W płaszczyźnie najniekorzystniejszego działania naprężeń w momencie ścięcia

W płaszczyźnie ścięcia w momencie ścięcia

W płaszczyźnie maksymalnych naprężeń stycznych

W granicznym stanie ścinania w płaszczyźnie nachylonej pod kątem α= 45 O – φ/2

W płaszczyźnie najniekorzystniejszego działania naprężeń

Stopniowe obciążanie w warunkach uniemożliwionej bocznej rozszerzalności

Jednoosiowe ściskanie w warunkach swobodnej bocznej rozszerzalności

Stopniowe obciążanie w konsolidometrze z zachowaniem stałej prędkości odkształcenia

Obciążanie płytą sztywną

Ciągłe obciążanie w konsolidometrze z zachowaniem stałego gradientu ciśnienia porowego

Rzędnej danego punktu i czasu jaki upłynął od momentu zmiany stanu naprężenia

Czasu jaki upłynął od momentu zmiany stanu naprężenia, współczynnika konsolidacji i miąższości konsolidowanej warstwy

Rzędnej danego punktu, współczynnika filtracji i współczynnika ściśliwości objętościowej

Rzędnej danego punktu i stopnia konsolidacji

Opisuje przebieg konsolidacji reologicznej

Dla danego gruntu ma wartość stałą, niezależną od czasu

Wyznaczany jest z krzywej ściśliwości

Jedną z metod jego wyznaczania jest metoda Casegrande’a

Jest parametrem konsolidacji pierwotnej

W danym stanie naprężenia są równe ekstremalnym wartościom naprężeń normalnych

To naprężenie normalne działające w płaszczyźnie na której naprężenie styczne k=0

Są oznaczane symbolami δ a , δ b , δ c

To naprężenie normalne działające w płaszczyźnie na której wektor wypadkowy p=0

Opisują jednoznacznie stan naprężenia w gruncie

Określone jest przez 9 składowych odkształceń elementarnych

Może mieć charakter zmiany objętości, zmiany postaci lub zmiany objętości i postaci

Można zobrazować graficznie za pomocą koła Mohra na podstawie znajomości głównych odkształceń linowych

Może mieć charakter tylko dystorsji albo tylko dylatacji

Może dotyczyć zmiany długości prostoliniowego odcinka lub zmiany kąta pomiędzy dwoma odcinkami

Równe jest iloczynowi odkształceń liniowych na trzech wzajemnie prostopadłych kierunkach

W przypadku ciała sprężystego jest proporcjonalne do naprężenia normalnego izotropowego

Równe jest sumie odkształceń liniowych na trzech wzajemnie prostopadłych kierunkach

Jest wynikiem wyłącznie odkształceń liniowych

Może wystąpić w badaniu prostego ściskania

Jest parametrem charakteryzującym ośrodki sprężyste

Zawiera się w przedziale (0,5 – 1)

Jest współczynnikiem proporcjonalności pomiędzy naprężeniem stycznym i odształceniem postaciowym

Dla materiału, który podczas jednoosiowego ściskania nie zmienia objętości jest równy zero

Może być wyznaczone z badania jednoosiowego ściskania w warunkach uniemożliwionej bocznej rozszerzalności