Podsumowanie testu
Biochemia I egzamin Dobryszycki
Podsumowanie testu
Biochemia I egzamin Dobryszycki
Twój wynik
Wszystkie ({{dataStorage.userResults.answersTotal}})
Prawidłowe ({{dataStorage.userResults.answersGood}})
Błędne ({{dataStorage.userResults.answersBad}})
Pytanie 1
1. Które z poniższych stwierdzeń na temat wiązań elektrostatycznych są prawdziwe?
e. siła jest odwrotnie proporcjonalna do r^2 a energia wiązania odwrotnie proporcjonalna do r
d. Donorem wiązania może być każdy pierwiastek
a. Wymaga środowiska wodnego
c. Skuteczność oddziaływania zależy od komplementarności
b. Jest osłabiane w środowisku wodnym.
Pytanie 2
2. Które z poniższych stwierdzeń na temat wiązania kowalencyjnego są prawdziwe?
i. Tworzone jest przez uwspólnienie pary elektronów dwóch sąsiadujących atomów
h. Jest najsłabszym wiązaniem występującym w związkach biochemicznych.
g. Podczas reakcji chemicznych dochodzi do zrywania i powstawania tego wiązania
b. Jest najsilniejszym wiązaniem występującym w związkach biochemicznych.
c. W utworzeniu wiązania wielokrotnego uczestniczy więcej niż jedna para elektronów
e. Podczas reakcji chemicznych dochodzi m. in. do zrywania wiązań tego rodzaju.
f. Obecność cząsteczek wody znacząco wzmacnia oddziaływania kowalencyjne.
k. Podczas reakcji chemicznych dochodzić może do zrywania wiązań tego rodzaju
d. Podwójne wiązanie C=C jest słabsze od pojedynczego wiązania C-C.
a. Obecność cząsteczek wody osłabia oddziaływanie kowalencyjne
j. Siła pojedynczego wiązania C-C jest porównywalna do siły wiązania van der Waalsa
Pytanie 3
3. Które z poniższych stwierdzeń na temat wiązań wodorowych są prawdziwe?
c. Ma ściśle ukierunkowany charakter.
d. Donorem wiązania może być każdy pierwiastek, który posiada H
b. Jest osłabiane w środowisku wodnym.
a. Wymaga środowiska wodnego.
Pytanie 4
4. Które z poniższych stwierdzeń odpowiadają pierwszej zasadzie termodynamiki?
e. Reakcja może zajść spontanicznie jeśli zmiana energii swobodnej jest ujemna.
a. Energia uwolniona podczas tworzenia wiązań chemicznych musi być wykorzystana do rozerwania innych wiązań lub uwolnienia w postaci ciepła lub też zmagazynowana w jakiejś innej formie.
d. Zmiana entropii w otoczeniu reakcji jest niezależna od ilości wydzielonego w reakcji ciepła
b. Energia całkowita układu i jego otoczenia jest stała.
c. Niepolarne cząsteczki wykazują w wodzie tendencje do łączenia się.
Pytanie 5
5. Które z poniższych stwierdzeń odpowiadają drugiej zasadzie termodynamiki?
b. Całkowita entropia układu i otoczenia zawsze wzrasta.
f. Miejscowemu obniżeniu entropii często towarzyszy uwolnienie ciepła, które zwiększa entropię otoczenia.
e. H>0 utrudnia, a S>0 ułatwia zajście reakcji
d. Reakcja może zajść spontanicznie jeśli zmiana energii swobodnej jest ujemna.
a. Niepolarne cząsteczki wykazują w wodzie tendencje do łączenia się.
c. Zmiana entropii w otoczeniu reakcji jest niezależna od ilości wydzielonego w reakcji ciepła.
Pytanie 6
6. Termodynamika reakcji katalizowanych enzymatycznie to:
a. ujemna wartość entalpii swobodnej reakcji oznacza, że reakcja zachodzi spontanicznie z dużą szybkością
b. dodatnia wartość entalpii reakcji (delta H>0) utrudnia, a dodatnia wartość entropii (deltaS>0) ułatwia spontaniczność reakcji
c. ponieważ enzym ingeruje w molekularny mechanizm reakcji zmienia jej stałą równowagi.
Pytanie 7
7. Wybierz prawidłowe zakończenie następującego zdania: RNA charakteryzuje się tym, że...
c. ... często zachodzi wewnątrz-łańcuchowe parowanie zasad.
d. ... zawiera deoksyrybozę zamiast rybozy.
f. ... jego rdzeń jest zbudowany z powtarzających się jednostek cukrowo-fosforanowych
b. ... może być składnikiem rybosomu.
e. ... jest liniowym polimerem.
a. ... może pełnić rolę pośrednika w przepływie informacji genetycznej.
Pytanie 8
8. Które zdania dotyczące DNA są prawdziwe:
c. Rdzeń purynowo-pirymidynowy biegnie na zewnątrz, a cukrowo-fosforanowy jest zwrócony do wnętrza helisy
b. Dwa helikalne łańcuchy polinukleotydowe oplatają wspólną oś. Łańcuch biegną w tym samym kierunku.
a. Średnica helisy wynosi ok. 2 nm
e. Dwuniciowa helisa DNA ulega nieodwracalnemu topnieniu podczas ogrzewania.
d. Nukleozydy są monomerycznymi jednostkami kwasów nukleinowych
Pytanie 9
1.Które z poniższych stwierdzeń dotyczących helis α w białkach są prawdziwe?
b. Grupa CO n-tego wiązania peptydowego tworzy wiązania wodorowe z grupą NH wiązania peptydowego n+4 tego samego łańcucha.
d. Są stabilizowane przez wiązania peptydowe łańcuchów bocznych
k. Grupa CO n-tego aminokwasu tworzy wiązania wodorowe z grupą NH aminokwasu innego łańcucha.
g. Helisy wyższego rzędu pełnią zwykle w białkach rolę mechaniczną.
h. Występują głównie helisy prawoskrętne.
f. Grupa CO n-tego wiązania peptydowego tworzy wiązania wodorowe z grupą NH wiązania peptydowego n+4 innego łańcucha
i. Grupa CO n-tego aminokwasu tworzy wiązania wodorowe z grupą NH aminokwasu n+2 tego samego łańcucha
j. Grupa CO n-tego aminokwasu tworzy wiązania wodorowe z grupą NH aminokwasu n+4 tego samego łańcucha.
e. Są stabilizowane przez wiązania peptydowe łańcuchów głównych
c. Są stabilizowane przez wiązania wodorowe łańcuchów bocznych.
l. Występują głównie helisy lewoskrętne.
a. Są stabilizowane przez wiązania wodorowe łańcuchów głównych.
Pytanie 10
2. Które z poniższych stwierdzeń dotyczących struktury harmonijki β w białkach są prawdziwe?
f. Zwroty β często uczestniczą w oddziaływaniu białek.
c. Są stabilizowane przez wiązania wodorowe łańcuchów głównych. (
a. Podobnie jak helisy α są rozciągnięte.
i. Zwroty β zwykle znajdują się na powierzchni białek.
g. Struktury β mogą być tworzone przez wiele łańcuchów.
j. W strukturze antyrównoległej grupy jednego aminokwasu oddziałują z odpowiednimi grupami drugiego aminokwasu na sąsiednim łańcuchu.
h. Inaczej określa się je strukturą typu wstęga-zwrot-wstęga.
b. Podobnie jak helisy α są cylindryczne.
e. Są stabilizowane przez wiązania wodorowe łańcuchów bocznych.
k. W strukturze antyrównoległej grupy jednego aminokwasu oddziałują z odpowiednimi grupami jednego aminokwasu na sąsiednim łańcuchu
d. W strukturze równoległej grupy jednego aminokwasu oddziałują jednocześnie z odpowiednimi grupami dwóch aminokwasów na sąsiednim łańcuchu.
