Gatunek epiki wywodzący się z pieśni o tematyce mitologiczno-historycznej, wykonywanych przez wędrownych aojdów i rapsodów. Akcja rozgrywa się równolegle w świecie bogów i ludzi a ich losy splatają się ze sobą. Bogowie mają cechy ludzkie i ingerują w poczynania ludzi. Narrator wszechwiedzący zachowuje obiektywizm i dystans wobec przedstawianych wydarzeń. Występuje styl patetyczny. Tekst pisany heksametrem, zawiera stałe epitety i rozbudowane porównania.

Powyższa definicja opisuje gatunek literacki. Jaki?

Określenie Greków walczących pod Troją.

Tragediopisarz grecki, tworzył w złotym wieku kultury ateńskiej. Zwycięzca 13 zawodów tragicznych w Atenach. Napisał 70 tragedii i 20 dramatów satyrowych. W trylogii Oresteja przedstawił dzieje rodu Atrydów i powrót Agamemnona spod Troi. Kto to?