Fiszki
Farmakologia powtórka- opioidy
Test w formie fiszek farmakologia pytania
Ilość pytań: 69
Rozwiązywany: 3902 razy
Działania niepożądane sufentanyl:
może prowadzić do zwolnienia akcji serca (bradykardia) i spadku ciśnienia tętniczego.
Działanie depresyjne na układ oddechowy i na mięśnie gładkie naczyń,
może prowadzić do przyspieszenia akcji serca (tachykardia) i wzrostu ciśnienia tętniczego.
Wywołuje sztywność mięśni zwłaszcza po szybkim wstrzyknięciu.
może prowadzić do zwolnienia akcji serca (bradykardia) i spadku ciśnienia tętniczego.
Działanie depresyjne na układ oddechowy i na mięśnie gładkie naczyń,
Wywołuje sztywność mięśni zwłaszcza po szybkim wstrzyknięciu.
Do słabych agonistów nie należy:
tapentadol
dihydrokodeina
kodeina
sufentanyl
sufentanyl
Przeciwwskazania do stosowania kodeiny:
przewlekły nieżyt oskrzeli,
astma oskrzelowa,
rozstrzenie oskrzeli,
mokry kaszel, któremu towarzyszy wydzielanie śluzu lub wydzieliny śluzowo-ropnej z oskrzeli
przewlekły nieżyt oskrzeli,
astma oskrzelowa,
rozstrzenie oskrzeli,
mokry kaszel, któremu towarzyszy wydzielanie śluzu lub wydzieliny śluzowo-ropnej z oskrzeli
Thiocodin (fosforan kodeiny i gwajakosulfonian potasu) stosowany jest w:
astma oskrzelowa, przewlekły nieżyt oskrzeli, rozstrzenie oskrzeli, mokry kaszel, któremu towarzyszy wydzielanie śluzu lub wydzieliny śluzowo-ropnej z oskrzeli.
Zalecany w bólach pooperacyjnych, pourazowych i nowotworowych o średnim natężeniu → drugi szczebel drabiny analgetycznej), ponadto w premedykacji i w położnictwie
w napadach kaszlu w krztuścu, w silnych przeziębieniach i uporczywym kaszlu palaczy
doustnie szczególnie w zapaleniu opłucnej,
w napadach kaszlu w krztuścu, w silnych przeziębieniach i uporczywym kaszlu palaczy
doustnie szczególnie w zapaleniu opłucnej,
Dihydrokodeina:
Pochodna morfiny o silnym działaniu przeciwkaszlowym i dziesięciokrotnie słabszym działaniu przeciwbólowym w porównaniu z morfiną
Jest słabym agonistą receptorów µ opioidowych. Jego działanie przeciwbólowe potęguje hamowanie wychwytu zwrotnego noradrenaliny i serotoniny, co powoduje pobudzenie receptorów adrenergicznych i serotoninergicznych w synapsach w rdzeniu kręgowym.
Słabszy od kodeiny agonista opioidowy. Stosowany w skojarzeniu z aspiryną lub paracetamolem w leczeniu bólu nowotworowego o umiarkowanym nasileniu.
półsyntetyczny opioid o działaniu pośrednim między morfiną a kodeiną. Stosowana w suchym męczącym kaszlu i bólach o średnim natężeniu
półsyntetyczny opioid o działaniu pośrednim między morfiną a kodeiną. Stosowana w suchym męczącym kaszlu i bólach o średnim natężeniu
Słabszy od kodeiny agonista opioidowy. Stosowany w skojarzeniu z aspiryną lub paracetamolem w leczeniu
bólu nowotworowego o umiarkowanym nasileniu. W dużych dawkach może spowodować uzależnienie
fizyczne, ale w mniejszym stopniu niż morfina to:
fentanyl
tramadol
dihydrokodeina
Dekstropropoksyfen
Dekstropropoksyfen
Tramadol prawda:
Jest słabym agonistą receptorów µ opioidowych. Jego działanie przeciwbólowe potęguje hamowanie wychwytu zwrotnego noradrenaliny i serotoniny, co powoduje pobudzenie receptorów adrenergicznych i serotoninergicznych w synapsach w rdzeniu kręgowym
Jest zaliczany do wykazu leków narkotycznych N.
