Zanieczyszczenie powietrza ma dwa wymiary. Pierwszy z nich to emisja, a drugi to imisja. Według „Prawa Ochrony Środowiska”: - emisja to wprowadzanie bezpośrednio lub pośrednio, w wyniku działalności człowieka, do powietrza, wody, gleby lub ziemi zarówno substancje, jak i energie takie jak ciepło, hałas, wibracje lub pola elekromagnetyczne - imisja to stężenie zanieczyszczeń lub depozycja zanieczyszczeń w środowisku. Źródłem immisji może być jedno, ale najczęściej wiele źródeł zanieczyszczeń i z reguły składa się z wielu emisji z różnych źródeł zanieczyszczeń

O lokalizacji stacji pomiarowych i ich programie pomiarowym decyduje:

Podstawę klasyfikacji stref w oparciu o wyniki rocznej oceny jakości powietrza, zgodnie z art. 89 ustawy Prawo ochrony środowiska, stanowią:

Podwyższone poziomy ditlenku siarki, tlenku azotu, tlenku węgla oraz zanieczyszczeń pyłowych czylo: PM2,5 i PM10 w centrach miast są spowodowane przede wszystkim przez:

W województwie łódzkim wojewódzki system oceny jakość powietrza realizowany jest poprzez różne sieci pomiarowe, które podzielone zostały według metodyki pomiarowej, czyli według stopnia dokładności i częstotliwości uzyskiwanych wyników z pomiarów na:

Problemy z uwagi na potrzebę zastosowania odrębnych modeli to:

Ocenie strefę stanowi:

Przy wyborze metody analizy stężeń zanieczyszczeń powietrza należy uwzględnić: