Pojęcia z architektury

utworzone ze sklepienia kolebkowego na wydłużonym prostokącie przez zastąpienie łuków czołowych kolebami sklepienia klasztornego

długie sklepienie kolebkowe przecięte poprzecznie odcinkami kolebek - kozuby, o strzałce równej strzałce samego sklepienia

system konstrukcji umożliwiający zasklepianie dużych przestrzeni na znacznej wysokości

element konstrukcyjny, architektoniczny, dekoracyjny zakrzywiony i wsparty na obu końcach

element konstrukcyjny, znajdujący się poniżej podłogi najniższego pomieszczenia, przenosi ciężar budynku na grunt

pionowa podpora, najczęściej wolnostojąca o przekroju wielobocznym, wykonana z kamienia, cegły itp. o funkcji podobnej do kolumny, może mieć bazę, głowicę lub nasadnik

konstrukcja budowlana wykonana z kamienia naturalnego, sztucznego bądź cegły o przekroju krzywoliniowym, służąca do przekrycia określonej przestrzeni budynku

złożone z czterech równych odcinków (koleby) dwu przecinających się sklepień kolebkowych ciężar tego sklepienia przenoszony jest na całą powierzchnię wezgłowia (na ściany)

pomocnicza, rozbieralna konstrukcja podpierająca, najczęściej drewniana, umożliwiająca wykonywanie sklepień, łuków itp. Górna powierzchnia odpowiada ściśle dolnej powierzchni wykonywanej konstrukcji. Krążynę podwiesza się lub stawia na rusztowaniu

zespół elementów konstrukcyjnych rozdzielających w poziomie poszczególne kondygnacje budynku lub ograniczających go od góry, które dźwigają obciążenie użytkowe, zapewniają ochronę termalną i akustyczną pomieszczeń oraz usztywniają konstrukcję budynku

pionowy element konstrukcyjny w formie filaru przyściennego o ściętym pochyło boku zewnętrznym lub profilu uskokowym. Wzmacnia ściany budynku lub wolnostojącego muru i przenosi ciężar sklepień na grunt

przylegający i związany ze ścianą

układ cegieł, kamieni w murze, ścianie

cienki, pionowy element o przekroju wałka lub półwałka z kamienia lub cegły, zespolony z filarem przyściennym lub wiązkowym, przenosi na niego za pośrednictwem żeber ciężar sklepienia krzyżowo-żebrowego

pionowa konstrukcja z cegły, kamienia naturalnego, sztucznego lub mieszanego, wydzielająca i zabezpieczająca przestrzeń krytą lub otwartą

stanowi konstrukcyjne zespolenie ze służkami

domurowany do ścian naw bocznych lub apsydy, podpierający za pośrednictwem zewnętrznych łuków przyporowych nawę główną, zakończony zwykle fialami

o formie leżącej połowy walca, którego przekrój prostopadły do osi stanowi pełne półkole

wycinki ograniczone krawędzią wewnętrzną wezgłowia i dwoma odcinkami przekątnych

wycinki ograniczone czołem sklepienia i dwoma odcinkami przekątnych