Przywileje cerekwicko-nieszawskie: nadane w obliczu wojny trzynastoletniej przez Kazimierza Jagiellończyka (zobowiązanie do nienakładania nowych podatków i niezwoływania pospolitego ruszenia bez zgody sejmików)

Przywilej piotrkowski (II): nadany przez Jana Olbrachta przed wyprawą turecką (najwyżej jeden chłop rocznie może opuścić wieś; mieszczanie nie mogą posiadać dóbr ziemskich; zwolnienie szlachty z ceł)

Sejm w Radomiu: nowe prawa i podatki mogą być stanowione tylko za zgodą izby senackiej i izby poselskiej (konstytucja nihil novi)

Przywileje w Toruniu i Bydgoszczy - obowiązkowa pańszczyzna w wysokości jednego dnia w tygodniu; żegluga po Wiśle wolna dla szlachty + ograniczenie praw sądów miejskich, jeśli sprawcą przestępstwa popełnionego w mieście był szlachcic