Paul Gauguin, Skąd przychodzimy? Kim jesteśmy? Dokąd idziemy?

GAUGIN Wypracował własny styl i nazwał go symbolizmem ... : ..., gdyż posługiwał się uproszczonymi formami, symbolizm zaś dlatego, że nie odzwierciedlał realnego świata, lecz wyrażał idee poprzez symbole. Styl artysty powstał w wyniku połączenia elementów kluazonizmu, sztuki japońskiej, witraży średniowiecznych, sztuki ludowej i rzeźby pierwotnej. Charakteryzował się płynną linią i intensywnymi kolorami, za pomocą których artysta miał nadzieję stwarzać sceny obdarzone pierwotną tajemniczością i mocą.
Budował tajemniczy klimat dzieła zwartymi, rytmicznymi, uproszczonymi formami o dekoracujnych układach płaskich plam i mocnych linii (nabiści, P. Gauguin i Szkoła Pont-Aven)

FRANZ VON STUCK, Sfinks, 1904

Kierunek w sztukach plastycznych występujący w ostatnim dwudziestoleciu XIX i na początku XX wieku, odwołujący się do świata przeżyć wewnętrznych, pragnący oddać duchową i zmysłową dwoistość zjawisk w sposób subiektywny, intuicyjny, służący wyrażaniu idei. Kierunek ten zakładał że świat poznawany zmysłami (materialny) jest złudą skrywającą prawdziwy, idealny świat, którego zmysłami i rozumem nie można zinterpretować. Pojęć ze świata prawdziwego nie da się opisać za pomocą zwykłego języka, może to zrobić tylko symbol.