Pytanie 11
3. Proszę podać skróty jednoliterowe aminokwasów:
Pytanie 12
4. Który z podanych aminokwasów zawiera łańcuch boczny w przewadze naładowany dodatnio w ph7?
lizyna
walina
arginina
histydyna
Pytanie 13
5. Do której z poniższych grup aminokwasów należy glicyna?
zawierające w łańcuchu bocznym atom siarki
zawierające aromatyczny łańcuch boczny
zawierające alifatyczny łańcuch boczny
zawierające zasadowy łańcuch boczny
zawierające łańcuch boczny z obecną grupą karboksyamidową
Pytanie 14
6. Który zestaw połączeń aminokwasów z właściwymi typami łańcuchów bocznych jest właściwy:
Glu - zasadowy
Ser - zawiera grupę hydroksylową
Leu – niepolarny alifatyczny
Trp – nie polarny aromatyczny
Lys -kwaśny
Lys - zasadowy
Cys – zawiera siarkę
Glu - kwaśny
Pytanie 15
7. Które z poniższych stwierdzeń definiuje pKa grupy aminowej?
d. Jest to wartość pH w której grupy α-NH2 są całkowicie zdysocjowane.
b. Jest to wartość pH w której połowa grup α-NH2 jest uprotonowana.
c. Wartość pH, w której ładunek wypadkowy grupy wynosi 0.
a. Jest to wartość pH w której grupy α-NH2 są całkowicie uprotonowane.
Pytanie 16
8. Które z poniższych stwierdzeń definiuje pKa grupy karboksylowej?
e. Wartość pH, w której wypadkowy ładunek grupy karboksylowej wynosi 0.
a. Jest to wartość pH w której połowa grup α-COOH jest uprotonowana.
c. Jest to wartość pH w której grupy α-COOH są całkowicie zdysocjowane.
d. Jest to wartość pH w której grupy α-COOH są całkowicie uprotonowane.
b. Jest to wartość pH w której grupa α-NH2 jest całkowicie zdysocjowana.
Pytanie 17
9. Które ze zdań dotyczących mostków disiarczkowych są poprawne?
c. podczas renaturacji rybonukleazy następuje spontaniczne odtworzenie mostków dwusiarczkowych.
a. stabilizują głównie strukturę drugorzędową białka, (
b. są wiązaniami kowalencyjnymi, które mogą zostać zniesione przez działanie takich substancji jak: beta-merkaptoetanol, dinitrotroitol, mocznik
e. powstają wyłącznie pomiędzy osobnymi łańcuchami polipeptydowymi białek wielopodjednostkowych takich jak przeciwciała.
d. powstają przez redukcję grup sulfhydrylowych,
Pytanie 18
1.Które z poniższych stwierdzeń dotyczących oczyszczania białek są prawdziwe?
a. Dializa jest metodą często używaną do oddzielenia białek od małych cząsteczek.
c. Dializa jest podstawową metodą używaną do rozdziału białek niewiele różniących się wielkością.
d. W technice chromatografii metodą filtracji żelowej, podobnie jak w elektroforezie żelowej, największe białka opuszczają żel jako pierwsze.
i. W procesie oczyszczania białka metodą chromatografii powinowactwa wykorzystuje się zdolność tworzenia przez białko wewnętrznych mostków dwusiarczkowych.
h. Do związania białka o charakterze zasadowym z kolumną do chromatografii jonowymiennej używa się anionitu.
b. Rozpuszczalność większości białek nie zmienia się w stężonych roztworach soli.(
e. Podczas chromatografii metodą filtracji żelowej najszybciej poruszają się i wypływają z kolumny najmniejsze białka.
g. Do związania białka o charakterze zasadowym z kolumną do chromatografii jonowymiennej używa się kationitu.
f. Podczas chromatografii metodą filtracji żelowej najszybciej wypływają z kolumny największe białka.
Pytanie 19
2. Proszę wskazać te z poniższych stwierdzeń dotyczących technik biochemicznych wykorzystujących przeciwciała, które są prawdziwe. Wybierz co najmniej jedną odpowiedź.
d. test Western blotting umożliwia wykrycie białek rozdzielonych za pomocą elektroforezy żelowej
a. test ELISA może być wykorzystany do wykrycia danego antygenu w mieszaninach złożonych (np. we krwi)
c. test ELISA nie może być wykorzystany do wykrycia danego przeciwciała w złożonych mieszaninach (np. we krwi)
b. test ELISA umożliwia zarówno wykrycie antygenu, jak i jego ilościowe oznaczenie.
e. Przeciwciała nie mogą być wykorzystane do oczyszczania białek poprzez chromatografię jonowymienną
f. Przeciwciała mogą być wykorzystane do oczyszczania białek poprzez chromatografię jonowymienną
Pytanie 20
3. Proszę wskazać te z poniższych stwierdzeń opisujących metodę degradacji Edmana, które są prawdziwe.
d. Pozwala ona na poznanie co najwyżej 15 reszt aminokwasowych w sekwencji peptydu od jego końca C
b. Metoda ta pozwala na oznaczenie wyłącznie jednego aminokwasu z końca N polipeptydu, ponieważ uwolnienie znakowanego aminokwasu wymaga hydrolizy wszystkich wiązań peptydowych.
e. aminokwasy odcinamy kolejno od C-konca
c. Wykorzystuje sekwencyjne odcinanie reszt aminokwasowych od końca N, po uprzedniej reakcji polipeptydu z fenyloizotiocyjanianem.
g. Pozwala na poznanie nie wiecej niż 50 reszt aminokwasowych w sekwencji peptydu od jego C-końca.
f. W środowisku lekko kwaśnym uwalniana jest cykliczna fenylotiohydantoinowa pochodna aminokwasu, po czym koniec peptydowy jest gotowy do kolejnego cyklu reakcji.
h. Wykorzystuje sekwencję odcinania reszt aminokwasowych od końca N, po uprzedniej reakcji polipeptydu chlorkiem dabsylu,
a. Metoda ta wykorzystuje fluorodinitrobenzen jako cząsteczkę znakującą koniec N polipeptydu.
Pytanie 21
3. Pytanie o przeciwciała (poliklonalne i monoklonalne)
a. przeciwciała rozpoznają hapten na
c. determinanta antygenowa to przeciwciała rozpoznające grupę aminokwasów na dużej cząsteczce
d. przeciwciała monoklonalne są homogenne
b. przeciwciała monoklonalne mogą pochodzić od szpiczaka mnogiego
Pytanie 22
4. Które zdania dotyczące podstawowych definicji immunologii są prawdziwe:
a. przeciwciało (immunoglobulina, lg)to białko syntetyzowane przez zwierzęta w odpowiedzi na obecność obcej substancji zwanej antygenem
d. antygenem mogą być białka, polisacharydy, kwasy nukleinowe
f. komórki produkują wiele różnych przeciwciał, z których każde rozpoznaje inną cechę powierzchni tego samego antygenu
b. determinanta antygenowa (inaczej epitop) to specyficzna grupa lub zespół aminokwasów, znajdujących się na dużej cząsteczce rozpoznawana przez przeciwciała
e. zwierzęta charakteryzują się duża różnorodnością komórek produkujących przeciwciała, a każda wytwarza przeciwciała o jedynej swoistości
c. hapteny – małe, obce cząsteczki (np. syntetyczne peptydy) indukujące produkcję przeciwciał, zawierające epitopy i przyłączone do makro-molekularnych nośników
Pytanie 23
1. Które stwierdzenia dotyczące funkcji transportowej hemoglobiny są prawdziwe?
f. Utleniona hemoglobina łatwiej oddaje O2 w okolicy tkanek aktywnych metabolicznie (np. mięśni) niż w płucach.
e. Gdyby istniała hemoglobina, w której wiązanie cząsteczki tlenu do pierwszej podjednostki utrudniałoby wiązanie tlenu do kolejnych podjednostek, to jej współczynnik Hilla byłby mniejszy niż 1.
g. Gdyby istniała hemoglobina, w której wiązanie cząsteczki tlenu do pierwszej podjednostki utrudniałoby wiązanie tlenu do kolejnych podjednostek, to jej współczynnik Hilla byłby ujemny.
c. BPG stabilizuje formę T hemoglobiny przez co zwiększa jej powinowactwo do O2.
a. Spadek stężenia CO2 utrudnia oddysocjowanie O2.
b. Wzrost stężenia CO2 ułatwia oddysocjowanie O2.
d. Utleniona hemoglobina łatwiej oddaje O2 w okolicy tkanek aktywnych
Pytanie 24
2. Które ze stwierdzeń dotyczących różnych izoform hemoglobiny są prawdziwe?
d. Hemoglobina płodu ma niższe powinowactwo do BPG niż hemoglobina matki
Hemoglobina A2 przeważa na początkowym etapie życia płodowego człowieka i ma budowę podjednostkową α2δ2.
