Żadne z powyższych.

Wszystkie powyższe.

Poziom istotności wykonawczej nie ma znaczenia w przypadku wyższego ryzyka zniekształcenia.

Poziom istotności wykonawczej pozostaje bez zmian.

Przyjęty poziom istotności wykonawczej powinien być wyższy.

Przyjęty poziom istotności wykonawczej powinien być niższy.

Od poziomu ryzyka istotnego zniekształcenia, które jest funkcją ryzyka nieodłącznego i ryzyka kontroli.

Od polityki rachunkowości jednostki.

Żadne z powyższych.

Od wielkości jednostki i jej przychodów.

Wszystkie powyższe.

Od liczby pracowników w jednostce.

Wszystkie powyższe.

Aby ograniczyć do odpowiednio niskiego poziomu prawdopodobieństwo, że łącznie nieskorygowane i niewykryte zniekształcenia przekroczą istotność wyznaczoną dla sprawozdania finansowego jako całości.

Aby uprościć proces audytu.

Żadne z powyższych.

Aby skorygować wszelkie drobne błędy w sprawozdaniach finansowych.

Aby zwiększyć próg tolerancji na błędy.

Żadne z powyższych.

Na poziomie 50%-70% istotności dla sprawozdania finansowego jako ca

Wszystkie powyższe.

Na poziomie 30%-50% istotności dla sprawozdania finansowego jako całości.

Na poziomie 60%-85% istotności dla sprawozdania finansowego jako całości lub istotności dla transakcji, sald kont lub ujawnień.

Na poziomie 80%-100% istotności dla sprawozdania finansowego jako całości.

Kwota ustalona przez zarząd w porozumieniu z akcjonariuszami.

Kwota ustalona przez biegłego rewidenta na poziomie wyższym niż istotność dla sprawozdania finansowego jako całości.

Kwota ustalona przez zarząd jednostki na podstawie prognoz finansowych.

Kwota ustalona przez biegłego rewidenta na poziomie niższym niż istotność dla sprawozdania finansowego jako całości, celem ograniczenia prawdopodobieństwa, że łącznie nieskorygowane i niewykryte zniekształcenia przekroczą ustaloną istotność.

Wszystkie powyższe.

Żadne z powyższych.

Wszystkie powyższe.

Żadne z powyższych

pozycje, na których użytkownicy sprawozdania finansowego jednostki skłonni są skupiać szczególną uwagę (np. w celu oceny wyników finansowych działalności użytkownicy skłonni są skupiać uwagę na zysku, przychodach lub aktywach netto),

struktura własnościowa jednostki i sposób jej finansowania

rodzaj jednostki, etap „w cyklu życia”, w którym się znajduje oraz branże i środowisko gospodarcze, w którym działa,

względne wahania wzorca

składowe sprawozdania finansowego (np. aktywa, zobowiązania, kapitał własny, przychody, koszty),

Żadne z powyższych.

Wszystkie powyższe.

Wartość aktywów jednostki.

Przyczyny uznania danego procentu wzorca za odpowiedni.

Przyczyny wyboru określonego wzorca istotności.

Liczbę pracowników jednostki.

Od wielkości kapitału zakładowego jednostki.

Od potrzeb użytkowników sprawozdania finansowego w zakresie informacji finansowych.

Od liczby pracowników w jednostce.

Od lokalizacji geograficznej jednostki.

Żadne z powyższych.

Wszystkie powyższe.