Ma zdolność do blokady kanałów sodowych zwiększa skuteczność leczenia bólu neuropatycznego → stabilizacja błony komórkowej
Lek wykazuje słabą komponentę antagonistyczną co czyni go opioidem z typowym efektem pułapowym
Jest słabym agonistą receptorów µ opioidowych. Jego działanie przeciwbólowe potęguje hamowanie wychwytu zwrotnego noradrenaliny i serotoniny, co powoduje pobudzenie receptorów adrenergicznych i serotoninergicznych w synapsach w rdzeniu kręgowym
Ma zdolność do blokady kanałów sodowych zwiększa skuteczność leczenia bólu neuropatycznego → stabilizacja błony komórkowej
Lek wykazuje słabą komponentę antagonistyczną co czyni go opioidem z typowym efektem pułapowym
Tapentadol, zdanie fałszywe:
Aktywuje zwrotny wychwyt noradrenaliny, zwiększając w ten sposób stężenie noradrenaliny w szczelinie synaptycznej
Podwójny mechanizm działania tapentadolu, przyczynia się do jego dobrej skuteczności ale większej częstości występowania typowych dla opioidów działań niepożądanych.
Jest pierwszym lekiem z nowej grupy leków przeciwbólowych – agonistów receptora opioidowego μ i inhibitorów wychwytu zwrotnego noradrenaliny (MOR–NRI).
Na poziomie ośrodkowego układu nerwowego (OUN) lek hamuje przewodzenie impulsów bólowych poprzez aktywację pre– i postsynaptycznych receptorów opioidowych μ.
Podwójny mechanizm działania tapentadolu, przyczynia się do jego dobrej skuteczności ale większej częstości występowania typowych dla opioidów działań niepożądanych.
Działania niepożądane tapentadolu:
Ma większy w stosunku do innych opioidów potencjał wywoływania zaburzeń hormonalnych.
Powinien być stosowany ostrożnie u pacjentów z epilepsją i zaburzeniem czynności wątroby
W przypadku pacjentów w wieku podeszłym, istnieje większe prawdopodobieństwo wystąpienia zaburzonej czynności nerek i wątroby
Niekorzystny profil bezpieczeństwa ze strony układu sercowo-naczyniowego
Powinien być stosowany ostrożnie u pacjentów z epilepsją i zaburzeniem czynności wątroby
W przypadku pacjentów w wieku podeszłym, istnieje większe prawdopodobieństwo wystąpienia zaburzonej czynności nerek i wątroby
Lek anestetyczny:
tapentadol: agonistów receptora opioidowego μ i inhibitorów wychwytu zwrotnego noradrenaliny (MOR–NRI).
pentazocyna: działa pobudzająco na receptor κ , a blokują receptor μ
ketamina: antagonista receptorów muskarynowych w OUN niekompetytywny antagonista receptorów glutaminergicznych NMDA pobudzanych przez L–glutaminian; agonista receptorów opioidowych µ (mi)
buprenorfina: częściowymi agonistami receptora μ
ketamina: antagonista receptorów muskarynowych w OUN niekompetytywny antagonista receptorów glutaminergicznych NMDA pobudzanych przez L–glutaminian; agonista receptorów opioidowych µ (mi)
Pentazocyna zaznacz prawidłowe zdania:
Działania niepożądane : Depresja oddechowa, niewydolność krążenia: wzrost ciśnienia tętniczego, przyspieszenie czynności serca, pobudzenie psychomimetyczne (niepokój, halucynacje, męczące sny).
Objawy przedawkowania znosi jedynie nalorfina.
Zaletą leku jest to, że nie hamuje akcji porodowej (nawet uwrażliwia macicę na działanie oksytocyny) i słabiej niż morfina przechodzi przez łożysko, co stwarza mniejsze zagrożenie depresji oddechowej u noworodków.
Działanie przeciwbólowe leku jest słabe i krótkotrwałe (4 – 6 godz). Stosowana jest w bólach o umiarkowanym nasileniu
Działania niepożądane : Depresja oddechowa, niewydolność krążenia: wzrost ciśnienia tętniczego, przyspieszenie czynności serca, pobudzenie psychomimetyczne (niepokój, halucynacje, męczące sny).
Zaletą leku jest to, że nie hamuje akcji porodowej (nawet uwrażliwia macicę na działanie oksytocyny) i słabiej niż morfina przechodzi przez łożysko, co stwarza mniejsze zagrożenie depresji oddechowej u noworodków.
Działanie przeciwbólowe leku jest słabe i krótkotrwałe (4 – 6 godz). Stosowana jest w bólach o umiarkowanym nasileniu
Buprenorfina prawdziwe:
Podawana jest co 6 – 8 godz. Nie wywołuje euforii.
Częściowy agonista receptorów opioidowych µ i δ oraz antagonista receptorów κ. Silniej niż morfina wiąże się z receptorem opioidowym typu µ, ale wykazuje mniejszą aktywność wewnętrzną
Znosi euforię wywołaną pozajelitowym podaniem morfiny lub heroiny. Może być stosowana podjęzykowo w leczeniu zależności morfinowej.
