Fiszki
egzamin inz wggios
Test w formie fiszek zimop/gospwod/sip/grunty
Ilość pytań: 120
Rozwiązywany: 11143 razy
Skan mapy papierowej to:
wektorowa mapa z bazą danych
wektorowy obraz tej mapy
rastrowa mapa z obiektami w postaci pól pikseli o wspólnym atrybucie liczbowym
rastrowy obraz tej mapy
rastrowy obraz tej mapy
Rastrowa mapa z obiektami w postaci pól pikseli o wspólnym atrybucie liczbowym powstaje przez:
konwersję bazy danych
konwersję (rasteryzację) mapy wektorowej z bazą danych
digitalizację (cyfrowanie)
skanowanie
konwersję (rasteryzację) mapy wektorowej z bazą danych
Rozdzielczość mapy rastrowej GIS to:
rozmiar najmniejszego obiektu uwidocznionego na mapie
rozmiar piksela w metrach na powierzchni terenu
liczba pikseli na cal (DPI)
liczba pikseli na metr w terenie
rozmiar piksela w metrach na powierzchni terenu
Wektorowa mapa w GIS-ie to:
obraz powierzchni terenu, na którym obiekty są przedstawione w postaci punktów, linii krzywych oraz linii krzywych zamkniętych (poligonów)
obraz powierzchni terenu, na którym obiekty są przedstawione w postaci atrybutów liczbowych
obraz powierzchni terenu, na którym obiekty są przedstawione w postaci pikseli, tworzących punkty, linie i poligony
obraz powierzchni terenu, na którym obiekty są przedstawione w postaci punktów, linii łamanych i poligonów
obraz powierzchni terenu, na którym obiekty są przedstawione w postaci punktów, linii łamanych i poligonów
Niezbędnym składnikiem mapy wektorowej jest:
zestaw barw i znaków graficznych
tabela atrybutów
plik georeferencji
podziałka liniowa
tabela atrybutów
Wektorowa mapa w GIS-ie charakteryzuje się:
bardzo dobrą jakością grafiki ale małą pojemnością
bardzo dużą pojemnością ale małą rozdzielczością
bardzo dużą rozdzielczością ale marną jakością grafiki
nieograniczoną rozdzielczością i pojemnością
nieograniczoną rozdzielczością i pojemnością
Digitalizacja (albo cyfrowanie) to:
konwersja mapy analogowej (np. papierowej) na cyfrową - wektorową
konwersja mapy analogowej (np. papierowej) na cyfrową – rastrową
konwersja mapy cyfrowej wektorowej na cyfrową rastrową
tworzenie bazy danych atrybutowych
konwersja mapy analogowej (np. papierowej) na cyfrową - wektorową
Rodzaje digitalizacji to:
digitalizacja na ekranie lub na tablecie (digimetrze)
tworzenie wyciągu graficznego a następnie tworzenie bazy danych
skanowanie z rozdzielczością co najmniej 1500 dpi połączone z tworzeniem bazy danych
digitalizacja na ekranie wyciągu graficznego
digitalizacja na ekranie lub na tablecie (digimetrze)
Efektem digitalizacji jest:
mapa wektorowa bez bazy danych
mapa wektorowa z bazą danych (tabelą atrybutów)
mapa rastrowa bez bazy danych
baza danych atrybutowych
mapa wektorowa z bazą danych (tabelą atrybutów)
Płaskie (geodezyjne, prostokątne) układy odwzorowań kartograficznych operują współrzędnymi:
liniowymi (odległością od początku układu współrzędnych)
mieszanymi (kątowymi w stopniach i linowymi w dzisiętnych częściach stopni)
kątowymi (długością i szerokością geograficzną)
mieszanymi (linowymi z odniesieniem do lokalizacji układu na siatce południków i równoleżników)
liniowymi (odległością od początku układu współrzędnych)
W jakim celu używa się podziału płaskich układów odwzorowań na strefy:
dla lepszego odwzorowania obszarów położonych w wysokich szerokościach geograficznych
dla uniknięcia nakładania się map w programach GIS-owych
dla zmniejszenia zniekształceń liniowych i kątowych na mapach
dla łatwiejszego przeliczania miar kątowych (stopni długości i szerokości geograficznej) na miary liniowe (metry) i odwrotnie
dla zmniejszenia zniekształceń liniowych i kątowych na mapach
Stosowany obecnie w Polsce jednostrefowy układ odwzorowania kartograficznego nosi nazwę:
PUWG 1992
WGS84
UTM
PUWG 1965
PUWG 1992
Cyfrowy model terenu to:
baza danych przestrzennych obiektów znajdujących się na powierzchni terenu
cyfrowa (rastrowa lub wektorowa) reprezentacja geomorfologicznych form terenu
cyfrowa (rastrowa lub wektorowa) reprezentacja wysokości (nad elipsoidę lub na geoidę) powierzchni terenu
cyfrowa (rastrowa lub wektorowa) reprezentacja obiektów znajdujących się na powierzchni terenu
cyfrowa (rastrowa lub wektorowa) reprezentacja wysokości (nad elipsoidę lub na geoidę) powierzchni terenu
Podstawową postacią cyfrowego modelu terenu jest:
mapa izoliniowa (izohipsowa. wysokości powierzchni terenu)
chmura punktów próbkujących wysokość powierzchni terenu
projekcja aksonometryczna lub perspektywiczna powierzchni terenu
mapa kątów nachylenia terenu
chmura punktów próbkujących wysokość powierzchni terenu
Cyfrowy model terenu może służyć m.in. do:
wyznaczania najkrótszych połączeń drogowych i kolejowych
analizy odległości: tworzenia buforów oraz matryc odległości między obiektami punktowymi
obliczania powierzchni obiektów przedstawionych jako poligony na mapach wektorowych
konstrukcji przekrojów geomorfologicznych oraz map widoczności
konstrukcji przekrojów geomorfologicznych oraz map widoczności
Algebra map to działania na:
mapach rastrowych jako zmiennych w funkcjach i równaniach
numerycznych i tekstowych atrybutach obiektów wektorowych
numerycznych atrybutach pikseli na mapach rastrowych
wszystkich atrybutach zapisanych w tabelach atrybutów
numerycznych atrybutach pikseli na mapach rastrowych
Do algebry map nie zalicza się następujących operacji na mapach rastrowych:
reklasyfikacji
operacji logicznych
analizy dyskryminacyjnej
maskowania
reklasyfikacji
Algebra map jest podstawowym narzędziem analitycznym stosowanym w:
operatorach odległości
tworzeniu map zmiennych ciągłych
analizie dyskryminacyjnej i wieloczynnikowej (MCE)
intersekcji poligonów na mapach wektorowych
analizie dyskryminacyjnej i wieloczynnikowej (MCE)
Metoda interpolacji z wagowaniem na odwrotność odległości uwzględnia
strukturę zmienności interpolowanego parametru wyrażoną semiwariogramem
anizotropię zmienności parametru
odległość między punktami rozpoznania (opróbowania) i punktem interpolacji
wielkość obszaru dla którego stosuje się interpolację
odległość między punktami rozpoznania (opróbowania) i punktem interpolacji
W metodzie interpolacji z wagowaniem na odwrotność odległości oszacowania wartości parametru w punkcie dokonuje się w oparciu o średnią:
ważoną
geometryczną
harmoniczną
arytmetyczną
ważoną