Sygnał harmoniczny

Skok jednostkowy

Impuls Diraca

Widmo częstotliwości

P

PI

PID

PD

Na osi urojonej występują pierwiastki pojedyncze.

Wszystkie pierwiastki rzeczywiste i części rzeczywiste pierwiastków zespolonych powinny być ujemne.

Wszystkie podwyznaczniki główne (minory) były większe od zera.

Krotność pierwiastków rzeczywistych równych zeru i krotność par pierwiastków urojonych, powinna być co najwyżej równa jedności.

Jeżeli układ otwarty jest stabilny asymptotycznie, to układ zamknięty jest stabilny asymptotycznie wówczas, gdy wykres charakterystyki amplitudowofazowej Go(jω) przy zmianach pulsacji ω od 0 do 1 obejmuje punkt (-1, j0)

Jeżeli układ otwarty jest niestabilny i jego transmitancja ma N0 biegunów w prawej półpłaszczyźnie to układ zamknięty jest stabilny wówczas, gdy wykres charakterystyki amplitudowo-fazowej Go(jω) przy zmianach pulsacji ω od 0 do 1 obejmuje punkt (-1, j0), N0/2 razy.

Warunkiem koniecznym stabilności jest aby wszystkie współczynniki wielomianu charakterystycznego an...a0 posiadały ten sam znak.

Jeżeli układ otwarty jest stabilny asymptotycznie, to układ zamknięty jest stabilny asymptotycznie wówczas, gdy wykres charakterystyki amplitudowofazowej Go(jω) przy zmianach pulsacji ω od 0 do 1 nie obejmuje punktu (-1, j0)

Transmitancje ukł. zamknietego

Transmitancje toru głównego

Transmitancje ukł. otwartego

Transmitancje zakloceniowa

Obiektem, którego wartość odpowiedzi skokowej dąży do wartości skończonej

Statycznym

Całkującym z inercją

Obiektem, którego wartość odpowiedzi skokowej dąży do nieskończoności

Układ logiczny, którego wyjścia zależą wyłącznie od stanu jego wejść bieżących, tzn. nie zależą od stanów, które pojawiły się na wejściach układu w przeszłości

Układ logiczny z elementami pamiętającymi, którego wyjścia zależą od ciągu stanów pojawiających się na jego wejściach (także z uwzględnieniem stanów poprzednich)

Układ logiczny w postaci układu synchronicznego lub asynchronicznego

Układ logiczny, którego działanie opisane jest funkcją przełączającą określającą sekwencję ruchów układu wykonawczego

Odpowiedz impulsowa jest pochodną odpowiedzi skokowej

Odpowiedz impulsowa jest równa odpowiedzi skokowej

Odpowiedz skokowa jest pochodną odpowiedzi impulsowej

Odpowiedz skokowa jest całką odpowiedzi impulsowej

Transformatami Fourier’a sygnału wyjściowego i wejściowego, przy zerowych warunkach początkowych

Transformatami Laplace’a sygnału wyjściowego i wejściowego, przy zerowych warunkach początkowych

Transformatami Laplace’a sygnału wyjściowego i wejściowego, przy niezerowych warunkach początkowych

Sygnałami wejściowym i wyjściowym, przy zerowych warunkach początkowych

Zapisaniu równania różniczkowego n-tego rzędu, będącego modelem układu automatyki jako n równań 1-go rzędu

Przestrzennym rozkładzie wektora sterowania i wektora stanu

Zapisaniu transmitancji operatorowej układu automatyki

Zdefiniowaniu macierzy stanu, macierzy wejść, macierzy wyjść i macierzy transmisji, odpowiednich do rzędu rozpatrywanego układu

Wszystkie podwyznaczniki główne (minory) wyznacznika Δ muszą być większe od zera

Podwyznaczniki główne (minory) wyznacznika Δ, do stopnia n-1, muszą być mniejsze od zera

Wszystkie podwyznaczniki główne (minory) wyznacznika Δ muszą być mniejsze od zera

Podwyznaczniki główne (minory) wyznacznika Δ, do stopnia n-1, muszą być większe od zera

Zwiększenie wartości maksymalnego przeregulowania w odpowiedzi skokowej elementu oscylacyjnego

Zmniejszenie wartości maksymalnego przeregulowania w odpowiedzi skokowej elementu oscylacyjnego