Hemoglobina o budowie podjednostkowej α2ϒ2 ma wyższe powinowactwo do tlenu niż hemoglobina A
Hemoglobina A przeważa u dorosłego człowieka i ma budowę podjednostkową α2β2
c. Hemoglobina płodu ma wyższe powinowactwo do BPG niż hemoglobina matki
a. Hemoglobina płodu ma wyższe powinowactwo do tlenu niż hemoglobina matki w obecności BPG.
b. Hemoglobina płodu ma wyższe powinowactwo do tlenu niż hemoglobina matki w nieobecności BPG.
Hemoglobina F przeważa w ciągu ostatnich sześciu miesięcy życia płodowego człowieka i ma budowę podjednostkową α2ϒ2.
Pytanie 25
3. Które z poniższych stwierdzeń porównujących właściwość hemoglobiny i mioglobiny są prawdziwe?
k. mioglobina jest białkiem allosterycznym
g. Wiązanie tlenu przez hemoglobinę zależy od stężenia BPG H+ oraz CO2, podczas gdy mioglobina wiąże tlen w sposób zależny tylko od BPG
a. Hemoglobina jest multimeryczna, a mioglobina jest monomeryczna.
n. mioglobina i hemoglobina to białka tetrametryczne
m. hemoglobina jest tetramerem, mioglobina monomerem
f. Hemoglobina jest białkiem tetrametycznym o stechiometrii α4 podczas gdy mioglobina jest białkiem monomerycznym
c. Hemoglobina wiąże O2 mocniej niż mioglobina w każdym zadanym stężeniu O2.
l. powinowactwo mioglobiny i hemoglobiny do tlenu nie zależy od pH
j. powinowactwo hemoglobiny do tlenu jest regulowane przez organiczny fosforan, podczas gdy powinowactwo mioglobiny do tlenu
b. Współczynnik Hilla dla wiązania O2 jest mniejszy dla hemoglobiny niż dla mioglobiny.
e. Hemoglobina wiąże CO2 efektywniej niż mioglobina.
i. krzywa dysocjacji tlenu mioglobiny jest sigmoidalna, a hemoglobiny hiperboliczna
d. Wiązanie O2 przez hemoglobinę zależy od stężeń CO2, H+ i BPG natomiast wiązanie O2 przez mioglobinę nie.
h. Zmiany konformacyjne wywołane związaniem tlenu przebiegają w hemoglobinie zgodnie z modelem sekwencyjnym oddziaływań allosterycznych natomiast mioglobinie- zgodnie z modelem jednoprzejściowym
Pytanie 26
5. Które z poniższych stwierdzeń dotyczących modelu sekwencyjnego i jednoprzejściowego zmian allosterycznych w hemoglobinie są prawdziwe?
a. Model jednoprzejściowy zakłada możliwość istnienia tetramerów hemoglobiny składających się tylko z podjednostek o takiej samej konformacji
e. Model sekwencyjny zakłada, że tetramer hemoglobiny może występować tylko w jednej z dwóch konformacji – R lub T.
b. Dane eksperymentalne wskazują, że rzeczywiste zmiany allosteryczne zachodzące w przypadku hemoglobiny są zgodne tylko z modelem sekwencyjnym.
c. Dane eksperymentalne wskazują, że rzeczywiste zmiany allosteryczne zachodzące w przypadku hemoglobiny są zgodne tylko z modelem jednoprzejściowym.
f. Model jednoprzejściowy zakłada, że związanie liganda z podjednostką zmienia bezpośrednio konformację tylko tej podjednostki.
d. Model sekwencyjny zakłada możliwość istnienia tetramerów hemoglobiny składających się z podjednostek o różnej konformacji.
Pytanie 27
3. Enzymy i kofaktory – które zdania są prawdziwe?
e. enzym to kofaktor luźno związany ze swoim enzymem
d. wyróżniamy dwa rodzaje kofaktorów, jony metali oraz koenzymy
c. koenzym silnie związany z enzymem nazywamy grupą prostetyczną
a. Kofaktory (koenzymy) będące małymi cząsteczkami organicznymi są często pochodnymi witamin
b. koenzym to enzym bez swojego kofaktora
Pytanie 28
4. Które ze stwierdzeń na temat witamin oraz koenzymów są prawdziwe?
e. kwas nikotynowy jest prekursorem NAD+
f. pochodna witaminy D jest hormonem odpowiedzialnym za metabolizm wapnia i fosforu
b. witaminy z grupy B są niezbędne o utrzymania prawidłowej struktury białek tkanki łącznej ponieważ umożliwiają kowalencyjną modyfikację tych białek
a. większość witamin rozpuszczalnych w tłuszczach są prekursorami koenzymów.
d. Kwas pantotenowy jest prekursorem koenzymu A
c. tiamina jest prekursorem FAD
Pytanie 29
6. Które z poniższych stwierdzeń na temat hamowania enzymu przez inhibitor konkurencyjny są prawdziwe?
b. Wartość Vmax wyznaczona w obecności inhibitora konkurencyjnego nie zależy od stałej hamowania.
d. Wartość KM wyznaczona w obecności inhibitora konkurencyjnego nie zależy od jego stężenia.
a. Efekt hamowania inhibitorem konkurencyjnym można cofnąć przez dodanie dużego nadmiaru substratu w stosunku do stężenia inhibitora.
f. Dodanie inhibitora konkurencyjnego zmienia wartość stałej hamowania enzymu.
c. Dodanie inhibitora konkurencyjnego ma wpływ na szybkość maksymalną reakcji.
e. Żadne ze stwierdzeń nie jest prawdzie.
Pytanie 30
7. Które ze stwierdzeń na temat enzymów są prawdziwe?
g. zmieniają czy też wpływają na delta G,
b. enzymy katalizują przekształcenie zwykle o 10-10^6 cząsteczek substratu w czasie sekundy.
e. obniżają delta G,
c. Białka pełnią rolę enzymów w układach biologicznych
j. Ponieważ enzym zmienia wartość entalpii swobodnej procesu tworzenia stanu przejściowego (S‡) reakcji, przyspiesza katalizowana reakcje w obie strony,
h. Wszystkie enzymy posiadają miejsce wiążące substrat,
d. enzymy przyśpieszają reakcję zwykle 10-10^6 razy w stosunku do odpowiedniej reakcji nie katalizowanej
f. podwyższają delta G,
i. Enzymy katalizują reakcje dzięki temu, że są lepiej dostosowane do tworzenia substratów niż produktów reakcji.
a. specyficzność enzymu oznacza zarówno zdolność enzymu do katalizy tylko reakcji specyficznego typu reakcji ściśle pokrewnych oraz wyboru substratów przekształcanego w produkt .
