Pierwszym etapem cyklu mocznikowego jest uwolnienie z mocznika jonów amonowych, które są zużywane do utworzenia karbamoilofosforanu

Produkte reakcji katalizowanej przez ligazę argininobursztynianową jest arginina i bursztynylo-CoA

Syntetaza N-acetyloglutaminianu jest aktywowana przez argininę

Produktem reakcji katalizowanej przez liazę argininobursztynianową jest ornityna i fomaran -

Kondensacji ornityny i kwasu karbaminowego prowadzi do powstania cytruliny

Sygnalizacja poczucia sytości przez glukagonopodobny peptyd 1 jest wyłączany m.in.przez aktywność DPPIV

Heptokinaza

Fosfofruktokinaza

Karboksylaza pirogronianowa

Kinaza pirogronianowa

Kinaza fosfoglicerynianowa

Jest integralną częścią cząsteczki glikogenu.

Jest transferazą glikozydową zależna od jonów MN2+.

Katalizuje tworzenie polimeru α-1,4-glukozy.

Odpowiada za regulację poziomu glukozy w komórce

Wykorzystuje glukozo-1-fosforan do syntezy łańcucha glikogenu.

Adenozynotrifosforan (ATP

Nukleotyd nikotynoamidoadeninowy

Bursztynylo-CoA

Adenozynodifosforan

Dinukteotyd flawinoadeninowy (FAD)

Ubikwityna jest białkiem enzymatycznym które główna funkcją jest degradacja wadliwych białek.

Białka przeznaczone do degradacji są znakowanie przez przyłączenie proteasomu.

Proces znakowania białek przeznaczonych do degradacji przez ubikwitynę wymaga obecności cATP.

Ligaza E3 przeprowadza modyfikację reszty lizyny białka przeznaczonego do degradacji.

Bortezomib hamuje aktywność enzymatyczną czynnika NF kappaB

Łączy glikolizę z cyklem Krebsa.

Jest kompleksem składającym się z czterech odrębnych enzymów.

Posiada długie sztywne ramię lipoamidowe, trzymające substrat do którego w wyniku zmian konformacyjnych są przysuwane kolejne enzymy z kompleksu.

W skład kompleksu wchodzi acetylotransferaza, składnik o aktywności dehydrogenazy pirogronianowej, dehydrogenaza dihydroliponianowa.

Zjawisko tunelowania pomiędzy poszczególnymi podjednostkami kompleksu ogranicza reakcje uboczne.

Do jego aktywacji konieczne jest związanie jonu metalu dwudodatniego oraz karbaminian.

Wykorzystuje energię z hydrolizy ATP.

Jego prędkość działania ogranicza tylko szybkość dyfuzji.

Katalizuje reakcje oksygenacji.

Katalizuję reakcję karboksylacji.