Fiszki
BioloMolo 2014
Test w formie fiszek biolomolo
Ilość pytań: 31
Rozwiązywany: 2833 razy
Które z następujących twierdzeń jest prawdziwe w odniesieniu do procesu interferencji RNA?
Dwuniciowe interferujące cząsteczki RNA są wytwarzane z prekursorowego RNA kodowanego w genomie komórki.
Krótkie interferujące cząsteczki RNA wiążą się z rybosomem, aby zapobiec translacji wirusowych mRNA.
Interferencja RNA może być przyczyną braku produktu białkowego kodowanego przez transgen.
Dwuniciowe cząsteczki RNA są cięte przez nukleazę na krótkie interferujące cząsteczki RNA.
Dwuniciowe cząsteczki RNA wiążą się z białkami, które blokują ich translację.
Antysensowne cząsteczki RNA przyłączają się do nie ulegającego translacji regionu 3’ docelowego RNA
Interferencja RNA może być przyczyną braku produktu białkowego kodowanego przez transgen.
Dwuniciowe cząsteczki RNA są cięte przez nukleazę na krótkie interferujące cząsteczki RNA.
Izolatory to:
Sekwencje mające zdolność znoszenia efektu pozycyjnegoc (tak), przejawiającego się w nieobecności izolatorów zamiennością lokalizacji, w której wbudowywany jest rekombinowany gen.
Sekwencje utrzymujące niezależność domeny funkcjonalnej zapobiegają „wymianie informacji’’ między sąsiednimi domenami.
Sekwencje o długości 12 kb wyznaczające granice domen, tzw. domen funkcjonalnych charakteryzujących się zwartą strukturą
Sekwencje które najprawdopodobniej do spełnianie swych funkcji wymagają białek wiążących specyficznie zarówno izolatory jak i sieć włókien zbudowanych z RNA i białek przenikających całe jadro.
Sekwencje utrzymujące niezależność domeny funkcjonalnej zapobiegają „wymianie informacji’’ między sąsiednimi domenami.
Sekwencje które najprawdopodobniej do spełnianie swych funkcji wymagają białek wiążących specyficznie zarówno izolatory jak i sieć włókien zbudowanych z RNA i białek przenikających całe jadro.
Które z poniższych cech są prawdziwe w odniesieniu do heterochromatyny konstytutywnej?
zawiera ona geny nieaktywne w pewnych komórkach lub na niektórych etapach cyklu komórkowego
w jej skład wchodzi DNA nie zawierający żadnych genów.
zawiera ona DNA który ma zwartą strukturę
można ją obserwować czasami w pewnych komórkach. – konstytutywna – zawsze zwarta, występuje stale we wszystkich komórkach
w rejonach, w których występuje heterochromatyna konstytutywna można zaobserwować przy pomocy mikroskopu elektronowego pętle zbudowane z włókna chromatynowego
jest jednym z głównych składników chromosomu Y
jest ona głównym składnikiem ludzkich chromosomów płci
w jej skład wchodzi np DNA centromerów i telomerów.
w jej skład wchodzi DNA nie kodujący żadnych genów
w jej skład wchodzi DNA nie zawierający żadnych genów.
zawiera ona DNA który ma zwartą strukturę
jest jednym z głównych składników chromosomu Y
w jej skład wchodzi np DNA centromerów i telomerów.
w jej skład wchodzi DNA nie kodujący żadnych genów
Która z poniższych modulowanych sekwencji DNA umożliwiają regulację transkrypcji w odpowiedzi na ogólne sygnały z zewnątrz komórki?
Moduły konstytutywne
Moduły represorów
Moduły komórkowo specyficzne
Moduły regulatorów rozwoju
Moduł w kształcie palca cynkowego
Moduły odpowiedzi(response modules)
Moduły odpowiedzi(response modules)
Inicjacja transkrypcji u Eukaryota to proces, dla którego prawdziwe są następujące stwierdzenia:
Inicjacja transkrypcji u Eukaryota różni się od inicjacji transkrypcji jaka ma miejsce w komórkach bakteryjnych, między innymi tym, że podstawowy poziom inicjacji transkrypcji eukariotycznej jest stosunkowo wysoki dla większości promotorów, z wyjątkiem najsłabszych
Aktywatory transkrypcji są istotne dla inicjacji transkrypcji przez polimerazy RNAII i RNAIII, natomiast ich rola w przypadku polimerazy RNAI przeprowadzającej transkrypcję wielokrotnie powtórzonej jednostki transkrypcyjnej zawierającej sekwencję kodującą niektóre z rybosomalnych RNA nie jest dobrze określona.