Pytanie 31
9. Które z poniższych stwierdzeń na temat prędkości początkowej (Vo) oraz maksymalnej (Vmax) reakcji katalizowanej przez enzym zgodnie z modelem Michaelisa-Menten są prawdziwe?
e. Vo jest liniowo proporcjonalna do stężenia substratu [S] dla [S]>>KM.
c. Vmax jest liniowo proporcjonalna do stężenia substratu [S] dla każdego [S].
a. Vo praktycznie nie zależy od stężenia substratu [S] dla [S]<
b. Vo praktycznie nie zależy od stężenia substratu [S] dla [S]>>KM.
f. Vmax jest to Vo osiągana w warunkach [S]>>KM.
d. Vmax w ogóle nie zależy od stężenia substratu [S].
Pytanie 32
10. Proszę wskazać te z poniższych stwierdzeń, które są prawdziwe.
b. W obecności enzymu katalizującego tę reakcję, w warunkach zdefiniowanych jako początkowe reakcja przebiegać będzie w kierunku syntezy F-1-P.
d. ΔG°' dla tej reakcji wynosi około –0.9 kcal/mol.
c. W warunkach standardowych spontanicznie zachodzić będzie hydroliza F-1-P.
a. W warunkach zdefiniowanych jako początkowe reakcja przebiega w kierunku syntezy F-1-P.
f. Stała równowagi wynosi około 1000 lub 4400 w zależności od tego czy obliczymy ją dla warunków początkowych, czy też dla warunków standardowych.
e. Żadne ze stwierdzeń nie jest prawdziwe.
Pytanie 33
12. Które zdania dotyczące kinetyki enzymatycznej są prawdziwe:
b. wobec inhibitora kompetycyjnego enzym może wiązać substrat
f. enzymy allosteryczne działają zgodnie z kinetyka Michaelisa-Menten
d. inhibitor kompetycyjny zmniejsza szybkość katalizy przez zmniejszenie liczby cząsteczek enzymu wiążącego substrat
c. inhibicję odwracalną charakteryzuje szybka dysocjacja kompleksu enzym-inhibitor
a. stała Michealisa odpowiada takiemu stężeniu substratu, przy którym reakcja osiąga połowę Vmax
e. inhibicje niekompetycyjna jest nieodwracalna
Pytanie 34
1 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących budowy białek pośredniczących w kaskadach przekazywania sygnałów są prawdziwe?
d. Domeny PH wiążą fosfatydyloinozytol zakotwiczając białka IRS w błonie.
a. Domeny SH2 białek IRS zawierają reszty tyrozylowe, które ulegają fosforylacji przez zaktywowany receptor insulinowy.
e. Domeny SH3 rozpoznają regiony bogate w proliny.
f. Domeny SH2 posiadają aktywność kinazową fosforylując reszty tyrozylowe.
c. Domeny SH2 rozpoznają ufosforylowane reszty tyrozylowe.
b. Domeny SH3 rozpoznają ufosforylowane reszty seryny, a domeny SH2 ufosforylowane reszty tyrozyny.
Pytanie 35
2 Które z poniższych stwierdzeń o białkach G i ich funkcjonowaniu są prawdziwe?
d. Białka G wiążą hormony.
f. Podjednostka γ białek G jest GTPazą.
a. Ze związanym GDP i w nieobecności hormonu, białka G wiążą się do receptorów hormonów i następuje wtedy wiązanie GTP.
c. Białka G są integralnymi białkami błonowymi.
g. Kiedy białko G-GDP wiąże kompleks hormon-receptor, GDP jest wymieniane na GTP.
i. Białka G wiążą cyklazę adenylanową.
j. Białka G są heterotrimerami.
e. Podjednostka α białek G jest GTPazą.
b. Ze związanym GDP i w obecności hormonu, białka G wiążą się do receptorów hormonów i następuje wtedy wiązanie GTP.
Pytanie 36
3 Które z poniższych stwierdzeń dotyczące sygnalizacji EGF są poprawne?
e. Dimeryzacji receptora towarzyszy przemieszczenie ramienia dimeryzacyjnego do centrum aktywnego sąsiedniego monomeru, co umożliwia fosforylację pięciu reszt tyrozylowych.
d. Receptor Her2 może tworzyć heterodimery z receptorem EGF prowadząc do wzajemnej fosforylacji nawet pod nieobecność liganda.
b. Sygnał jest wyłączany na drodze defosforylacji kluczowych reszt tyrozylowych receptora oraz przez aktywność GTPazową białek Ras.
a. Aktywny receptor EGF będący dimerem aktywuje podjednostkę Gα swoistego białka G
c. EGF jest polisacharydem o masie 6kDa stymulującym wzrost komórek naskórka i nabłonka.
Pytanie 37
4 Które z poniższych stwierdzeń na temat transportera ABC z Vibrio cholerae są poprawne?
f. Transporter ten jest homologiczny do eukariotycznego białka glikoproteiny P.
d. Wykorzystuje mechanizm sprzęgania hydrolizy ATP ze zmianami konformacyjnymi podjednostki P.
b. Jest dimerem złożonym z dwóch podjednostek, z których każda posiada domenę transbłonową i kasetę wiążącą ATP.
a. Związanie substratu indukuje zmiany konformacyjne kaset wiążących ATP, prowadzące do wzrostu ich powinowactwa do ATP.
e. Białko to działa jako ATP-zależna pompa pobierająca określone cząsteczki z otoczenia do wnętrza komórki.
c. Jest transporterem drugiego rzędu, wykorzystującym gradient małych cząsteczek organicznych.
Pytanie 38
5 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących insulinowego szlaku sygnalizacyjnego są poprawne?
e. Przyłączenie dwóch cząsteczek insuliny do receptora wywołuję zmianę konformacyjną prowadzącą do fosforylacji reszt tyrozylowych w pętli aktywacyjnej kinazy.
a. Każda podjednostka β składa się głównie z domeny kinazy białkowej homologicznej do PKA.
f. Przyłączenie insuliny do receptora powoduje zmianę konformacyjną, co prowadzi do oddysocjowania białek IRS, które utrzymują receptor w stanie nieaktywnym.
b. Każda podjednostka α składa się z domeny kinazy białkowej homologicznej do PKA.
d. Przyłączenie cząsteczki insuliny do receptora wywołuje zmianę położenie pętli aktywacyjnej w podjednostce β, co prowadzi do aktywacji kinazy.
c. Kinaza insulinowego receptora katalizuje reakcję przeniesienia grupy fosforanowej na grupę hydroksylową treoniny
Pytanie 39
6 Które z poniższych stwierdzeń na temat szlaku sygnalizacyjnego opartego na kaskadzie fosfatydyloinozytolu (PIP2) są poprawne:
h. Zarówno IP3 jak i DAG działają krótko, ponieważ ulegają przekształceniu w inne cząsteczki w wyniku fosforylacji lub innych reakcji.
c. Powstające przekaźniki drugiego rzędu działają przeciwstawnie, dzięki czemu możliwa jest precyzyjna kontrola danego szlaku sygnalizacyjnego.
b. Ponieważ IP3 jest cząsteczką nierozpuszczalną w wodzie, pozostaje on związany z błoną i bierze udział w aktywacji kinazy białkowej C
e. Hydroliza GTP do GDP w białku Gαq powoduje wygaszenie sygnału zapoczątkowanego przez hormon.
i. Podczas aktywacji receptora II angiotensyny biorącego udział w kaskadzie fosfatydyloinozytolu dochodzi do jego homodimeryzacji i fosforylacji
a. Ponieważ DAG jest cząsteczką rozpuszczalną w wodzie, dyfunduje on z błony powodując uwolnienie jonów wapnia z retikulum endoplazmatycznego.
d. Przykładem receptora biorącego udział w kaskadzie fosfatydyloinozytolu jest receptor II angiotensyny.
f. Aktywna izoforma β enzymu fosfolipazy C katalizuje reakcję rozszczepienia PIP2 do trifosforanu fosfatydyloinozytolu oraz diacyloglicerolu (DAG).
g. Uwolnione jony wapnia powodują wygaszenie sygnału zapoczątkowanego przez hormon.
