Promieniowanie elektromagnetyczne w zakresie bliskiej podczerwieni ma mniejszą częstotliwość niż promieniowanie w zakresie światła zielonego

Promieniowanie elektromagnetyczne w zakresie bliskiej podczerwieni ma większą częstotliwość niż promieniowanie w zakresie światła widzialnego

Promieniowanie elektromagnetyczne w zakresie bliskiej podczerwieni charakteryzuje się większą długością fali niż promieniowanie w zakresie światła czerwonego

Promieniowanie elektromagnetyczne w zakresie światła czerwonego ma mniejszą częstotliwość niż promieniowanie w zakresie światła niebieskiego

Korekcja atmosferyczna polega na przeliczeniu reflektancji na poziomie sensora satelity do reflektancji na powierzchni Ziemi

Do przeprowadzenia korekcji atmosferycznej metodą DOS (ang. Dark Object Subtraction) wymagana jest większa liczba parametrów wejściowych niż przy wykorzystaniu metody MODTRAN (ang. MODerate-Resolution TRANsmittance Code)

W metodzie DOS (ang. Dark Object Subtraction) zakładamy, że sygnał zarejestrowany dla obiektu ciemnego jest wyłącznie efektem promieniowania rozproszonego w atmosferze

Współczynnik odbicia spektralnego wyraża stosunek ilości promieniowania słonecznego padającego na daną powierzchnię do ilości promieniowania odbitego przez atmosferę

Gleba odbija mniej promieniowania zielonego niż roślinność

Gleba odbija mniej promieniowania w zakresie średniej (krótkiej) podczerwieni niż roślinność

Roślinność odbija więcej promieniowania w zakresie tzw. „czerwonej krawędzi" niż woda

Roślinność odbija mniej promieniowania w zakresie średniej (krótkiej) podczerwieni niż woda

Korekcja atmosferyczna jest bezwzględnie wymagana w przypadku wizualnej interpretacji obrazu

Zastosowanie korekcji atmosferycznej jest bardziej uzasadnione w przypadku klasyfikacji większych scen satelitarnych

Z korekcji atmosferycznej możemy zrezygnować w sytuacji klasyfikacji nadzorowanej pojedynczej sceny satelitarnej do kilku klas pokrycia terenu

Z korekcji atmosferycznej możemy zrezygnować w sytuacji analiz ilościowych na danych wieloczasowych

Klasyfikacja pikselowa stwarza większe możliwości integracji danych wieloźródłowych w porównaniu do klasyfikacji obiektowej

W przypadku analizy danych hiperspektralnych bardziej zasadne wydaje się być zastosowanie interpretacji wizualnej obrazu zamiast klasyfikacji pikselowej

Przy zastosowaniu klasyfikacji nadzorowanej dokładniejsze wyniki uzyskuje się w sytuacji kiedy przebieg krzywych spektralnych dla wyodrębnianych klas jest do siebie bardziej zbliżony

Klasyfikacja pikselowa może powodować powstawanie tzw. efektu soli i pieprzu

Pleiades

WorldView-3

Landsat-8

Sentinel-2

Pola treningowe powinny być równomiernie rozłożone na obszarze analiz

Większa liczba kanałów spektralnych pozwala na zmniejszenie liczby wymaganych pól treningowych w procesie klasyfikacji nadzorowanej

Jako tzw. pola treningowe mogą być wykorzystywane zarówno pojedyncze piksele jak i ich grupy tzw. segmenty

W klasyfikacji nadzorowanej zaleca się lokalizowanie pól treningowych na graniach poszczególnych klas pokrycia terenu