Ilość zachodzących inicjacji transkrypcji polimerazy RNAII, zależy od tego, które moduły promotorowe danego genu w danym czasie są związane ze specyficznymi białkami
Koaktywator, to białko, stymulujące inicjację transkrypcji przez specyficzne bezpośrednie wiązanie DNA.
Żadne z powyższych twierdzeń nie jest prawdziwe.
Powszechną cechą aktywatorów transkrypcji jest ich zdolność do bezpośredniego oddziaływania z kompleksem preinicjacyjnym polimerazy RNAII przez tzw. domenę poliprolinową
Aktywatory transkrypcji są istotne dla inicjacji transkrypcji przez polimerazy RNAII i RNAIII, natomiast ich rola w przypadku polimerazy RNAI przeprowadzającej transkrypcję wielokrotnie powtórzonej jednostki transkrypcyjnej zawierającej sekwencję kodującą niektóre z rybosomalnych RNA nie jest dobrze określona.
Ilość zachodzących inicjacji transkrypcji polimerazy RNAII, zależy od tego, które moduły promotorowe danego genu w danym czasie są związane ze specyficznymi białkami
Dlaczego reinicjacja transkrypcji z promotora polimerazy RNAII jest dużo szybsza niż pierwsza inicjacja?
Domena Ckońcowa (CTD) polimerazy jest zaktywowana ze względu na defosforylację jaka miała miejsce w czasie pierwszej inicjacji
Niektóre podstawowe czynniki transkrypcyjne (TFIID, TFIIA i TFIIH) pozostają związane z promotorem umożliwiając reinicjację
Wszystkie podstawowe czynniki transkrypcyjne pozostają związane z promotorem umożliwiając reinicjację
Żadne z powyższych twierdzeń nie jest prawdziwe.
Niektóre podstawowe czynniki transkrypcyjne (TFIID, TFIIA, TFIIH) pozostają związane z polimerazą RNA umożliwiając reinicjację
Wszystkie podstawowe czynniki transkrypcyjne oddysocjowują od promotora ale promotor jest ciągle eksponowany, co umożliwia szybkie ponowne zbudowanie kompleksu inicjującego
Niektóre podstawowe czynniki transkrypcyjne (TFIID, TFIIA i TFIIH) pozostają związane z promotorem umożliwiając reinicjację
Jaka jest funkcja grupy formylowej przyłączonej do inicjatorowej metioniny w komórce EUKARIOTYCZNEJ?
Blokuje grupę aminową Met, dzięki czemu translacja zachodzie w kierunku N>C pasowałoby, gdyby było u Procaryota
Blokuje łańcuch boczny Met tak, że nie może ona oddziaływać z czynnikiem inicjacyjnym IF3.
Wiąże cząsteczkę GTP potrzebną w procesie formowania kompleksu inicjacyjnego.
łączy inicjatorowy tRNA z dużą podjednostką rybosomu w czasie inicjacji translacji.
U procaryota - Blokuje grupę aminową Met, dzięki czemu translacja zachodzie w kierunku N>C
Blokuje grupę aminową Met, dzięki czemu translacja zachodzi w kierunku C>N.
żadne z powyższych twierdzeń nie jest prawdziwe.
U procaryota - Blokuje grupę aminową Met, dzięki czemu translacja zachodzie w kierunku N>C
żadne z powyższych twierdzeń nie jest prawdziwe.
Które z podanych poniżej informacji są PRAWDZIWE dla inicjacji replikacji DNA w komórkach drożdży Saccharomyces cerevisiae?
Identyfikacji sekwencji istotnych dla inicjacji replikacji DNA w tych komórkach dokonano stosując techniki badawcze wcześniej użyte do ustalenia sekwencji oriC bakteryjnego.
Typowa ARS, autonomicznie replikująca sekwencja, składa się z czterech subdomen A i B1 które razem stanowią sekwencję rozpoznawaną przez białka inicjacyjne kompleksu ORC.
Żadne z powyższych twierdzeń nie jest prawdziwe.
Topnienie struktury podwójnej helisy DNA w miejscu inicjacji replikacji zachodzi w obrębie subdomeny B3
Typowa ARS, autonomicznie replikująca sekwencja, składa się z dwóch subdomen A i B1 które razem stanowią sekwencję rozpoznawaną przez białka inicjacyjne kompleksu ORC.
Topnienie struktury podwójnej helisy DNA w miejscu inicjacji replikacji zachodzi w obrębie subdomeny B2
Kompleks ORC działa jako pośrednik pomiędzy miejscem inicjacji replikacji z sygnałami regulacyjnymi odpowiedzialnymi za koordynację inicjacji replikacji z cyklem komórkowym.
