Reaguje z nadtlenkiem wodoru i organicznymi tlenkami

żadna nie jest prawidłowa

e. utrzymuje reszty cysteilowe białek w formie zdredukowanej

d. powstaje z jego utlenionej formy w reakcji katalizowanej przez reduktazę glutationową

a. glutation to inaczej gamma- glutamylocysteinyloglicyna

Jego poziom w stosunku do utlenionego glutationu ulega obniżeniu w przypadku niedoboru dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej

ilość zredukowanego glutationu w komorce jest silnie zależna od stężenia NADH

c. ilość zredukowanego glutationu w komórce jest silnie zależna od stężenia NADPH

b. odgrywa dużą rolę w detoksykacji organizmu

d. lipoamid

c. biotyna

NAD+

a. koenzym A

b. hydroksyetylo-TPP

f. nukleotyd adenylowy

e. deoksyadenozynokobalamina

asymilacja dwutlenku węgla jest procesem egzoergicznym

b. cykl Calvina jest aktywowany w obecności światła w wyniku wzrostu pH i stężenia jonow Mg2+ w stromie chloroplastow

w przeliczeniu na rownoważniki ATP, synteza jednej cząsteczki glukozy wymaga wyższej ilości energii jak możliwa do uzyskania z całkowitego jej utlenienia

c. w cykl Calvina nie zaangażowane są białka szlaku fosforylacji oksydacyjnej

d. w przeliczeniu na rownoważniki ATP, synteza jednej cząsteczki glukozy wymaga podobnej ilości energii jak możliwa do uzyskania z całkowitego jej utlenienia

a. rubisco jest enzymem zależnym od jonow Mg2+

W cyklu Corich synteza glukozy zachodzi w mozgu

f. w cyklu Corich glukoza jest wydzielana przez wątrobę

w cyklu Corich synteza mleczanu zachodzi w mięśniach szkieletowych w warunkach tlenowych

e. cykl Corich przesuwa obciążenie metabolityczne z mięśni do wątroby

w cyklu Corich synteza mleczanu zachodzi w mięśniach szkieletowych w warunkach beztlenowych

cykl Corich przesuwa obciążenie metabolityczne z wątroby do mięsni

c. w cyklu Corich synteza ATP zachodzi w mięśniach

g. w cyklu Corich synteza mleczanu zachodzi w mięśniach szkieletowych

b. w cyklu Corich mleczan wydzielany jest z mięśni do krwi

a. szlak pentozofosforanowy jest źrodłem prekursora kwasow tłuszczowych

b. W fazie nieutleniającej szlaku pentozofosforanowego biorą udział izomeraza fosfopentozowa i epimeraza fosfopentozowa, ktore nie wykorzystują NADH jako reduktora

niektóre intermediaty cyklu pentozofosforanowego są również intermediatami glikolizy

c. dehydrogenaza glukozo-6-fosforanu jest wrażliwa na stosunek NADPH do NADH

dehydrogenaza glukozo-6-fosforanu jest wrażliwa na stosunek NADPH do NADP+

e. Transketolaza i transaldolaza łączą szlak pentozofosforanowy z glikolizą

szlak pentozofosforanowy jest głównym źródłem NADH do syntezy ATP

a. Szlak pentozofosforanowy prowadzi do utworzenia pięciowęglowych cukrow oraz NADPH, ktore są następnie wykorzystywane w procesach biosyntezy

g. W szlaku pentozowym wytwarzane są 3 cząsteczki fruktozo-6-fosforanu i 1 cząsteczka aldehydu-3-fosfoglicerynowego z 2 cząsteczek ksylulozo-5-fosforanu

e. szlak pentozofosforanowy może prowadzić do całkowitego utleniania cząsteczki glukozy do CO2

b. szlak pentozofosforanowy jest głownym źrodłem NADPH do redukcji ATP

c. Szybkość przemian szlaku penozofosforanowego jest regulowana przez stężenie NADP+.

e. W wyniku działania wahadła glicerolo-fosforanowego, w ktorym glicerolo-3-fosforan przekazuje elektrony na flawoproteinę związaną z wewnętrzną błoną mitochondrialną, nawet wbrew gradientowi stężeń NADH.

a. NADH nie przechodzi przez błonę mitochondrialną, przechodzą tylko elektrony

W wyniku działania wahadła glicerolo-jabłczanowego, w ktorym glicerolo-3-fosforan przekazuje elektrony na flawoproteinę związaną z wewnętrzną błoną mitochondrialną, nawet wbrew gradientowi stężeń NADH

Przez przejście szczawiooctanu w jabłczan, ktory może swobodnie dyfundować przez wewnętrzną błonę mitochondrialną, gdy stosunek NADH/NAD+ jest niższy w cytoplazmie niż w matriks mitochondrium.

Swobodnie, gdyż NADH po przejściu przez wewnętrzną błonę mitochondrium przekazuje swoje elektrony na enzymy łańcucha oddechowego.

W wyniku działania wahadła jabłczanowo-asparaginowego, w przypadku, gdy stosunek NADH/NAD+ jest wyższy w cytoplazmie niż w matriks mitochondrium.

Cykl Q przyczynia się do tworzenia gradientu protonowego w poprzek wewnętrznej błony mitochondrialnej

Cykl Q nie przyczynia się do tworzenia gradientu protonowego w poprzek wewnętrznej błony mitochondrialnej

Protony uwalniane są do macierzy mitochondrialnej

Cykl Q przekazuje elektrony z nośnika dwuelektronowego do jednoelektronowego

Cykl Q przekazuje elektrony z nośnika jednoelektronowego do dwuelektronowego

Cykl Q zachodzi na kompleksie I, zwanym też oksydoreduktazą NADH-Q.

Dwie cząsteczki Q wiążą się do kompleksu kolejno przyjmując elektrony

Protony uwalniane są po cytoplazmatycznej stronie wewnętrznej błony mitochondrialnej

Jeden elektron z ubichinolu jest przekazywany na ubichinon, a drugi na cytochrom c.

Cykl Q przyczynia się do tworzenia gradientu protonowego w poprzek zewnętrznej błony mitochondrialnej

Cykl Q zachodzi na kompleksie III, zwanym też oksydoreduktazą Q-cytochrom c

Dwie cząsteczki QH2 wiążą się do kompleksu kolejno dodając elektrony i uwalniając protony

poziom cGMP podnosi się, aby ponownie otworzyć kanał jonowy

zaktywowana rodopsyna jest blokowana w wyniku fosforylacji reszt seryny i treoniny

GTP związane z białkiem G jest hydrolizowane, pozwalając transdukcyjnie i fosfodiesterazie na powrót do stanu wyjściowego

poziom cAMP podnosi się, aby ponownie otworzyć kanał jonowy

zaktywowana rodopsyna jest blokowana w wyniku dołączenia białka inhibitorowego- arestyny

arestyna wiąże się do ufosforylowanej metarodopsyny II i zapobiega jej oddziaływaniu z transducyną