Wyszukaj

Zaloguj / zarejestruj się

Jeśli masz już konto, możesz się zalogować.

Przejdź do logowania

Jeśli nie masz konta, zarejestruj nowe podając nazwę użytkownika, adres email i hasło.

Przejdź do rejestracji

Zaloguj

Formularz kontaktowy

Memorizer+

Wykup dostęp

Ta funkcja jest dostępna dla użytkowników, którzy wykupili plan Memorizer+

Kup dostęp

Notatka z historii

Bolesław Chrobry - pierwszy król Polski

Kim był Bolesław Chrobry?

Bolesław Chrobry to pierwszy król Polski. Urodził się w 967 roku, był pierworodnym synem Mieszka I i Dobrawy.

Jako młody chłopiec, prawdopodobnie w 973 roku został wysłany na dwór cesarski, pełnił tam rolę zakładnika który miał gwarantować pokój pomiędzy rozwijającym się państwem polskim a cesarstwem.

W 984 roku poślubił córkę niemieckiego margrabiego i prawdopodobnie wtedy objął panowanie nad Małopolską. Małżeństwo trwało krótko i już dwa lata później, w 986 roku Bolesław poślubił księżniczkę węgierską Judytę, z którą miał syna Bezpryma. Kolejną żoną Bolesława była Emnilda, z którą miał synów Mieszka II Lamberta, późniejszego króla Polski oraz Ottona. Ostatnią, czwartą żoną była Oda, która pozostała przy boku Bolesława najprawdopodobniej do końca jego życia.

Objął władzę nad Polską po śmierci swojego ojca w roku 992. Pod koniec swojego życia, prawdopodobnie 18 kwietnia 1025 roku został koronowany na króla Polski. Dwa miesiące po koronacji, w czerwcu 1025 roku zmarł.

Początki panowania

Po śmierci ojca, Bolesław bardzo szybko przejął kontrolę nad całym państwem. Wygnał swoją macochę Odę oraz jej trzech synów. Obawiał się że mogli by oni zagrozić jego władzy w przyszłości.

Przejęcie władzy nad państwem Mieszka I odbyło się błyskawicznie, Bolesław panował już nad całym krajem miesiąc po śmierci ojca.

Misja św. Wojciecha

Bolesław starał się utrzymywać jak najlepsze stosunki z Niemcami. Wspierał cesarza Ottona III w wyprawach wojennych przeciw pogańskim Wieletom.

Gdy bliski przyjaciel cesarza, czeski biskup Wojciech postanowił w 997 r. wybrać się z misją chrystianizacyjną na tereny Prusów, Bolesław roztoczył nad nim opiekę.

Wojciech był bardzo pobożnym człowiekiem, denerwowało to jego rodaków. Przez swoją gorliwą wiarę został zmuszony do opuszczenia kraju.

Misja chrystianizacyjna św. Wojciecha nie powiodła się. Gdy przybył na ziemie Prusów został przez nich ostrzeżony, że nie życzą sobie aby ich ziemie były chrystianizowane.

Św. Wojciech nie posłuchał ostrzeżenia i gdy odprawił mszę w świętym dla pogan gaju, został zamordowany przez wzburzony tłum.

Ciało misjonarza wykupił Bolesław Chrobry i pochował go uroczyście w katedrze gnieźnieńskiej.

Zjazd w Gnieźnie

W 1000 r. do Gniezna z pielgrzymką do grobu św. Wojciecha przybył cesarz Otton III. Po modlitwie w katedrze, cesarz spotkał się z Bolesławem Chrobrym. Wręczył mu diadem i kopię włóczni św. Maurycego. Polski książę zrewanżował się za te dary ofiarowując Ottonowi relikwię w postaci ramienia św. Wojciecha.

Podczas zjazdu cesarz ustanowił pierwsze arcybiskupstwo na terenie Polski - arcybiskupstwo gnieźnieńskie. Założono również trzy biskupstwa:

w Kołobrzegu
w Krakowie
we Wrocławiu

Konflikt z Niemcami

W 1002 r. zmarł Otton III a sytuacja w Niemczech skomplikowała się w skutek wewnętrznych sporów o wybór kolejnego władcy.

Sytuację tę wykorzystał Bolesław Chrobry do wzmocnienia kraju i uzyskania nowych terenów. W 1002 r. Bolesław zajął Miśnię, Milsko i Łużyce a w 1003 r. Morawy i Słowaczyznę.
Bolesław zajął również na krótko Czechy (w latach 1003 - 1004 był księciem czeskim).
Przez kilkanaście lat z przerwami Bolesław toczył wojny z Niemcami, do ostatecznego zawarcia pokoju doszło dopiero w 1018 roku w Budziszynie. Na mocy traktatu Polska zachowała:

Milsko
Łużyce
Morawy

Koronacja i śmierć

Dopiero pod koniec życia udało się Bolesławowi koronować na króla Polski. Koronacja odbyła się w Gnieźnie w roku 1025 i była bardzo ważnym momentem w historii naszego kraju. Zmarł krótko po koronacji a rządy po nim objął jego syn, Mieszko II Lambert.

Zmiana statusu z księstwa na królestwo oznaczała, że Polska stała się w pełni niezależnym państwem.