Rozbudowana, umieszczona poprzecznie do nawy, zachodnia część bazyliki charakterystyczna dla architektury przedromańskiej.

Wykończenie brzegu jakiejś kompozycji np. na tkaninie czy płaskorzeźby.

Pasy sklepienne w sklepieniu kolebkowym

Pionowy element o małym przekroju dostawiony do ściany lub filaru stosowany w budownictwie kościelnym w okresie od XI do XV wieku (w architekturze romańskiej i gotyckiej), pełniący statyczną funkcję przenoszenia, za pośrednictwem żeber, ciężaru sklepienia krzyżowo-żebrowego na podłoże (fundament).

Bryła zwarta , zamknięta zbudowana z najprostszych figur geometrycznych .

Okno dwudzielne.