W metodzie Wardera liczność HCl, która została zużyta wobec oranżu metylowego wynosi:
n(Na2CO3)
1/2n(Na2CO3)
n(NaOH)+2n(Na2CO3)
n(Na2CO3)
W alkacymetrycznym oznaczeniu tzw. twardości wody przemijającej suma liczności odpowiednich soli Ca i Mg równa jest:
2n(HCl)
1/2n(HCl)
n(HCl)
1/2n(HCl)
Obecność C pochodzącego z sączka powoduje, że w czasie prażenia Fe(OH)3 w temperaturze 900°C powstaje:
Fe3C
Fe3O4
Fe
Fe
Próbkę Au można roztworzyć w mieszaninie HCl + HNO3, ponieważ tworzą się w roztworze:
AuCl4-
AuCl3
Au3+
AuCl4-
W jodometrycznym oznaczeniu jonów Fe(III) stosunek liczności wydzielonego I2 do liczności Fe wynosi:
2:1
1:2
1:1
1:2
Błąd względny miareczkowania można wyrazić jako:
100%[(Vpk-Vpr)/Vpr]
100%[(Vpk-Vpr)/Vpk]
100%[(Vpr-Vpk)/Vpr]
100%[(Vpk-Vpr)/Vpr]
W miareczkowaniach jonów Cl- metodą Wohlarda jako wskaźnika stosuje się jony:
Fe[SCN]2+
Fe3+
Fe2+
Fe3+
Nośnik to substancja używana do selektywnego:
współstrącenia składników śladowych
maskowania składników głównych i domieszkowych
wytrącania składników głównych
współstrącenia składników śladowych
Osad grubokrystaliczny powstaje wtedy, gdy szybkość wzrostu kryształu jest:
mniejsza od szybkości tworzenia nowych zarodków krystalizacji
większa od szybkości tworzenia nowych zaorodków krystalizacji
mniejsza od szybkości aglomeracji
większa od szybkości tworzenia nowych zaorodków krystalizacji
Okluzja polega na włączeniu do osadu cząsteczek substancji obcych na zasadzie:
postrącania
tworzenia kryształów mieszanych
adsorpcji powierzchniowej
adsorpcji powierzchniowej
Koloid odwracalny to inaczej osad koloidowy:
hydrofobowy
mieszany
hydrofilowy
hydrofilowy
AgCl i BaSO4 są przykładami osadów:
koloidowego i drobnokrystalicznego
koloidowych
koloidowego i grubokrystalicznego
koloidowego i drobnokrystalicznego
Dla miareczkowania roztworu mocnej zasady roztworem mocnego kwasu pH w PK po dodaniu 99,99% wymaganej VPR można obliczyć według:
1/2 pKW
–log[H+]
pKW + log[OH-]
pKW + log[OH-]
W przypadku nastawiania miana roztworu NaOH na odważkę kwasu szczawiowego stosunek liczności titranta do liczności substancji podstawowej wynosi:
2:1
1:1
1:2
2:1
Składniki uboczne to takie, które występują w próbce w zakresie:
1-100 ?g/g
0,01-1g
0,01-1%
0,01-1%
Odchylenie standardowe serii pomiarowej maleje wtedy, gdy:
rośnie liczba wyników w serii
maleje wartość średniej
rośnie wartość średniej
rośnie liczba wyników w serii
W chromianometrycznym oznaczeniu Fe stosunek liczności titranta do liczności oznaczonego składnika wynosi:
1:5
1:6
1:4
1:6
Zawartość składnika w próbce wynosi 155mg/g, natomiast w toku analizy oznaczono jego zawartość jako 165mg/g. Błędy względny i bezwzględny tej analizy wynoszą odpowiednio:
-6,4% i 10mg/g
6,4% i -10mg/g
+6,4% i 10mg/g
+6,4% i 10mg/g
W oznaczeniu jodometrycznym wody utlenionej rozpuszczonej w wodzie stosunek liczności wydzielonego I2 do liczności H2O2 wynosi:
1:1
2:1
1:2
1:1
Niekorzystny wpływ jonów Sn(II) na etapie przygotowania roztworu próbki do miareczkowania w manganometrycznym oznaczeniu Fe usuwa się poprzez ich utlenienie roztworem chlorku: