Plac w centrum miasta rzymskiego, skupiało się na nim polityczne i gospodarcze życie miasta. Rzymski odpowiednik greckiej agory.

W architekturze różnych krajów starożytnych, pomieszczenie, w którym STROP oparty jest na KOLUMNACH ułożonych RÓWNOMIERNIE na całej powierzchni pomieszczenia.

W starożytnej Persji, paradna sala audiencyjna w pomieszczeniach królewskich. Najpopularniejsza była ta zbudowana przez Kserksesa w Persepolis: kwadratowa sala, z licznymi kolumnami, przykryta drewnianym stropem, z trzech stron otaczał ją portyk o podwójnej kolumnadzie.

Technika złotnicza, polegająca na układaniu wzorów z cienkich drucików złotych lub srebrnych, przylutowanych następnie do metalowego tła.

Technika zdobnicza polegająca na wykorzystaniu maleńkich kuleczek ze złota lub srebra, które odpowiednio ułożone i przylutowane tworzą wzór na powierzchni przedmiotu.

Schemat kompozycyjny w rzeźbie, polegający na skręceniu figury lub grupy figuralnej wokół pionowej osi na kształt spirali.

Sposób ukształtowania figury rzeźbiarskiej, przedstawionej w pozie równoważącej obie połowy ciała- ciężar ciała wspiera się na jednej nodze, co zrównoważone jest lekkim wygięciem tułowia i ramienia w stronę przeciwną.

Technika zdobnicza rzemiosła artystycznego, polegająca na wykładaniu kamiennej lub metalowej powierzchni przedmiotu innymi materiałami, takimi jak kość słoniowa, masa perłowa, różne metale, kamienie szlachetne, a w przypadku ścian- płyty marmurowe.