Pytanie 40
7 Połącz dane z lewej kolumny z funkcjami po prawej stronie:
fosforylacja białek
działa przez kowalencyjną modyfikację
wygaszacz sygnalu
przywraca przekaźniki sygnału do stanu początkowego
przekaźnik drugiego rzędu
uwalnia informację z receptora błonowego
receptory blonowe
przenosi sygnał z środowiska w poprzek błony w komórce
Pytanie 41
8 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących funkcjonowania przekaźników drugorzędowych w kaskadzie fosfatydyloinozytolowej są poprawne?
a. Diacyloglicerol (DAG) aktywuje kinazę białek A (PKA).
c. DAG zwiększa powinowactwo PKC do jonów Ca2+..
b. Większość efektów wywołanych przez IP3 i DAG jest synergistycznych.
d. PKC wymaga jonów Ca2+ do swojej aktywności.
e. IP3 uwalnia jony Ca2+ z retikulum endoplazmatycznego i retikulum sarkoplazmatycznego.
Pytanie 42
9 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących przenośników drugiego rzędu są prawdziwe?
d. Wymiennik Na+-Ca2+ wykorzystuje gradient jonów Na+ w celu zwiększenia stężenia jonów Ca2+ w komórce.
c. Przenośnik symportowy przenosi równocześnie dwie różne substancje w tę samą stronę przy czym jedną wbrew gradientowi potencjału elektrochemicznego, a druga zgodnie z tym gradientem.
a. Permeaza laktozy w celu transportu laktozy wykorzystuje gradient jonów Na+.
b. Stan energetyczny komórki i stosunek stężeń ATP/ADP nie ma żadnego wpływu na transport przez przenośniki drugiego rzędu, ponieważ nie przeprowadza on hydrolizy ATP.
e. Przenośnik symportowy Na+-glukoza transportuje cząsteczki glukozy do wnętrza komórki wbrew gradientowi jej stężeń.
Pytanie 43
10 Każdemu z aktywnych przenośników wymienionych w lewej kolumnie przyporządkuj odpowiednią przenoszoną grupę
lipoamid
acylowa
. S-adenozylometionina
metylowa
FADH2
elektrony
urydynodifosforan glukozy
glukoza
biotyna
CO2
pirofosforan tiaminy
aldehydowa
ATP
fosforanowa
Pytanie 44
13.1 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących kanałów błonowych biorących udział w przekazywaniu impulsu nerwowego są prawdziwe?
Kanał receptora acetylocholinowego jest typowym przykładem kanału bramkowanego potencjałem
c. Odpowiedni wzrost potencjału błonowego powoduje otwarcie najpierw kanału potasowego, a następnie sodowego
f. Kanały sodowe i potasowe są przepuszczalne dla jonów Na+ i K+ odpowiednio do momentu, w którym potencjał błonowy osiąga wartość potencjału spoczynkowego
. Przepuszczalność kanału receptora acetylocholinowego jest większa dla jonów K+ , niż dla jonów Na+
e. Ze względu na podobny charakter jonów Na+ i K+, kanał potasowy wykazuje podobną przepuszczalność dla obu tych jonów
d. Odpowiedni wzrost potencjału błonowego powoduje równoczesne otwarcie kanału sodowego i potasowego.
a. Receptor acetylocholinowy zlokalizowany jest w błonie presynaptycznej.
h. Przepuszczalność kanału receptora acetylocholinowego jest praktycznie taka sama dla jonów K+ i jonów Na+.
b. Receptor acetylocholinowy zlokalizowany jest w błonie postsynaptycznej.
Pytanie 45
13.3 Stężenie jonów Na+ na zewnątrz i w środku komórki wynosi odpowiednio: 143 i 14,0 mM, a stężenie jonów K+ odpowiednio: 4,0 i 157 mM. Potencjał transbłonowy układu w temperaturze 37°C wynosi - 50 mV. R = 8.31 J•K-1•mol-1, F = 96.5 kJ•V-1•mol-1.
c. W podanych warunkach zmiana entalpii swobodnej transportu jonu Na+ na zewnątrz komórki wynosi około +10.8 kJ•mol-1, a transportu jonu Na+ do środka komórki około -10.8 kJ•mol-1.
b. W podanych warunkach zmiana entalpii swobodnej transportu jonu K+ na zewnątrz komórki wynosi około -4,6 kJ•mol-1, a transportu jonu K+ do środka komórki około +4,6 kJ•mol-1.
a. Wymieniony w tym zadaniu potencjał transbłonowy mógłby być wytwarzany przez kanał błonowy jonów Na+ oraz niezależny kanał błonowy jonów K+.
e. Równoczesny transport jonów Na+ na zewnątrz komórki oraz jonów K+ do środka komórki w tych warunkach może przeprowadzać wyłącznie pompa Na+-K+ hydrolizująca ATP.
d. Gdyby potencjał transbłonowy był równy zeru, transport jonów K+ do wnętrza komórki wymagałby mniejszego nakładu energetycznego, niż przy potencjale wynoszącym - 50 mV.
Pytanie 46
13.4 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących kanałów błonowych są prawdziwe?
e. Kanał receptora acetylocholinowego jest typowym przykładem kanału bramkowanego potencjałem.
b. Kanały bramkowane potencjałem stają się przepuszczalne dla odpowiednich jonów dopiero po przekroczeniu odpowiedniej wartości potencjału transbłonowego.
j. Białkowe kanały błonowe wykazują właściwości allosteryczne.
f. Białkowe kanały błonowe są zbudowane zwykle z wielu podjednostek, a średnica poru wzrasta wraz z ilością tych podjednostek.
i. Połączenia szczelinowe są kanałami błonowymi o względnie dużej przepuszczalności dla jonów, niewielkich metabolitów i większości białek. (
a. Odpowiednio długie otwarcie kanału błonowego prowadziłoby do wyrównania stężeń po obu stronach błony, jednak w warunkach fizjologicznych otwarcie kanału jest zwykle krótkotrwałe.
g. Kanały błonowe wykorzystując źródła energii swobodnej takie jak ATP prowadzą transport jonów lub cząsteczek w kierunku termodynamicznie niekorzystnym.
c. Selektywność kanału bramkowanego ligandem zmienia się w zależności od tego, czy jest on związany ze swoim ligandem, czy nie.
d. Niektóre kanały błonowe wykazują selektywność wobec poszczególnych jonów.
h. Połączenia szczelinowe są kanałami błonowymi o względnie dużej przepuszczalności dla jonów i niewielkich metabolitów.
Pytanie 47
13.5 Które z poniższych stwierdzeń opisujących kanał potasowy są poprawne:
b. Żadne ze stwierdzeń nie jest prawidłowe.
c. Kanał pokrywa większość kosztów odwodnienia K+, ponieważ umożliwia kompensujące odziaływania z grupami aminowymi wyściełającymi filtr selektywności
e. W pierwszym odcinku kanału potasowego dochodzi do hydratacji jonu, aby ten mógł swobodnie przemieścić się do filtru selektywności
d. Kanał potasowy z Streptomyces.lividans ma kształt stożka, otwór po węższej stronie zwany filtrem selektywności powoduje, że tylko jony potasowe mogą swobodnie wnikać do wnętrza kanału, natomiast szeroki otwór po stronie docelowej umożliwia szybką dyfuzję jonów do cytoplazmy.
a. Kanał K+ umożliwia transport jonów sodowych tylko w obecności ATP, gdyż wydatek energii swobodnej niezbędny do dehydratacji jonu sodowego jest znaczny
Pytanie 48
7 Błonowy potencjał równowagowy dla jonów K+ można zdefiniować jako wartość napięcia, które ustali się w poprzek błony wtedy, gdy strumień jonów K+ wpływających do komórki będzie równy strumieniowi jonów K+ wypływających z komórki. Wiadomo, że wartość potencjału równowagowego dla jonów potasowych w przypadku pewnego neuronu wynosi - 85 mV w temperaturze 37°C. R = 8.31 J•K-1•mol-1, F = 96.5 kJ•V-1•mol-1.
b. W podanych warunkach stężenie jonów K+ wewnątrz komórki jest około 24,2 razy wyższe od tego, które występuje w stanie równowagi na zewnątrz komórki.
a. W podanych warunkach w stanie równowagi stężenie jonów K+ wewnątrz komórki i na zewnętrz jest takie samo.
c. W podanych warunkach stosunek stężenia jonów K+ wewnątrz komórki do stężenia jonów K+ na zewnętrz komórki w stanie równowagi wynosi około 0,041.
d. W podanych warunkach stężenie jonów K+ wewnątrz komórki jest około 24,2 razy niższe od tego, które występuje w stanie równowagi na zewnątrz komórki.