Typowa sekwencja ARS jest zwykle dłuższa niż oriC w genomie E.coli
Identyfikacji sekwencji istotnych dla inicjacji replikacji DNA w tych komórkach dokonano stosując techniki badawcze wcześniej użyte do ustalenia sekwencji oriC bakteryjnego.
Typowa ARS, autonomicznie replikująca sekwencja, składa się z czterech subdomen A i B1 które razem stanowią sekwencję rozpoznawaną przez białka inicjacyjne kompleksu ORC.
Topnienie struktury podwójnej helisy DNA w miejscu inicjacji replikacji zachodzi w obrębie subdomeny B2
Kompleks ORC działa jako pośrednik pomiędzy miejscem inicjacji replikacji z sygnałami regulacyjnymi odpowiedzialnymi za koordynację inicjacji replikacji z cyklem komórkowym.
Wybierz z podanych poniżej informacji te które są prawdziwe w odniesieniu do przekazywania sygnału biologicznego przez wniknięcie związku sygnalizacyjnego do komórki.
żadna z powyższych informacji nie jest prawdziwa.
bezpośrednie oddziaływanie związku sygnalizującego z białkiem regulacyjnym obecnym w komórce ma miejsce tylko w przypadku komórek eukariotycznych
aktywatory transkrypcji, należące do nadrodziny receptorów jądrowych, są głównym celem dla hormonów steroidowych związków sygnalizujących wnikających do komórki i kordynujących szeroki zakres aktywności fizjologicznych u wyższych eukariontów
związek sygnalizacyjny, który jest białkiem, może działać, na przykład przez oddziaływanie z eksonowymi wzmacniaczami lub wyciszaczami składnika RNA.
laktoferyna, białko znajdywane w mleku ssaków, a w mniejszej ilości w krwioobiegu pełni rolę zewnątrzkomórkowego związku sygnalizującego, który może stymulować transkrypcję specyficznych genów.
rola glukozy, w odpowiedzi diauksycznej operonu latozowego polega na tym że wywiera ona pośredni wpływ na aktywator kataboliczny (CAP, ang catabolite activator protein) dokonuje tego przez hamowanie aktywnośći cyklazy adenylowej.
laktoferyna, białko znajdywane w mleku ssaków, a w mniejszej ilości w krwioobiegu pełni rolę zewnątrzkomórkowego związku sygnalizującego, który może stymulować transkrypcję specyficznych genów.
rola glukozy, w odpowiedzi diauksycznej operonu latozowego polega na tym że wywiera ona pośredni wpływ na aktywator kataboliczny (CAP, ang catabolite activator protein) dokonuje tego przez hamowanie aktywnośći cyklazy adenylowej.
Która z definicji jest prawdziwym opisem metylacji DNA de novo
Metylacja DNA de novo, to przyłączenie grup metylowanych do promotorów, aktywujące ekspresję genów.
Metylacja DNA de novo
Metylacja DNA de novo, to przyłączenie grup metylowych do DNA w nowym miejscu, prowadzące do zmiany wzoru metylacji genomu.
Metylacja DNA de novo, to przyłączenie grup metylowanych do DNA, w miejscach komplementarnych do miejsc metylowanych w nici rodzicielskiej.
Metylacja DNA de novo sktutkuje przyłączeniem grupy metylowanej do reszty G(guaniny)(Ccytozyny!) wchodzącej w skład niektórych sekwencji 5’CG3’ a u roślin 5’CNG3’.
Metylacja DNA de novo to u myszy proces metylacji zależny od metylotransferaz DNA kodowanych przez geny Dnmt3a i Dnmt3b.
Metylacja DNA de novo, to przyłączenie grup metylowych do DNA w nowym miejscu, prowadzące do zmiany wzoru metylacji genomu.
Metylacja DNA de novo to u myszy proces metylacji zależny od metylotransferaz DNA kodowanych przez geny Dnmt3a i Dnmt3b.
Które z podanych poniżej informacji są prawdziwe w odniesieniu do wycinania intein?
Wycinanie intein jest odpowiednikiem wycinania intronów z premRNA
Inteina jest usuwana bezpośrednio po zakończeniu transkrypcji, czemu towarzyszy łączenie zewnętrznych segmentów, t.j ekstein
Niektóre z intein są specyficznymi endonukleazami zdolnymi do usuwania specyficznej sekwencji DNA w allelu który nie zawiera sekwencji kodującej inteinę
Inteina to zewnętrzny lub wewnętrzny fragment białka usuwany przez cięcie proteolityczne prowadzące do powstania aktywnego białka.