Zmniejszenie wartości rezonansu na charakterystyce amplitudowoczęstotliwościowej elementu oscylacyjnego

Zwiększenie wartości rezonansu na charakterystyce amplitudowofazowej elementu oscylacyjnego

Sekwencyjnych

Synchronicznych

Kombinacyjnych

Przełączających

Amplituda sygnału wejściowego jest mniejsza niż amplituda sygnału wyjściowego

W układzie nie następuje wzmocnienie sygnału

Amplitudy sygnałów wejściowego i wyjściowego w tym układzie mają tę samą wartość

Amplituda sygnału wejściowego jest większa niż amplituda sygnału wyjściowego

DD.

PI.

PP.

PD.

Metodę linii pierwiastkowych (mgp).

Metodę zapasu fazy.

Metodę dominujących stałych czasowych.

Metodę Zieglera-Nicholsa.

Za pomocą kryterium stabilności aperiodycznej.

Za pomocą kryterium Nyquista.

Za pomocą kryterium całkowego.

Za pomocą kryterium Michajłowa.

DD.

PD.

PI.

PP.

Duże przeregulowanie i mały czas regulacji.

Zerowe przeregulowanie i duży czas regulacji.

Zerowe przeregulowanie i mały czas regulacji.

Małe przeregulowanie i duży czas regulacji.

Jest to czas powodujący poprawienie stabilności układu regulacji.

Jest to czas powodujący pogorszenie stabilności układu regulacji.

Jest to czas niemający związku ze stabilnością.

Jest to czas określony dla granicy stabilności.

zerowe

zawsze ujemne

zawsze dodatnie

ujemne lub dodatnie

z charakterystyk częstotliwościowych ukł. otwartego

z charakterystyk czasowych ukł.zamknietego

z charakterystyk czasowych ukł.otwartego

z linii pierwiastkowych (mgp)

ujemne rzeczywiste

urojone

zespolone z dodatnią częścią rzeczywistą

zerowe rzeczywiste

idealnie całkujący

Takie, w którym występuje człon proporcjonalny

idealnie różniczkujący

inercyjny

części różniczkującej

podwójnego różniczkowania

części proporcjonalnej

części całkującej

Z transmitancji układu zamkniętego.

Z transmitancji członu inercyjnego.

Z transmitancji układu otwartego.

Z transmitancji toru głównego.

Przeregulowanie i czas regulacji.

Zapas wzmocnienia i fazy

Uchyb statyczny

Amplituda rezonansowa.

Sygnał harmoniczny.

Sygnał losowy.

Sygnał skokowy.

Widmo częstotliwości.

O różniczkowaniu oryginału.

O liniowości

O transformacie splotu.

O całkowaniu oryginału.

Jest równa różnicy transformat tych funkcji.

Jest równa sumie transformat tych funkcji.

Jest równa iloczynowi transformat tych funkcji.

Jest równa ilorazowi transformat tych funkcji.

Pomiędzy transformatami Fouriera: sygnału wyjściowego i wejściowego, przy zerowych warunkach początkowych.

Pomiędzy sygnałami czasowymi: wyjściowym i wejściowym, przy zerowych warunkach początkowych.

Pomiędzy transformatami Laplace’a: sygnału wyjściowego i wejściowego, przy zerowych warunkach początkowych.

Pomiędzy transformatami Laplace’a: sygnału wyjściowego i wejściowego, przy niezerowych warunkach początkowych.

Ts + 2

Ts + 1

Ts – 1

Ts – 2

(T1s – 1)(T2s – 1) lub (Ts – 1)2

(T1s – 1)(T2s – 1) lub (Ts + 1)2

(T1s + 1)(T2s + 1) lub (Ts + 1)2

(T1s + 1)(T2s + 1) lub (Ts – 1)2

Członem całkującym z inercją.

Członem, którego odpowiedź zawsze się zeruje.

Członem, którego wartość odpowiedzi skokowej dąży do wartości ustalonej.

Członem, którego wartość odpowiedzi skokowej dąży do nieskończoności.

Odpowiedz impulsowa jest transformatą Fouriera odpowiedzi skokowej.

Odpowiedz impulsowa jest transformatą Laplace’a odpowiedzi skokowej.

Odpowiedz skokowa jest całką odpowiedzi impulsowej.

