W płaszczyźnie najniekorzystniejszego działania naprężeń

W płaszczyźnie maksymalnych naprężeń stycznych

W płaszczyźnie najniekorzystniejszego działania naprężeń w momencie ścięcia

W płaszczyźnie ścięcia w momencie ścięcia

W granicznym stanie ścinania w płaszczyźnie nachylonej pod kątem .= 45O – ./2

Stopniowe obciążanie w warunkach uniemożliwionej bocznej rozszerzalności

Jednoosiowe ściskanie w warunkach swobodnej bocznej rozszerzalności

Obciążanie płytą sztywną

Stopniowe obciążanie w konsolidometrze z zachowaniem stałej prędkości odkształcenia

Ciągłe obciążanie w konsolidometrze z zachowaniem stałego gradientu ciśnienia porowego

Czasu jaki upłynął od momentu zmiany stanu naprężenia, współczynnika konsolidacji i miąższości konsolidowanej warstwy

Rzędnej danego punktu i czasu jaki upłynął od momentu zmiany stanu naprężenia

Rzędnej danego punktu, współczynnika filtracji i współczynnika ściśliwości objętościowej

Rzędnej danego punktu i stopnia konsolidacji

Wyznaczany jest z krzywej ściśliwości

Jest parametrem konsolidacji pierwotnej

Jedną z metod jego wyznaczania jest metoda Casegrande’a

Dla danego gruntu ma wartość stałą, niezależną od czasu

Opisuje przebieg konsolidacji reologicznej

Są oznaczane symbolami sigma a, sigma b, sigma c

W danym stanie naprężenia są równe ekstremalnym wartościom naprężeń normalnych

To naprężenie normalne działające w płaszczyźnie na której wektor wypadkowy p=0

To naprężenie normalne działające w płaszczyźnie na której naprężenie styczne k=0

Opisują jednoznacznie stan naprężenia w gruncie

Może dotyczyć zmiany długości prostoliniowego odcinka lub zmiany kąta pomiędzy dwoma odcinkami

Może mieć charakter zmiany objętości, zmiany postaci lub zmiany objętości i postaci

Można zobrazować graficznie za pomocą koła Mohra na podstawie znajomości głównych odkształceń linowych

Określone jest przez 9 składowych odkształceń elementarnych

Może mieć charakter tylko dystorsji albo tylko dylatacji

Może wystąpić w badaniu prostego ściskania

Jest wynikiem wyłącznie odkształceń liniowych

Równe jest sumie odkształceń liniowych na trzech wzajemnie prostopadłych kierunkach

Równe jest iloczynowi odkształceń liniowych na trzech wzajemnie prostopadłych kierunkach

W przypadku ciała sprężystego jest proporcjonalne do naprężenia normalnego izotropowego

Dla materiału, który podczas jednoosiowego ściskania nie zmienia objętości jest równy zero

Zawiera się w przedziale (0,5 – 1)

Może być wyznaczone z badania jednoosiowego ściskania w warunkach uniemożliwionej bocznej rozszerzalności

Jest współczynnikiem proporcjonalności pomiędzy naprężeniem stycznym i odształceniem postaciowym

Jest parametrem charakteryzującym ośrodki sprężyste