W płaszczyźnie maksymalnych naprężeń stycznych

W płaszczyźnie ścięcia w momencie ścięcia

W płaszczyźnie najniekorzystniejszego działania naprężeń w momencie ścięcia

W płaszczyźnie najniekorzystniejszego działania naprężeń

W granicznym stanie ścinania w płaszczyźnie nachylonej pod kątem α= 45st – φ/2

Jednoosiowe ściskanie w warunkach swobodnej bocznej rozszerzalności

Stopniowe obciążanie w konsolidometrze z zachowaniem stałej prędkości odkształcenia

Stopniowe obciążanie w warunkach uniemożliwionej bocznej rozszerzalności

Obciążanie płytą sztywną

Ciągłe obciążanie w konsolidometrze z zachowaniem stałego gradientu ciśnienia porowego

Rzędnej danego punktu, współczynnika filtracji i współczynnika ściśliwości objętościowej

Rzędnej danego punktu i czasu jaki upłynął od momentu zmiany stanu naprężenia

Czasu jaki upłynął od momentu zmiany stanu naprężenia, współczynnika konsolidacji i miąższości konsolidowanej warstwy

Rzędnej danego punktu i stopnia konsolidacji

Wyznaczany jest z krzywej ściśliwości

Jest parametrem konsolidacji pierwotnej

Opisuje przebieg konsolidacji reologicznej

Dla danego gruntu ma wartość stałą, niezależną od czasu

Jedną z metod jego wyznaczania jest metoda Casegrande’a

W danym stanie naprężenia są równe ekstremalnym wartościom naprężeń normalnych

Są oznaczane symbolami δa, δb, δc

Opisują jednoznacznie stan naprężenia w gruncie

To naprężenie normalne działające w płaszczyźnie na której wektor wypadkowy p=0

To naprężenie normalne działające w płaszczyźnie na której naprężenie styczne k=0

Można zobrazować graficznie za pomocą koła Mohra na podstawie znajomości głównych odkształceń linowych

Określone jest przez 9 składowych odkształceń elementarnych

Może dotyczyć zmiany długości prostoliniowego odcinka lub zmiany kąta pomiędzy dwoma odcinkami

Może mieć charakter zmiany objętości, zmiany postaci lub zmiany objętości i postaci

Może mieć charakter tylko dystorsji albo tylko dylatacji

Równe jest sumie odkształceń liniowych na trzech wzajemnie prostopadłych kierunkach

W przypadku ciała sprężystego jest proporcjonalne do naprężenia normalnego izotropowego

Jest wynikiem wyłącznie odkształceń liniowych

Może wystąpić w badaniu prostego ściskania

Równe jest iloczynowi odkształceń liniowych na trzech wzajemnie prostopadłych kierunkach

Dla materiału, który podczas jednoosiowego ściskania nie zmienia objętości jest równy zero

Jest współczynnikiem proporcjonalności pomiędzy naprężeniem stycznym i odształceniem postaciowym

Może być wyznaczone z badania jednoosiowego ściskania w warunkach uniemożliwionej bocznej rozszerzalności

Zawiera się w przedziale (0,5 – 1)

Jest parametrem charakteryzującym ośrodki sprężyste