Pytanie 49
9 Na poniższym rysunku przedstawiono schematycznie system transportu czterech substancji chemicznych: X, Y, Z oraz S, który realizowany jest przez trzy białka, oznaczone literami A, B i C, zlokalizowane w błonie komórkowej. Które z poniższych stwierdzeń na temat tego systemu transportu i jego elementów są prawdziwe?
e. Białko B jest antyporterem substancji Y względem substancji Z.
a. Jeśli transportowanymi w tym układzie substancjami X,Y,Z oraz S są odpowiednio K+, Na+, glukoza oraz Ca2+, to aktywność białka C nie ma wpływu na import glukozy (Z) do komórki.
c. Białko A jest kanałem jonowym utrzymującym gradient stężenia substancji X oraz Y w poprzek błony komórkowej.
d. Substancja Z może być transportowana do wnętrza komórki aktywnie z wykorzystaniem gradientu stężenia substancji Y, utworzonego przez pompę A.
f. Ponieważ białko B nie jest ATPazą nie może przeprowadzać aktywnego importu substancji Z do komórki.
b. Jeśli transportowanymi w tym układzie substancjami X, Y, Z oraz S są odpowiednio: K+, Na+, glukoza oraz Ca2+, to aktywność białka C ma wpływ na import glukozy (Z) do komórki
g. Białko B jest symporterem substancji Y względem substancji Z. (antyporterem)
Pytanie 50
11 Które ze stwierdzeń o 1,4,5-trifosforanie inozytolu są poprawne?
a. może być inaktywowane gwałtownie przez fosfatazy lub kinazy
b. otwiera kanały jonowe dla Ca2+ w błonach retikulum endoplazmatycznego i retikulum sarkoplazmatycznego
Pytanie 51
1 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących błon biologicznych są prawdziwe?
i. Mogą być traktowane jak dwuwymiarowy roztwór zorientowanych przestrzennie lipidów i białek.
n. Obecność cholesterolu powoduje zmniejszenie płynności błony.
m. Błony są funkcjonalnie asymetryczne, podczas gdy strukturalnie symetryczne.
j. Zawierają specyficzne białka, które pośredniczą w charakterystycznych funkcjach błon.
o. Skład lipidowy zewnętrznej oraz wewnętrznej warstwy lipidowej jest zawsze identyczny
e. Błony są funkcjonalnie symetryczne.
c. Obecność cholesterolu powoduje zwiększenie płynności błony.
b. Obecność nienasyconych kwasów tłuszczowych z wiązaniami podwójnymi w konfiguracji cis w lipidach błonowych obniża tzw. temperaturę przejścia („topnienia”) błony.
f. Zawierają węglowodany, które kowalencyjnie są związane do białek i lipidów.
k. Dla większości błon zawartości białek w błonach stanowi ok.25% w stosunku do lipidów
a. Błony biologiczne są warstwowymi strukturami zbudowanymi głównie z lipidów i białek
d. Skład lipidowy zewnętrznej oraz wewnętrznej warstwy lipidowej jest identyczny, ale dyfuzja poprzeczna lipidów z jednej warstwy do drugiej jest utrudniona termodynamicznie
l. Model płynnej mozaiki dotyczy błon zbudowanych z jednej warstwy lipidów.
h. Są strukturami symetrycznymi, co wynika z symetrycznej natury dwuwarstwy lipidowej
g. Są dużymi strukturami warstwowymi, ściśle odgraniczającymi różne przedziały.
Pytanie 52
2 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących lipidów błon biologicznych są prawdziwe?
Fosfoglicerydy są fosfolipidami błonowymi zbudowanymi na bazie kwasu fosfatydowego.
Fosfoglicerydy są fosfolipidami błonowymi zbudowanymi na bazie kwasu fosforanowego.
b. Glikolipidy są sfingolipidami i zawierają fragmenty cukrowe.
Fosfatyd to najprostsza sfingomielina.
a. Zarówno gangliozydy, jak i cerebrozydy są sfingolipidami.
Podobnie jak sfingomieliny, glikolipidy zawierają w swej budowie resztę kwasu fosforanowego
Pytanie 53
12.4 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących białek błonowych są prawdziwe?
Rodopsyna bakteryjna jest białkiem integralnym
Aspiryna blokuje aktywność syntazy-1 prostaglandyny H2 poprzez zablokowanie kanału hydrofobowego umożliwiającego dotarcie kwasu arachidonowego do miejsca aktywnego enzymu.
Rodopsyna bakteryjna jest białkiem peryferyjnym.
Aspiryna blokuje aktywność kanału potasowego.
m. Ultrawirowanie pozwala oddzielić białka integralne od błony.
k. Do oddzielenia białka integralnego od błony konieczne jest użycie detergentu.
Niemożliwe jest przewidzenie obecności helis transbłonowych w białku tylko na podstawie jego sekwencji aminokwasowej.
i. Białka transbłonowe przechodzą przez całą szerokość dwuwarstwy lipidowej.
Obecność helis transbłonowych w białku można przewidzieć na podstawie jego sekwencji aminokwasowej.
Białka błonowe mają ściśle określoną orientację ponieważ są dostarczane od strony zewnętrznej komórki.
l. Integralne białka błonowe zawsze przechodzą przez całą szerokość dwuwarstwy lipidowej.
Białka mogą być związane z błoną poprzez powierzchnie utworzone przez hydrofobowe reszty boczne aminokwasów lub poprzez kowalencyjnie związane z białkami grupy hydrofobowe
Białka błonowe mają ściśle określoną orientację ponieważ są dostarczane od strony cytozolowej komórki.
Pytanie 54
1 Karbamoilotransferaza asparaginianowa (ATCaza):
c. CTP hamuje ją na drodze sprzężenia zwrotnego.
jej substratami do reakcji jest asparagina i karbamoilofosforan.
a. ATP jest jej inhibitorem
Pytanie 55
3 Zaznacz poprawną odpowiedź na temat strategii regulacji enzymów:
b. p-Hydroksyrtęciobenzen oddziałuje z kluczowymi resztami seryny w ACTazie.
c. W oddziaływaniach allosterycznych w ACTazie pośredniczą duże zmiany w strukturze czwartorzędowej.
d. cykliczny AMP aktywuje kinazę białkową A zmieniając jej strukturę czwartorzędową
a. Cytydynotrifosforan (CTP) hamuje ACTazę.
Pytanie 56
4 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących fosforylacji białek są prawdziwe?
j. Fosforylacja białek indukuje zmiany konformacyjne.
d. Donorem grupy fosforanowej w reakcji fosforylacji białka może być ATP, ale nie ADP ani AMP.
g. Reakcja defosforylacji białka jest odwróceniem reakcji fosforylacji, dlatego jest niekorzystna termodynamicznie.
h. Zarówno reakcja fosforylacji, jak i reakcja defosforylacji białka są korzystne termodynamicznie
i. Tzw. kinazy białkowe, to białkowe enzymy fosforylujące zarówno związki niskocząsteczkowe, jak i makrocząsteczki
c. Donorem grupy fosforanowej w reakcji fosforylacji białka może być albo ATP albo ADP, ale nie AMP, ponieważ AMP nie zawiera wysokoenergetycznego wiązania.
