metod analitycznych (A i B) umożliwiających oznaczenie tego samego składnika w roztworach próbek podane są równania opisujące zależność mierzonego sygnału analitycznego (I) od ilości składnika (C): dla A: C=(1-530)/13500, 10^-4<C<10^0 oraz dla B: C=(1-300)/19500, 10^-5<C<10^0. Prawdziwe jest stwierdzenie, że:

Zawartość składnika w próbce wynosi 15,50%, a w toku analizy oznaczono jego wartości z błędem względem -2,30%. Oznaczono:

W oznaczeniu jodometrycznym jonów Cu(II) stosunek liczności wydzielonego I2 do liczności Cu jest równy:

Niekorzystny wpływ nadmiaru jonów Sn(II) na etapie przygotowywania roztworu próbki w manganomerycznym miareczkowaniu jonów Fe(II) usuwa się przez ich utlenienie roztworem chlorku:

W wyniku miareczkowania I2 mianowanym roztworem S3O3^2- wobec skrobi powstają: