Test: Puchatek 2 Egzamin

Pytanie 17

Wskaż, które odpowiedzi dotyczące systemów czucia są prawdziwe:

w odczuwanie zapachów zaangażowane są receptory o siedmiu helisach transbłonowych

istnieją 4 różne chromofory zaangażowane w widzenie w ciemności i rozpoznawanie kolorów

w odczuwanie smaku soli, octu ostrej papryki zaangażowane są białka o siedmiu helisach transbłonowych

w odczuwanie danego zapachu, na przykład rózy czerwonej, wina, czy francuskiego sera zaangażowanych jest wiele różnych receptorów

Żadna odpowiedź nie jest poprawna

istnieją 4 różne białka zaangażowane w widzenie w ciemności i rozpoznawanie kolorów, za to mają one wspólny chromofor

istnieje 1 chromofor zaangażowane w widzenie w ciemności i rozpoznawanie kolorów

Pytanie 18

Przyporządkuj procesy do przedziałów komórkowych w których one występują

defosforylacja glukozo-6-fosforanu

retikulum endoplazmatyczne

cykl glioksalowy

peroksysomy

budowanie gradientu protonów (fotosynteza)

światło tylakoidów

szlak pentozofosforanowy

cytozol

glikoliza

cytoplazma

cykl kwasów trójkarboksylowych

matrix mitochondrialna

cykl Calvina

stroma chloroplastów

synteza ATP (ssaki)

matrix mitochondrium

synteza ATP (w fotosyntezie)

światło tylakoidów

budowanie gradientu protonów (ssaki)

wewnętrzna błona mitochondrialna

Pytanie 19

Które ze stwierdzeń na temat cyklu Q zachodzącego podczas fosforylacji oksydacyjnej są prawdziwe?

Cykl Q zachodzi na kompleksie III, zwanym także oksydoreduktazą Q-cytochromu c

Cykl Q przekazuje elektrony z nośnika 2elektronowego do 1elektronowego

Cykl Q przyczynia się do tworzenia gradientu protonowego w poprzek wewnętrznej błony mitochondrialnej

Dwie cząsteczki Q wiążą się do kompleksu kolejno przyjmując elektrony

Cykl Q przyczynia się do tworzenia gradientu protonowego w poprzek zewnętrznej błony mitochondrialnej

Cykl Q przekazuje elektrony z nośnika jednoelektronowego do dwuelektronowego

Protony uwalniane są po cytoplazmatycznej stronie wewnętrznej błony mitochondrialnej

Protony uwalniane są do cytoplazmatycznej strony błony

Cykl Q przekazuje elektrony z nośnika dwuelektronowego do jednoelektronowego

Cykl Q przyczynia się do tworzenia gradientu protonowego w poprzek wewnętrznej błony mitochondrialnej

Jeden elektron z ubichinolu jest przekazywany na ubichinon, a drugi na cytochrom c

Dwie cząsteczki QH2 wiążą się do kompleksu kolejno dodając elektrony i uwalniając protony

Cykl Q zachodzi w kompleksie I zwanym oksydoreduktazą NADH-Q

Cykl Q nie przyczynia się do tworzenia gradientu protonowego w poprzek wewnętrznej błony mitochondrialnej

Protony uwalniane są do macierzy mitochondrialnej

Pytanie 20

Które ze stwierdzeń dotyczących szlaku pentozofosforanowego są prawdziwe:

Przy wysokim stężeniu NADPH, szlak pentozofosforanowy może wytwarzać NADH.

szlak pentozofosforanowy jest źródłem prekursora kwasów tłuszczowych

dehydrogenaza glukozo-6-fosforanu jest wrażliwa na stosunek NADPH do NADH

niektóre intermediaty cyklu pentozofosforanowego są również intermediatami cyklu Krebsa

niektóre intermediaty cyklu pentozofosforanowego są również intermediatami glikolizy

szlak pentozofosforanowy jest głównym źródłem NADPH do syntezy ATP

szlak pentozofosforanowy dostarcza budulca do syntezy DNA i RNA

dehydrogenaza glukozo-6-fosforanu jest wrażliwa na stosunek NADPH do NADP+

szlak pentozofosforanowy jest głównym źródłem NADPH do redukcji ATP

szlak pentozofosforanowy może prowadzić do całkowitego utleniania cząsteczki glukozy do CO2.