. Fosfatazy białkowe są fosfotransferazami ponieważ usuwają grupy fosforanowe ze zmodyfikowanych białek
a. Reakcje fosforylacji białek są katalizowane przez tzw. kinazy białkowe.
e. Podczas fosforylacji dochodzi do transferu najbardziej zewnętrznej reszty fosforanowej z odpowiedniego nukleotydu na substrat pełniący rolę akceptora.
b. Wprowadzenie silnie naładowanej grupy fosforanowej do enzymu może znacznie zmienić jego właściwości, a w tym np. jego powinowactwo do substratu
Pytanie 57
5 Które stwierdzenia o cAMP są prawdziwe?
b. cAMP wiąże się z katalityczną podjednostką PKA i aktywuje enzym allosteryczny.
c. cAMP wiąże się z regulatorową podjednostką PKA i aktywuje enzym przez uwolnienie katalitycznych podjednostek
a. Większość efektów cAMP w komórkach eukariotycznych jest używanych do aktywacji kinaz białkowych A.
d. coś, że cAMP jest wiązane do aktywnego hormonu
Pytanie 58
6 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących kinazy białkowej A (PKA) są prawdziwe?
d. cAMP wiąże się do podjednostki katalitycznej PKA, co prowadzi do jej oddysocjowania od podjednostki regulatorowej.
a. W komórkach eukariotycznych większość efektów zależnych od cyklicznego adenozynomonofosforanu (cAMP) jest skutkiem aktywacji PKA.
h. Podjednostki katalityczne zawierają specjalną sekwencję nazywaną pseudosubstratową która jest zbliżona do optymalnej sekwencji substratowej, lecz pozbawiona reszty akceptującej fosforan.
f. cAMP aktywuje PKA zmieniając jej strukturę pierwszorzędową
f. PKA i większość innych kinaz występują w postaci izoenzymów, co umożliwia precyzyjne dostosowanie regulacji do typu komórki, czy stadium rozwojowego.
e. cAMP aktywuje PKA zmieniając jej strukturę czwartorzędową
e. cAMP wiąże się do podjednostek katalitycznych PKA, co prowadzi do allosterycznej aktywacji tego enzymu
c. cAMP wiąże się do dimeru R2 podjednostek regulatorowych PKA, co prowadzi do oddysocjowania podjednostek katalitycznych.
g. Podjednostki regulatorowe zawierają specjalną sekwencję nazywaną pseudosubstratową, która jest zbliżona do optymalnej sekwencji substratowej, lecz pozbawiona reszty akceptującej fosforan.
b. cAMP wiąże się do dimeru R2 podjednostek regulatorowych PKA, co prowadzi do fosforylacji tzw. sekwencji pseudosubstratowej i w efekcie aktywuje PKA.
Pytanie 59
7 Które z poniższych stwierdzeń na temat chymotrypsynogenu (ChTg) oraz procesu jego aktywacji są prawdziwe?
d. ChTg jest pojedynczym łańcuchem polipeptydowym.
a. Stabilną formą aktywnego enzymu jest tzw. chymotrypsyna pi
c. ChTg jest nieaktywny, ponieważ ani triada katalityczna, ani wnęka wiążąca substrat, nie są w nim zupełnie ukształtowane.
b. Kluczowym zjawiskiem dla nabycia aktywności katalitycznej przez ChTg jest proteolityczne utworzenie nowego końca aminowego, który przemieszcza się do wnętrza białka i tworzy dodatkowe wiązanie jonowe z obecną tam ujemnie naładowaną grupą karboksylową
e. ChTg posiada szczątkową aktywność katalityczną, która jest istotna w procesie jego aktywacji
f. Pierwsza aktywna forma chymotrypsyny powstaje z ChTg po rozcięciu dwóch wiązań peptydowych
Pytanie 60
8 Które zdania dotyczące proteaz serynowych: trypsyny, chymotrypsyny i elastazy są prawdziwe?
c. Katalizują tą samą reakcję: cięcia wiązania peptydowego.
b. Wykazują podobieństwa w sekwencji aminokwasowej i strukturze trójwymiarowej.
f. Są syntetyzowane jako nieaktywny zymogen.
e. Wykazują różnice strukturalnie w centrach aktywnych.
a. Pochodzą od wspólnego pragenu.
d. Katalizują reakcje, które przebiegają przez kowalencyjny związek pośredni.
Pytanie 61
9 Aktywacja zymogenów trzustkowych rozpoczyna się od:
h. Autoproteolizy trypsynogenu do trypsyny w dwunastnicy
f. Przekształcenia chymotrypsynogenu w chymotrypsynę przez trypsynę w dwunastnicy
g. Autoproteolizy chymotrypsynogenu do trypsynogenu w dwunastnicy.
c. Przekształcenia trypsynogenu w trypsynę przez enteropeptydazę w dwunastnicy
a. Przekształcenia trypsynogenu w trypsynę przez pepsynę w żołądku.
b. Przekształcenia trypsynogenu w trypsynę przez enteropeptydazę w żołądku
e. Przekształcenia prokarboksypeptydazy w karboksypeptydazę przez trypsynę w dwunastnicy
i. Autoproteolizy pepsynogenu do pepsyny w żołądku.
d. Przekształcenia chymotryspynogenu w chymotrypsynę przez papainę w żołądku.
Pytanie 62
10 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących kaskady krzepnięcia krwi są prawdziwe?
a. Aktywne czynniki kaskady krzepnięcia krwi działają krótko, m.in. dlatego, że mogą być zatrzymywane w wątrobie oraz degradowane proteolitycznie przez serpiny.
f. Skrzepy fibrynowe są usuwane przez plazminę, która powstaje z plazminogenu pod wpływem działania trombiny.
g. Białko C jest aktywowaną przez trombinę proteazą, która degraduje czynniki krzepliwości Va i VIIIa.
. Heparyna ma działanie antagonistyczne (przeciwne) do antytrombiny III.
c. Do syntezy funkcjonalnej protrombiny wymagana jest obecność witaminy K lub dikumarolu.
b. Do syntezy funkcjonalnej protrombiny wymagana jest obecność witaminy K.
h. Aktywacja protrombiny do trombiny wymaga dekarboksylacji reszt γ-karboksyglutamylowych.
k. Aktywne czynniki kaskady krzepnięcia krwi działają krótko, m.in. dlatego, że mogą być zatrzymywane w wątrobie oraz rozkładane przez proteazy.
e. Skrzepy fibrynowe są hydrolizowane przez aktywność enzymatyczną TPA.
d. Antytrombina III hamuje trombinę i niektóre z pozostałych czynników kaskady krzepnięcia krwi.
i. Aktywacja protrombiny do trombiny wymaga obecności reszt γ-karboksyglutamylowych w protrombinie.
Pytanie 63
14 Które z poniższych białek syntetyzowane są w postaci nieaktywnej i podlegają aktywacji na drodze proteolitycznej?
g. Warfaryna
b. Lipaza trzustkowa
d. Chymotrypsyna
e. Czynnik X krzepliwości krwi
a. Enteropeptydaza
c. Kolagen
Pytanie 64
11 Które z poniższych stwierdzeń na temat kinaz NMP są prawdziwe?
. Enzymy te zawierają w swym miejscu aktywnym istotny katalitycznie jon metalu dwuwartościowego (Mg2+ lub Mo2+).
d. Związanie dowolnego z dwóch substratów powoduje w enzymie szereg zmian konformacyjnych o charakterze indukowanego dopasowania i powstanie katalitycznie komplementarnej konformacji enzymu
e. Zawierają w swej strukturze silnie konserwatywną domenę wiążącą nukleotydy.
c. Zmiany konformacyjne, którymi podlega m.in. domena wiążąca nukleotydy i pętla P są podstawą wykluczenia transferu reszty fosforanowej na cząsteczkę wody.
b. Do tej grupy enzymów należą np. kinaza adenylanowa i guanylanowa.