Odpowiedz skokowa jest pochodną odpowiedzi impulsowej.

Współczynnik wzmocnienia i liczbę tłumienia.

Współczynnik wzmocnienia, stałą czasową i liczbę tłumienia.

Współczynnik wzmocnienia i czas opóźnienia.

Współczynnik wzmocnienia i stałą czasową.

Współczynnik wzmocnienia lub stałą czasową.

Współczynnik wzmocnienia lub czas opóźnienia.

Współczynnik wzmocnienia lub stałą czasową i liczbę tłumienia.

Współczynnik wzmocnienia lub liczbę tłumienia.

Elementem 0 rzędu.

Elementem 1 rzędu.

Elementem 3 rzędu.

Elementem 2 rzędu.

Współczynnik wzmocnienia, stałą czasową i liczbę tłumienia.

Współczynnik wzmocnienia i liczbę tłumienia.

Współczynnik wzmocnienia i stałą czasową.

Współczynnik wzmocnienia, czas opóźnienia i liczbę tłumienia.

Z drganiami o stałej amplitudzie.

Z drganiami o rosnącej amplitudzie.

Bez drgań.

Z drganiami o malejącej amplitudzie.

Z drganiami o rosnącej amplitudzie.

Z drganiami o malejącej amplitudzie.

Z drganiami o stałej amplitudzie.

Bez drgań.

Powoduje zwiększenie wartości przeregulowania.

Powoduje wyzerowanie przeregulowania.

Nie ma wpływu na przeregulowanie.

Powoduje zmniejszenie wartości przeregulowania.

Gdy liczba tłumienia wynosi jeden.

Gdy liczba tłumienia jest równa zero.

Gdy liczba tłumienia pochodzi z przedziału otwartego zero-jeden.

Gdy liczba tłumienia wynosi minus jeden.

Ze zbioru odpowiedzi na impulsowe sygnały wejściowe.

Ze zbioru odpowiedzi na skokowe sygnały wejściowe.

Ze zbioru odpowiedzi na liniowo narastające sygnały wejściowe.

Ze zbioru odpowiedzi na harmoniczne sygnały wejściowe.

Jest prostą nachyloną pod pewnym kątem do osi czasu.

Jest parabolą.

Jest prostą poziomą.

Jest prostą pionową.

Wartość niezerową niezależną od stałej czasowej.

Wartość niezerową zależną od stałej czasowej.

Wartość nieskończenie wielką.

Wartość zerową niezależną od stałej czasowej.

Jest mierzony i podawany jako sygnał sprzężenia do przodu.

Jest mierzony i podawany jako sygnał sprzężenia zwrotnego.

Jest mierzony i podawany jako kombinacja sygnałów sprzężenia zwrotnego i do przodu.

Jest nie mierzony i nie wykorzystywany do sprzężeń.

Jest mierzony i podawany jako kombinacja sygnałów sprzężenia zwrotnego i do przodu.

Jest nie mierzony i nie wykorzystywany do sprzężeń.

Jest mierzony i podawany jako sygnał sprzężenia zwrotnego.

Jest mierzony i podawany jako sygnał sprzężenia do przodu.

Dodające sygnał sprzężenia zwrotnego do sygnału wejściowego.

Mnożące sygnał wejściowy przez sygnał sprzężenia zwrotnego.

Dzielące sygnał wejściowy przez sygnał sprzężenia zwrotnego.

Odejmujące sygnał sprzężenia zwrotnego od sygnału wejściowego.

Jest to różnica między sygnałem wyjściowym i wejściowym.

Jest to różnica między sygnałem wejściowym i wyjściowym.

Jest to różnica między sygnałem wejściowym i zakłócającym.

Jest to różnica między sygnałem zakłócającym i wejściowym.

Dodając transmitancje członów składowych. Odejmując transmitancje członów składowych. Dzieląc przez siebie transmitancje członów składowych. 1Mnożąc przez siebie transmitancje członów składowych.

Dzieląc przez siebie transmitancje członów składowych.

Mnożąc przez siebie transmitancje członów składowych.

Odejmując transmitancje członów składowych.

Dzieląc przez siebie transmitancje członów składowych.

Mnożąc przez siebie transmitancje członów składowych.

Odejmując transmitancje członów składowych.

Dodając algebraicznie transmitancje członów składowych.

