Włączenie pirogronianu w szlak glukoneogenezy wymaga enzymu o aktywności karboksylazowej

Pirogronian wytworzony z mleczanu jest głownym źrodłem energii dla mozgu

Pirogronian swobodnie dyfunduje przez wewnętrzną błonę mitochondrialną

Enzym katalizujący wytworzenie pirogronianu prowadzi fosforylację substratową

Pirogronian wytworzony z mleczanu jest głównym źródłem energii dla serca

Pirogronian może ulec przekształceniu w mleczan w mięśniach szkieletowych w warunkach anaerobowych

Włączenie pirogronianu w szlak glukoneogenezy wymaja wyższego nakładu energii niż uzyskuje się w wyniku jego utworzenia w procesie glikolizy

Pirogronian może zostać utworzony z acetylo-CoA w wątrobie

Pirogronian może ulec przekształceniu w etanol w mięśniach szkieletowych w warunkach anaerobowych

ATP jest wytwarzane przy przekształceniu: fruktozo-1,6-bisfosforanu w aldehyd 3-fosfoglicerynowy oraz 1,3-bisfosfoglicerynianu w 3-fosfoglicerynian.

ATP jest wytwarzane przy przekształceniu: 1,3-bisfosfoglicerynianu w 3-fosfoglicerynian oraz 2-fosfoglicerynianu w fosfoenolopirogronian

ATP jest wytwarzane przy przekształceniu: 1,3-bisfosfoglicerynianu w 3-fosfoglicerynian oraz fosfoenolopirogronianu w pirogronian

ATP jest zużywane przy przekształceniu: glukozy w glukozo-6-fosforan oraz fruktozo-6-fosforanu we fruktozo-1,6-bisfosforan

ATP jest zużywane przy przekształceniu: glukozy w glukozo-6-fosforan i fruktozo-1,6bisfosforanu w aldehyd 3-fosfoglicerynowy

ATP jest wytwarzane przy przekształceniu: aldehydu 3-fosfoglicerynowego w 1,3-bisfosfoglicerynian oraz 1,3-bisfosfoglicerynianu w 3-fosfoglicerynian.

ATP jest wytwarzane przy przekształceniu: aldehydu 3-fosfoglicerynowego w fosfodihydroksyaceton oraz 1,3-bisfosfoglicerynianu w 3-fosfoglicerynian

ATP jest zużywane przy przekształceniu: glukozy w glukozo-6-fosforan i fruktozo-1,6-bisfosforanu w aldehyd 3-fosfoglicerynowy

Aktywność tego kompleksu jest regulowana przez fosforylację

Kompleks dehydrogenazy pirogronianowej zawiera mobilny kofaktor przenoszący elektrony o wysokim potencjale redoks

Kompleks dehydrogenazy pirogronianowej katalizuje reakcję, ktora sumarycznie jest termodynamicznie niekorzystna, wykorzystując mechanizm sprzężenia reakcji termodynamicznie korzystnej z termodynamicznie niekorzystną

W wyniku reakcji katalizowanej przez ten kompleks powstaje wysokoenergetyczne wiązanie tioestrowe

Produktami reakcji katalizowanej przez kompleks dehydrogenazy pirogronianowej są acetylo-CoA i wysokoenergetyczne elektrony przekazywane na łańcuch oddechowy przez FADH2

Kompleks dehydrogenazy pirogronianowej jest wielopodjednostkowym enzymem złożonym z trzech enzymów: składnika o aktywności dehydrogenazy pirogronianowej, acetylotransferazy dihydroliponianowej i dehydrogenazy dihydroliponianowej

W wyniku reakcji katalizowanej przez ten kompleks powstaje wysokoenergetyczne wiązanie fosfodiestrowe

Produktami reakcji katalizowanej przez ten kompleks są acetylo-CoA, CO2, i NADH

Kompleks dehydrogenazy pirogronianowej wymaga koenzymow katalitycznych, ktorych prekursorami są niacyna, ryboflawina i kwas liponowy

Aktywność tego kompleksu jest regulowana przez modyfikacje potranslacyjne

Kompleks dehydrogenazy pirogronianowej może przekształcić pirogronian w mleczan, dzięki czemu może dojść do regeneracji NAD+ niezbędnego dla procesu glikolizy

Reakcja katalizowana przez kompleks dehydrogenazy pirogronianowej jest termodynamicznie niekorzystna i wymaga zużycia ATP

Aktywność tego kompleksu jest regulowana przez sprzężenie zwrotne

Składnik kompleksu o aktywności dehydrogenazy dihydroliponianowej, katalizujący przeniesienie wysokoenergetycznych elektronow, jest enzymem żelazowo-siarkowym

Synteza heksoz jest regulowana przez dostępność jonów Mg2+

Włączenie cząsteczki CO2 do cząsteczki fosfopentozy wymaga uprzedniej aktywacji akceptora przez fosforylację

Aldolaza i transketolaza umożliwiają regenrację akceptora cząsteczek CO2

Dzięki specyficznemu składowi aminokwasowemu, enzymy cyklu Calvina są aktywne w niskim pH powstającym w wyniku utworzenia gradientu protonów

Synteza heksoz jest regulowana przez dostępność jonów Cu2+

Rośliny posiadające szlak C-4 mają przewagę ewolucyjną w gorącym klimacie

Szlak C-4 jest ślepą ścieżką ewolucji, ponieważ wymaga wyższego nakładu energii do syntezy cząsteczki glukozy niż szlak klasyczny

d. dwie cząsteczki cAMP otwierają jeden kanał jonowy, ale setki tysięcy jonów Na+ i Ca2+ trawersują błonę w czasie jednego otwarcia.

b. Spadek stężenia fosfodiesterazy powoduje wzrost stężenia cAMP

jeden aktywny receptor może aktywować dziesiątki białek GOLF

c. jony wapnia aktywują kanał Cl-, co dodatkowo polaryzuje błonę

a. w przypadku zmysłu węchu każdy neuron wykazuje ekspresję pojedynczego genu RW

NADPH jest produktem fotosyntezy, razem z ATP tworzą siłę asymilacyjną

cząsteczki ATP uwalniane są w wyniku przepływu jonow H+ przez syntazę ATP

?Jednym z produktów jest NADH

a. w skład siły protonomotorycznej napędzającej syntezę ATP wchodzi gradient protonowy w poprzek błony

b. wytwarzany jest transport wysokoenergetycznych elektronow przez cząsteczki posiadające malejący potencjał oksydoredukcyjny.