Pytanie 65
12 Które z podanych reakcji mogą być katalizowane przez kinazy NMP?
c. GMP+ ADP GDP + AMP
a. AMP+ ATP 2ADP
d. CDP+ ATP CTP + ADP
b. AMP+ GTP ADP + GDP
e. ATP + H2O ADP + P
Pytanie 66
10 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących enzymów wykorzystujących jedną z reszt aminokwasowych jako silny nukleofil do hydrolizy wiązania peptydowego są prawdziwe?
b. Jedną z istotnych strategii generowania silnego nukleofilu jest tzw. triada katalityczna.
a. W przypadku niektórych proteaz w powstawaniu silnie reaktywnego nukleofilu zamiast histydyny uczestniczy bezpośrednio pierwszorzędowa grupa aminowa pochodząca z reszty lizylowej lub z aminowego końca enzymu
c. Mimo, iż karboksypeptydaza II z ziaren pszenicy wykorzystuje triadę katalityczną złożoną z takich samych reszt co chymotrypsyna, enzymy te nie wykazują ogólnego podobieństwa strukturalnego.
e. Rolę kluczowego nukleofilu w niektórych proteazach pełni reszta treonylowa.
f. Chymotrypsyna, trypsyna i elastaza są białkami homologicznymi, ale wykazują odmienną specyficzność substratową z powodu różnic w budowie kieszeni S1 wiążącej substrat
d. Podobną do chymotrypsyny strategię triady katalitycznej wykorzystują proteazy uczestniczące w kaskadzie krzepnięcia krwi
Pytanie 67
9 Na schemacie przedstawiono wyniki mutagenezy ukierunkowanej pewnej proteazy serynowej. Zaznaczone reszty tworzące triadę katalityczną zastępowano alaniną i mierzono aktywność zmutowanego punktowo enzymu (zielone słupki) wyznaczając wartość log10(kkat). Podobnie zbadano enzym zawierający alaninę we wszystkich trzech pozycjach triady (niebieski słupek). Dla porównania na schemacie przedstawiono wynik pomiaru aktywności dla enzymu niezmutowanego (czerwony słupek) oraz szybkość reakcji niekatalizowanej (czarny słupek). Które z poniższych stwierdzeń dotyczących roli poszczególnych reszt w katalizie uważasz za najbardziej prawdopodobne na podstawie danych uzyskanych w tym eksperymencie? Załóż, że każda z wprowadzonych mutacji zmienia wyłącznie strukturę pierwszorzędową enzymu
f. Pewien wkład w katalizę mają także inne mechanizmy niż te związane bezpośrednio z triadą katalityczną.
b. Najprawdopodobniej mutant podwójny, w którym reszty His i Ser zostałyby zamienione na Ala wykazywałby aktywność na poziomie kkat = 10–4 [s–1].
d. Mutacja reszty aspartylowej na alaninę praktycznie uniemożliwia atak reszty serylowej na wiązanie peptydowe substratu
e. Najprawdopodobniej w centrum aktywnym tego enzymu w pobliżu reszty Ser występuje inna reszta, która może pełnić rolę nukleofila wspomaganego pozostałymi resztami triady katalitycznej.
a. Najprawdopodobniej mutant podwójny, w którym reszty His i Asp zostałyby zamienione na Ala wykazywałby aktywność na poziomie kkat = 10–4 [s–1].
c. Mutacja reszty histydylowej na alaninę praktycznie uniemożliwia atak reszty serylowej na wiązanie peptydowe substratu.
Pytanie 68
8 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących katalizy enzymatycznej są prawdziwe?
a. Kataliza kowalencyjna to taka kataliza enzymatyczna, podczas której zachodzi zmiana układu wiązań kowalencyjnych w substratach reakcji, co prowadzi do powstania produktów.
c. Podczas katalizy enzymatycznej jon metalu pełni najczęściej rolę nukleofila
. Kataliza elektrostatyczna polega na ułatwieniu powstania lub stabilizacji stanu przejściowego za pomocą naładowanych grup enzymu lub za pomocą kofaktorów.
e. Istotny wkład w katalizę enzymatyczną ma przybliżanie oraz odpowiednie wzajemne orientowanie substratów reakcji wielosubstratowych.
b. Enzymy katalizują reakcje chemiczne poprzez preferencyjne wiązanie stanu przejściowego reakcji w porównaniu z jej substratami i produktami.
d. Podczas katalizy enzymatycznej zachodzącej z przeniesieniem protonu rolę donora lub akceptora protonu pełni zawsze cząsteczka wody
Pytanie 69
7 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących mechanizmu reakcji katalizowanej przez enzym restrykcyjny EcoRV są prawdziwe?
e. Prawdziwość udziału w tej reakcji nukleofila (Nu) można zweryfikować za pomocą analizy stereochemicznej produktów hydrolizy chiralnych, tiofosforanowych pochodnych DNA, które zamiast jednego atomu tlenu w wiązaniu fosfodiestrowym zawierają atom siarki.
d. Eksperymentalnie wykazano, że reakcja hydrolizy wiązania fosfodiestrowego zachodzi z odwróceniem konfiguracji stereochemicznej na atomie fosforu.
c. EcoRV zawiera jon metalu, który uczestniczy w aktywacji nukleofila (Nu).
a. Reaktywnym nukleofilem (Nu), który tworzy kowalencyjny produkt pośredni z atomem fosforu substratu jest reszta tyrozylowa.
b. Kataliza zachodzi zgodnie z mechanizmem przedstawionym na rysunku.
Pytanie 70
6 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących anhydraz węglanowych są prawdziwe?
b. Anhydrazy dzielimy na dwie klasy w zależności od…
a. Wszystkie znane anhydrazy węglanowe wykorzystują jon Zn2+ jako …
c. Anhydrazy węglanowe są metaloenzymami, których ….
d. Niektóre anhydrazy węglanowe mają bardzo wysoką liczbę obrotów rzędu 10^6.
e. Jon metalu ludzkiej anhydrazy węglanowej z … histydylowe oraz w zależności od pH jedną cząsteczkę wody …
Pytanie 71
5 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących mechanizmu reakcji katalizowanej przez ludzką anhydrazę węglanową II są prawdziwe?
f. Istotny wkład w szybkość reakcji katalizowanej przez anhydrazę węglanową wnosi mechanizm nazywany wahadłem protonowym, ułatwiający uwalnianie … do protonu oraz do cząsteczki wody w miejscu aktywnym.
i. Przez anhydrazę, następuje zmiana stopnia utlenienia atomu węgla w CO2 konieczny jest udział jonu Zn2+ który uczestniczy w przenoszeniu elektronu.
d. Rola jonu cynku polega m.in. na zwiększeniu kwasowego charakteru aktywnej reszty aminokwasowej, obecnej w centrum katalitycznym enzymu.
g. Istotny wkład w szybkość reakcji katalizowanej przez anhydrazę węglanową wnosi mechanizm nazywany wahadłem protonowym, ułatwiający transfer protonu pomiędzy dwiema aktywnymi katalitycznie resztami aminokwasowymi.
e. Ponieważ podczas reakcji katalizowanej przez anhydrazę, następuje zmiana stopnia utlenienia atomu węgla w CO2 konieczny jest udział jonu Zn2+, który uczestniczy w przenoszeniu elektronu
c. Rola jonu cynku polega na zwiększeniu zasadowego charakteru aktywnej reszty aminokwasowej obecnej w centrum katalitycznym anhydrazy
b. Rola jonu cynku polega na obniżeniu pKa z wartości >15 dla samej wody do wartości rzędu 7 dla kompleksu [His3Zn2+]H2O.
h. Kataliza wymaga aktywacji cząsteczki wody przez jon Zn2+.
a. Rola jonu cynku polega na podwyższeniu pKa wody z wartości … dla … do wartości … dla kompleksu [His3Zn2+]H2O