Jest niezależny od sygnału wejściowego.

Nadąża za zmianą sygnału wejściowego, mającą nieznany z góry charakter.

Odtwarza zmianę sygnału wejściowego, przebiegającą według z góry zadanego programu.

Dla stałego sygnału wejściowego jest utrzymywany na stałej wartości.

Jest niezależny od sygnału wejściowego.

Dla stałego sygnału wejściowego jest utrzymywany na stałej wartości.

Odtwarza zmianę sygnału wejściowego, przebiegającą według z góry zadanego programu.

Nadąża za zmianą sygnału wejściowego, mającą nieznany z góry charakter.

Do wyznaczenia charakterystyki impulsowej układu zamkniętego.

Do zbadania stabilności układu zamkniętego za pomocą kryterium Hurwitza.

Do wyznaczenia charakterystyki skokowej układu zamkniętego.

Do zbadania stabilności układu zamkniętego za pomocą kryterium Nyquista.

Występowanie pojedynczych pierwiastków na osi urojonej.

Krotność pierwiastków rzeczywistych równych zeru wynosi dwa.

Wszystkie pierwiastki rzeczywiste i części rzeczywiste pierwiastków zespolonych powinny być ujemne.

Krotność par pierwiastków urojonych wynosi trzy.

Charakterystyka amplitudowo-fazowa układu otwartego przechodzi kolejno przez wszystkie ćwiartki układu współrzędnych.

Charakterystyka amplitudowo-fazowa układu otwartego przy zmianach pulsacji ω od 0 do nieskończoności nie obejmuje punktu (-1, j0).

Wszystkie współczynniki równania charakterystycznego an...a0 mają ten sam znak.

Charakterystyka amplitudowo-fazowa układu otwartego przy zmianach pulsacji ω od 0 do nieskończoności obejmuje punkt (-1, j0).

Do kształtowania charakterystyk statycznych i dynamicznych układów.

Do zbudowania modeli matematycznych układów.

Do badania stabilności układów.

Do otrzymania ujemnych sygnałów uchybu dla działających zakłóceń.

W torze głównym za obiektem.

Na początku układu przed głównym węzłem sumacyjnym.

W torze głównym, po głównym węźle sumacyjnym, przed obiektem,.

W torze sprzężenia zwrotnego.

W torze sprzężenia zwrotnego.

W torze głównym za obiektem.

W torze głównym przed regulatorem.

W torze głównym przed obiektem.

Algebraiczna suma wszystkich sygnałów działających na układ jest różna od zera.

Algebraiczna suma wszystkich sygnałów działających na układ jest równa zero.

Odpowiedź układu liniowego na sumę sygnałów jest równa sumie odpowiedzi na każdy sygnał z osobna.

Odpowiedź układu liniowego na iloczyn sygnałów jest równa iloczynowi odpowiedzi na każdy sygnał z osobna.

Gdy jest opisany wyłącznie za pomocą równań różniczkowych liniowych.

Gdy jest opisany za pomocą liniowych równań algebraicznych i różniczkowych.

Gdy sygnały działające na układ mają postać liniowych funkcji czasu.

Gdy jest opisany wyłącznie za pomocą algebraicznych równań liniowych.

Nie można zmienić położenia członów.

Można człony zamienić miejscami.

Można zbudować schemat równoważny z połączeniem równoległym tych członów.

Można zbudować schemat równoważny ze sprzężeniem zwrotnym.

Takie, w którym występuje człon proporcjonalny.

Takie, w którym występuje człon inercyjny.

Takie, w którym występuje człon idealnie całkujący.

Takie, w którym występuje człon idealnie różniczkujący.

Takie, w którym występuje człon idealnie różniczkujący.

Takie, w którym występuje człon idealnie całkujący.

Takie, w którym występuje człon inercyjny.

Takie, w którym występuje człon proporcjonalny.

Ujemne rzeczywiste.

Zespolone z dodatnią częścią rzeczywistą.

Zerowe rzeczywiste.

Urojone.

Na zastąpieniu liniowego modelu matematycznego pierwszą harmoniczną.

Na zastąpieniu liniowego modelu matematycznego nieliniowym.

Na zastąpieniu nieliniowego modelu matematycznego drugą harmoniczną.

Na zastąpieniu nieliniowego modelu matematycznego liniowym.