Pochodna tebainy (alkaloid opium).
Podawana jest co 6 – 8 godz. Nie wywołuje euforii.
Częściowy agonista receptorów opioidowych µ i δ oraz antagonista receptorów κ. Silniej niż morfina wiąże się z receptorem opioidowym typu µ, ale wykazuje mniejszą aktywność wewnętrzną
Znosi euforię wywołaną pozajelitowym podaniem morfiny lub heroiny. Może być stosowana podjęzykowo w leczeniu zależności morfinowej.
Pochodna tebainy (alkaloid opium).
Meptazynol:
Nie jest wykorzystywana w terapii jako lek przeciwbólowy ze względu na działania niepożądane.
jednorazowo działa silniej niż morfina podawany wielokrotnie działa słabiej;
nie stwierdzono uzależnień ale zwiększa ciśnienie płynu mózgowo–rdzeniowego
jest ago/antagonistą
jednorazowo działa silniej niż morfina podawany wielokrotnie działa słabiej;
nie stwierdzono uzależnień ale zwiększa ciśnienie płynu mózgowo–rdzeniowego
jest ago/antagonistą
Który antag-agonista nie jest wykorzystywany w terapii p/bólowej ze względu na działania niepożądane:
nefopam
nalorfina
nalokson
naltrekson
nalorfina
Nalorfina działanie:
działania niepożądane: stan przygnębienia, pobudzenie psychomimetyczne (niepokój, lęk)
Nie znosi, a wręcz nasila depresję oddechową po innych lekach niż opioidy np. w zatruciu barbituranami
Działanie utrzymuje się do 4 godzin; potem może wystąpić niebezpieczeństwo remorfinizacji.
Nie antagonizuje depresji oddechowej po pentazocynie.
działania niepożądane: stan przygnębienia, pobudzenie psychomimetyczne (niepokój, lęk)
Nie znosi, a wręcz nasila depresję oddechową po innych lekach niż opioidy np. w zatruciu barbituranami
Działanie utrzymuje się do 4 godzin; potem może wystąpić niebezpieczeństwo remorfinizacji.
Nie antagonizuje depresji oddechowej po pentazocynie.
W zatruciach mieszanych (opioid, lek nasenny) jest stosowany jako odtrutka:
doksapram
nalorfina
naltrekson
nalokson
nalokson
Nalokson znosi działanie depresyjne na:
układ oddechowy wszystkich opioidów
barbituranów
benzodiazepin
alkoholu etylowego
układ oddechowy wszystkich opioidów
barbituranów
alkoholu etylowego
Lek stosowany zapobiegawczo przed możliwością nawrotu nałogu opioidowego i alkoholowego (zmniejsza chęć sięgania po alkohol).
buprenorfina
metadon
lewometadon
naltrekson
naltrekson
Metylnatrekson
bromek, selektywny antagonista receptora opioidowego, słabo przenika barierę krew-mózg , działa głównie obwodowo głównie w przewodzie pokarmowym. Stosowany w leczeniu ciężkich zaparć wywołanych opioidami w przewlekłym leczeniu paliatywnym
Znosi objawy uzależnienia od opioidów. Dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego, może być podawany doustnie.
substancja czynna z jadu ślimaka morskiego
Silny, działający ośrodkowo nieopioidowy lek przeciwbólowy. Nie wywołuje depresji oddechowej.
bromek, selektywny antagonista receptora opioidowego, słabo przenika barierę krew-mózg , działa głównie obwodowo głównie w przewodzie pokarmowym. Stosowany w leczeniu ciężkich zaparć wywołanych opioidami w przewlekłym leczeniu paliatywnym
Nefopam:
Przy długotrwałym stosowaniu zaobserwowano pobudzenie i euforię bądź uspokojenie.
Nieopioidowy lek przeciwbólowy o działaniu ośrodkowym
Hamuje zwrotny wychwyt noradrenaliny i serotoniny, co jest zbliżone do działania tramadolu i leków przeciwdepresyjnych.
W dużych dawkach wykazuje działanie cholinolityczne, przeciwhistaminowe i znieczulające.
Przy długotrwałym stosowaniu zaobserwowano pobudzenie i euforię bądź uspokojenie.
Nieopioidowy lek przeciwbólowy o działaniu ośrodkowym
Hamuje zwrotny wychwyt noradrenaliny i serotoniny, co jest zbliżone do działania tramadolu i leków przeciwdepresyjnych.
W dużych dawkach wykazuje działanie cholinolityczne, przeciwhistaminowe i znieczulające.