Posiada względnie niską tendencję do nieenzymatycznego glikozylowania białek.

Posiada silną tendencję do pozostania w formie pierścieniowej (cyklicznej).

Może być utworzona z formaldehydu w warunkach prebiotycznych.

Jej utlenianie dostarcza więcej energii niż w przypadku innych monosacharydów.

Katalizuje przekształcenie glukozo-6-fosforanu w fruktozo-1,6-bisfosforan.

Katalizuje reakcje przesunięcia fosforanu.

Katalizuje przenoszenie grup fosforylowych na wiele różnych heksoz.

Wykorzystuje nieorganiczny fosforan do tworzenia glukozo-6-fosforanu.

Wymaga Ca2+ do aktywności.

Utleniania NADH do NAD+

Syntezy ATP

Reakcji katalizowanej przez kinazę fosfoglicerynianową

Tworzenia 1,3-bisfosfogliecerynianu

Utylizacji (wykorzystania) Pi

Obie dotyczą 3-węglowych związków chemicznych.

Obie generują (tworzą) ATP.

Obie są zasadniczo nieodwracalne.

Oba enzymy ulegają reorganizacji indukowanego dopasowania po związaniu substratu.

Obie dotyczą wysokoenergetycznej pochodnej cukrowej.

Węgiel karbonylowy

Węgiel metylowy

Węgiel karboksylowy

TIM katalizuje wewnątrzcząsteczkową reakcję oksydacyjno- redukcyjną.

Mechanizm działania TIM obejmuje zmianę konformacyjną w strukturze enzymu, która zapobiega ucieczce aktywowanego (zaktywowanego) intermediatu (produktu pośredniego).

Izomeryzacja atomu wodoru z jednego atomu węgla na drugi w reakcji katalizowanej przez TIM jest wspomagana przez zasadę (grupa g- karboksylowa w reszcie glutaminianu) w enzymie

Etapem ograniczającym szybkość w reakcji katalizowanej przez TIM jest uwolnienie produktu aldehydu –fosfoglicerynowego.

Współczynnik kkat/KM dla reakcji katalizowanej przez TIM jest bliski wartości granicznej kontrolowanej przez dyfuzję dla reakcji dwucząsteczkowej.

Kinazę pirogranionową

Fosfofruktokinazę

Heksokinazę

Kinazę fosfoglicerynianową

Aldolazę

Dehydrogenazę aldehydu 3-fosfoglicerynowego.