d. przeciwciała monoklonalne są homogenne

c. determinanta antygenowa to przeciwciała rozpoznające grupę aminokwasów na dużej cząsteczce

b. przeciwciała monoklonalne mogą pochodzić od szpiczaka mnogiego

a. przeciwciała rozpoznają hapten na antygenie

b. Metoda ta pozwala na oznaczenie wyłącznie jednego aminokwasu z końca N polipeptydu, ponieważ uwolnienie znakowanego aminokwasu wymaga hydrolizy wszystkich wiązań peptydowych.

c. Wykorzystuje sekwencyjne odcinanie reszt aminokwasowych od końca N, po uprzedniej reakcji polipeptydu z fenyloizotiocyjanianem.

a. Metoda ta wykorzystuje fluorodinitrobenzen jako cząsteczkę znakującą koniec N polipeptydu.

h. Wykorzystuje sekwencję odcinania reszt aminokwasowych od końca N, po uprzedniej reakcji polipeptydu chlorkiem dabsylu,

e. aminokwasy odcinamy kolejno od C-końca

g. Pozwala na poznanie nie wiecej niż 50 reszt aminokwasowych w sekwencji peptydu od jego C-końca.

d. Pozwala ona na poznanie co najwyżej 15 reszt aminokwasowych w sekwencji peptydu od jego końca C.

f. W środowisku lekko kwaśnym uwalniana jest cykliczna fenylotiohydantoinowa pochodna aminokwasu, po czym koniec peptydowy jest gotowy do kolejnego cyklu reakcji.

a. test ELISA może być wykorzystany do wykrycia danego antygenu w mieszaninach złożonych (np. we krwi)

b. test ELISA umożliwia zarówno wykrycie antygenu, jak i jego ilościowe oznaczenie.

f. Przeciwciała mogą być wykorzystane do oczyszczania białek poprzez chromatografię jonowymienną

d. test Western blotting umożliwia wykrycie białek rozdzielonych za pomocą elektroforezy żelowej

c. test ELISA nie może być wykorzystany do wykrycia danego przeciwciała w złożonych mieszaninach (np. we krwi)

e. Przeciwciała nie mogą być wykorzystane do oczyszczania białek poprzez chromatografię jonowymienną

m. Ultrawirowanie jest metodą służącą zarówno do rozdziału białek jak i oznaczenia ich masy cząsteczkowej.

c. Dializa jest podstawową metodą używaną do rozdziału białek niewiele różniących się wielkością.

n. Elektroforeza dwukierunkowa to połączenie techniki elektroforezy typu SDS-PAGE i techniki Western blotting.

h. Do związania białka o charakterze zasadowym z kolumną do chromatografii jonowymiennej używa się anionitu.

i. W procesie oczyszczania białka metodą chromatografii powinowactwa wykorzystuje się zdolność tworzenia przez białko wewnętrznych mostków dwusiarczkowych.

b. Dializa jest metodą często używaną do oddzielenia białek od małych cząsteczek.

e. Podczas chromatografii metodą filtracji żelowej najszybciej poruszają się i wypływają z kolumny najmniejsze białka.

o. Masę cząsteczkową białek można oznaczyć np. stosując metodę spektrometrii mas z użyciem elektrorozpraszania (electrospray) lub techniki elektroforezy natywnej.

f. Podczas chromatografii metodą filtracji żelowej najszybciej wypływają z kolumny największe białka.

d. W technice chromatografii metodą filtracji żelowej, podobnie jak w elektroforezie żelowej, największe białka opuszczają żel jako pierwsze.

g. Do związania białka o charakterze zasadowym z kolumną do chromatografii jonowymiennej używa się kationitu.

l. Podczas frakcjonowania białek wykorzystuje się ich zmniejszoną rozpuszczalność w stężonych roztworach niektórych soli.

j. W procesie oczyszczania białka metodą chromatografii powinowactwa wykorzystuje się np. specyficzne oddziaływanie białka z przeciwciałami.

k. Podczas frakcjonowania białek wykorzystuje się ich zwiększoną rozpuszczalność w stężonych roztworach niektórych soli.

a. Rozpuszczalność większości białek nie zmienia się w stężonych roztworach soli.

Leu niepolarny alifaityczny

Glu kwaśny

Ser zawiera gr OH

Cys zawiera siarkę

Lys kwasowy

a. Lys - zasadowy

Trp niepolarny aromatyczny

Leu polarny

Glu zasadowy

f. Inaczej określa się je strukturą typu wstęga-zwrot-wstęga.

d. Zwroty β często uczestniczą w oddziaływaniu białek.

g. Zwroty β zwykle znajdują się na powierzchni białek.

d. Są stabilizowane przez wiązania wodorowe łańcuchów bocznych.

h. W strukturze antyrównoległej grupy jednego aminokwasu oddziałują z odpowiednimi grupami drugiego aminokwasu na sąsiednim łańcuchu.

c. Są stabilizowane przez wiązania wodorowe łańcuchów głównych.

e. Struktury β mogą być tworzone przez wiele łańcuchów.

b. Podobnie jak helisy α są cylindryczne.

c. W strukturze równoległej grupy jednego aminokwasu oddziałują jednocześnie z odpowiednimi grupami dwóch aminokwasów na sąsiednim łańcuchu.

a. Podobnie jak helisy α są rozciągnięte.

i. W strukturze antyrównoległej grupy jednego aminokwasu oddziałują z odpowiednimi grupami jednego aminokwasu na sąsiednim łańcuchu.