to technika transmisji pewnej ilości sygnałów w jednym torze transmisyjnym.

wykorzystuje wiele fal świetlnych o różnych długościach do transmisji w jednym włóknie optycznym

polega na przesyłaniu impulsów odpowiadających różnym informacjom w pewnych odstępach czasowych w jednym kanale transmisyjnym,

prowadzi do zwiększenia możliwości transmisyjnych światłowodu

podwajania częstotliwości

uzyskania modulacji natężeniowej światła

zmiany stanu polaryzacji światła

uzyskania modulacji fazowej

zewnętrznej

wewnętrznej

amplitudowej

fazowej

prowadzi do zależnej od kąta fazy promieniowania odbitego

może zajść gdy światło pada na granicę ośrodków od strony ośrodka o niższej wartości współczynnika załamania

może zajść dla światła o polaryzacji TM

może zajść gdy światło pada pod kątem większym od TETAg

równoczesne występowanie efektu elektrooptycznego i dwójłomności

równoczesne występowanie dyspersji i generacji częstotliwości harmonicznych

występowanie dwójłomności optycznej

równoczesne występowanie fotoprzewodnictwa i efektu elektrooptycznego

w których optyczne własności ośrodka zależą od natężenia padającego światła

takie jak np. generacja harmonicznych

w których optyczne własności ośrodka zależą od długości fali padającego światła

niespełniające zasady superpozycji fal

padająca na materiał fala świetlna rozdziela się na dwie

występuje różnica współczynników załamania dla promienia zwyczajnego i nadzwyczajnego

dwie fale rozchodzą się z różnymi prędkościami

występuje różnica polaryzacji dla promienia zwyczajnego i nadzwyczajnego

jest wyższa dla modów wyższego rzędu

występuje w światłowodach jednomodowych

występuje w światłowodach gradientowych

zależy od szerokości spektralnej modu