szlak pentozofosforanowy jest głównym źródłem NADPH do biosyntez

Pytanie 21

Dopasuj związek chemiczny do odpowiadającego mu opisu:

Jest produktem reakcji katalizowanej przez fosfofruktokinazę

fruktozo-1,6-bisfosforan

Powstaje w wyniku fosforylitycznego rozpadu glikogenu

glukozo-6-fosforan

Jest inhibitorem allosterycznym fosforylazy glikogenowej b w mięśniach

glukozo-6-fosforan

Jest inhibitorem allosterycznym fosforylazy glikogenowej a w wątrobie

glukoza

Jest aktywatorem allosterycznym fosfofruktokinazy

fruktozo-2,6-bisfosforan

Pytanie 22

Które z poniższych stwierdzeń dotyczących białek G są prawdziwe?

Białka G są zaangażowane między innymi w przekazywanie sygnałów hormonalnych oraz odczuwanie węchu i smaku gorzkiego.

Po aktywacji, białka G hydrolizują GTP, co hamuje ich aktywność.

Jedno z białek G aktywuje cyklazę adenylową, co prowadzi ostatecznie do depolaryzacji błony neuronu i przekazania sygnału nerwowego do mózgu.

Należą do nich między innymi G(olf) i rodopsyna.

Aktywowane białka G mają aktywność ATPazową, przez co katalizują przekształcenie ATP w cAMP, które następnie aktywuje kinazę białkową A.

Pytanie 23

Proszę wskazać, które z poniższych stwierdzeń dotyczących degradacji białek w komórkach są PRAWDZIWE?

Funkcję znacznika białek przeznaczonych do degradacji w komórkach eukariotycznych pełni białko This.

Jedna cząsteczka białka rekrutuje minimum cztery cząsteczki ubikwityny.

Funkcję znacznika białek przeznaczonych do degradacji w komórkach eukariotycznych pełni ubikwityna.

Funkcję znacznika białek przeznaczonych do degradacji w komórkach prokariotycznych pełni białko This.

O okresie półtrwania białek w dużej mierze decydują reszty aminokwasowe występujące na końcu aminowym białka.

W przyłączeniu ubikwityny do białek biorą udział trzy enzymy: enzym aktywujący ubikwitynę, enzym koniugujący i ligaza ubikwitynowo-białkowa.

Jedna cząsteczka białka rekrutuje jedną cząsteczkę ubikwityny.

Ubikwityna przyłącza się kowalencyjnie do reszty lizyny białka przeznaczonego do degradacji za pomocą wiązania peptydowego.

Pytanie 24

Uporządkuj procesy zachodzące podczas mechanizmu prowadzącego do suwu motoru miozynowego w kolejności w jakiej następują:

1

Cienki filament zostaje gwałtownie pociągnięty na odległość wynoszącą około 110 Å.

2

ATP wiąże się do głowy S1 miozyny, co prowadzi do szybkiego uwolnienia aktyny.

3

Utworzenie przejściowego kompleksu miozyna-aktyna prowadzi do uwolnienia Pi .

4

Uwolnienie Pi prowadzi do zmian konformacyjnych subfragmentów S1 w stosunku do aktyny.

5

Uwolniony zostaje ADP.

6

Głowa S1 miozyny, w kompleksie z ADP i Pi, nie jest związana z aktyną.

7

Przyłączony ATP jest hydrolizowany przez wolną głowę S1 miozyny powodując zmianę konformacyjną pozwalającą jej na następną interakcję z filamentem cienkim.

Strona 3

Puchatek 2 Egzamin