Większość intein zidentyfikowano w białkach wyższych eukariotnów
po wycięciu inteiny, eksteiny łączone są przez specyficzną ligazę białkową
Wycinanie intein jest odpowiednikiem wycinania intronów z premRNA
Niektóre z intein są specyficznymi endonukleazami zdolnymi do usuwania specyficznej sekwencji DNA w allelu który nie zawiera sekwencji kodującej inteinę
Której z wymienionych niżej modyfikacji mogą podlegać histony?
remodelowanie
sumoilacja (dołączenie białka SUMO)
Metylacja
Ubikiwitynacja
Przemieszczenie trans
Acetylacja
sumoilacja (dołączenie białka SUMO)
Metylacja
Ubikiwitynacja
Acetylacja
Co wchodzi w skład promotora u Procaryota?
kaseta Pribnowa
kaseta Hognessa
rejon –35
kaseta CAAT
sekwencja zawierająca wiele reszt purynowych...
kaseta Pribnowa
rejon –35
Co wchodzi w skład promotora u eukariota
rejon –35
kaseta Pribnowa
kaseta CAAT
kaseta Hognessa
sekwencja zawierająca wiele reszt purynowych...
kaseta CAAT
kaseta Hognessa
Metody stosowane w inżynierii genetycznej
Southern
RLFP
Kosmidy mają 100kpz
Klonowanie DNA dogodnymi wektorami do klonowania są bakteriofagi i plazmidy
Biblioteki genomowe
Yaci
Southern
Biblioteki genomowe
Replikacja DNA u procaryota:
gyraza wymaga ATP, odpowiada za superskręty
Jest semikonserwatywna
odp z SSB
topoizomeraza I tnie dwie nici, topoizomeraza II tnie jedną nić odwrotnie
nie potrzebuja ATP
gyraza wymaga ATP, odpowiada za superskręty
Jest semikonserwatywna
PCR
potrzebuje dwóch starterów komplementarnych do siebie jak w metodzie dideoksy
wymaga polimerazy DNA i czterech deoksynukleotydów
pozwala na wykrycie niewielkich wirusów
3 etapy etap drugi temperatura nie zależy od długości startera; od długości startera zależy czas trwania drugiego etapu
białaczka
wymaga polimerazy DNA i czterech deoksynukleotydów
pozwala na wykrycie niewielkich wirusów
białaczka
Przeciwciała wytwarzane przez człowieka:
Rożne rodzaje przeciwciał powstają przez ...
V,D,J,C
10^8
Rózne ramki odczytu
V,D,J,C
10^8
Kierowanie białek które ze stwierdzen na temat sekwencji sygnałowych są poprawne:
Cykl ATPADP...
Rozfałdowane łańcuchy polipeptydowe są optymalnymi substratami do transportu przez błone
wewnętrzne sekwencje sygnałowe nie sa odcinane po przejściu przez błonę ER
cząsteczka rozpoznająca sygnał (SRP) jest białkiem składającym się z 7 a helis
SRP zapobiega przedwczesnej elongacji, a przez to fałdowaniu się białka
uwolnienie SRP z rybosomu powoduje zahamowanie elongacji polipeptydu
Rozfałdowane łańcuchy polipeptydowe są optymalnymi substratami do transportu przez błone
wewnętrzne sekwencje sygnałowe nie sa odcinane po przejściu przez błonę ER
SRP zapobiega przedwczesnej elongacji, a przez to fałdowaniu się białka
Które z poniższych twierdzeń dotyczących telomerazy ssaków jest PRAWDZIWE?
Telomeraza jest polimerazą RNA zależną od DNA.
Telomeraza jest aktywna w wybranych typach komórek enzym jest aktywny w komórkach embrionalnych, natomiast po urodzeniu jego aktywność przejawia się w komórkach rozrodczych i macierzystych.
Żadne z powyższych twierdzeń nie jest prawdziwe.
Terapia powodująca inaktywację telomerazy powinna być skuteczna w walce z rakiem, tylko wtedy gdy aktywacja telomerazy jest przyczyną powstania raka, a nie skutkiem.
Aktywność telomerazy jest kontrolowana przez białko TRF1, które wiąże się z powtarzającymi się sekwencjami telomerowymi
Telomeraza syntezuje tylko jeden z łańcuchów polinukleotydowych telomeru korzystając z matrycy bogatej w reszty G
Telomeraza jest aktywna w wybranych typach komórek enzym jest aktywny w komórkach embrionalnych, natomiast po urodzeniu jego aktywność przejawia się w komórkach rozrodczych i macierzystych.
Aktywność telomerazy jest kontrolowana przez białko TRF1, które wiąże się z powtarzającymi się sekwencjami telomerowymi